Στον
απόηχο της Ιεραρχίας 2014
Του
Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Οι
εργασίες της τακτικής Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
ολοκληρώθηκαν με τις χειροτονίες των εψηφισμένων Μητροπολιτών και Επισκόπων,
πλην του Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας, που ήταν ήδη Επίσκοπος. Την τρίτη ημέρα των
εργασιών της Ιεραρχίας ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος εισηγήθηκε το θέμα:
«Βιοηθικά διλήμματα και ποιμαντικοί προβληματισμοί». Δεν γνωρίζουμε αν ο Σεβ.
Εισηγητής ενέκρινε το κείμενο του δελτίου Τύπου που εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος.
Ελπίζουμε πως όχι. Είναι λυπηρό ότι τα πλήρη κείμενα των εισηγήσεων δεν
δημοσιοποιήθηκαν. Παραμένουν γνωστά μόνο στο στενό κύκλο των μελών της Ιεραρχίας
Μητροπολιτών.
Ως προς τα αναγραφόμενα στο σχετικό δελτίο
Τύπου περί της εισηγήσεως του Μητρ. Μεσογαίας πληροφορείται ο πιστός την
επανάληψη γνωστών απόψεων της Εκκλησίας. Είναι λυπηρό ότι στην ολοκληρωθείσα
Ιεραρχία χάθηκε η ευκαιρία να
κινητοποιηθεί η Εκκλησία και να σημάνει συναγερμό στον πιστό λαό επί των
τραγικών εξελίξεων στα θέματα της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Όταν η
Ελλάδα έχει καταντήσει «ευνοϊκή» χώρα
στην εμπορία γεννητικού υλικού, όταν έχει εξελιχθεί σε τόπο γενοκτονίας, με τις εκατόμβες των
θυμάτων ανήμπορων εν δυνάμει ανθρώπων, όταν κυριολεκτικά «η μάννα και ο πατέρας
δεν γνωρίζουν το παιδί τους και το παιδί τους γονείς του» δείχνει τουλάχιστον
αμηχανία η Ιεραρχία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, με όπλο Της την Αλήθεια και
την Αγάπη προς τον Θεό και τον Άνθρωπο.
Στο δελτίο Τύπου εγράφη ότι από τον Μητρ.
Μεσογαίας ετέθη «η κόκκινη γραμμή» στην ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Θα πρόκειται
περί λάθους. Η πολιτική έκφραση των κόκκινων γραμμών δεν έχει θέση στην εκκλησιαστική
συνείδηση, που δεν επηρεάζεται από το κοσμικό πνεύμα και που μιλά ανοικτά για την
προσοχή στην αμαρτία…
Την τελευταία ημέρα ήσαν οι εκλογές για την
πλήρωση τριών κενών Μητροπόλεων (Γρεβενών, Μεγάρων και Νέας Ιωνίας) και δύο
βοηθών Επισκόπων. Να σημειωθεί ότι ο Αρχιεπίσκοπος είχε ενημερώσει στη δική του
εισήγηση ότι η προσωποπαγής Μητρόπολη Γουμενίσσης
κατέστη μόνιμη. Υπενθυμίζεται ότι σε συνέντευξή του, ως Μητροπολίτης Θηβών,
στην εφημερίδα «Ορθοδοξία» (Αριθμ. φύλλου 2, σελ. 20) είχε καταγγείλει την
δημιουργία προσωποπαγών Μητροπόλεων. Ο ίδιος, ως Αρχιεπίσκοπος, μια από αυτές την καθιστά μόνιμη…
Για τη Μητρόπολη Γρεβενών ο Αρχιεπίσκοπος δεν
είχε προτίμηση. Πρόκειται για ιστορική
μεν αλλά ορεινή, ολιγάριθμη και με
σοβαρά ποιμαντικά προβλήματα Μητρόπολη. Ελέχθη ότι ευνοούσε την εκλογή του ηγουμένου
της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Καμμένων Βούρλων, της Μητροπόλεως
Φθιώτιδος, Αρχιμανδρίτου Χριστοφόρου Κολοκυθά. Στην ουσία η συγκεκριμένη εκλογή
του ήταν αδιάφορη. Τελικά επικράτησε ο στενός
συνεργάτης του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμου, Αρχιμ. Δαβίδ Τζιουμάκας.
Κατά Αρχιερείς ενδιαφέρον ο Αρχιεπίσκοπος έδειξε
για τις κοντινές στην Αθήνα Μητροπόλεις
Μεγάρων και Νέας Ιωνίας. Στη Μητρόπολη Μεγάρων εξελέγη με άνετη πλειονοψηφία ο
Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Γιακουμάκης. Στο βιογραφικό του, που μοιράστηκε από
την Ιερά Σύνοδο, αναφέρεται ότι «υπηρέτησε ευόρκως» (Σημ. Όρκο δεν δίνουν οι κληρικοί…) στην
ενορία της Αγίας Αικατερίνης Πετραλώνων και ότι υπηρετούσε στο ιδιαίτερο
γραφείο του Αρχιεπισκόπου στην Ιερά Σύνοδο. Επίσης από σπουδές ότι «φοίτησε στη
Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών, στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών
και στη Θεολογική». Σημειώνεται ότι δεν
γράφεται, όπως στη Ριζάρειο και στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική, περί ποιας
Θεολογικής Σχολής πρόκειται, κάτι που, αν δεν είναι τυχαία παράλειψη, προκαλεί εύλογα
ερωτηματικά.
