31/8/09

Την «δέουσαν απάντησιν» προετοιμάζει το Οικ.Πατριαρχείο προς όσους υπέγραψαν την «Ομολογία Πίστεως»

Για πρώτη φορά ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε ρητά στην «Ομολογία Πίστεως» λέγοντας ότι οι υπογράφοντες είναι «υπερ-Ορθόδοξοι», «διαπνέονται από υπερβάλλοντα ζήλον» και «προσεχώς θα πάρουν την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείον, διότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα». Προσπαθεί μάλιστα ο Πατριάρχης να προσδώσει πανορθόδοξο κύρος στην τακτική των διαλόγων και τις οικουμενιστικές πράξεις και πρακτικές. Μεταφέρουμε εδώ όλο το σχετικό ρεπορτάζ από το amen.gr και μετά κάνουμε ένα σύντομο πρώτο σχολιασμό:

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ: Νίκος Μαγγίνας

Ως «απαράδεκτα πράγματα» χαρακτήρισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος την «Ομολογία Πίστεως» επισημαίνοντας ότι σύντομα «οι αδελφοί μας που διαπνέονται από υπερβάλλοντα ζήλο», θα πάρουν την δέουσα απάντηση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο......
Σε ομιλία του, χθες Κυριακή, μετά την Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Ξηροκρήνη του Βοσπόρου όπου χοροστάτησε, ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε:
«Ευγνωμονούμε τον Θεό των Πατέρων μας διότι μας αξίωσε να γεννηθούμε μέσα σ’ αυτήν την Εκκλησία και να βαπτισθούμε μέσα στην κολυμβήθρα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και διατηρούμε αυτή την σώζουσαν πίστιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας ακαινοτόμητον και ακατάτμητον. Πολλές φορές, όπως γνωρίζετε, υπάρχουν οι εντός εισαγωγικών «υπερ-Ορθόδοξοι», οι οποίοι κατηγορούν το Πατριαρχείο μας και τας άλλας Ορθοδόξους Εκκλησίας διότι διεξάγουν διαλόγους με τους μη Ορθοδόξους αδελφούς μας, διότι έχουμε διαφόρους επικοινωνίας και ανταλλαγές επισκέψεων.
Και πως θα γινόταν διαφορετικά στον 21ο αιώνα, να μέναμε απομονωμένοι μέσα στο κέλυφός μας ο καθένας με αυτάρκειαν και αυταρέσκειαν, χωρίς να επικοινωνούμε, χωρίς να διαλεγόμεθα, χωρίς να δίδουμε μαρτυρία της Ορθοδόξου Πίστεως μας; Τελευταίως αυτοί οι αδελφοί μας, οι οποίοι διαπνέονται από υπερβάλλοντα ζήλον, εκυκλοφόρησαν μιαν «Ομολογίαν Πίστεως» στην Ελλάδα, εις την οποίαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε ότι αυτοί που δεν υπογράφουν αυτήν την Ομολογίαν, αυτοί που έχουν διαλόγους και επικοινωνίαν με τους ετεροδόξους, αυτομάτως θέτουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας. Τους ευχαριστούμε πολύ διότι μας εξωεκκλησιάζουν. Προσεχώς θα πάρουν την δέουσαν απάντησιν από το Οικουμενικό Πατριαρχείον, διότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα. Όταν όλη η Ορθόδοξος Εκκλησία και όχι μόνον το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, αλλ' εν Πανορθοδόξω Συνόδω, αποφασίζει να διεξάγει θεολογικούς διαλόγους και να έχει επικοινωνία με τους ετεροδόξους για να βρούμε πού συναντώμεθα και πώς μπορούμε να επανέλθουμε εις την ενότητα της πίστεως της πρώτης χιλιετίας, όταν - λέγω - όλοι οι Ορθόδοξοι, οι επίσημες Εκκλησίες, εν Συνόδω αποφασίζουν υπέρ αυτών των διαλόγων, πώς μπορεί ένα άτομο ή πλείονα άτομα να διαφοροποιούνται από τας αποφάσεις των Συνόδων των Εκκλησιών των και να επικρίνουν τας Συνόδους και τους Προκαθημένους ότι έχουν αποκλίνει από την Ορθόδοξον πίστιν;»

Σύντομο σχόλιο του blog μας
1. Η «Ομολογία Πίστεως» θορύβησε από την πρώτη στιγμή τους οικουμενιστές. Ήταν φανερό πως αργά ή γρήγορα και ο ίδιος ο Πατριάρχης θα ασχολούνταν με αυτή τη σημαντική κίνηση πλήθους αγωνιστών κληρικών και λαϊκών.
2. Δυστυχώς αντί εγκατάλειψης της οικουμενιστικής γραμμής το Πατριαρχείο δείχνει έτοιμο για σκληρή στάση απέναντι σε όσους υπογράψαμε την «Ομολογία Πίστεως». Τι θα περιλαμβάνει αλήθεια η «δέουσα απάντηση» που «προσεχώς» θα μας δώσει το Οικουμενικό Πατριαρχείο;
3. Η προσπάθεια να εμφανιστούν όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ότι συμφωνούν απόλυτα με τους διαλόγους είναι ανεπιτυχής. Όλοι θέλουμε να γίνεται διάλογος. Με ποιες όμως προϋποθέσεις και ποιους όρους; Και ερωτούμε: Συμφωνούν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες με τις συμπροσευχές που γίνονται στη διάρκεια των διαλόγων; Συμφωνούν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες με την καταπάτηση των Θείων και Ιερών Κανόνων (περί συμπροσευχών κλπ); Λησμόνησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος την απόφαση της Συνόδου της Βουλγαρικής Εκκλησίας να μη συμμετάσχει στις εργασίες της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου στην Κύπρο; Και επιπλέον: Ποιος προσέδωσε στις Συνόδους αλάθητο τύπου «παπικού αλαθήτου» και απαγόρευσε στους πιστούς να διαφοροποιούνται από τις Συνόδους όταν διαπιστώνουν «απόκλιση στην Πίστη»;
4. Κάτι τελευταίο. Διάβασε καλά ο Πατριάρχης τα ονόματα των επισκόπων, κληρικών και λαϊκών που υπέγραψαν την «Ομολογία Πίστεως»; Αλήθεια, όλους αυτούς τους κρίνει ως «υπερ-Ορθόδοξους» και έχοντας «υπερβάλλοντα ζήλον»;


