Διαβάστε στις επόμενες τρεις δημοσιεύσεις μας τα άρθρα της Ελευθεροτυπίας (4/5/2009) για την πρωινή προσευχή στα σχολεία και την απάντησή μας σε αυτά. Και εδώ θαυμάστε την πρώτη σελίδα της εφημερίδας (4/5/2009) που προκλητικά σημειώνει (κάτω αριστερά): "Προσευχές" για κατάργηση της προσευχής στα σχολεία
1 σχόλιο:
Παλιά παπούτσια για γράψιμο
Ζούμε μια πρωτόγνωρη υποκρισία αισχίστου είδους. Υποκρισία με απροκάλυπτη δικαιολόγηση της βίας (σε χτυπάω στο πρόσωπο συνέχεια και μετά σε κατηγορώ ότι φταις επειδή με πόνεσε το χέρι μου ενώ σε χτυπούσα) και μακιαβελλική δικαιολόγηση του εγκλήματος ( γίνεται να ληστέψω μια γριούλα για να ανοίξω ένα μαγαζί και να γίνω τίμιος?). Παράλληλα, ζούμε έναν χωρόχρονο του παραλόγου, με πρωταγωνιστές τους επίδοξους εξουσιοκράτες των συνειδήσεων. Φερώνυμοι οικολόγοι βρωμίζουν γεμίζοντας με αφίσες υπέρ του περιβάλλοντος χώρους όπου δεν προβλέπεται αφισοκόλληση. Φεύγουν άλλοι οικολόγοι από συναυλίες υπέρ του περιβάλλοντος και αφήνουν βουνά από σκουπίδια. Αντιαισθητικά και βρώμικα κουρελόπανα διαφημίζουν δράσεις για την αισθητική της πόλης. Κατηγορούνται ασύδοτα οι πάντες ως υπεύθυνοι για έλλειψη μέριμνας υπέρ των παράνομα εισερχόμενων ατόμων στη χώρα, όταν δικαιολογείται από ομάδες ο ρατσισμός εναντίον της μέριμνας κινητικά αναπήρων και ηλικιωμένων, με το να μην υπάρχει ούτε μισό πεζοδρόμιο ελεύθερο για την μετακίνηση τους από τα σεντόνια του επιτόπιου παζαριού.
Μια κοινωνία αγγέλων δεν έχει σύνορα ούτε έγκλημα. Όμως, η ανθρώπινη κοινωνία δεν είναι κοινωνία αγγέλων. Μια χώρα δεν χωράει ολόκληρο τον πλανήτη, γι αυτό έχουν σύνορα οι χώρες, όπως έχουν πόρτες τα σπίτια. Στο σπίτι σου θέλεις να φιλοξενήσεις πέντε-δέκα άτομα να περάσουν όλοι όμορφα, άντε δεκαπέντε για ένα πιάτο φαγητό, αλλά πενήντα άτομα θα πεθάνουν όλοι της πείνας. Οι περισσότεροι αλλοδαποί συνάνθρωποί μας το έχουν συνειδητοποιήσει αυτό και δεν θέλουν άλλους αλλοδαπούς στην Ελλάδα (εκτός από τις οικογένειες τους που ζουν στο εξωτερικό και επιθυμούν να τις φέρουν στην Ελλάδα..). Ωστόσο, τα ψηφοθηρικά κίνητρα των κάποιων κομματοκρατόρων επιμένουν στην ανέξοδη υποκρισία της παγκοσμιοποίησης που δήθεν δεν έχει σύνορα ούτε έγκλημα.
Διακωμωδείται η φιλοπατρία, πολτοποιείται η ιστορία, βάλλονται τα Θρησκευτικά και στοχοποιείται η Πίστη. Ζούμε την εποχή της υποκρισίας. Στο τέλος μπορεί να απαιτήσουν με νόμους να μην είμαστε χαρούμενοι δημοσίως την Ανάσταση και τα Χριστούγεννα για να μη στεναχωρεί τους άλλους η χαρά μας. Παλιά παπούτσια για γράψιμο έχουμε πάντως για κάθε ενδεχόμενο…
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ
Δημοσίευση σχολίου