Ανθυποψήφιος του Κωνσταντίνου Γιακουμάκη ήταν ο
Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου, διευθυντής του ιδιαιτέρου γραφείου του
Αρχιεπισκόπου στην Ιερά Αρχιεπισκοπή και ιεροκήρυκας στον Καθεδρικό Ναό των
Αθηνών. Στο ανακοινωθέν της Αρχιεπισκοπής, της 21ης Μαΐου 2010, περί του διορισμού του στη θέση
του διευθυντού του ιδιαιτέρου γραφείου του Αρχιεπισκόπου, αναφέρεται: « Ο π.
Χρυσόστομος γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Θεολογία στην
Αθήνα, στο Παρίσι και στη Γενεύη. Είναι διδάκτωρ Νομικής και Θεολογίας του
Πανεπιστημίου Αθηνών και ιεροκήρυκας του Καθεδρικού Ναού των Αθηνών». Στο
ιντερνέτ και στο όνομα Χρυσόστομος
Παπαθανασίου υπάρχουν δεκάδες καταχωρίσεις: ομιλίες, εκπροσωπήσεις του
Αρχιεπισκόπου, άρθρα. Στο όνομα Κωνσταντίνος Γιακουμάκης καμία.
Το αναπάντητο
ερώτημα Αρχιερέων είναι γιατί ο Αρχιεπίσκοπος επέλεξε τον π. Κωνσταντίνο
Γιακουμάκη. Αξιοκρατικά πολύ περισσότερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα έχει ο
π. Χρυσόστομος Παπαθανασίου. Ο Αρχιεπίσκοπος τα γνωρίζει προσωπικά. Γιατί αυτή
η επιλογή του; Λέγεται ότι ο π. Χρυσόστομος δεν έχει τα «φόντα» για
Μητροπολίτης. Δηλαδή έχει τα «φόντα» να συνομιλεί, ως εκπρόσωπος του
Αρχιεπισκόπου, με τους πολιτικούς αρχηγούς και τους πνευματικούς ταγούς, να
καλείται από Μητροπολίτες για ομιλίες, να εργάζεται με επιτυχία στους νέους, να κηρύττει, μέσω της τηλεόρασης, από τον άμβωνα της Μητροπόλεως των Αθηνών
προς τους απανταχού της Γης Έλληνες, αλλά δεν τα έχει για να ποιμάνει μια Μητρόπολη…
Να σημειωθεί ότι σε τρεις συνεχόμενες ημέρες
ο Μητροπολίτης Μεγάρων συμμετέσχε σε
τρεις Θείες Λειτουργίες, η μία ήταν της χειροτονίας του, η άλλη στο Ναό που
υπηρέτησε και η τρίτη στη χειροτονία του Επισκόπου Μεθώνης. Σ’ αυτές φόρεσε
τρεις διαφορετικές εντυπωσιακές αρχιερατικές
στολές, γεγονός που σχολιάστηκε αρνητικά από Αρχιερείς. Κατά τη γνώμη τους
δείχνει πως πρώτον ήταν «έτοιμος από καιρό» για τη συγκεκριμένη εκλογή και δεύτερον ότι, ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης,
είναι προκλητικές τέτοιες στολές.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι στην Εκκλησία
δεν υπάρχει αξιοκρατία στα προσόντα,
στις ικανότητες και στην προσφορά, αφού στον κάθε χειροτονούμενο αρχιερέα η
Θεία Χάρις «τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί». Προφανώς, κατ’
αυτούς, έχει άδικο ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, που θέλει τον Επίσκοπο «
Ένθεον και θείον άνδρα, τον πάσης ιεράς επιστήμονα γνώσεως» (Migne Ελλ. Πατρ., 3ος Τόμος, στ.
386-388) και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, που ζητεί ο Αρχιερέας να είναι, πέραν των άλλων, «επιστημονικώτατος
και έμπλεως πάσης ιεράς γνώσεως». (Νικοδήμου Μοναχού «Συμβουλευτικόν
Εγχειρίδιον», Εκδ. Κουσουλίνου, Αθήναι, 1885, σελ. 161).
Ως προς
την εκλογή του Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας ο Αρχιεπίσκοπος και ο υποψήφιος της
συγκεκριμένης Μητρόπολης Επίσκοπος Διαυλείας έπαιξαν, κατά το ποδοσφαιρικό
λεξιλόγιο, «χωρίς αντίπαλο» και εκείνο που επιδίωξαν και πέτυχαν ήταν το
εντυπωσιακό αποτέλεσμα εκλογής 92,3%. Επί 78 παρόντων Μητροπολιτών τον Επίσκοπο Διαυλείας εψήφισαν 72! Προφανώς
ακόμη και αυτοί που είχαν παράπονα μαζί του, ακόμη και εκείνοι που στις συζητήσεις τους με άλλους
αρχιερείς υποστήριζαν ότι θα τον κάνουν
να περιμένει πολύ για να μπει στην Ιεραρχία...
3 σχόλια:
Είναι, οπωσδήποτε, λυπηρό τα κριτήρια με τα οποία εκλέγονται μητροπολίτες κάποιοι αρχιμανδρίτες να εδράζονται στη σχέση που έχουν αναπτύξει με τους εκλέκτορές τους εξ αιτίας των μακροχρόνιων γνωριμιών μαζί τους και όχι στα ουσιώδη προσόντα και την άχρι τούδε ποιότητα της ιερατικής τους διακονίας.
Μία άλλη πτυχή των πρότριτα διεξαχθεισών επισκοπικών εκλογών αφορά στην εκλογή, πλην των μητροπολιτών, και κάποιων βοηθών επισκόπων που θα κατέχουν τους τίτλους πάλαι ποτέ διαλαμψασών επισκοπών, όπως επί παραδείγματι οι περιπτώσεις των βοηθών επισκόπων Μεθώνης και Κερνίτσης, των οποίων η εκλογή διογκώνει τον ήδη υφιστάμενο επισκοπικό πληθωρισμό ( αν λάβουμε υπόψιν το σύνολο των εν ενεργεία μητροπολιτών, σχολαζόντων μητροπολιτών, επισκόπων και βοηθών επισκόπων) και, επιπλέον, δημιουργεί την πεποίθηση της υπερ-χρήσεως και καταχρήσεως του θεσμού των βοηθών επισκόπων και τη συνακόλουθη δημιουργία αρνητικού προβληματισμού αναφορικά με τη σκοπιμότητα της υπάρξεως τόσο μεγάλου αριθμού βοηθών επισκόπων. Κάποια, δηλαδή, μέλη της Εκκλησίας αναρωτιούνται εάν με την εκλογή ενίων αρχιμανδριτών στη θέση του βοηθού επισκόπου ικανοποποιείται η αθεράπευτη φιλοδοξία τους. Επίσης για μερικούς η εκλογή στη θέση του βοηθού επισκόπου πιθανώς να αποτελεί εφαλτήριο για την κατάληψη μητροπολιτικού τινός θώκου. Και, τέλος, κάποιοι μητροπολίτες θεωρούν ότι κατ αυτόν τον τρόπο αναγνωρίζουν την προσφορά και επιβραβεύουν, τρόπον τινά, υφισταμένους τους κληρικούς για την ποιότητα της ποιμαντικής τους διακονίας. Το ζητούμενο,όμως, στην προκειμένη περίπτωση, συνίσταται στο εάν με την εκλογή βοηθών επισκόπων ικανοποιούνται πραγματικές ποιμαντικές ανάγκες! Εκεί έγκειται η ουσία της υποθέσεως! Ικανοποιούνται, όμως, σε όλες τις περιπτώσεις των εν λόγω εκλογών και σε ποιο βαθμό; Ιδού το ουσιώδες ερώτημα!
Λ.Ν.
ΦΩΝΗ ΒΟΩΝΤΟΣ...
Να μην ξεχάσουμε και το γεγονός ότι ένας εμπνευσμένος και ιεραποστολικός κληρικός που μαθήτευσε παρά τους πόδας του μεγάλου π.Αυγουστίνου Καντιώτη, ο π.Αυγουστίνος Μύρου τουτέστιν, που δραστηριοποιείται ποιμαντικά, με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΚΤΊΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΎ ΛΑΟΎ, στη γειτονική στα Γρεβενά πόλη της Κοζάνης, συγγραφεύς του εξόχου βιβλίου Η ΑΝΑΤΙΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, έθεσε υποψηφιότητα για τη μητρόπολη Γρεβενών και,
δυστυχώς,δεν εξελέγη. Κυριάρχησαν, φαίνεται, στο σκεπτικό των εκλεκτόρων άλλες προτεραιότητες που, πιθανώς, σχετίζονται με τη διατήρηση ενδο-ιεραρχικών ισορροπιών όπως έχει γραφεί σχετικώς...
Βεβαίως ο νεοεκλεγείς μητροπολίτης Δαυίδ, τον οποίο συγχαίρουμε για την εκλογή του και του ευχόμαστε, ολοψύχως, να επιτύχει, Θεία πάντοτε συνάρσει, αντιλήψει και βοηθεία, στην υψηλότατη αποστολή και τις τεράστιες ποιμαντικές ευθύνες που επωμίζεται, διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία και την αγαθή φήμη και αυτό αποτελεί, κατ αρχήν, παρήγορο γεγονός που εγγυάται ότι η μητρόπολη των Γρεβενών που κοσμήθηκε απ τη διακονία ενός Αιμιλιανού Λαζαρίδη και ενός Θεοκλήτου Σφήνα θα ποιμανθεί και από το νεοεκλεγέντα μητροπολίτη Δαυίδ με αυξημένο αίσθημα ποιμαντικής ευθύνης.
Λ.Ν.
Δημοσίευση σχολίου