19/1/20

Δρ Γεώργιος Καλλιντέρης, Στον απόηχο μιας αφίσας που έζησε λίγες ώρες μόνο

Πέρασαν λίγες μέρες από την ανάρτηση και το κατέβασμα μιας αφίσας. Πρόκειται, όπως καταλαβαίνετε, για τη γνωστή πλέον αφίσα υπέρ των αγέννητων παιδιών.
Μου προκάλεσε το ενδιαφέρον να διαβάσω πολλά άρθρα γι’ αυτό το θέμα, άλλα υπέρ και άλλα κατά των απόψεών της. Σαν καταστάλαγμα όλων αυτών θα ήθελα, χωρίς πάθος και χωρίς να θέλω να κάνω το δάσκαλο, να θέσω μερικά ερωτήματα, πιστεύοντας ότι έτσι θα συμβάλλω θετικά, έστω και κατ΄ ελάχιστον, στον προβληματισμό γύρω από το θέμα που ανέκυψε.
Κατ΄ αρχήν θα ήθελα να απευθυνθώ στον Υπουργό Μεταφορών κ. Κώστα Καραμανλή.
Κύριε Υπουργέ, δεν νομίζετε ότι βιαστήκατε να πάρετε απόφαση για το κατέβασμα μιας αφίσας, η οποία αναφερόταν με μεγάλη διακριτικότητα και με επιστημονικά επιχειρήματα σε ένα θέμα που καίει πραγματικά την Ελλάδα;