Συνάντηση Αρχιεπισκόπου - Υπουργού Παιδείας και συνεδρίαση της ΔΙΣ

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα του Αρχιεπισκόπου που δημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Ελλάδος, αύριο Τρίτη 1/9/2009 και ώρα 14.30 θα πραγματοποιηθεί στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων η αναβληθείσα συνάντηση του Αρχιεπισκόπου με τον Υπουργό Παιδείας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ζήτημα των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά δεν βρίσκεται στην ατζέντα των θεμάτων που θα συζητηθούν.
.
Επίσης από την Τετάρτη 2/9/2009 μέχρι και την Παρασκευή 4/9/2009 συνεδριάζει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με τη νέα της σύνθεση.


Ιερατικό Συνέδριο Μητροπόλεως Κονίτσης: Έκφραση αγωνίας για Θρησκευτικά και Σεξουαλική αγωγή και αντίθεσης προς τις συμπροσευχές

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ


Αριθ. Πρωτ. 82
Εν Δελβινακίω τη 28η Αυγούστου 2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μέσα στην αναστάτωση την οποία προκάλεσαν οι πρόσφατες πυρκαϊές, που κατέκαψαν την Ανατολική Αττική και άλλες περιοχές της Πατρίδος μας, οι Εφημέριοι της ακριτικής Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγνιανής και Κονίτσης επραγματοποίησαν το 15ο Ετήσιο Συνέδριό τους στην Ι. Μονή Ταξιαρχών («Γκούρας») κοντά στο Αηδονοχώρι Κονίτσης. Το Συνέδριο, που τελούσε υπό την προεδρία του Σεβ. Μητροπολίτου κ. ΑΝΔΡΕΟΥ, ήταν πραγματικά ένα νησάκι γαλήνης, προσευχής, πνευματικής ανατάσεως και γόνιμου προβληματισμού, με σπουδαίες εισηγήσεις γύρω από τα θέματα και τις αλήθειες της Ορθοδοξίας απέναντι στον Μονοφυσιτισμό και τον Παπισμό.
Το Συνέδριο διήρκεσε δύο (2) ημέρες : Πέμπτη 27 και Παρασκευή 28 Αυγούστου. Το πρωϊ της Πέμπτης οι αιδεσιμώτατοι πατέρες συναντήθηκαν στην Ι. Μονή Μολυβδοσκέπαστης, όπου τελέσθηκε τρισάγιο επί του τάφου του αοιδίμου Μητροπολίτου κυρού ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ. Στην συνέχεια μετέβησαν στην Ι. Μονή Ταξιαρχών («Γκούρας»). Μετά την τέλεση του αγιασμού ακολούθησε η εισήγηση : «Τι είναι οι Μονοφυσίτες», ενώ το απόγευμα έγιναν άλλες δύο εισηγήσεις με θέμα η πρώτη «Το σχίσμα του 1054 μ.Χ.» και η δεύτερη «Η Σύνοδος Φεράρας Φλωρεντίας και ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός»........



Μετά από κάθε Εισήγηση ακολουθούσε συζήτηση, η οποία βοηθούσε σημαντικά στην βαθύτερη κατανόηση των θεμάτων.
Το Συνέδριο έκλεισε με την Θ. Λειτουργία και το μνημόσυνο των κεκοιμημένων (κατά το τελευταίο έτος) Εφημερίων, καθώς και με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συζητήσεις γύρω από την πρακτική αντιμετώπιση ιερατικών θεμάτων, ενώ προσεφέρθη, ως ευλογία, από την Ιερά Μητρόπολη καλλιτεχνικό τεύχος και ωραία εικόνα του Νεομάρτυρος Αγίου Ιωάννου του εκ Κονίτσης. Στο τέλος, οι αιδεσιμώτατοι σύνεδροι ενέκριναν ομοφώνως το ακόλουθο Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α« 1) Εκφράζουμε την οδύνη μας, αλλά και την συμπάθεια και συμπαράστασή μας προς τους κατοίκους των περιοχών, που επλήγησαν από τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαϊές.
2) Διαδηλώνουμε την εμμονή μας στα δόγματα και στην πίστη της Ορθοδόξου Εκκλησίας, την οποία , με το έλεος του Θεού, διακονούμε.
3) Διακηρύσσουμε την απόλυτη αντίθεσή μας προς τις συμπροσευχές με τους ετεροδόξους, σύμφωνα με την επιταγή των Ιερών Κανόνων.
4) Αγωνιούμε για το μέλλον της Παιδείας μας, που ενώ έχει βγάλει από τα Σχολεία τους Πνευματικούς και τείνει να καταργήση το μάθημα των Θρησκευτικών, αντίθετα έχει αποφασίσει να εισαγάγη την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα παιδιά του δημοτικού σχολείου. Φοβούμαστε ότι το τελευταίο αυτό θα επιφέρη μεγάλη φθορά στα Ελληνόπουλα γιατί, εκτός των άλλων, είναι πρόβλημα τεράστιο και το ποιός θα διδάξη το «μάθημα» αυτό, για το οποίο πιστεύουμε ακράδαντα ότι είναι, αποκλειστικά, θέμα των γονέων.
5) Απευθύνουμε θερμοτάτη έκκληση προς τους αδελφούς Βορειοηπειρώτες να μείνουν ενωμένοι και μονοιασμένοι μπροστά στις δόλιες μεθοδεύσεις των Αλβανών και των «Τσάμηδων».
6) Χαιρετίζουμε τους Κυπρίους αδελφούς και τους διαβεβαιώνουμε ότι τους περιβάλλουμε με αμέριστη την αγάπη μας. Τέλος,
7) Υποβάλλουμε τα βαθύτατα σεβάσματά μας προς το σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο, για το οποίο θερμά προσευχόμεθα, ώστε να δώση ο Θεός αίσια λύση στα πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματά του ».
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως).

