Γ. Κρίππας: Επιστημονικά αβάσιμες οι απόψεις που διατυπώνει ο Μητροπολίτης Ύδρας και Αιγίνης κ. Εφραίμ

Διαμαρτυρία του κ. Γ. Κρίππα προς την Ιερά Σύνοδο για διατύπωση απόψεων επιστημονικά αβασίμων από τον Μητροπολίτη Ύδρας 

Αθήνα 9 Ιουνίου 2017

Σεβαστήν

Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ενταύθα

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία δια διατύπωση απόψεων επιστημονικώς αβασίμων υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. Εφραίμ αφορωσών προτάσεις του επί της ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών δημοσιευόμενες εις το περιοδικόν ΕΚΚΛΗΣΙΑ τεύχος Μαρτίου 2017

Μακαριώτατε

Σεβασμιώτατοι,

Λαμβάνω την τιμήν να σας αναφέρω τα κάτωθι επί του ως άνω θέματος αφού πρώτον προβώ εις τις εξής αναγκαίες διευκρινίσεις/επεξηγήσεις:

1) Οι κατωτέρω παρατηρήσεις μου αφορούν ειδικώς και μόνον τις περί ου λόγος απόψεις του Σεβασμιωτάτου αποκλειστικώς από πλευράς αυστηρώς επιστημονικής και όχι την τιμήν και τη υπόληψη του την οποίαν σέβομαι δεόντως και αυτήν και το έργον που επιτελεί.

2) Επί του μαθήματος των Θρησκευτικών (από πλευράς αυστηρώς επιστημονικής) είμαι ήδη αρμόδιος, να ομιλήσω, ως προκύπτει (μεταξύ άλλων) και εκ των εξής δεδομένων: α) Το σύγγραμμα μου υπό τον τίτλον «ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ-ΜΕΛΗ ΤΗΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ» (εκτάσεως 164 σελίδων) αναφερόμενο μεταξύ άλλων και εις το καθεστώς του μαθήματος των Θρησκευτικών εις τις ευρωπαϊκές χώρες με παράθεση πλήθους αλλοδαπών πηγών (υπ' όψιν ότι ομιλώ την αγγλικήν, την γαλλικήν, την γερμανικήν και την ιταλικήν) έχει εκδοθεί από την Αποστολικήν Διακονίαν, η δε Ιερά Σύνοδος μου έχει απονείμει τον Χρυσούν Σταυρόν του Αποστόλου Παύλου, β) Η μονογραφία μου «Η ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΡ' ΗΜΙΝ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΑΛΛΟΔΑΠΉ» έχει δημοσιευθεί εις πρώτην έκδοση το έτος 2001, εις δευτέραν έκδοση το έτος 2008 και εις τρίτην έκδοση το έτος 2012. γ) Επί του εν λόγω θέματος έχω κληθεί πολλές φορές να δώσω διαλέξεις και ομιλίες και εις την Ελλάδα και εις την Κύπρον. γ) Τις εν λόγω απόψεις μου μέχρι σήμερον ουδείς τις αντέκρουσε, ούτε απέδειξε ότι είναι επιστημονικώς αβάσιμες (πράγμα που εάν έπραττε, θα ώφειλε, να παραθέσει επιστημονικά δεδομένα εξ ίσου έγκυρα με τα ιδικά μου, τα οποία συνελέγησαν εξ επιτόπιου εξονυχιστικής ερεύνης μου εις τις πλέον έγκυρες πηγές των υπ' όψιν ευρωπαϊκών χωρών).

3) Εν όψει των ανωτέρω (υποθέτω αρκετών, δια να μου επιτρέπεται, να ομιλήσω ως ειδικός επί του υπό έρευναν θέματος) επιτρέψατε μου, να εκθέσω τα κάτωθι προς ειδικοτέραν και εις βάθος ενημέρωση σας:

1. Η νομιμότης και η συνταγματικότης της προτεινομένης νέας ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών έχει εγκύρως αμφισβητηθεί ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας, η δε απόφαση του δεν έχει ακόμη εκδοθεί και αναμένεται. Επ' αυτού του σημείου ο Σεβασμιώτατος Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης δεν αναφέρει τίποτε, πράγμα που σημαίνει, ότι εάν του Συμβούλιο Επικρατείας θεωρήσει την νέαν ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών ως αντισυνταγματικήν, η ύλη που προτείνει ο Σεβασμιώτατος, δεν επιτρέπεται, να εισαχθεί εις τα σχολεία, εκτός και αν προχωρήσουμε εις πραξικόπημα ανατροπής της συνταγματικής τάξεως και του σεβασμού της δικαιοσύνης, πράγμα που, υποθέτω, απεύχεται

2. Ο Σεβασμιώτατος αγνοεί (ή αν το γνωρίζει, το αποσιωπά απαραδέκτως), ότι ήδη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δι' ad hoc αποφάσεως του έχει καταδικάσει την εις τα σχολεία εισαγωγή ύλης μαθήματος των Θρησκευτικών πολυθρησκευτική ως η εν Ελλάδι προωθούμενη. Πρόκειται περί της αποφάσεως του εν λόγω Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 2.7.2007 υπόθεση Folgero κατά Νορβηγίας, προσφυγή Νο 15472/02. Η εν λόγω απόφαση (δημοσιευομένη εις ελληνική μετάφραση εις το έγκυρο νομικό περιοδικό «ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ», 2009 σελ. 257 επ.) καταδικάζει την Νορβηγία, διότι εισήγαγε εις τα σχολεία ύλην μαθήματος των Θρησκευτικών πολυθρησκευτική και ειδικώς την καταδικάζει, δια παράβαση του άρθρου 2 του 1°" Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (το οποίο επιβάλλει εις τα ευρωπαϊκά κράτη την υποχρέωση, να διδάσκουν μάθημα Θρησκευτικών σύμφωνον προς τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις της πλειοψηφίας των γονέων). Και τούτο διότι δημιουργείται τεράστια σύγχυση σε δύο καίρια σημεία: α) Διότι οι μαθηταί που δεν ανήκουν εις την θρησκεία, η ύλη της οποίας διδάσκεται εις μίαν δεδομένην στιγμή της ώρας του μαθήματος έχουν δικαίωμα απαλλαγής κατά τον χρόνον αυτόν. ΑΡΑ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΌΜΕΝΟΝ ΥΠΌ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝΟ ΠΟΛΥΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΠΟΨΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ.   β) Διότι κατά τις εξετάσεις ο απαλλαγείς από την συμμετοχήν εις μάθημα την ύλης θρησκείας εις την οποίαν δεν ανήκει δεν μπορεί, να βρει άκρη, ως προς το ποίαν ύλη θα διαβάσει και περιπίπτει εις σύγχυση. Υπ' όψιν δε ότι η εν λόγω απόφαση εις τους προσφεύγοντας γονείς επιδικάζει τεράστιο ποσόν αποζημιώσεως και εις βάρος του κράτους της Νορβηγίας, ήτοι εβδομήντα χιλιάδες ΕΥΡΩ (€ 70.000).

Την ως άνω απόφαση του Ευρωπ. Δικαστηρίου σας την υποβάλλω εις ελληνικήν μετάφραση δημοσιευομένην ήδη εις πολύ έγκριτο νομικό περιοδικό της Ελλάδος (ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, τόμος έτους 2009).

3. Ο Σεβασμιώτατος προωθών τις απόψεις του αναφέρεται και εις την Γερμανία. Επί του προκειμένου θεωρώ υποχρέωση μου, να πληροφορήσω την Σεβαστήν Ιεράν Σύνοδον, ότι το άρθρον 7 παράγραφος 3 του γερμανικού Συνάγματος αναφέρει, ότι η ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών καθορίζεται εν συμφωνία με την Εκκλησία (επί λέξει «wird der Religionsunterricht in Übereinstimmung mit den Grundsätzen der Religionsgemeinschaften erteilt»). Και επειδή αναφέρεται εις την Ευρώπη πρέπει, επίσης να πληροφορήσω την Σεβαστήν Ιεράν Σύνοδον, ότι τοιούτο μάθημα (ως το υπό του Σεβασμιωτάτου προτεινόμενο, δηλ. πολυθρησκευτικό), προετάθη από κάποιο Ινστιτούτο και εις το Υπουργείο Παιδείας της Αγγλίας, Το Υπουργείο Παιδείας όμως της Αγγλίας το απέρριψε μετά βδελυγμίας χαρακτηρίζοντας το ως «κοκταίηλ φρούτων». Το δεδομένο αυτό αναφέρεται εις το σύγγραμμα των τριών πανεπιστημιακών καθηγητών Lopez Muniz, De Goof και Lauwers υπό τον τίτλον «Religious education in Public Schools»: , 2010 σελίς 158 και έχει επί λέξει ως εξής: «Christianity still remained the predominant faith underpinning British society, and that the multifaith approach to religious education was insufficient reflection of this. They argued that the multi-faith approach was superficial in nature, that it involved a trivialisation of the study of religion, and was being tauqht was little more than a "fruit cocktail of world faiths"».