Θεωρείτε ότι είναι δημοκρατικό να μην ακούγεται άλλη άποψη; Όταν συζητάτε στη Βουλή, έχετε όλοι την ίδια άποψη; Δεν ανέχεται να ακούσει ο ένας τη γνώμη του άλλου; Δεν σας εκφράζει η άποψη του Βολταίρου ότι «διαφωνώ μ’ αυτό που λες, αλλά θα υπερασπίζομαι μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες»;
Αν διαβάσετε την σχετική ιατρική βιβλιογραφία για το ίδιο θέμα, θα διαπιστώσετε ότι η ζωή ξεκινάει από τη σύλληψη του εμβρύου. Δεν πρέπει λοιπόν να έχουν αυτή την ενημέρωση οι γυναίκες πριν καταφύγουν στην έκτρωση; Εξάλλου και σεις ο ίδιος το αναφέρετε στην απόφασή σας για το κατέβασμα της επίμαχης αφίσας ότι οι γυναίκες αυτές «… έχουν αναγκαστεί να κάνουν μια τέτοια δύσκολη επιλογή στη ζωή τους»;
Δεν σας τρομάζει κ. Υπουργέ το ότι στην Ελλάδα με επίσημα στοιχεία της Eurostat 1 γίνονται περί τις 300.000 με 350.000 εκτρώσεις το χρόνο, εκ των οποίων 40.000 από κορίτσια κάτω των 18 ετών, δηλαδή κάθε 1,5 με 2 λεπτά θανατώνεται ένα ελληνόπουλο;
Δεν σας τρομάζει ότι η Ελλάδα ερημώνει και το μεγαλύτερό της πρόβλημα είναι το Δημογραφικό; Ζω σε ένα μικρό Δήμο με 42 χωριά και μόνον ένα απ΄ αυτά έχει Δημοτικό σχολείο.
Και ένα τελευταίο, μιας και σπουδάσατε στην Αμερική. Δεν σας έπεσε στην αντίληψη η αφίσα του πλανητάρχη κ. Ρήγκαν με την έξυπνη φράση «Παρατηρώ ότι όσοι είναι υπέρ των αμβλώσεων έχουν ήδη γεννηθεί»; Στην Αμερική λοιπόν επιτρέπεται να αναρτώνται αφίσες κατά των εκτρώσεων, ενώ στην Ελλάδα, στη χώρα της Δημοκρατίας, όχι;
Κατά δεύτερο λόγο θα ήθελα να απευθύνω μερικά ερωτήματα σε κάποιους δημοσιογράφους που μίλησαν για σκοταδισμό, μεσαίωνα, φασισμό κλπ. θεωρώντας εξωφρενικό την ανάρτηση της αφίσας.Δεν νομίζετε πως όταν κάποιος εκφράζει την αντίθεσή του σε κάποιο θέμα με τις λέξεις σκοταδισμός, μεσαίωνας κλπ ότι δεν έχει επιχειρήματα;
Η ενημέρωση που γίνεται από άλλους συλλογικούς φορείς είναι καταδικαστέα και είναι σκοταδισμός; Αυτό το θεωρείτε Δημοκρατία;
Δεν συμφωνείτε ότι όποιος υποστηρίζει τις εκτρώσεις, μας πάει πολύ πιο πίσω από τον μεσαίωνα, στην εποχή του Καιάδα;
Δεν νομίζετε ότι οι δημοσιογράφοι με τον τρόπο τους πρέπει να αφήνουν να ακούγονται όλες οι απόψεις και να προβληματίζουν τους πολίτες; Μήπως ζούμε στην εποχή για την οποία αναφέρει ο Μέγας Αντώνιος: «Έρχεται καιρός που οι άνθρωποι θα παραλογίζονται. Και αν δουν κάποιον να μη παραλογίζεται, θα ξεσηκωθούν εναντίον του, λέγοντας: "Εσύ είσαι παράλογος". Και αυτό θα συμβεί, γιατί δεν θα είναι όμοιός τους»;
Δεν πρέπει βέβαια να παραλείψω να συγχαρώ τους δημοσιογράφους που υποστήριξαν ως ορθή την κίνηση σε σχέση με την αφίσα, αψηφώντας όλα τα εμπόδια, που κάποιοι άλλοι θέλησαν να βάλουν.
Στη συνέχεια θα ήθελα να αναφερθώ χωρίς ίχνος κατακρίσεως και στις γυναίκες που καταφεύγουν ή θα θελήσουν να καταφύγουν στην έκτρωση, αρχικά με τα ερωτήματα της αφίσας που κάποιοι προσπάθησαν να αναιρέσουν 2:
«Ήξερες ότι από την 18η ημέρα κτυπά η καρδιά του;
Από την 42η μέρα ανιχνεύονται εγκεφαλικά κύματα;
Από την 8η εβδομάδα όλα τα όργανά του έχουν δημιουργηθεί;
Από την 10η εβδομάδα νοιώθει πόνο»;
Ακόμη:
Όταν φεύγει κάποια γυναίκα από το χειρουργείο που έκανε έκτρωση φεύγει χαρούμενη ή λυπημένη και προβληματισμένη;
Γνωρίζεις ότι το 25% των γυναικών που καταφεύγει στην έκτρωση επισκέπτεται τον ψυχίατρο, το 44% εμφανίζει νευρικές διαταραχές και πολλές από αυτές χάνουν τη δυνατότητα της μητρότητας;
Θεωρείς ότι έχεις το δικαίωμα στην έκτρωση. Το δικαίωμα του εμβρύου στη ζωή ποιος θα το εξασφαλίσει; Δες το video «σιωπηλή κραυγή» του Δρ. Bernard N. Nathanson και τότε πιστεύω ότι θα προβληματιστείς περισσότερο.
Το 22% των γυναικών με επίσημα στοιχεία καταφεύγουν στην έκτρωση. Θέλεις να είσαι στο 22% ή στο 78% που δεν ακολούθησαν αυτή την πορεία;
Τέλος, θέλω να απευθυνθώ στο Κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!» και σε όλα τα σωματεία και συλλόγους που είναι συνοδοιπόροι στον αγώνα της ζωής και να τους συγχαρώ για τον αγώνα ύψιστης σημασίας που κάνουν, τόσο από πνευματικής όσο και από εθνικής πλευράς. Οι δυσκολίες μη σας πτοούν, ίσα-ίσα πρέπει να σας ανεβάζουν το φρόνημα και να σας θυμίζουν τα λόγια του Γέρου του Μοριά Θεόδωρου Κολοκοτρώνη «Ποιες καρυδιές πολεμάνε με πέτρες, εκείνες που έχουν καρύδια ή εκείνες που δεν έχουν; Εκείνες που έχουν.». Να γνωρίζετε ακόμη ότι υπάρχουν πολλοί σε ολόκληρη την Ελλάδα και στο εξωτερικό, «οτινες οκ κλιναν γόνυ τ Βάαλ» και σας συμπαρίστανται.
Εύχομαι η σπίθα που άναψε η αφίσα, η οποία δεν έζησε περισσότερο από ένα εικοσιτετράωρο, να αποτελέσει το έναυσμα για την ανάνηψη ολόκληρου του Ελληνισμού και να εισακουστεί περίτρανα η «σιωπηλή κραυγή» του αγέννητου παιδιού:
« Αφήστε με να ζήσω!»
---------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)