Οικουμενιστικός Οκτώβριος

Πλήρης οικουμενιστικής δράσεως ο προσεχής Οκτώβριος. Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο θα συνέλθει στην Κρήτη η Ολομέλεια της Επιτροπής «Πίστεως και Τάξεως» του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών με την παρουσία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Και στο δεύτερο δεκαπενθήμερο θα συνεδριάσει στην Κύπρο η Μικτή Επιτροπή Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Παπικών, πιθανόν με την παρουσία του Πάπα Βενέδικτου.
Τόσο η συζήτηση για την δυνατότητα ενότητας των «εκκλησιών» στην Κρήτη («Κεκλημένοι εις μίαν Εκκλησίαν» είναι το θέμα της συναντήσεως) όσο και η προετοιμαζόμενη αναγνώριση του παπικού πρωτείου στην Κύπρο....... μας κάνουν ιδιαίτερα ανήσυχους. Δυστυχώς οι οικουμενιστές συνεχίζουν ακάθεκτοι τον βηματισμό τους συζητώντας εντός τους ΠΣΕ με «εκκλησίες» που έχουν παντελώς αποξενωθεί από τη χριστιανική διδασκαλία (γάμοι ομοφυλοφίλων, χειροτονίες γυναικών και ομοφυλοφίλων είναι λίγα μόνο από τα πλείστα ολισθήματα των προτεσταντών) και είναι έτοιμοι να δεχθούν τις παπικές ερμηνείες περί του πρωτείου.
Οι οικουμενιστές βαδίζουν όλο και ταχύτερα τον ολισθηρό δρόμο που οδηγεί μακριά από την ορθόδοξη Πίστη και ζωή. Ο πιστός λαός παρακολουθεί με αγωνία. Δεν είναι πλέον λίγοι αυτοί που θέτουν καθημερινά το ζήτημα μιας αυστηρότερης στάσης απέναντι στους οικουμενιστές που θα μπορούσε ίσως να τους οδηγήσει σε αλλαγή πλεύσης ή τουλάχιστον θα προφύλασσε το πλήρωμα της Εκκλησίας από την παναίρεση του οικουμενισμού. Ένα είναι βέβαιο: Κάθε βήμα των οικουμενιστών προς τον Πάπα ή τους αιρετικούς προτεστάντες εξαντλεί τα όρια της υπομονής του πιστού λαού που αρνείται να δεχθεί τις πράξεις και πρακτικές των οικουμενιστών.

30/8/09

Δημόσια ΙΕΚ με ειδικότητα στην «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ»

Η ιστοσελίδα alfavita δημοσιεύει σήμερα αναλυτικούς πίνακες με τις ειδικότητες των δημοσίων ΙΕΚ για το έτος 2009/2010. Ανάμεσα στα πολλά ΙΕΚ που λειτουργούν σε όλη τη χώρα λειτουργούν και 11 ΙΕΚ με ειδικότητα στην «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ».
Το διάστημα κατά το οποίο θα κατατίθενται οι αιτήσεις των υποψηφίων θα είναι φέτος από 1 έως 9 Σεπτεμβρίου.
Για την επιλογή των υποψηφίων καταρτιζόμενων λαμβάνονται υπόψη:
• Ο βαθμός του τίτλου σπουδών.
• Η ηλικία του υποψηφίου.
• Η επαγγελματική εμπειρία στην ειδικότητα που επέλεξε ο υποψήφιος.
• Η οικογενειακή κατάσταση (παιδί πολυτέκνων).
Οι καταρτιζόμενοι που ολοκληρώνουν επιτυχώς την κατάρτισή τους στα Δημόσια και Ιδιωτικά ΙΕΚ λαμβάνουν Βεβαίωση Επαγγελματικής Κατάρτισης.

Δείτε περισσότερα στο ρεπορταζ του Χρήστου Κάτσικα στα ΝΕΑ και στην ιστοσελίδα alfavita. Πληροφορίες επίσης μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΕΕΚ
Πατώντας το Διαβάστε περισσότερα μπορείτε να δείτε τα 11 ΙΕΚ στα οποία θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα «Εκκλησιαστική και Πολιτιστική κατάρτιση»........

1. Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Α Τ Τ Ι Κ Η Σ
Ι.Ε.Κ. ΑΙΓΑΛΕΩ, 6ο Ενιαίο Λύκειο, Μίνωος & Προόδου 1, Τ.Κ. 122 41 Αιγάλεω.
ΤΗΛ: 210-5695608
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
2.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Κ Ε Ν Τ Ρ Ι Κ Η Σ Μ Α Κ Ε Δ Ο Ν Ι Α Σ
Ι.Ε.Κ. ΝΕΑΠΟΛΗΣ, Πρώην Στρατόπεδο Στρεμπενιώτη, Τ.Κ. 567 01 Νεάπολη.
ΤΗΛ: 2310-600963
I. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
3.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Α Ν Α Τ Ο Λ Ι Κ Η Σ Μ Α Κ Ε Δ Ο Ν Ι Α Σ & Θ Ρ Α Κ Η Σ
Ι.Ε.Κ. ΚΑΒΑΛΑΣ, Τ.Ε.Ε. Καβάλας, Περιγιάλι 2, Τ.Κ. 650 00 Καβάλα. ΤΗΛ: 2510-233029
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
4.Ι.Ε.Κ. ΞΑΝΘΗΣ, 1ο ΤΕΕ Ξάνθης Τ.Κ. 671 00 Νεάπολη Ξάνθης. ΤΗΛ: 25410-77464
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
5.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Δ Υ Τ Ι Κ Η Σ Μ Α Κ Ε Δ Ο Ν Ι Α Σ
Ι.Ε.Κ. ΦΛΩΡΙΝΑΣ, 3ο χλμ. Φλώρινας - Νίκης, Τ.Κ. 531 00 - Φλώρινα ΤΗΛ: 23850-45015
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
6.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Η Π Ε Ι Ρ Ο Υ
Ι.Ε.Κ. ΠΡΕΒΕΖΑΣ , ΤΕΕ Πρέβεζας, Σκαμνούλα , Τ.Κ. 481 00 Πρέβεζα ΤΗΛ: 26820-29066
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
7.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Θ Ε Σ Σ Α Λ Ι ΑΣ
Ι.Ε.Κ. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, Βασιλείου Γρίβα (έναντι Πυροσβεστικής), Τ.Κ. 431 00, Καρδίτσα. ΤΗΛ: 24410-71990
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
8.Ι.Ε.Κ. 2ο ΛΑΡΙΣΑΣ, 11ο Λύκειο Λάρισας, Δημοσθένους 20 , Τ.Κ 413 36 Λάρισα
ΤΗΛ: 2410-551904
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
9.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Π Ε Λ Ο Π Ο Ν Ν Η Σ Ο Υ
Ι.Ε.Κ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ, 6ο Εν. Λύκειο Καλαμάτας, Λ. Αθηνών 170, Τ.Κ. 241 00 Καλαμάτα.
ΤΗΛ: 27210-94563
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
10.Ι.Ε.Κ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ - ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ, 2ο ΤΕΕ Λουτρακίου , Παλαιά Εθν.Οδός
Κορίνθου- Επιδαύρου, Κυρά Βρύση, Τ.Κ 201 00, Κόρινθος ΤΗΛ: 27410-85991
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ
.
11.Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ε Ι Α Κ Ρ Η Τ Η Σ
Ι.Ε.Κ. ΧΑΝΙΩΝ, 7ο Ενιαίο Λύκειο Χανίων, Προφήτης Ηλίας, Τ.Κ.731 00 Χανιά.
ΤΗΛ: 28210-59855
Ι. Α΄ ΕΞΑΜΗΝΟ Κατάρτισης
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

Ζητούμε να ασχοληθεί η Ιεραρχία με τα μείζονα θέματα

Η τακτική σύγκληση της Ιεραρχίας αποτελεί πάντοτε μια ευκαιρία πρώτης τάξεως για να τεθούν σε συζήτηση μεταξύ όλων των Ιεραρχών θέματα μείζονος σημασίας.
Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με ζητήματα σημαντικά που φαίνεται πως η Ιεραρχία θα μεταθέσει πάλι για το μέλλον όπως η πλήρωση της Μητροπόλεως Αττικής μετά την καθαίρεση Μπεζενίτη.
Με κάθε σεβασμό προς τους επισκόπους μας ζητούμε στην Ιεραρχία ανάμεσα στα άλλα να συζητηθούν και τα εξής δύο θέματα:
1. Το ζήτημα των απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών. Το ζήτημα παραμένει ανοιχτό, όσο είναι σε ισχύ οι εγκύκλιοι Στυλιανίδη. Η Ιεραρχία καλείται να δείξει ενδιαφέρον για τη χριστιανική μόρφωση των μαθητών και να ζητήσει με τρόπο επιτακτικό την απόσυρση των εγκυκλίων Στυλιανίδη. Αν το ζήτημα τεθεί στην παρούσα παρατεινόμενη προεκλογική περίοδο και με απόφαση μάλιστα της Ιεραρχίας είμαστε βέβαιοι πως πολύ εύκολα θα επιτευχθεί ο στόχος της απόσυρσης των εγκυκλίων αυτών και της αποκατάστασης της αδικίας που έγινε σε βάρος του μαθήματος των Θρησκευτικών πέρυσι.
2. Το ζήτημα του Οικουμενισμού και της συμμετοχής στους διαλόγους. Η ανησυχία πολλών πιστών........ γύρω από τα ζητήματα της Πίστεως μεγαλώνει διαρκώς λόγω του οικουμενιστικού βηματισμού πολλών κληρικών (ακόμη και Πατριαρχών και επισκόπων) και λαϊκών. Η Ιεραρχία καλείται να συζητήσει το μείζον ζήτημα της συμμετοχής στους διαλόγους με τους παπικούς (και όχι μόνο) και να λάβει θέση για την παναίρεση του οικουμενισμού. Θα είναι τραγικό λάθος η επίδειξη αδιαφορίας απέναντι στους πιστούς που υπέγραψαν την «Ομολογία Πίστεως», ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν πολλοί λαϊκοί αλλά και πλήθος σεβαστών κληρικών όλων των βαθμίδων, ακόμη και επίσκοποι που μετέχουν στη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Η Εκκλησία της Ελλάδος οφείλει να διαφοροποιήσει τη στάση της από εκείνη του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα ζητήματα αυτά, ακολουθώντας την Εκκλησία της Βουλγαρίας και ματαιώνοντας, έστω και την τελευταία στιγμή τη συμμετοχή της στις εργασίες της Μικτής Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Παπικών στην Κύπρο.

Εκφράζουμε για μια ακόμη φορά την αγωνία μας για τα δύο κρίσιμα ζητήματα που άπτονται τόσο της Πίστεως όσο και της παιδείας των παιδιών μας.

