Η εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» στο τελευταίο φύλλο της (6 Μαρτίου 2009) προτείνει με πρωτοσέλιδο άρθρο της την έκτατη σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη λήψη αποφάσεων επί σοβαρών θεμάτων. Ανάμεσα στα άλλα θέματα (σχέσεις Εκκλησίας Ελλάδος με τον Παπισμό και τον Οικουμενισμό, καύση νεκρών, ζήτημα της Θράκης κ.α.) αναφέρει και τρία πολύ σημαντικά ζητήματα σχετικά με την παιδεία. Μεταφέρουμε αποσπάσματα από το άρθρο:
- Η απομάκρυνσις του σχολείου και της Παιδείας εκ της Εκκλησίας. Το θέμα το ανέδειξε δια δηλώσεως ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος. Αλλά πέραν της δηλώσεως ουδέν. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρόν. Και είναι συνέχεια της κατασυκοφαντήσεως των εννοιών της Πατρίδος και της οικογενείας, αλλά και της τριακονταετούς και πλέον επιθέσεως εναντίον της Εκκλησίας. Αποκορύφωμα των επιθέσεων η διαγραφή του θρησκεύματος από τας ταυτότητας, σειρά αντιεκκλησιαστικών πράξεων, αι οποίαι κτυπούν την παράδοσιν (πολιτική κηδεία, καύσις νεκρών, πολιτικός γάμος, ελευθέρα συμβίωσις, εξοβελισμός της προαιρετικής εξομολογήσεως από τα σχολεία κ.λπ.) η απόπειρα πλαστογραφήσεως της ιστορίας με την διαγραφήν της προσφοράς της εκκλησίας εις τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνας του Έθνους, η ανεπιτυχής επιχείρησις απομακρύνσεως των Ιερών εικόνων από τα σχολεία, και όλα τα δημόσια κτήρια, η κατάργησις του ομολογιακού μαθήματος των θρησκευτικών. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος προβαίνη εις τοιαύτας διαπιστώσεις, η Ιεραρχία δεν δύναται να μένη απαθής. Συντελείται μεθοδικώς και σταδιακώς ο απογαλακτισμός του Κράτους και της Παιδείας από την Ορθοδοξίαν. Η Ιεραρχία οφείλει να αντίδραση και να αποστείλη τελεσίγραφα προς την κομματοκρατίαν και την Κυβέρνησιν, προειδοποιούσα ότι δεν θα επιτρέψη την διακοπήν της συμπορεύσεως Ελληνισμού και Ορθοδοξίας. Ήδη από τον χλευασμόν και την περιθωριοποίησιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας παρατηρείται εκτροχιασμός της κοινωνίας. Ουσιαστικώς μία «σύγκρουσις» μετά της ισοπεδωτικής κομματοκρατίας θά «φρενάρη» τον πολιτικόν κόσμον, ο οποίος τρέμει κυριολεκτικώς το πολιτικόν κόστος, και θα λειτουργήση συσπειρωτικώς δια την Εκκλησίαν και αφυπνιστικώς δια την κοινωνίαν.
- Η κατάργησις του ομολογιακού μαθήματος των Θρησκευτικών. Προς το παρόν διδάσκεται. Δεν γνωρίζομεν, εάν θα διδάσκεται και εις το μέλλον. Διότι η κομματοκρατία και η κυβέρνησις είναι αντίθετος με την διδασκαλία του.
Μας λέγουν ότι το μάθημα θα συνεχίση να διδάσκεται. Αλλά αποφεύγουν επιμελώς να εκδώσουν «καθαράν εγκύκλιον», εις την οποίαν να ορίζεται ότι τούτο είναι υποχρεωτικόν. Ο Αρχιεπίσκοπος είπε προσφάτως ότι, δυστυχώς, η κυβέρνησις, παρά τας δηλώσεις του προηγουμένου υπουργού Παιδείας, δεν εξέδωσε «καθαράν εγκύκλιον» δια το υποχρεωτικόν του μαθήματος. Δεν αρκεί, όμως, ο Αρχιεπίσκοπος να διαπιστώνη ή να περιγραφή το θέμα και να υη λαμβάνη αποφάσεις. Αι αποφάσεις, όμως δεν είναι υπόθεσις «ενός Ανδρός». Είναι υπόθεσις ολοκλήρου της Ιεραρχίας. Εάν η Ιεραρχία αποστείλη ενωτικόν μήνυμα —τελεσίγραφον προς την κομματοκρατίαν και την κυβέρνησιν, εις την παρούσαν μακράν παρατεταμένην προεκλογικήν περίοδον, θα την υποχρέωση εις δημοσίαν δέσμευσιν, εξ αιτίας του πολιτικού κόστους. Την σύγκρουσιν με την Έκκλησίαν την φοβούνται τα δύο μεγαλύτερα κόμματα. Τούτο απεδείχθη κατά τας «συγκρούσεις» δια την επαναφοράν του θρησκεύματος εις τας αστυνομικός ταυτότητας και δια την απόσυρσιν του βιβλίου της Ιστορίας, το όποιον διέγραφε την προσφοράν της Εκκλησίας εις το Γένος.
