Γράφει "ο περαστικός"
Η 30η Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης των Τριών Ιεραρχών, ημέρα παιδείας και γραμμάτων είναι σχολική αργία. Μία ημέρα αργίας για να τιμήσουμε τους Τρεις Ιεράρχες ως θεμελιωτές της ελληνορθόδοξης παιδείας.
Πέρα όμως από όσα θα έπρεπε να γίνονται την ημέρα των Τριών Ιεραρχών πρέπει να προσεγγίζουμε την πραγματική σημερινή στάση των νεοελλήνων εκπαιδευτικών και μαθητών απέναντι στους Προστάτες αγίους τους.
1) Την 30η Ιανουαρίου στα σχολεία των μικρών πόλεων και χωριών της επαρχίας εκπαιδευτικοί και μαθητές πηγαίνουν στο ναό της περιοχής, παρακολουθούν μαζί τη Θεία Λειτουργία και ακούνε ένα Λόγο για τους Τρεις Ιεράρχες που συνήθως εκφωνεί ο θεολόγος των σχολείων. Αν κάποιοι εκπαιδευτικοί έχουν και λίγο μεράκι διοργανώνουν την προηγούμενη μέρα μια μικρή γιορτή στο σχολείο τους ή βάζουν τους μαθητές να βρούνε στοιχεία για τη ζωή και τη διδασκαλία των αγίων.
Δυστυχώς δε συμβαίνουν τα ίδια στις μεγάλες πόλεις. Εκεί η ημέρα των Τριών Ιεραρχών από σχολική αργία τιμής των αγίων έχει μετατραπεί σε αργία που είναι μήτηρ πάσης κακίας. Εκπαιδευτικοί και μαθητές το πρωί της ημέρας των Τριών Ιεραρχών κοιμούνται στα σπίτια τους, οι Διευθυντές δεν μαζεύουν τα παιδιά στα σχολεία για να ακολουθήσει ομαδικός και οργανωμένος εκκλησιασμός και στην καλύτερη περίπτωση μία μικρή αντιπροσωπεία κάποιου σχολείου πηγαίνει σε ένα ναό να δώσει το παρόν ως αντιπροσωπεία χιλιάδων άλλων κοιμωμένων μαθητών. Η κατάσταση αυτή είναι αποκαρδιωτική. Η μνήμη των Τριών Ιεραρχών μετατρέπεται σε ευκαιρία ξεκούρασης, διακοπών και ανώφελης αργίας. Είναι άμεση ανάγκη να ζητηθεί με τρόπο σαφή από όλους τους Διευθυντές σχολείων ο εκκλησιασμός όλων των μαθητών και εκπαιδευτικών την ημέρα των Τριών Ιεραρχών ως ελάχιστη πράξη που να δικαιολογεί τη σχολική αργία.
2) Το κατεξοχήν μάθημα που οφείλει να ενημερώσει τους μαθητές για τους Τρεις Ιεράρχες είναι τα Θρησκευτικά. Ίσως ένα από τα κωμικοτραγικά στοιχεία της νεοελληνικής παιδείας είναι ότι ακόμη και από το βιβλίο Θρησκευτικών της Γ΄ Γυμνασίου έχει αφαιρεθεί κάθε αναφορά τόσο στους δύο από τους Τρεις Ιεράρχες (μόνο στο Μέγα Βασίλειο αναφέρεται το νέο βιβλίο) όσο και στην κοινή γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Και αυτό έγινε μάλιστα με πρωτοβουλία των ίδιων των θεολόγων! Θεολόγοι έγραψαν τα νέα βιβλία, θεολόγοι επόπτευσαν τη συγγραφή, θεολόγοι τα ενέκριναν και τα έστειλαν στα σχολεία. Έτσι οι μαθητές τιμούν μαζί και τους Τρεις Ιεράρχες, μαθαίνουν όμως λίγα πράγματα μόνο για το Μέγα Βασίλειο! Και άλλη φορά γράψαμε ότι οι θεολόγοι των σχολείων οφείλουν να αφιερώσουν και από μία τουλάχιστον διδακτική ώρα στον άγιο Γρηγόριο Θεολόγο και στον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο.
3) Η γνωριμία με το έργο και τη διδασκαλία των αγίων είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ελάχιστα κείμενα στο μάθημα των Αρχαίων ανήκουν στους Τρεις Ιεράρχες. Έτσι οι μαθητές ακούνε για τον πλούτο της διδασκαλίας των αγίων αυτών, αλλά ποτέ δεν γνωρίζουν ούτε μικρό μέρος του πλούτου αυτού.
Η 30η Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης των Τριών Ιεραρχών, ημέρα παιδείας και γραμμάτων είναι σχολική αργία. Μία ημέρα αργίας για να τιμήσουμε τους Τρεις Ιεράρχες ως θεμελιωτές της ελληνορθόδοξης παιδείας.
Πέρα όμως από όσα θα έπρεπε να γίνονται την ημέρα των Τριών Ιεραρχών πρέπει να προσεγγίζουμε την πραγματική σημερινή στάση των νεοελλήνων εκπαιδευτικών και μαθητών απέναντι στους Προστάτες αγίους τους.