29/8/09

Νέα απόπειρα διάρρηξης στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ

πηγή: romfea
Μετά τη χθεσινή διάρρηξη που σημειώθηκε σε 9 γραφεία Καθηγητών, στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, νέα απόπειρα διάρρηξης πραγματοποιήθηκε αυτή τη φορά δίχως επιτυχία. Συγκεκριμένα κατά τις 23:00 χθες το βράδυ, ομάδα νεαρών προσπάθησε να εισβάλει στο κτίριο από το ίδιο παράθυρο που είχε χρησιμοποιηθεί και εχθές, έγινε όμως αμέσως αντιληπτή από άνδρα της Υπηρεσίας Φύλαξης......
που βρίσκονταν περιμετρικά του χώρου, ειδοποίησε και άλλους συναδέλφους του από το κτίριο Διοίκησης, με αποτέλεσμα, οι νεαροί να τραπούν κακήν κακώς σε φυγή.
Το δεύτερο αυτό περιστατικό, λίγες ώρες μετά τη χθεσινή διάρρηξη, έχει αναστατώσει την Ακαδημαϊκή Κοινότητα της Σχολής και οι Καθηγητές έχουν απευθυνθεί ήδη στον Πρύτανη, ζητώντας του να παρέμβει ώστε να θωρακιστεί η Σχολή, από ενδεχόμενη νέα προσπάθεια.

28/8/09

Σημάτης Παναγιώτης, Συνεχίζει να παραθεολογεί ο Καλαβρύτων

Συνεχίζει να παραθεολογεί ο Καλαβρύτων
Ο Μητροπολίτης Ηλείας Γερμανός καταδεικνύει την ετεροδιδασκαλία του


Γράφει ο κ. Σημάτης Παναγιώτης, Θεολόγος

Η παρακάτω Γνωμοδότηση του Μητροπολίτη Ηλείας Γερμανού ήταν γνωστή από καιρό. Την κοινοποιώ, όμως, τώρα, γιατί ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων βρήκε την ημέρα της Παναγίας (15 Αυγούστου) με Εγκύκλιο που διαβάστηκε στους ναούς του Αιγίου, να διδάξει «απ’ άμβωνος» εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, συνεχίζοντας με εμμονή την ετεροδιδασκαλία του. Κι αυτό, παρόλο που γνώριζε ότι ο Μητροπολίτης Ηλείας γνωμοδότησε στην Νομοκανονική Επιτροπή της Ι. Συνόδου εναντίον της ετεροδιδασκαλίας του αυτής και εναντίον της πρακτικής του να αφορίζει τους ελέγχοντας∙ παρόλο που του υποδείχτηκε δια πολλών η θέση της Εκκλησίας ότι ο Παπισμός είναι αίρεση, ο κ. Αμβρόσιος επανέρχεται στις θέσεις του και μας αναγκάζει να προχωρήσουμε στην δημοσίευση αυτή.
Γιατί, είναι πλέον φανερό, ότι οι θέσεις του αυτές και η τακτική της Ι. Συνόδου όχι μόνο να μην ελέγχει, αλλά και να επαινεί τις παραθεολογίες του, επιτείνουν την σύγχυση στους πιστούς και διευκολύνουν τις οικουμενιστικές προσπάθειες -που τελευταία έχουν ενταθεί- για την επίσημη πλέον αναγνώριση της αιρέσεως του Παπισμού ως Εκκλησίας και του Πάπα ως έχοντος το Πρωτείο, που θα μετονομαστεί (για να γίνει αποδεκτό από τους παραπληροφορημένους Ορθόδοξους) από Πρωτείο εξουσίας σε Πρωτείο τάχα «διακονίας»!
Αυτή, λοιπόν, την κρίσιμη ώρα -πριν τις αποφάσεις του Οκτωβρίου στην Κύπρο για την έμμεση αναγνώριση του Παπικού Πρωτείου- προσθέτω και τη δική μου φωνή, στις φωνές των Πατέρων που αγωνίζονται εναντίον της αιρέσεως του Οικουμενισμού, γνωστοποιώντας προς ενημέρωση: Ι) τμήμα της Γνωμοδότησης του Ηλείας Γερμανού, ΙΙ) απόσπασμα της Εγκυκλίου του κ. Αμβροσίου......
προσθέτοντας έτσι στο παζλ του δρώντος οικουμενισμού ένα ακόμα κομμάτι, που κάνει πιο ευδιάκριτη τη σύγχυση και το χάος, που η οικουμενιστική λαίλαπα έχει επιφέρει στην Εκκλησία μας και το μέγεθος της ευθύνης εκείνων που συνεχίζουν να σιωπούν.

Ι) «ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΩΝ ΖΗΤΗΜΑΤΩΝ
Συνεδρία 8-2-2007, Θέμα 2ον, Γνώμη Σεβ. Ηλείας Γερμανού:
1. …Θεολόγος Καθηγητής ισχυρίζεται ότι ο Μητροπολίτης κ. Αμβρόσιος έχει δημοσίως υποστηρίξει, ότι: “1. Το αν είναι αίρεση ο παπισμός είναι από τα λεγόμενα θεολογούμενα. Δεν υπάρχει απόφασις τοπικής η Οικουμενικής Συνόδου που να λέει, πως οι ΡΚαθολικοι δεν έχουν βάπτισμα και μυστήρια… Ο Καθολικισμός δεν είναι αίρεση μ’ αυτήν την έννοια, είναι σχίσμα. Και γι’ αυτό έχουν μυστήρια…”.
Εν τέλει δε “παρακαλεί να ευαρεστηθεί η Ι. Σύνοδος να απαντήσει…:
α) Οι θεολογικές αυτές θέσεις του Σεβ/του συμφωνούν με τις δογματικές θέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Αν όχι, ποια είναι η θέσις της Ι. Συνόδου;”
2. …Άποψίς μου είναι ότι η ΔΙΣ δέον με σαφήνεια να απαντήσει εις τον αιτούντα:
Α΄. Ότι η περί FILIOQUE διδασκαλία των Παπικών είναι αίρεσις και επομένως όποιος την αποδέχεται και την διδάσκει είναι αιρετικός
Β΄. Έχω την γνώμην: Ότι ο επιβληθείς υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Καλαβρύτων κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ …αφορισμός, υπήρξεν εκκλησιαστικόν επιτίμιον υπερβολικόν και ότι επεβλήθη βιαστικώς και ακαίρως…
Πύργος 9-2-2007 † Ο Ηλείας ΓΕΡΜΑΝΟΣ».
Αυτή η γνωμοδότηση του Μητροπολίτη Ηλείας, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μέτρησε για την Ι. Σύνοδο. Επελέγησαν άλλες γνώμες (όπως η γνωμοδότηση καθηγητή Πανεπιστημίου) που, αν και αντίθετες με την Παράδοση και τους Ι. Κανόνες της Εκκλησίας, «κάλυπταν» τον Καλαβρύτων. Έτσι, η Ι. Σύνοδος ούτε απάντησε στον αιτούντα καθηγητή, που ρωτούσε αν ο Παπισμός είναι αίρεση, ούτε καταδίκασε την εσφαλμένη αυτή θεολογικά θέση και πράξη του κ. Αμβροσίου, αλλ’ αντίθετα, η Ιερά Σύνοδος του έστειλε έγγραφο με το οποίο του έλεγε ότι για όλα έ π ρ α ξ ε κ α λ ώ ς!!!
ΙΙ) Το τμήμα -τώρα- της Εγκυκλίου (υπ’ αριθ. 961/15-8-09) του Μητροπολίτου κ. Αμβροσίου είναι το εξής:
«Οι Αγγλικανοί και οι Ρωμαιοκαθολικοί για προληπτικούς λόγους, αποφάσισαν την διακοπή της μεταδόσεως της Θ. Κοινωνίας. Βεβαίως αυτό δεν μας εκπλήσσει, διότι οι μεν προτεστάντες, δεν έχουν την χάριν της ιερωσύνης και επομένως δεν μπορούν να μετουσιώσουν τον άρτον και τον οίνον εις Σώμα και Αίμα Χριστού. Οι λατρευτικές τους πράξεις είναι απογυμνωμένες από την σώζουσαν θείαν χάριν. Άρα δεν μεταλαμβάνουν Σώμα και Αίμα Χριστού και δικαιολογημένως εκφράζουν φόβους μεταδόσεως του ιού.
Ο δε Ρωμαιοκαθολικοί, παρουσιάζουν έλλειμμα πίστεως. Όταν, επί παραδείγματι, χρησιμοποιούν τον αγιασμό και δεν πιστεύουν εις την ευεργετικήν αξίαν και σημασίαν του, τότε ένα από τα δύο πρέπει να συμβεί, ή να καταργήσουν τον αγιασμό ή να αυξήσουν την πίστη τους.
† Ο Μητροπολίτης Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος».

Το συμπέρασμα είναι, ότι ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων έχει την άνεση να διδάσκει εκ του προχείρου, κατά το δοκούν και ανάλογα με τις περιστάσεις αντικρουόμενες απόψεις.
Παλαιότερα δίδαξε ότι οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί. Τώρα παραδέχεται πως είναι αιρετικοί, πως δεν έχουν μυστήρια, χωρίς να ζητήσει συγγνώμη από όσους έβλαψε με την προηγούμενη τοποθέτησή του.
Επιμένει, όμως, στη θέση ότι οι Παπικοί έχουν μυστήρια και αγιάζουσα χάρι, -άρα δεν είναι αιρετικοί- αλλά για να δείξει την ορθοδοξία του, έκρινε αναγκαίο ότι έπρεπε να τους αποδώσει και κάποιο ψεγάδι και το επινόησε: έχουν -λέγει- «έλλειμμα πίστεως»!
Μερικά σχόλια:
1. Αφού ο Καλαβρύτων μετ’ εμφάσεως και επιμόνως στο παρελθόν ισχυρίστηκε πως το λατινικό Filioque δεν είναι αίρεση, οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί, οι Παπικοί έχουν μυστήρια, δεν υπάρχει Οικουμενική ή τοπική Σύνοδος που να τους έχει καταδικάσει κ.λπ., μπορεί να μας πει τώρα, τι τον έκανε να αλλάξει γνώμη ως προς τους Προτεστάντες Αγγλικανούς; Ανακάλυψε κάποια Σύνοδο, η οποία να τους χαρακτηρίζει αιρετικούς;
2. Από ποια στατιστική έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι Παπικοί δεν έχουν πίστη; Μια ολόκληρη «Εκκλησία» με «μυστήρια», είναι δυνατόν να είναι «άπιστη»; Και ποιοι από τους Παπικούς δεν έχουν πίστη; Μόνο ο Πάπας και οι Καρδινάλιοι, οι οποίοι και αποφασίζουν αν θα δοθεί ή όχι η «θ. κοινωνία» στους πιστούς; ή μόνο οι απλοί πιστοί; Κι αν αυξήσουν την πίστη τους, δεν θα υπάρχει πρόβλημα, είναι εντάξει και εξομοιώνονται πλέον με τους Ορθόδοξους; Μήπως η ηγεσία τους, επειδή γνωρίζει ότι έχουν ψευδο-μυστήρια, φοβάται ότι η μετάδοση του ιού της γρίπης, δια των «μυστηρίων» και του αγιασμού, θα φανερώσει την αλήθεια;
3) Ακόμα: γιατί στους Ορθόδοξους δεν μεταδίδεται η ασθένεια; επειδή έχουν πίστη ή επειδή είναι έγκυρα τα μυστήρια μας; Κι αν κάποιος ορθόδοξος δεν έχει πίστη, είναι δυνατόν να κολλήσει τον ιό, λαμβάνοντας τον αγιασμό ή μεταλαμβάνοντας; Αν όχι, προς τι το επιχείρημα της έλλειψης πίστεως των Παπικών; Και επίσης, από ποια, στατιστική έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι ορθόδοξοι έχουν περισσότερη πίστη από τους Παπικούς;
4) Η Ι. Σύνοδος συνεχίζει να αποφεύγει να πάρει θέση, σ’ αυτά τα κρίσιμα θέματα Πίστεως, ακόμα και τώρα που οι δραστηριότητες του Οικουμενιστών βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της υλοποιήσεως των μακροχρόνιων σχεδίων τους. Δραστηριοποιούνται πλέον όχι μόνο ύπουλα και κρυφά, αλλά και φανερά, αφού -σοβαρής αντιστάσεως μη ούσης- έχουν πλήξει την αυτοσυνειδησίας των Ορθοδόξων πιστών, ότι είναι μέλη της μοναδικής Εκκλησίας, της ΜΙΑΣ Εκκλησίας του Συμβόλου της Πίστεως και όχι των ΠΟΛΛΩΝ Εκκλησιών του Οικουμενισμού. Της ΜΙΑΣ, ΑΓΙΑΣ Εκκλησίας, της οποίας αποτελούμε μεν αμαρτωλά μέλη, αλλά αγιαζόμενα, εφ’ όσον μένουμε σ’ αυτή αγωνιζόμενοι κατά των παθών, ομολογούντες και προασπιζόμενοι την ορθόδοξη πίστη μας.
Έχει ερωτηθεί, λοιπόν, η Ι. Σύνοδος επίσημα τέσσερις ή πέντε φορές να πει ξεκάθαρα: πώς πρέπει να βλέπουμε τον Παπισμό, ως Εκκλησία ή ως αίρεση; Και οι πνευματικοί μας ηγέτες κωφεύουν. Αποφεύγουν την απάντηση, αποφεύγουν τον έλεγχο των Επισκόπων που οικουμενίζουν, αποφεύγουν την εφαρμογή των Ι. Κανόνων, που αποσκοπούν στην υπεράσπιση της Πίστεως. Ενδιαφέρονται, όμως, για δευτερότερα πράγματα, τη «φιλανθρωπία» και την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και άλλα τινά, όχι και πολύ διαφορετικά από τα ενδιαφέροντα των άλλων ομολογιών.
Με την τακτική της «μη ομολογίας» της αλήθειας για το θέμα, δεν παραπληροφορείται και το πιστό τμήμα του λαού από τους Επισκόπους, δεν αδρανοποιείται, δεν τίθεται εν αμφιβόλω και αυτή η σωτηρία μας;
Ζητάμε επί επτά χρόνια απάντηση, παρακλητικά στην αρχή, επίμονα στην συνέχεια και φορτικά πλέον. Μα η Ι. Σύνοδος μας αγνοεί επιδεικτικά, πιστεύοντας ότι θα επέλθει κόπωση και θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε. Συν Θεώ, όμως, θα συνεχίσουμε.

Εγγραφές πρωτοετών στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών

Οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Αθηνών θα γίνουν από 23-25 Σεπτεμβρίου 2009 (ανάλογα με τα επώνυμα - δείτε σχετικά πατώντας το Διαβάστε περισσότερα). Τα απαραίτητα για την εγγραφή δικαιολογητικά είναι:
1. Φωτοτυπία επικυρωμένη απολυτηρίου λυκείου.
2. Φωτοτυπία επικυρωμένη βεβαίωσης πρόσβασης.
3. Φωτοτυπία επικυρωμένη αστυνομικής ταυτότητας.
4. Πέντε φωτογραφίες τύπου αστυνομικής ταυτότητας.
5. Σε περίπτωση που ο ενδιαφερόμενος φοιτητής έχει εγγραφεί σε άλλη Σχόλη ΑΕΙ ή ΤΕΙ είναι απαραίτητο να ζητήσει τη διαγραφή του από τη Σχολή όπου είναι εγγεγραμμένος. Οι φοιτητές οφείλουν να προσκομίσουν το πιστοποιητικό διαγραφής (αποφοιτήριο) στη Γραμματεία του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας την ημέρα της εγγραφής τους.......

Οι εγγραφές των πρωτοετών φοιτητών θα διεξαχθούν στο Αμφιθέατρο Κοινωνικής Θεολογίας, με αλφαβητική σειρά στις ακόλουθες ημερομηνίες:
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009, στις 9:00 π.μ. θα εγγραφούν οι φοιτητές που τα επίθετά τους αρχίζουν από Α – Κ.
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009, στις 9:00 π.μ. θα εγγραφούν οι φοιτητές που τα επίθετά τους αρχίζουν από Λ - Ο.
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009, στις 9:00 π.μ. θα εγγραφούν οι φοιτητές που τα επίθετά τους αρχίζουν από Π - Ω.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Εγγραφές δεν θα γίνονται δεκτές μετά την παρέλευση των ορισμένων ημερομηνιών.

Η Γραμματεία
του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας

Διαβάστε ολόκληρη τη σχετική ανακοίνωση του Τμήματος πατώντας ΕΔΩ

Για τα υπόλοιπα Τμήματα των Θεολογικών Σχολών δείτε πληροφορίες ΕΔΩ

Διορισμοί 49 πολύτεκνων θεολόγων


Ανακοινώθηκαν από το ΥΠΕΠΘ οι διορισμοί όλων των πολύτεκνων εκπαιδευτικών. Δείτε τα ονόματα πατώντας ΕΔΩ

