Ν. Μπαζώνης, Ἡ κατάργησις τῆς πατερικῆς γλώσσης μας

Ορθόδοξος Τύπος, 26/2/2010

Ἡ κατάργησις τῆς πατερικῆς γλώσσης μας

Ἀγρίνιο 5–2–2010
Κύριε Διευθυντά,
Ἡ ἀπαξίωση τῆς πατερικῆς ἐκκλησιαστικῆς γλώσσης μὲ τὴν κατάργησίν της καὶ τὴν ἀντικατάστασίν της στὶς Θεῖες Λειτουργίες μὲ τὴν δημοτικὴν ὡς δῆθεν καταληπτή, στὶς Ἱ. Μητροπόλεις Πρεβέζης καὶ Δημητριάδος προκαλεῖ θλῖψιν καὶ ἀγανάκτησιν στοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.
Δὲν εἶναι στὴν δικαιοδοσία τῶν ἑκάστοτε Μητροπολιτῶν ἡ ἀλλαγὴ τῆς πατερικῆς γλώσσης τῶν λειτουργικῶν κειμένων καὶ ἐνῶ τόσος θόρυβος ἔγινε, ἡ Ἱ. Σύνοδος δὲν ἐπελήφθη τοῦ θέματος, αὐτὸ ὅμως ἀφορᾶ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους πιστοὺς καὶ ὅλους τοὺς Ἕλληνας.....
Δὲν ἰσχύει ἡ δικαιολογία ὅτι ἡ κατάργησις ἔγινε, ἐπειδὴ δὲν εἶναι καταληπτὴ ἡ πατερικὴ γλῶσσα. Στὰ
400 χρόνια σκλαβιᾶς καὶ ἀγραμματωσύνης δὲν διανοήθηκε κανεὶς ν᾽ ἀλλάξη τὴν γλῶσσα στὰ λειτουργικὰ κείμενα. Οἱ τρεῖς νέοι Ἅγιοι μας: π. Πορφύριος, π. Ἰάκωβος καὶ π. Παΐσιος, καίτοι ἀγράμματοι, σεβαστήκανε τὴν γλῶσσα τῶν Εὐαγγελίων καὶ δὲν προτείνανε ν᾽ ἀντικατασταθῆ μὲ τὴν δημοτικὴ ἢ ἔστω ν᾽ ἁπλουστευθῆ.
Σήμερα, δόξα τῷ Θεῷ ὑπάρχουν γιὰ ὅλα τὰ λειτουργικὰ κείμενα ἑρμηνεῖες καὶ μπορεῖ ὁ καθεὶς νὰ κατανοεῖ. Ἡ μητέρα μου δὲν ἔβγαλε τὸ Δημοτικὸ καὶ ὅμως κάθε Σαββάτο (μὲ τὴν βοήθεια τοῦ ἡμερολογίου τσέπης) εὕρισκε τὰ ἀναγνώσματα τοὺ Εὐαγγελίου καὶ τοῦ Ἀποστόλου τῆς Κυριακῆς στὴν Καινὴ Διαθήκη μὲ ἑρμηνεία καὶ ἐκεῖ διάβαζε τὸ κείμενο καὶ τὴν ἑρμηνεία.
Παρακαλοῦμε τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ ἐπιληφθῆ τοῦ θέματος, διότι ἡ κατάργησις τῆς πατερικῆς μας γλώσσης δὲν συμφέρει οὔτε Ἐθνικά, οὔτε Ἐκκλησιαστικά.
Μὲ τιμὴ
Ν. Μπαζώνης