1) Την 30η Ιανουαρίου στα σχολεία των μικρών πόλεων και χωριών της επαρχίας εκπαιδευτικοί και μαθητές πηγαίνουν στο ναό της περιοχής, παρακολουθούν μαζί τη Θεία Λειτουργία και ακούνε ένα Λόγο για τους Τρεις Ιεράρχες που συνήθως εκφωνεί ο θεολόγος των σχολείων. Αν κάποιοι εκπαιδευτικοί έχουν και λίγο μεράκι διοργανώνουν την προηγούμενη μέρα μια μικρή γιορτή στο σχολείο τους ή βάζουν τους μαθητές να βρούνε στοιχεία για τη ζωή και τη διδασκαλία των αγίων.
Δυστυχώς δε συμβαίνουν τα ίδια στις μεγάλες πόλεις. Εκεί η ημέρα των Τριών Ιεραρχών από σχολική αργία τιμής των αγίων έχει μετατραπεί σε αργία που είναι μήτηρ πάσης κακίας. Εκπαιδευτικοί και μαθητές το πρωί της ημέρας των Τριών Ιεραρχών κοιμούνται στα σπίτια τους, οι Διευθυντές δεν μαζεύουν τα παιδιά στα σχολεία για να ακολουθήσει ομαδικός και οργανωμένος εκκλησιασμός και στην καλύτερη περίπτωση μία μικρή αντιπροσωπεία κάποιου σχολείου πηγαίνει σε ένα ναό να δώσει το παρόν ως αντιπροσωπεία χιλιάδων άλλων κοιμωμένων μαθητών. Η κατάσταση αυτή είναι αποκαρδιωτική. Η μνήμη των Τριών Ιεραρχών μετατρέπεται σε ευκαιρία ξεκούρασης, διακοπών και ανώφελης αργίας. Είναι άμεση ανάγκη να ζητηθεί με τρόπο σαφή από όλους τους Διευθυντές σχολείων ο εκκλησιασμός όλων των μαθητών και εκπαιδευτικών την ημέρα των Τριών Ιεραρχών ως ελάχιστη πράξη που να δικαιολογεί τη σχολική αργία.
2) Το κατεξοχήν μάθημα που οφείλει να ενημερώσει τους μαθητές για τους Τρεις Ιεράρχες είναι τα Θρησκευτικά. Ίσως ένα από τα κωμικοτραγικά στοιχεία της νεοελληνικής παιδείας είναι ότι ακόμη και από το βιβλίο Θρησκευτικών της Γ΄ Γυμνασίου έχει αφαιρεθεί κάθε αναφορά τόσο στους δύο από τους Τρεις Ιεράρχες (μόνο στο Μέγα Βασίλειο αναφέρεται το νέο βιβλίο) όσο και στην κοινή γιορτή των Τριών Ιεραρχών. Και αυτό έγινε μάλιστα με πρωτοβουλία των ίδιων των θεολόγων! Θεολόγοι έγραψαν τα νέα βιβλία, θεολόγοι επόπτευσαν τη συγγραφή, θεολόγοι τα ενέκριναν και τα έστειλαν στα σχολεία. Έτσι οι μαθητές τιμούν μαζί και τους Τρεις Ιεράρχες, μαθαίνουν όμως λίγα πράγματα μόνο για το Μέγα Βασίλειο! Και άλλη φορά γράψαμε ότι οι θεολόγοι των σχολείων οφείλουν να αφιερώσουν και από μία τουλάχιστον διδακτική ώρα στον άγιο Γρηγόριο Θεολόγο και στον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο.
3) Η γνωριμία με το έργο και τη διδασκαλία των αγίων είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Ελάχιστα κείμενα στο μάθημα των Αρχαίων ανήκουν στους Τρεις Ιεράρχες. Έτσι οι μαθητές ακούνε για τον πλούτο της διδασκαλίας των αγίων αυτών, αλλά ποτέ δεν γνωρίζουν ούτε μικρό μέρος του πλούτου αυτού.
Είναι αναγκαία η εκ νέου νοηματοδότηση της γιορτής των Τριών Ιεραρχών. Δεν νοείται γιορτή των Τριών Ιεραρχών χωρίς εκκλησιασμό εκπαιδευτικών και μαθητών, χωρίς διδασκαλία του έργου και της διδαχής των αγίων, χωρίς γνωριμία των μαθητών αλλά και των καθηγητών με το έργο των αγίων. Και πάνω από όλα είναι ανάγκη να υιοθετήσουμε στην εκπαίδευση τις αρχές και τις προτάσεις παιδείας που συναντάμε στα έργα και τη βιωτή των Τριών Ιεραρχών. Να κάνουμε τους Τρεις Ιεράρχες αληθινούς Πατέρες και Προστάτες της Παιδείας μας. Αλλιώς η γιορτή τους δεν είναι παρά μια πρόφαση για τεμπελιά εκπαιδευτικών και μαθητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου