Η ευθύνη της Διοικούσας Εκκλησίας για το πιλοτικό Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά

Ο «Ορθόδοξος Τύπος» στο φύλλο που κυκλοφορεί (31/1/2014) αφιερώνει το πρωτοσέλιδο άρθρο του στο μάθημα των Θρησκευτικών και την εορτή των Τριών Ιεραρχών. Το άρθρο κάνει αναφορά στην εορτή των Τριών Ιεραρχών και στο αίτημα της Συνόδου να καθιερωθεί η ημέρα ως σχολική εορτή, αίτημα το οποίο δεν υλοποίησε το Υπουργείο Παιδείας. Επιπλέον γίνεται αναφορά στην ημερίδα που συνδιοργάνωσαν στη Λάρισα η Μητρόπολη Λαρίσης και η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων και στο ζήτημα του πιλοτικού νέου Προγράμματος Σπουδών που μετατρέπει το μάθημα των Θρησκευτικών σε πολυθρησκευτικό,

όπως επισημάνθηκε στην ημερίδα. Τέλος ο Ορθόδοξος Τύπος επικεντρώνεται στην ευθύνη της Διοικούσας Εκκλησίας για την εφαρμογή του νέου αυτού Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά και σημειώνει χαρακτηριστικά: «Τὸ πιλοτικὸν αὐτὸ μάθημα εἶναι ἡ ἄλλη βαρεῖα ἧττα τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὄχι μόνον δὲν ὑπερασπίζεται τὴν σημερινὴν μορφὴν τοῦ μαθήματος ἀλλὰ «ἀγνοεῖ» ἢ περιφρονεῖ καὶ τὸ ἄρθρον 16 τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖον ὁρίζει (δὲν ἔχει ἀναθεωρηθῆ ἀπὸ τὸ 1975 τὸ συγκεκριμένον ἄρθρον) ὅτι ἡ παιδεία πρέπει νὰ μεριμνᾶ διά τὴν Ἐθνικὴν καὶ Θρησκευτικὴν συνείδησιν τῶν μαθητῶν καὶ τῶν μαθητριῶν. Τὸ Σύνταγμα δὲν ἔχει ἀναθεωρηθῆ. Διατὶ δὲν ἐκμεταλλεύονται τὰς διατάξεις του οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Χώρας καὶ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος; Πῶς ὑπερασπίζονται τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ὅταν ἀδιαφοροῦν διά τὴν ἐφαρμογὴν τῆς συγκεκριμένης διατάξεως τοῦ Συντάγματος; Ἡ συγκεκριμένη διάταξις (1975) ὑπερησπίζετο καὶ ὑπερασπίζεται τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα καὶ εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν τὴν σημερινὴν πολυφυλετικὴν καὶ πολυθρησκευτικὴν Ἑλλάδα. Μελλοντικῶς οἱ Σεβ. Μητροπολῖται τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ τοὺς συμβιβασμοὺς τοὺς ὁποίους κάμνουν μὲ τὰς πολιτικοὺς ἐξουσιαστάς θὰ εὑρεθοῦν μὲ τὴν βαρεῖαν κατηγορίαν ὅτι κάμνουν «ἐκπτώσεις εἰς τὴν Πίστιν», ἐπειδὴ δὲν ὑπερασπίζονται τὸ Ὀρθόδοξον μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Τὸ πιλοτικὸν αὐτὸ μάθημα εἶναι ἡ χειροτέρα ἧττα διά τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τῆς καθιερώσεως τοῦ πολιτικοῦ γάμου καὶ τὴν διαγραφὴν τοῦ θρησκεύματος εἰς τὰς Ἀστυνομικάς Ταυτότητας. Διότι πλέον δὲν θὰ διδάσκεται ἡ ὀρθόδοξος πίστις εἰς τὰ σχολεῖα, ἀλλὰ τὰ βασικὰ χαρακτηριστικὰ ἐννέα θρησκειῶν. Οὐσιαστικῶς θὰ διδάσκεται ἡ ἀ-θρησκεία. Εἰς μίαν ἐποχήν κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ἑλλὰς εὑρίσκεται ἀντιμέτωπος μὲ βαθυτάτην ἐθνικήν, κοινωνικήν, οἰκονομικὴν καὶ πολιτικὴν κρίσιν. Οἱ πολιτικοὶ κτυποῦν καὶ τὴν διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰς τὰ σχολεῖα ἄνευ οὐσιαστικῆς ἀντιστάσεως τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας».