Εγκύκλιος για το Πάσχα Μητροπολίτου Κονίτσης κ. Ανδρέου

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Νύκτα Αναστάσεως 2009
Αριθ. Πρωτ. 17
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 130η

ΘΕΜΑ: «Και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων ειμι εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκ.α 18)

Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

-Α-

Μήνυμα χαράς και ελπίδος φέρνει σ’ ολόκληρο τον κόσμο η Ανάσταση του Χριστού. Μήνυμα, που το έχει ιδιαίτερη ανάγκη η ανθρωπότητα, η οποία διέρχεται μια μεγάλη κρίση. Όχι μόνο οικονομική - πολλοί λένε ότι είναι μεγαλύτερη και χειρότερη από το περιβόητο «κραχ» του 1929 - αλλά, κυρίως πνευματική και ηθική. Γιατί μας περικυκλώνει επικίνδυνα η απάτη, το έγκλημα, οι ποικίλοι εκβιασμοί, η απροκάλυπτη και αδιάντροπη ανηθικότητα, η αναίδεια και η ποικιλόμορφη βία.
Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτή την πνιγηρή ατμόσφαιρα, ακούγεται σαν μια πνοή αισιοδοξίας και ελπίδος, το μήνυμα : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ ! Ακούστηκε πρώτα, δειλά - δειλά, στην Ιερουσαλήμ από τις Μυροφόρες και τους Αγίους Αποστόλους, για να φθάση στα πέρατα της Οικουμένης.

-Β-

Δεν θα απείχε κανείς απ’ την πραγματικότητα αν έλεγε ότι η άσχημη ατμόσφαιρα των καιρών μας είναι παρόμοια μ’ εκείνη που επικρατούσε την ημέρα της Μεγάλης Παρασκευής. Η φονική μανία των αρχόντων, το ανεξήγητο μίσος εναντίον του Ιησού Χριστού, η αβουλία του λαού, που την μια φώναζε «Ωσαννά» και υποδεχόταν ως βασιλέα τον Κύριο, και την άλλη δήλωνε αναίσχυντα, ότι «ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα» (Ιωάν. ιθ΄ 15), κραυγάζοντας και πιέζοντας αφόρητα τον Πιλάτο «άρον άρον, σταύρωσον αυτόν» (Ιωάν. ιθ΄ 15), η τρομοκρατία που είχαν επιβάλει οι εχθροί του Εσταυρωμένου, είναι ακριβώς αυτό που βλέπουμε και ζούμε στους καιρούς μας. Τα Μ.Μ.Ε., στην πλειοψηφία τους, πολεμάνε την Εκκλησία και τις ευαγγελικές αρχές, εξογκώνοντας τις παρεκτροπές κάποιων - οπωσδήποτε λίγων - κληρικών. Άλλοι θέτουν θέμα χωρισμού Κράτους - Εκκλησίας, άλλοι νομοθετούν αντιχριστιανικούς νόμους (όπως το σύμφωνο «ελεύθερης συμβιώσεως») και άλλοι ζητούν την δήμευση της ελάχιστης εκκλησιαστικής περιουσίας, που έχει απομείνει από τις κατά καιρούς αρπαγές, τις οποίες έχει διενεργήσει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Και ο λαός μας, « ο πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος», άγεται και φέρεται κατά πού φυσάνε οι άνεμοι των καιρών. Αυτό που έζησε η πρωτεύουσα και άλλες μεγάλες πόλεις, τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν έχει προηγούμενο. Ο φόβος και ο τρόμος απλώθηκε πάνω σ’ ολόκληρη την κοινωνία.

-Γ-

Αλλά, να ! Γλυκόλαλες οι καμπάνες φέρνουν το μήνυμα, που γεμίζει χαρά και αισιοδοξία τις ψυχές : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! Η ζωή ενίκησε τον θάνατο, το φως διέλυσε το σκοτάδι, η αλήθεια πως ο Χριστός εβγήκε από τον τάφο νικητής και θριαμβευτής, παραμερίζει και εξουδετερώνει το ψέμα και την διαβολή. Έντρομοι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι σοφίζονται διάφορα ψεύδη για να συκοφαντήσουν την Ανάσταση. Χρησιμοποιούν βία και απειλές εναντίον των Αποστόλων «το καθόλου μη φθέγγεσθαι μηδέ διδάσκειν επί τω ονόματι του Ιησού» (Πραξ. δ΄ 18). Εκείνοι, όμως, διακηρύσσουν με παρρησία, ότι «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία · ουδέ γαρ όνομά εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθήναι ημάς» (Πραξ. δ΄ 12). Ο Χριστός είναι ο μοναδικός Σωτήρας και Λυτρωτής. Μια αλήθεια, που έχει φθάσει ατόφια μέχρι τις μέρες μας. Και θα συνεχίση να κυριαρχή όσο θα υπάρχουν άνθρωποι πάνω στη γη.

-Δ-

Είναι χαρακτηριστικό, το ότι όλοι όσοι είχαν ανεβή στον Γολγοθά από περιέργεια για το σταυρικό πάθημα του Κυρίου, «θεωρούντες τα γενόμενα (το σκοτάδι που επί τρίωρο σκέπασε την γη, καθώς και τον ισχυρό σεισμό, που ακολούθησε τον θάνατο του Ιησού), τύπτοντες εαυτών τα στήθη υπέστρεφον» (Λουκά κγ΄ 48). Ένοιωθαν τύψεις στην συνείδησή τους, γιατί είχαν συναινέσει στην καταδίκη και στην σταύρωση του Κυρίου. Και χτυπώντας τα στήθη τους για να δείξουν την μετάνοιά τους για το φοβερό έγκλημα, επέστρεφαν στην Ιερουσαλήμ. Σ’ αυτούς τους σταυρωτές θα πουν αργότερα οι Απόστολοι (μετά την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος), ότι τον Ιησούν «υμείς εσταυρώσατε» (Πραξ. β΄ 36), αλλά «ο Θεός (Τον) ανέστησε λύσας τας ωδίνας του θανάτου, καθότι ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι αυτόν υπ’ αυτού» (Πραξ. β΄ 24).
Κι’ αυτό, από τότε, επαναλαμβάνεται δια μέσου των αιώνων προς όλους όσοι καθ’ οιονδήποτε τρόπον πολεμούν τον Χριστό και την Ανάστασή Του. Άνθρωποι και πολιτικά συστήματα και καθεστώτα, που στάθηκαν αμείλικτοι διώκτες της Εκκλησίας, φάνηκε προς στιγμήν να θριαμβεύουν. Έπειτα, όμως, από κάποιο διάστημα, όσο έκρινε η αγαθότης του Κυρίου, έσβησαν και χάθηκαν · «απώλετο το μνημόσυνον αυτών μετ’ ήχου» (Ψαλμ. θ΄ 7), όπως βεβαιώνει ο αψευδής και αιώνιος λόγος του Θεού.

-Ε-

Θάρρος, λοιπόν, αδελφοί ! Ένα κακό όνειρο ήταν και πέρασε. Θα ΄ρθουν, πάλι, καιροί αναψύξεως. Μη αποκάμνετε. Ο Χριστός είναι το Α και το Ω της Ιστορίας. Γι’ αυτό λέει και διακηρύττει, ότι «εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων ειμι εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκ. α΄ 18). Σταυρώθηκα και πέθανα για την σωτηρία των ανθρώπων. Και ιδού, ότι παρά τον σταυρικό θάνατό μου ζω στους αιώνας των αιώνων.
Αγωνίζεστε, αδελφοί. Μένετε εδραίοι και αμετακίνητοι επί των επάλξεων του χρέους. Γιατί έχουμε χρέος στις γενιές που έρχονται, στους Βορειοηπειρώτες και στους Κυπρίους αδελφούς, στα στρατευμένα, στα φοιτητικά, στα μαθητικά και στα εργαζόμενα νειάτα, αλλά και στον απόδημο Ελληνισμό, ο οποίος δίνει την μαρτυρία του Χριστού και της Ελλάδος σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, αγαπητοί μου χριστιανοί. Η ζωή σας, η οικογένειά σας, τα παιδιά σας και τα καλά σας έργα να είναι γεμάτα από το ανέσπερο αναστάσιμο φως. ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Επί δε τούτοις, Διατελώ
Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