Οἱ ἀεικίνητοι οἰκουμενισταί

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

  Ἔχουμε κουραστεῖ νὰ βλέπουμε τοὺς οἰκουμενιστὲς νὰ ταξιδεύουν συνεχῶς καὶ νὰ ἐπικοινωνοῦν μεταξύ τους, προκειμένου νὰ μεθοδεύσουν τὴν «ἕνωση τῶν ἐκκλησιῶν». Βεβαίως, ματαίως κοπιάζουν. Μέχρι τώρα οἱ προσπάθειές τους δὲν ἔχουν ἀποδώσει σύμφωνα μὲ τὰ σχέδιά τους. Ὅμως συν­εχίζουν, γιατί ἱκανοποιοῦν τὶς φιλοδοξίες τους, συν­ευφραίνονται, συσκέπονται ὑποκριτικὰ πάντα καὶ συμπεραίνουν μὲ εὐχές. Οἱ ἐνέργειές τους, ὡστόσο, δὲν ἐνδιαφέρουν τοὺς ὀρθοδόξους πιστούς. Καὶ οἱ ἑτερόδοξοι ἐπίσης δὲν ἀνησυχοῦν ὅτι βρίσκονται ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀκολουθώντας ἐπὶ αἰῶνες τὸν ὀλέθριο δρόμο τῶν αἱρέσεων.

  Ἰδιαίτερη πικρία νιώθουμε ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, ὅταν βλέπουμε τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, πρωτεργάτη τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καὶ τοὺς ὁμοϊδεάτες ἐπισκόπους του ἀνὰ τὴν ὑφήλιο, ἀλλὰ καὶ στὴν πατρίδα μας εἰδικότερα, ὅπου λείπει ἡ τόλμη καὶ ἡ παρρησία ἀπὸ τὴν πλειονότητα τῶν μητροπολιτῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, οἱ ὁποῖ­οι δὲν ἔχουν τὴ δύναμη τουλάχιστον νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀνησυχία τους γιὰ τὸν οἰκουμενισμό, γιατί φοβοῦνται τὴν ἐνόχληση τοῦ Φαναρίου! Ἐνῷ θορυβοῦν κοσμικῶς γιὰ δευτερεύοντα καὶ ἀσήμαντα πράγματα. Δίνουν συμβουλὲς ὅμοιες μὲ ἐκεῖνες τῶν πολιτικῶν καὶ γνωματεύουν γιὰ θέματα ποὺ ἀνγοοῦν καὶ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὶς ἁρμοδιότητές τους. Σκέπτονται, ἀποφασίζουν καὶ πράττουν ὡς δεσπότες στὴν κυριολεξία, μὲ τρόπο ποὺ δὲν ἔχει καμιὰ σχέση μὲ τὸ ὑψηλό τους ἀξίωμα. Τοὺς διαφεύγει ὅμως ὅτι τὸ ἀρχιερατικό τους ἀξίωμα στηρίζεται στὴν ἀγάπη τῶν πιστῶν καὶ ὅταν αὐτὴ δὲν ὑπάρχει καταντάει διακόσμηση καὶ συμπλήρωμα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας. Καὶ αὐτὸ εἶναι μεγάλη πτώση καὶ δυσπερίγραπτη κατάντια.

  Ὅταν ἡ παρουσία τοῦ μητροπολίτη δὲν κινητοποιεῖ τοὺς πιστοὺς νὰ τὸν δοῦν καὶ νὰ τὸν ἀκούσουν, ἀλλὰ ἀντίθετα τοὺς ἀπομακρύνει μὲ τὴ συμπεριφορά του καὶ τοὺς ἀποκρουστικοὺς λόγους του, τί τὸ χειρότερο μπορεῖ νὰ συμβεῖ; Ὅταν δὲν εἶναι ἀληθινὸς ποιμένας, ἀλλὰ δυνάστης, πρῶτα στοὺς ἱερεῖς τους καὶ μετὰ στὸν  ἄτυχο λαό, γιατί νὰ τὸν σεβαστεῖ κανεὶς καὶ τί νὰ περιμένει ἀπ’ αὐτὸν στὸ θέμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ; Εἶναι ἀδιάφορος ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ οἰκουμενιστὲς ὑποβαθμίζουν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ δημιουργοῦν τὴν ἀπαράδεκτη ἐντύπωση ὅτι ὅλοι οἱ χρισιανοὶ εἶναι τὸ ἴδιο!

  Ὁ ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε σχετικὰ μὲ τὶς δραστηριότητες τῶν οἰκουμενιστῶν: «Ρωτῆστε ἕνα χρυσοχόο: Κάνει νὰ ἀνακατέψουμε τὴ σαβούρα μὲ τὸ χρυσό;Ἔγινε τόσος ἀγώνας, γιὰ νὰ λαμπικάρει τὸ δόγμα. Οἱ ἅγιοι πατέρες κάτι ἤξεραν καὶ ἀπαγόρευσαν τὶς σχέσεις μὲ αἱρετικούς. Σήμερα οἱ οἰκουμενιστὲς λένε: Ὄχι μόνο μὲ αἱρετικό, ἀλλὰ καὶ μὲ βουδιστὴ καὶ μὲ πυρολάτρη καὶ δαιμονολάτρη πρέπει νὰ συμπροσευχηθοῦμε καὶ στὰ συνέδριά τους νὰ πηγαίνουν καὶ οἱ ὀρθόδοξοι».

  Χρειάζεται οἱ ἀληθινοὶ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ νὰ ἐπαγρυπνοῦν καὶ νὰ ἐλέγχουν τοὺς οἰκουμενιστὲς καὶ ὅταν ἀκόμα εἶναι μεγαλόσχημοι κληρικοί. Κανένας δὲν μᾶς βεβαιώνει ὅτι ἐνεργοῦν ὀρθὰ καὶ τιμοῦν τὴν Ὀρθοδοξία. Ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο συμβαίνει.

Ορθόδοξος Τύπος