-Η κυβέρνησις με την σύμφωνον γνώμην όλων των κομμάτων ετοιμάζεται από το φθινόπωρον να εισαγάγη εις όλας τας τάξεις του δημοτικού σχολείου το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Ήδη ετοιμάσθησαν και οδεύουν προς εκτύπωσιν δύο βιβλία εκ των οποίων το εν θα διδάσκεται εις την Α' και Β' τάξιν του δημοτικού και το άλλο προορίζεται διά τας άλλας τάξεις. Οι εμπνευσταί της διδασκαλίας του μαθήματος εξαντλούνται εις δημοσκοπικάς έρευνας, αι οποίαι όλαι παρουσιάζουν τα αποτελέσματα δημοψηφισμάτων δικτατορικών καθεστώτων, αφού το 90% των γονέων και το 71% των διδασκάλων εμφανίζονται υπέρ της σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως εις τα σχολεία. Η Ιεραρχία οφείλει να λάβη δημοσίως θέσιν και να διατύπωση την «καθαράν» θέσιν της άνευ συμβιβασμών, υποχωρήσεων ή προσαρμογών εις το κλίμα το οποίον θα διαμορφώσουν τα Μ Μ Ε. Τας θέσεις, τας οποίας θα διατύπωση, οφείλει να τας «επενδύση» και με κοινωνικά επιχειρήματα. Δια παράδειγμα εις την Σουηδίαν, εις την οποίαν έχομεν διδασκαλίαν της Σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως, παρατηρούνται εγκυμοσύναι δεκατριάχρονων και δεκατετράχρονων κοριτσιών με παράλληλην αύξησιν των αφροδισίων νοσημάτων. Εις την Αγγλίαν, εις την οποία υπάρχει σεξουαλική διαπαιδαγώγησις, ανήλικα κορίτσια από 12 έως 16 ετών είναι μητέρες, ενώ προσφάτως έμεινε ολόκληρος ο πλανήτης άφωνος από το γεγονός ότι δύο παιδιά εννέα και δέκα ετών έφεραν εις τον κόσμον ένα παιδί (χώρα: Αγγλία). Υπενθυμίζομεν προς την Ιεραρχίαν ότι ο αγαπημένος παιδαγωγός ολοκλήρου της κομματοκρατίας Ευάγγελος Παπανούτσος είχε δηλώσει διά το θέμα: «Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσης στα παιδιά για το σέξ, χωρίς τον κίνδυνο να τα φοβίσεις, να τα γεμίσεις με αηδία ή το χειρότερο να τα οδηγήσεις σε εκτραχηλισμούς»
3 σχόλια:
Κύριε Τάτση παρακολουθώ αρκετό καιρό τον αγώνα σας για το μάθημα των Θρησκευτικών. Μπράβο σας για το χρόνο που διαθέτε, αυτό σίγουρα δείχνει την αγάπη σας για το μάθημα.
Επιτρέψτε μου όμως να διατυπώσω τη διαφωνία μου σε πράγματα τα οποία ενώ θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα στο χώρο μας, μάλλον δεν είναι.
1) Επικαλείστε συχνά - πυκνά την αρθρογραφία της εφημ. "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" την οποία ασπάζεσθε και την προτείνετε για υιοθέτηση από το ΥΠΕΠΘ. Διέλαθε άραγε της προσοχής σας ότι για το μάθημα των Θρησκευτικών (όπως και για όλα τ' άλλα μαθήματα) έχει επιστημονικό συνεργάτη το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο; Είναι αν μη τι άλλο παράδοξο θεολόγοι εκπαιδευτικοί του ΥΠΕΠΘ να υποβαθμίζουν το ρόλο τοο θεσμικού τους φορέα και να αναδεικνύουν σε ρόλο πρωταγωνιστή μια θρησκευτική εφημερίδα.
