9/11/08

Σεξουαλική αγωγή από το δημοτικό;

Βάλθηκε να μας τρελάνει το Υπουργείο Παιδείας. Μετά το σάλο για το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, μετά από το ανοιχτό ακόμη θέμα των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά, τώρα σχεδιάζει την εισαγωγή μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα δημοτικά! Αν ισχύουν όσα αναφέρει άρθρο του Βήματος (9/11/2008) τότε βρισκόμαστε προ νέας θύελλας. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και η αντίδρασή μας θα πρέπει να είναι συντονισμένη και έγκαιρη, αν δε θέλουμε πάλι εκ των υστέρων να προσπαθούμε να συμμαζέψουμε ότι έχει απομείνει από την ελληνική παιδεία. Παραθέτουμε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στο Βήμα. Είναι εκτενές αλλά αξίζει τον κόπο να το μελετήσετε. Οι υπογραμμίσεις με έντονο χρώμα είναι δικές μας.
ΕΘΝΟΣ
09/11/2008
Μάθημα σεξ στο δημοτικό

Μέσα από μια πρωτοποριακή σειρά εικονογραφημένων βιβλίων τα παιδιά θα λύνουν όλες τις απορίες τους σχετικά με την ανατομία του σώματός τους, τη διαφορετικότητα των φύλων, την υγιεινή, αλλά και τις διαπροσωπικές σχέσεις

Ο πελαργός... φεύγει και δίνει τη θέση του στην αλήθεια. Στο παντοτινό και βασανιστικό ερώτημα των παιδιών... «μαμά πώς ήρθα στον κόσμο;» έρχονται να απαντήσουν δύο νέα βιβλία σεξουαλικής αγωγής, που μπαίνουν στο δημοτικό σχολείο. Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που θα αρχίσει να διδάσκεται την επόμενη σχολική χρονιά 2009-2010.
Θεωρείται απαραίτητο μάθημα, καθώς οι αναζητήσεις και απορίες των παιδιών γύρω από το σώμα και τη ζωή τους αρχίζουν να υπάρχουν από την πρώτη παιδική ηλικία των 5 και 6 ετών.

«Σεξουαλική αγωγή και διαφυλικές σχέσεις» για παιδιά από 6-8 και 8-12 ετών, και «Ψυχική υγεία - διαπροσωπικές σχέσεις» για τους «μπόμπιρες» της εκπαίδευσης, γραμμένα από το επιστημονικό επιτελείο του νευρολόγου-ψυχιάτρου κ. Θάνου Ασκητή. Τα βιβλία προ ημερών πήραν την έγκριση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και έπειτα τον δρόμο της εκτύπωσης.
Ο διαγωνισμός για τη συγγραφή τους προκηρύχθηκε πριν από δύο χρόνια από το Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας, για να εισαχθούν στο πρόγραμμα του δημοτικού σχολείου, στο πλαίσιο της «ευέλικτης ζώνης».
Πρόκειται για δύο ξεχωριστές εκπαιδευτικές ενότητες, που η μια αφορά την καθαυτό σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και η άλλη την ψυχική υγεία των παιδιών. Το ένα βιβλίο, με τη διττή θεματολογία, αφορά τους μαθητές της Α μέχρι και της Γ τάξης και το άλλο τους μαθητές από την Δ μέχρι και την ΣΤ τάξη.
Τα πιτσιρίκια εισάγονται ομαλά στη γνώση της ανατομίας του σώματός τους, στο πώς ήρθαν στον κόσμο, στη διαφορετικότητα των γεννητικών οργάνων αγοριού και κοριτσιού, στην υγιεινή και τη φροντίδα του σώματός τους, αλλά και στα θέματα της οικογένειας, των φίλων και της σχολικής κοινότητας.
Σκοπός των δημιουργών της σειράς των βιβλίων είναι να μεταδώσουν όλη τη σημαντική γνώση στα παιδιά κυρίως με σκίτσα (Σπύρος Ορνεράκης), αφού ειδικά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι δύσκολο να κατανοήσουν με λόγια τα βασικά νοήματα.
Ταμπού. «Διά μέσου των σκίτσων», μας είπε ο Θάνος Ασκητής, «το παιδί είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσει με το σώμα του, με τη μοναδικότητά του, να καταλάβει το ίδιο τι είναι, αγόρι ή κορίτσι, να δει τις διαφορές που έχει το σώμα του και να αντλήσει τα πρώτα μηνύματα επικοινωνίας, αναγνώρισης και σωματικής ταυτότητας».
Απαραίτητο σύμφωνα με τους επιστήμονες καθίσταται το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, γιατί δυστυχώς ακόμη και σήμερα το θέμα της σεξουαλικής αγωγής παραμένει ταμπού της ελληνικής κοινωνίας.
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 18% των μαθητριών του λυκείου δεν γνωρίζουν τις γόνιμες ημέρες της γυναίκας!
Το 90% των γονέων, όπως δείχνουν τα στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, πιστεύει ότι το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής θα έχει επιτυχία γιατί οι ίδιοι οι γονείς εκφράζουν τη σημαντική δυσκολία που έχουν να διαχειριστούν αυτό το θέμα και να απαντήσουν στις ερωτήσεις των παιδιών τους.
Το 60% πιστεύει ότι πρέπει να αρχίζει από το δημοτικό και το 25% πιστεύει ότι πρέπει να αρχίζει από το νηπιαγωγείο. Το 71% των δασκάλων είναι υπέρ της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης μέσα από διάφορα μαθήματα, ενώ πολλοί υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει ξεχωριστό μάθημα.
Απαντάμε σε παιδικές απορίες χωρίς φόβους και ενοχές
Τη συγγραφή και επιμέλεια των βιβλίων ανέλαβε εξειδικευμένη στην παιδική ψυχολογία, παιδοψυχιατρική και κλινική ψυχολογία ομάδα, αποτελούμενη από 13 καθηγητές, γιατρούς, ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς.
Επιστημονικός υπεύθυνος του έργου είναι ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, κ. Θάνος Ασκητής. «Τρεις είναι οι καθοριστικοί παράγοντες της σεξουαλικότητας των παιδιών. Οι γονείς τους, η αλλαγή της κοινωνίας και η ίδια η συμπεριφορά του παιδιού», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο κ. Θάνος Ασκητής συνεχίζοντας:
«Οι γονείς εκδηλώνουν ανοικτά την ανάγκη της γνώσης για τη σεξουαλικότητα του παιδιού τους, η οποία υπάρχει από την ώρα που γεννιέται.
Είναι τραγικό να πιστεύουμε ότι το παιδί αφυπνίζεται στην εφηβεία. Σεξουαλικά οργανώνεται στην εφηβεία, η σεξουαλικότητά του όμως ξεκινάει από την ημέρα της γέννησής του. Και είναι πολύ σημαντικό για τον γονιό να τη γνωρίσει και να την καταλάβει. Ο γονιός φοβάται το σεξ.
Είτε δεν γνωρίζει και τα αρνείται όλα είτε δημιουργεί στο παιδί τεράστια προβλήματα με τιμωρίες, προσβολές ή αποφυγές. Θεωρώ, λοιπόν, ότι τα βιβλία μας αποτελούν μια καινοτόμο προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας για να ξεπεράσουμε επιτέλους τα ταμπού, τις δυσκολίες και τους φόβους για την πιο σημαντική περίοδο της ανθρώπινης ζωής που είναι τα δώδεκα πρώτα χρόνια.
Το θέμα είναι να διδαχθούν τα βιβλία που είναι απόρροια δουλειάς 20ετίας και να έχει τη βούληση το ΥΠΕΠΘ και να τα διδάξουν ψυχολόγοι, αλλά και να φροντίσει να μη μείνουν στις βιβλιοθήκες».
«Τα ερωτήματα των παιδιών απαντώνται με έναν πολύ εύληπτο και κατανοητό τρόπο, χωρίς κανέναν φόβο κι ενοχή. Τα θέματα έχουν τη μορφή κόμικς και πιστεύω ότι με τα υπέροχα και πολύ εκφραστικά σκίτσα του Σπύρου Ορνεράκη οι μικροί μαθητές θα λύσουν εύκολα όλες τις απορίες τους σχετικά με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, απορίες που υπάρχουν από τη νηπιακή ακόμη ηλικία των παιδιών.
Και υπάρχουν διότι τα παιδιά συγχρωτίζονται στα σχολεία με συμμαθητές τους του άλλου φύλου, βλέπουν διαφορές, συζητάνε, βλέπουν στην τηλεόραση εικόνες, παρατηρούν τις αλλαγές στο σώμα τους και πολλά άλλα», συμπληρώνει εις εκ των συγγραφέων, ο ουρολόγος-ανδρολόγος κ. Κωνσταντίνος Ρόκκας.
Ο Γιώργος και η Αννα ρωτούν για το σώμα τουςΣτην ηλικία των 4,5 με 5 ετών, τα παιδιά αρχίζουν να παρατηρούν στους άλλους πρώτα τις διαφορές των δύο φύλων. Ο Γιώργος δεν μοιάζει με την Αννα, και το αντίθετο. Τα «γιατί» των παιδιών απαντώνται στο βιβλίο.
Τα αγόρια. Ο Γιώργος παρατηρεί τις αλλαγές στο σώμα του, έχει απορίες τις οποίες συζητά με τον μπαμπά του, βλέπει τις ομοιότητες που έχει ο ίδιος με τα άλλα αγόρια της ηλικίας του, ρωτά για τις διαφορές τους με το σώμα των κοριτσιών και φροντίζει για την υγιεινή του.
...Ο Γιώργος μπροστά στον καθρέφτη παρατηρεί τον εαυτό του. Κοίτα πώς μεγάλωσα...
«Είσαι μοναδικός», λέει ο μπαμπάς του και του εξηγεί σε τι διαφέρει από την αδελφή του την Αννα: «Ενα αγόρι έχει πέος και όρχεις, όπως τα ονομάζει η ιατρική επιστήμη. Αυτά είναι τα εξωτερικά γεννητικά όργανα. Οι όρχεις είναι δύο μικρά μπαλάκια μέσα στο σακουλάκι, που κρέμεται κάτω από το πέος. Βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλο.
Το πέος αποτελείται από το σώμα του και την κεφαλή του, που ονομάζεται βάλανος. Στην άκρη της βαλάνου και στο κέντρο αυτής υπάρχει μια μικρή τρυπίτσα που λέγεται στόμιο της ουρήθρας από όπου βγαίνουν τα τσίσα, που λέγονται και ούρα...»
Ο Γιωργάκης όταν βρίσκεται στο ντους, βλέπει το σώμα του και θυμάται τα λόγια του μπαμπά:
«Να πλυθώ καλά παντού. Να μην ξεχάσω να πλύνω καλά το πέος μου... μέσα από το πετσάκι».
Τα κορίτσια. Τις απορίες της Αννας για την αλλαγή στο σώμα της καθώς μεγαλώνει τις λύνει η μητέρα της.«Α, να σου πω», λέει η Αννα στο σκυλάκι, «χθες μιλήσαμε με τη μαμά μου για το σώμα μου και με βοήθησε να καταλάβω αρκετά πράγματα για μένα».
Η Αννα θυμάται τη συζήτηση με τη μαμά της: «Τα εξωτερικά γεννητικά όργανα ενός κοριτσιού ονομάζονται αιδοίο. Είναι μια σχισμή που σκεπάζεται με δύο χείλη. Ανάμεσα σε αυτά τα χείλη βρίσκεται το στόμιο της ουρήθρας, από το οποίο βγαίνουν τα τσίσα, που λέγονται και ούρα. Τα εσωτερικά γεννητικά όργανα ενός κοριτσιού είναι ο κόλπος, η μήτρα και οι ωοθήκες».
Οι γονείς εξηγούν στα παιδιά πώς έρχονται στον κόσμο
Σε ένα άλλο κεφάλαιο του βιβλίου, οι γονείς εξηγούν στον Γιώργο και στην Αννα πώς γεννιούνται τα παιδιά:
«Οταν ένας άντρας και μια γυναίκα αγαπιούνται πολύ και θέλουν να κάνουν ένα παιδί, σμίγουν, ενώνονται και το σπερματοζωάριο από τους όρχεις του μπαμπά συναντάει το ωάριο από τις ωοθήκες της μαμάς.
Από τη συνάντηση αυτή θα σχηματιστεί το έμβρυο, όπως ονομάζεται το μωράκι που μεγαλώνει στη μήτρα της μαμάς.
Το έμβρυο φωλιάζει στη μήτρα της μαμάς και για 9 μήνες παίρνει τροφή από τη μαμά.
Στους τρεις πρώτους μήνες άρχισε η καρδούλα σας να χτυπάει...
Οταν πέρασαν οι εννιά μήνες, είχατε μεγαλώσει αρκετά, ώστε να μπορείτε να ζήσετε μόνοι σας. Πήγαμε λοιπόν στο μαιευτήριο, όπου με τη βοήθεια του γιατρού γεννηθήκατε...»
Τι είναι η ευέλικτη ζώνη στο δημοτικό
Η ευέλικτη ζώνη είναι μια «ελεύθερη» χωρίς βαθμούς και τιμωρίες για τους μαθητές, επιλογή μαθημάτων, που σχετίζονται με τον σύγχρονο κόσμο και τις καθημερινές παραστάσεις που έχουν τα παιδιά.
Η Α και Β τάξη κάνει 4 ώρες την εβδομάδα, η Γ και Δ τρεις ώρες και η Ε με τη ΣΤ από 2 ώρες την εβδομάδα.
Στην αγωγή υγείας που είναι θεματική της ευέλικτης ζώνης, ευελπιστούν οι συγγραφείς να διδαχθούν τα παιδιά, τα βιβλία της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που παρουσιάζει σήμερα το «Εθνος της Κυριακής».
Από το 2005 έχει επεκταθεί το πρόγραμμα της ευέλικτης ζώνης στο σύνολο των δημοτικών σχολείων και γυμνασίων.
Η ευέλικτη ζώνη διαθεματικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων όπως λέγεται για το Δημοτικό, ζώνη καινοτόμων δράσεων για το Γυμνάσιο, αφορά θεματικές ενότητες όπως η Ολυμπιακή Παιδεία, η διαπολιτισμική εκπαίδευση, η Αγωγή Υγείας, τα εικαστικά, η τοπική Ιστορία και πολλά άλλα θέματα, τα οποία δεν έχουν τη μορφή τυπικής διδασκαλίας και δεν βαθμολογούνται οι μαθητές. Ο δάσκαλος επιλέγει ένα θέμα κάθε φορά και το συζητά με τα παιδιά, ανοίγοντάς τους ορίζοντες και πέραν των Μαθηματικών και της Γλώσσας.
ΒΙΒΙΑΝ ΜΠΕΝΕΚΟΥ
πηγή:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8777&pubid=1830787

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συντάσσομαι με τον προβληματισμό σας. Κι εγώ πιστεύω πως θα πρέπει να υπάρξει οργανωμένη αντίδραση από τους γονείς. Να ζητήσουμε απαλλαγή από το σχετικό μάθημα, τώρα που έγινε και της μόδας με τα θρησκευτικά... Συγχαρητήρια για την ανάδειξη του θέματος.

Χρήστος

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που διαβάζω, στο δημοσίευμα. ΑΙΣΧΟΣ!!! Ας μας βοηθήσει ο Θεός να αντιμετωπίσουμε αυτό το οργανωμένο έγκλημα κατά του Ελληνισμού και ειδικότερα κατά του άνθους αυτού του τόπου.Ευθέως μου έρχεται στο μυαλό η ρήση του Ισοκράτη:" Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία". Ο Θεός μεθ'υμών...

Ανώνυμος είπε...

ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ, ΕΓΩ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΣΥΛΛΕΞΟΥΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ "ΑΝΤΙΒΑΡΟ" ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!

ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΘΑ ΧΛΙΑΡΗ ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ!

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω πως αν τελικά φέρουν το μάθημα αυτό στα δημοτικά σχολεία, η πρώτη άμεση αντίδραση πρέπει να είναι η αίτηση απαλλαγής για λόγους συνείδησης, ηθικής, για χίλιους τέλος πάντων λόγους. Συμφωνώ ότι πρέπει να γίνει κάποια κινητοποίηση εκπαδιευτικών και γονέων. Δυστυχώς είναι δύσκολος ο συντονισμός μιας τέτοιας εκστρατείας. Και φοβάμαι πως πάλι το Σεπτέμβριο θα πολεμάμε να ανατρέψουμε αποφάσεις που ήδη θα έχουν εφαρμοσθεί.

Ανώνυμος είπε...

Η αιώνια σύγκρουση προόδου και συντήρησης, φωτός και σκότους. Πάντοτε οι αλλαγές (μικρές ή μεγάλες) προκάλεσαν τις αντιδράσεις των μίζερων και των αμόρφωτων. Τούτο είναι ακόμα ένα παράδειγμα μιας τέτοιας αντίδρασης. Στο τέλος βέβαια πάντοτε υπερισχύει το φως. Εξάλλου χωρίς Μεσαίωνα δε θα υπήρχε Αναγέννηση...

Ανώνυμος είπε...

Μετάφραση του προηγούμενου σχολίου:

Η αιώνια σύγκρουση ηλιθιότητας και λογικής, σκότους και φωτός. Πάντοτε οι αλλαγές (μικρές ή μεγάλες) προκάλεσαν τις αντιδράσεις των σκεφτόμενων και παιδεμένων ανθρώπων. Τούτο είναι ακόμα ένα παράδειγμα μιας τέτοιας αντίδρασης. Στο τέλος βέβαια πάντοτε υπερισχύει το φως. Εξάλλου χωρίς Αναγέννηση δε θα υπήρχε ο σημερινός Μεσαίωνας...

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)