Τι συμβαίνει στην Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνης;

 Τι συμβαίνει στην Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνης;

Η λεγομένη πανδημία του Κορωνοϊού, που ταλαιπωρεί εδώ και δύο χρόνια τους ανθρώπους του πλανήτη μας,  παιδεύει και την Ιερά Μητρόπολη Μυτιλήνης.

Ταυτόχρονα, όμως,  γίνεται και η αιτία για να αποκαλυφθούν πρόσωπα, χαρακτήρες, πράγματα.  Παρατηρούμε λοιπόν, στην προειρημένη Μητρόπολη, με την πρώτη ματιά, μια ακατανόητη, εμμονή του Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ιακώβου για να εμβολιαστούν υποχρεωτικά, με κάθε τρόπο και μέσο, οι Ιερείς της Μητρόπολής του, κάτι που δεν παρατηρείται με τόση ένταση και σε τέτοιο βαθμό σε καμιά άλλη Μητρόπολη της Ελλάδας.

Έτσι, μέρα με τη μέρα, σταδιακά και με τη μέθοδο του σαλαμιού, θέτονται σε αργία οι περίπου τριάντα (30) τον αριθμό, ανεμβολίαστοι Ιερείς της Μητρόπολης ή οδηγούνται στανικά στον εμβολιασμό τους με την απειλή της αργίας τους από κάθε ιεροπραξία ή, ακόμη, όπως ακούγεται και της μετάθεσής τους σε άλλη Μητρόπολη. 

Η εξήγηση αυτής της τακτικής, ίσως να μην είναι αυτή που μπορεί κάποιος λογικά να υποθέσει, ότι δηλαδή, οφείλεται στην επιθυμία του Μητροπολίτη να προστατέψει «εαυτόν και αλλήλους» από το κακό της πανδημίας, διότι πολλά λέγονται και άλλα τόσα ψιθυρίζονται που δεν γράφονται, για τις αιτίες του παραπάνω φαινομένου.

Τα αποτελέσματα όμως, αυτής της απαράδεκτης, εκφοβιστικής και καταναγκαστικής διοικητικής πρακτικής του Μητροπολίτη είναι παραπάνω από οφθαλμοφανή  και πολύ θλιβερά, καθώς, από τη μια, οι Ιερείς είναι στοχοποιημένοι, συκοφαντημένοι, τρομοκρατημένοι και διηρημένοι και, από την άλλη, οι  πιστοί απορημένοι, οργισμένοι,  ανεξομολόγητοι και ακοινώνητοι, έρμαια του νοητού θηρίου και του κάθε ορατού εχθρού, οι δε Εκκλησίες κλειστές και αλειτούργητες.

Και όλα αυτά, φυσικά, γίνονται για το καλό του ποιμνίου, όπως ισχυρίζονται κύκλοι της Μητρόπολης. Πώς λοιπόν, να μην χαίρεται, μετά από όλα αυτά, ο διάβολος και τα παιδιά του οι άθεοι, οι αιρετικοί και οι κάθε είδους καλοθελητές;

Αλλά, επειδή δεν περιποιεί τιμή στο πρόσωπο, στην ηλικία και στην μέχρι σήμερον πορεία, του πολιού Μητροπολίτη Μυτιλήνης κ. Ιακώβου, να παρουσιάζεται ως ο κακός εκκλησιαστικός Δρακουμέλ(!) που του έχει γίνει έμμονη ιδέα να κυνηγάει απεγνωσμένα για να πιάσει τα μικρά και απαίσια στρουμφάκια, δηλαδή, τους ανεμβολίαστους Ιερείς του, η Μητρόπολη Μυτιλήνης οφείλει άμεσα να ξεκαθαρίσει :

1.    Εμβολιάστηκε(;) αποδεδειγμένα(;) άραγε, ο γηραιός και επιβαρυμένος με πολλά προβλήματα υγείας Μητροπολίτης και κυνηγάει τους ανεμβολίαστους Ιερείς του;

2.     Είναι εκείνος που διοικεί την Μητρόπολη ή υπάρχει γύρω του όπως λέγεται, ένα άτυπο διευθυντήριο που, ουσιαστικά, διοικεί ή που τον ωθεί σε ενέργειες που, τελικά, τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα «εις τας δυσμάς του βίου του»;

Διότι αν ισχύει το δεύτερο, τότε η κατάσταση στην περί ου ο λόγος  Μητρόπολη, θυμίζει την περίοδο της Αντιβασιλείας του Βασιλέα Όθωνα, όταν ο κόμης Άρμανσμπεργκ, που ορίστηκε και πρόεδρος της Αντιβασιλείας, ο καθηγητής Μάουρερ που επέβλεπε τα της Δημόσιας Εκπαίδευσης και τα Εκκλησιαστικά καθώς και τα της Δικαιοσύνης και ο στρατηγός Χάιντεκ, που επέβλεπε τα Στρατιωτικά και τα Ναυτικά, ήταν αυτοί που ασκούσαν, αντί του Όθωνα, τη διοίκηση της Ελλάδας.