4) Ο Σεβασμιώτατος προτείνει το «πολυθρησκευτικό μάθημα, διότι (ως ισχυρίζεται) πρέπει, να μάθει κανείς, να σέβεται την θρησκεία του άλλου. Ως γνωστόν (και κατά τους κανόνες της αριστοτελικής λογικής: μείζων πρόταση - ελάσσων πρόταση - συμπέρασμα) δια να καταλήξουμε εις την άποψη αυτήν, πρέπει πρώτα να αποδειχθεί, ότι η μη διδασκαλία των λοιπών (μειονοτικών) θρησκειών σημαίνει μη σεβασμόν των θρησκειών αυτών και κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά. Ομοίως δεν προκύπτουν από πουθενά (και δεν αιτιολογούνται ουδ' επ' ελάχιστον κατά την αριστοτελικήν λογικήν) όλες οι λοιπές απόψεις του Σεβασμιωτάτου, ότι δήθεν εάν δεν μετατρέψουμε την ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών σε πολυθρησκευτική δεν σεβόμεθα τους αλλοδαπούς, δεν σεβόμεθα την ετερότητα, ότι ότι «ο πλανήτης έχει γίνει ένα χωριό» ότι άλλως επιφέρουμε «φονταμενταλιστικές ακραίες ιδέες» κ.τ.τ Όλα αυτά αναφέρονται αποσπασματικώς χωρίς καμμία επιστημονική αιτιολόγηση. Και αν η αναμενόμενη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας δεν αποδεχθεί τις απόψεις του Σεβασμιωτάτου, τι θα είπωμεν; Ότι οι δικασταί το Συμβουλίου Επικρατείας είναι ρατσισταί, φονταμενταλισταί και τα τούτοις όμοια; Είναι δυνατόν η Σεβαστή Ιερά Σύνοδος, να υιοθετήσει τέτοιες απόψεις;

5) Ο Σεβασμιώτατος πάντως εις ορισμένο σημείο φαίνεται, να αποδέχεται το επικίνδυνο της πολυθρησκευτικής ύλης του μαθήματος των Θρησκευτικών", τουλάχιστον δια τους πιο μικρούς μαθητάς και ζητεί τα στοιχεία της ύλης αυτής εις την πρωτοβάθμια εκπαίδευση να ελαχιστοποιηθούν, ώστε να αποκλεισθεί ο κίνδυνος της θρησκευτικής συγχύσεως και του συνκριτισμού. Άρα υπό ορισμένες προϋποθέσεις αυτοαναιρείται. Πράγμα που γεννά σωρεία ερωτημάτων: Π.χ, εδώ δεν έχουμε παραβίαση του ρατσισμού και του σεβασμού της ετερότητος; Ενώ σε άλλους χώρους έχουμε; και πως δικαιολογείται η τοιαύτη διαφοροποίηση;

6) Τέλος ο Σεβασμιώτατος (εις την σελίδα 196 του περ. ΕΚΚΛΗΣΙΑ) φαίνεται, να αποδέχεται την εις τα σχολεία εισαγωγήν του θέματος «έμφυλες ταυτότητες» (αν κατάλαβα καλά, διότι οι εν λόγω απόψεις του είναι κάπως ασαφείς). Το θέμα αυτό απαιτεί λίαν εξονυχιστικήν επισημονικήν έρευναν, εις την  οποίαν προέβην (υπ' όψιν ότι τυγχάνω αριστούχος διδάκτωρ πανεπιστημίου με θητείαν εις πανεπιστήμια Ελλάδος και του εξωτερικού, τυγχάνω συγγραφεύς διακοσίων περίπου έργων επιστημονικών που έχουν μάλιστα βραβευθεί από την Ακαδημίαν Αθηνών δύο φορές). Την ερευνά μου αυτήν σας την υποβάλλω συνημμένως, δια της οποίας και αποδεικνύεται, ότι η εις τα σχολεία εισαγωγή τοιαύτης ύλης είναι επιστημονικώς απαράδεκτη και λίαν επικίνδυνη, ως δέχονται οι διαπρεπέστεροι και κορυφαίοι επιστήμονες της Ελλάδος και του εξωτερικού, τις απόψεις των οποίων αναπαράγω επί λέξει.

7) Τελειώνοντας επαναλαμβάνω και πάλιν ότι οι ως άνω απόψεις μου είναι καθαρά επιστημονικές και εις καμμίαν περίπτωση προσωπικές, σέβομαι δε δεόντως και εις τον ύψιστον βαθμόν το κύρος, την προσωπικότητα, την τιμήν και την υπόληψιν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Υδρας Σπετσών και Αιγίνης ευχόμενος επιτυχίες εις το βαρύ έργον του.

Ασπαζόμενος την Σεπτήν Υμών Δεξιάν διατελώ

Μετά βαθύτατου σεβασμού