2)Για να μην παρεξηγηθώ: δεν αντιλέγω ότι χρειάζεται και η φωνή των εφημερίδων, αλλά στη προκειμένη περίπτωση θα ταίριαζε στη καλή εφημερίδα ν' ασχοληθεί με τα διαλυμένα Κατηχητικά, που είναι σχολεία της διοικούσας Εκκλησίας, και όχι με τα σχολεία του υπ. Παιδείας. (Τι κρίμα, όμως, η καλή εφημερίδα αδιαφορεί για τα Κατηχητικά... Οχι; Για πείτε μου πόσες φορές και πότε ασχολήθηκε τελευταία φορά με τα Κατηχητικά;
3) Επειδή παρατηρώ ότι σεις και ορισμένοι άλλοι συνάδελφοι του ΥΠΕΠΘ πνέετε μένεα εις βάρος του ΥΠΕΠΘ και υπεραμύνεσθε του ομολογιακού μαθήματος, γιατί δεν κάνετε μια μετάταξη (ποιός σας εμποδίζει;) σε θέσεις λαϊκών υπαλλήλων στην Εκκλησία της Ελλάδος για να προσφέρετε εκεί τις ομολογιακές υπηρεσίες σας; Πάντως, εγώ αυτό που πληροφορούμαι σχετικώς είναι ότι πολλοί θεολόγοι εκκλησιαστικών σχολείων (Γυμνασίων, Λυκείων, κλπ) που δίνουν μάχες για ένα ομολογιακό μάθημα, παράλληλα δίνουν μάχες και για τη μετάταξή τους στη γενική εκπαίδευση...
Αγαπητέ Ανώνυμε,
Θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο γίνεται σύντομα στο σχόλιο σας:
1. Η δημοσίευση άρθρων του «Ορθοδόξου Τύπου» στο ιστολόγιο μας δε σημαίνει απαραίτητα και την πλήρη υιοθέτηση των απόψεων της εφημερίδας. Για παράδειγμα ακόμη και στο παραπάνω δημοσίευμα θα προτιμούσαμε η εφημερίδα να ζητάει την απόσυρση των εγκυκλίων του καλοκαιριού και όχι μία τέταρτη εγκύκλιο. Ένα ιστολόγιο ωστόσο μπορεί να φιλοξενεί διάφορες απόψεις που κρίνει ότι βρίσκονται κοντά στις θέσεις που και εκείνο πρεσβεύει.
2.Κανείς δεν υποβαθμίζει το ρόλο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, το οποίο τελικά είναι και αυτό που λαμβάνει τις αποφάσεις και κάνει προτάσεις προς το ΥΠΕΠΘ. Αλλά διατηρούμε το δικαίωμα ελεύθερα να διατυπώνουμε την ανησυχία μας για θέματα που αφορούν στο μάθημά μας. Άλλωστε ένα ιστολόγιο είναι χώρος όπου διατυπώνονται θέσεις και απόψεις και όχι επίσημος δικτυακός χώρος του ΥΠΕΠΘ ή του Παιδ. Ινστιτούτου.
3.Δεν είμαι ούτε μέλος, ούτε αρθρογράφος του Ορθοδόξου Τύπου. Έτσι αδυνατώ να απαντήσω στο γιατί η εφημερίδα δεν ασχολείται με το ζήτημα των κατηχητικών όσο εσείς θα θέλατε. Όμως πιστεύω ότι ορθά η εφημερίδα ασχολείται με θέματα της ελληνικής παιδείας και μάλιστα με το μάθημα των Θρησκευτικών. Γιατί θεωρείτε ότι η εφημερίδα (και οποιαδήποτε εφημερίδα) δεν πρέπει να ασχολείται με τα σχολεία του Υπ. Παιδείας; Δηλαδή απαγορεύεται η κριτική σε αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας;
4.Απαντώντας στο 3ο σχόλιο σας, θα σας στενοχωρήσω γιατί δεν πρόκειται να ζητήσω μετάταξη σε καμία Μητρόπολη. Θα παραμείνω απλός δάσκαλος στα ελληνικά σχολεία για να διδάσκω, όσο μπορώ, Χριστό και Ελλάδα. Αυτό δε σημαίνει ότι παράλληλα με τη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία δεν μπορώ (και το κάνω ήδη) να προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως λαϊκό μέλος σε κάποια Μητρόπολη (όπως την ηρωική Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης). Εκτός και αν κρίνετε ως ασυμβίβαστη την ιδιότητα του εκπαιδευτικού με την ιδιότητα του κατηχητή ή του ιεροψάλτη.
Κάτι τελευταίο. Θα προτιμούσα να απαντάω σε ένα σχόλιο με ονοματεπώνυμο. Αλλά δεν αρνούμαι το διάλογο και με «Ανώνυμους» αφού πίσω από κάθε σχόλιο υπάρχει κάποιο πρόσωπο που οι απόψεις του είναι σεβαστές. Επίσης για να είμαι δίκαιος θα πρέπει να πω πως οι δημοσιεύσεις στο ιστολόγιο αυτό δεν είναι όλες δικές μου, αλλά και πολλών άλλων που μου αποστέλλουν στοιχεία και πληροφορίες μέσω email ή και με άλλους τρόπους.
Αξιότιμε κ. Τάτση, Σας ευχαριστώ που μπήκατε στο κόπο να μου απαντήστε.
1) Το ότι δεν επιθυμείτε να μεταταχθείτε (όπως δικαιούσθε να το πράξετε, ουδείς σας εμποδίζει και εάν το αποφασίζατε ο σεβ/τος Δρυϊνουπόλεως κερδισμένος θα ήταν) στην Εκκλησία για να προσφέρετε τις ομολογιακές σας υπηρεσίες, αλλά επιμένετε σώνει και καλά και τις προσφέρετε στο ΥΠΕΠΘ, είναι μια κουβέντα που δεν μπορεί να γίνει στο διαδίκτυο. Εγώ απλώς επεσήμανα - και σεις απλώς με δικαιώσατε - ότι εκ των πλείστων όσων αγωνιζόμενων υπέρ του ομολογιακού μαθήματος, οι ...πλείστοι επιθυμούν να παραμένουν υπό την ...σκέπη του ΥΠΕΠΘ. Από λόγια χορτάσαμε, από πράξεις... (Φυσικά και δεν είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του εκπαιδευτικού με την του ιεροψάλτου- όπως δεν είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του οποιοδήποτε εργαζόμενου [γιατί να κάνουμε διακρίσεις;], αλλά, άλλο είναι να προσφέρετε επαγγελματικές υπηρεσίες, ως λαϊκός θεολόγος, στην Ιερά Μητρόπολη καθημερινώς και συστηματικώς και άλλο εθελοντικώς εκ περιτροπής. Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας...Πάντως σέβομαι απολύτως και κατανοώ την απόφασή σας να μην το σκέφτεσθε κάν να μεταταχθείτε στην Εκκλησία, αλλά να (παρα-) μείνετε υπό την σκέπη του ΥΠΕΠΘ)
2) Δεν σας κάλεσα να σχολιάσετε την αδιαφορία της θρησκευτικής εφημερίδας "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ" για τα Κατηχητικά ως μέλος, ή συνεργάτη της, αλλά ως εκπαιδευτικό θεολόγο με άποψη (θετική θέλω να ελπίζω για τα Κατηχητικά). Αρνείσθε να πράξετε και με παρεπέμπετε στην ενασχόληση της εφημερίδας με θέματα του ΥΠΕΠΘ. Ουδείς είπε (εγω πάντως όχι, scripta manent) ότι η εφημερίδα δεν έχει το δικαίωμα να κάνει κριτική στο ΥΠΕΠΘ. Καλόν όμως θα ήτο κατ' εμέ (σέβομαι τη δική σας διαφορετική άποψη) να ησχολείτο και λίγο με τα Κατηχητικά...
3) Κατά την άποψή μου, σε μια ευνομούμενη δημοκρατία δικαίωμα κριτικής δεν έχουν μόνο οι εφημερίδες προς την εκάστοτε εξουσία (πολιτική, εκκλησιαστική, κ.α), αλλά έχουν (δικαίωμα κριτικής) και οι πολίτες για τις εφημερίδες. Ειλικρινώς λυπούμαι που δεν συμφωνείτε. Ως θεολόγοι θα πρέπει να είμαστε πιο ριζοσπαστικοί προς κάθε κατεύθυνση και προς πάσαν εξουσίαν (ακόμη και στη λεγόμενη 4η)...
Εύχομαι καλή συνέχεια στον αγώνα σας για το ΜτΘ.
Δημοσίευση σχολίου