Αν, όμως, το πραγματικό Αφεντικό στη Μητρόπολη είναι οι αυλοκόλακες, που λύνουν και δένουν, που αποφασίζουν και διατάζουν, αντί του Μητροπολίτη, τότε το πρόβλημα καθίσταται ακόμη μεγαλύτερο, διότι οι άνθρωποι αυτοί συνήθως εδράζονται στο ψηλό βουνό της υπερηφάνειας, της αλαζονείας, του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» ή του «εμείς κάνουμε κουμάντο τώρα»!

Μέσα σε αυτό το κλίμα δεν είναι παράξενο να ακούγονται κραυγές – εντολές, όπως, για παράδειγμα, «να τους μάθουμε την ταπείνωση» ή «να τιμωρηθούν οι ανυπάκουοι και απείθαρχοι» και άλλες, οι οποίες εμπεριέχουν και παράλληλα, φανερώνουν άκρατη οίηση, απύθμενη έπαρση και όχι αγαπητική ταπείνωση και διάθεση για αδελφική καταλλαγή και πνευματική παιδαγωγία.

Έτσι, βέβαια, δεν προάγεται στους κόλπους της Εκκλησίας το φιλάνθρωπο και φιλάδελφο πνεύμα της αγάπης και της συγχωρητικότητας. Αντίθετα, μάλιστα, η απαίτηση σύμφωνα με την οποία οι ανεμβολίαστοι Ιερείς πρέπει πάση θυσία να ταπεινωθούν, να υποκύψουν, να εμβολιαστούν, φανερώνει την ψυχολογική ανάγκη να επιβεβαιωθεί ο πληγωμένος εγωισμός εκείνων που απαιτούν. Τέτοιες συμπεριφορές, όμως, καταλήγουν στο να δημιουργούν εντάσεις και συγκρούσεις και η Μητρόπολη να καθίσταται πεδίο μαχών και αλληλοσπαραγμών.

Όλο αυτό το ιδιότυπο νοσηρό, εκφοβιστικό και τρομοκρατικό κλίμα, επόμενο είναι να δημιουργήσει και ψυχοσωματικά προβλήματα σε Ιερείς, στις γυναίκες, στα παιδιά τους. Δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε και στα προβλήματα που δημιουργούνται σε κληρικούς και λαϊκούς από τις  παρενέργειες των εμβολίων. Προσπαθώντας, δηλαδή, να γλιτώσουμε από προβλήματα υγείας, δημιουργούμε νέα  προβλήματα υγείας!

Και όλα αυτά, μέσα στην περίοδο του Τριωδίου και της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, από κληρικούς, πνευματικούς ανθρώπους, που διακηρύσσουν τη μετάνοια και τη συγχώρεση! Ε, τι να πούνε τότε οι λαϊκοί; Μετά από όλα αυτά, τι απαιτήσεις μπορεί να έχει η Εκκλησία από τους λαϊκούς; Πώς ζητείται εξάλλου, να ντρέπεται το ποίμνιο, όταν δεν ντρέπονται οι ποιμένες και πατέρες, που υποτίθεται ότι βρίσκονται «εις τύπον και τόπον» του σπλαχνικού Πατέρα της ομώνυμης ευαγγελικής παραβολής (Ασώτου Υού ή του Σπλαχνικού, του Αγαπώντος Πατρός);

Μία άλλη παράμετρος της πολύπλευρης αυτής κρίσης, που ταλανίζει τη Μητρόπολη Μυτιλήνης, αφορά και το πάλαι ποτέ έγκριτο εκκλησιαστικό περιοδικό της Μητροπόλεως, «Ο ΠΟΙΜΗΝ», το οποίο έφθασε στο σημείο να μεταφέρει δημοσιεύματα, που ελέγχονται ως ψευδή και συκοφαντικά για ανεμβολίαστους Ιερείς, δημιουργώντας, έτσι, λανθασμένες εντυπώσεις και παραπληροφορώντας, με στόχο προφανώς, να πληγεί το αντιεμβολιαστικό κίνημα!

Δυστυχώς από ότι φαίνεται, φθάσαμε στο σημείο, α) να καταργούμε αυθαίρετα τη θεόσδοτη ελευθερία του ανθρωπίνου προσώπου, χαρακτηρίζοντας φατριαστική κάθε αντίθετη άποψη για ένα θέμα μάλιστα, που άπτεται της προσωπικής υγείας και των ατομικών δικαιωμάτων του ανθρώπου, χωρίς καν να αναρωτιόμαστε αν δικαιώνουμε έτσι,  την ύπαρξη και τον τρόπο λειτουργίας  των αυταρχικών - δικτατορικών καθεστώτων, β) να διαστρεβλώνουμε ολοφάνερα τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τα μέτρα προφύλαξης των Ιερέων από την ασθένεια του Κορονοϊού και γ) να ερχόμαστε σε εμφανή αντίθεση με την ποιμαντική πρακτική της συντριπτικής πλειονοψηφίας των όπου γης Ορθοδόξων Επισκόπων, μόνον και μόνον για να  συνεχίσουμε να επιτιθέμεθα δονκιχοτικά και με μανία εναντίον των ανεμβολίαστων Ιερέων.

Όλα αυτά βέβαια, συμβαίνουν τη στιγμή που :

1.     Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, αν και σφοδρός πολέμιος κι εκείνος των αντιεμβολίαστων, όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, αίρει το επιτίμιο της αργίας που είχε θέσει στους ανεμβολίαστους Ιερείς της περιφέρειάς του και

2.     Οι Ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη (Αγγλία, Ισπανία, Δανία, Σουηδία, Φιλανδία, Νορβηγία, Ελβετία, Πολωνία, κλπ),  χαλαρώνουν ή αποσύρουν όλα τα μέτρα προστασίας για τον Κορωνοϊό, καθώς δεν βλέπουν το λόγο της συνέχισής τους. Το παράδειγμά τους δειλά – δειλά ακολουθεί και η Ελλάδα.

Η Μητρόπολη Μυτιλήνης κατά τα φαινόμενα, θα παραμείνει μάλλον, το μοναδικό μέρος στον πλανήτη Γη, όπου οι διοικούντες θα συνεχίζουν το κυνήγι των μαγισσών, των λεγόμενων αντιεμβολιαστών, αποδεικνυόμενοι έτσι, «βασιλικότεροι του Βασιλέως»!

Υπάρχει μάλιστα, ένα ωραίο σχετικό κείμενο για τη φράση  «βασιλικότεροι του Βασιλέως», το οποίο αξίζει να προσεχθεί … «Παλιά, αρχέγονη ράτσα “οι βασιλικότεροι του Βασιλέως!”… Δεν τους αρκεί να εναρμονίζονται με τα κελεύσματα και τις επιταγές της Αυλής. Πρέπει να ξεχωρίσουν. Συνήθως βρίζοντας, συκοφαντώντας ή σκούζοντας. Συχνά και τα τρία.

Στην πράξη φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα, τουλάχιστον όσον αφορά τα συμφέροντα του Βασιλέως.

Αλλά και αυτός τι να τους πει; Πρόκειται για την “αιχμή του δόρατος”, τους φανατικούς οπαδούς, τους πιστούς συντρόφους.

Από την εποχή του Βυζαντίου, πιο πριν στη Ρώμη, αλλά και στις ελληνικές πόλεις-κράτη, το συνηθέστερο είναι οι ίντριγκες, οι συνωμοσίες και οι κινήσεις ανατροπής του “Μεγάλου” να προέρχονται μέσα από τους αυλικούς, από τους έμπιστους, από τους αναντικατάστατους συνεργάτες.

Ουσιαστικά, δηλαδή, υπηρετούν τους δικούς τους ατομικούς σκοπούς, τη δική τους ατζέντα, ενώ παίζουν το παίγνιο της ατομικής τους προβολής, δήθεν για κοινό σκοπό.»( Antinews)

Καλό είναι, λοιπόν, η Μητρόπολη Μυτιλήνης, μετά από όλα αυτά, να ξεκαθαρίσει, με κάθε επισημότητα και κάθε δυνατή σαφήνεια, τι ακριβώς συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Μητρόπολη Μυτιλήνης, ώστε να αποφεύγονται οι παρερμηνείες και η παραπληροφόρηση επί των πεπραγμένων του Μητροπολίτη και των συμβουλατόρων του, διότι το πιθανότερο είναι το ποίμνιο να ξεσηκωθεί εναντίον όσων βάλουν εναντίον των Ιερέων τους, καθώς η υπομονή των λαϊκών έχει κι΄ αυτή τα όριά της…

 

Λαυριώτης

Για την αντιγραφή Σ.Α.