Οι 49 πολύτεκνοι θεολόγοι που διορίζονται είναι:.......(πατήστε το Διαβάστε περισσότερα για να δείτε τα ονόματα)
ΧΑΤΖΗΘΑΝΑΣΗ ΜΑΡΙΑ Β-Α΄ Ανατ. Αττικής
ΑΝΥΦΑΝΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Β-Δ΄ Αθήνας
ΚΑΤΣΟΥΛΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Β-Α΄ Φθιώτιδος
ΝΤΕΒΕΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Β-Α΄ Αργολίδας
ΤΣΙΑΝΤΟΥΛΑ ΑΡΙΣΤΕΑ Β-Β΄ Θεσσαλονίκης
ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΔΡΟΣΟΥ ΜΑΡΘΑ Β-Β΄ Μαγνησίας
ΝΤΟΥΦΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΝΙΚΗΤΙΔΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Β-Α΄ Δράμας
ΛΙΘΟΞΟΠΟΥΛΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΠΟΥΛΙΑΝΙΤΗ ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΓΑΛΑΤΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΤΟΠΑΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ Β-Γ΄ Κοζάνης
ΜΗΤΣΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ Β-Α΄ Αθήνας
ΦΟΥΣΤΕΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ Β-Β΄ Πειραιά
ΦΡΑΓΚΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ Β-Α΄ Τρικάλων
ΚΟΝΔΥΛΗ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ Β-Γ΄ Θεσσαλονίκης
ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ Β-Α΄ Αθήνας
ΓΑΒΡΙΩΤΗΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Β-Β΄ Αθήνας
ΡΟΥΦΟΥ ΠΟΛΥΞΕΝΗ Β-Α΄ Φλωρινας
ΑΒΟΚΑΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ Β-Α΄ Αθήνας
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β-Α΄ Λάρισας
ΤΡΟΥΣΣΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Β-Δ΄ Αθήνας
ΓΚΟΥΜΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ ΕΥΘΥΜΙΑ Β-Γ΄ Θεσσαλονίκης
ΓΙΑΡΤΙΜΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ Β-Δ΄ Πέλλας
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ Β-Β΄ Ηλείας
ΑΛΕΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ Β-Γ΄ Θεσσαλονίκης
ΣΤΑΥΡΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ Β-Β΄ Αθήνας
ΡΑΠΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ Β-Α΄ Λάρισας
ΚΑΛΑΜΠΑΛΙΚΗ ΑΡΙΑΔΝΗ Β-Δ΄ Λάρισας
ΚΑΜΠΑΝΤΑΗ ΕΛΕΝΗ Β-Γ΄ Κοζάνης
ΜΑΤΣΑ ΜΕΤΑΞΙΑ Β-Α΄ Ξάνθης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΑΒΡΑΑΜ Β-Α΄ Αθήνας
ΜΑΡΓΙΟΡΑ ΕΙΡΗΝΗ Β-Α΄ Πειραιά
ΑΝΔΡΕΑΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ Β-Β΄ Καβάλας
ΤΣΟΥΡΔΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β-Α΄ Δωδεκανήσου
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ Β-Β΄ Αιτωλ/νίας
ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β-Α΄ Δράμας
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ Β-Β΄ Αθήνας
ΓΑΡΕΦΑΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Β-Β΄ Αιτωλ/νίας
ΠΕΤΕΙΝΑΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β-Α΄ Πειραιά
ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Β-Α΄ Αθήνας
ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΑΜΑΛΙΑ Β-Β΄ Εβρου
ΒΑΛΣΑΜΗ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Β-Α΄ Λάρισας
ΛΑΓΟΣΠΥΡΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ Β-Α΄ Θεσσαλονίκης
ΧΑΤΖΑΚΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ Β-Β΄ Θεσσαλονίκης
ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Β-Β΄ Ανατ. Αττικής
ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Β-Γ΄ Κορινθίας

27/8/09

Διέρρηξαν γραφεία της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης

πηγή: romfea
Σύμφωνα με ρεπορτάζ από την Θεσσαλονίκη, κατά τις μεταμεσονύκτιες ώρες (μεταξύ 2 με 5 όπως ανέφερε ο νυχτοφύλακας), άγνωστοι έδρασαν στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, εισβάλλοντας εντός του κτιρίου από αφύλακτο παράθυρο.
Οι άγνωστοι δράστες προχώρησαν σε διάρρηξη 9 γραφείων Καθηγητών και συγκεκριμένα του: π. Ιωάννης Σκιαδαρέσης, Κωνσταντίνου, Ατματζίδης, Αραμπατζής, Μούρτζιος, Ρόσσιος, Σταμούλης, Τσελλεγγίδης, κ.Ζιάκα.
Οι άγνωστοι δράστες προσπάθησαν να εισβάλλουν και σε άλλα, αλλά μάταια, αφού δεν κατάφεραν να παραβιάσουν τις πόρτες ασφαλείας, (π.χ. της κ.Λιάλιου, Αναπληρώτριας Προέδρου του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας)......
Ακόμη να σημειωθεί, ότι όλα τα γραφεία που παραβιάστηκαν δεν είχαν θωρακισμένες πόρτες ασφαλείας και όλα ανήκουν σε Καθηγητές του Τμήματος Θεολογίας.
Επίσης δεν παραβιάστηκε το γραφείο του Προέδρου του Τμήματος Θεολογίας κ. Βασιλειάδη, παρότι βρίσκεται ανάμεσα στα άλλα που διαρρήχτηκαν και δεν έχει θωρακισμένη πόρτα ασφαλείας.
Από τα γραφεία εκλάπησαν Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές, σταθεροί, φορητοί και Οθόνες, μάλιστα σε μερικά γραφεία, βρήκανε φαγώσιμα (ξηρούς καρπούς!) και άνοιξαν και μπύρες!
Τέλος, να σημειωθεί, ότι η Θεολογική Σχολή εκκενώθηκε σήμερα το μεσημέρι με πρωτοβουλία των Προέδρων, και αναμένεται έως αύριο(!) να επιτραπεί η είσοδος στο χώρο, κλιμακίου της σήμανσης για να πάρει αποτυπώματα.





Αδιαφορία της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για το ζήτημα των Θρησκευτικών

Ολοκληρώθηκαν οι συνεδριάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για το μήνα Αύγουστο. Και, σύμφωνα τουλάχιστον με τα Δελτία Τύπου που εκδόθηκαν (βλ. αριστερά στις Εκκλησιαστικές Ειδήσεις) καμία αναφορά δεν έγινε στο ζήτημα των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά. Η νέα σχολική χρονιά είναι επί θύραις, το ζήτημα των απαλλαγών από τα Θρησκευτικά ανοιχτό και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος με την παρούσα σύνθεσή της ολοκληρώνει το έργο της χωρίς να έχει προσφέρει τίποτε ουσιαστικό στο ζήτημα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Οι Επιστολές προς το Υπουργείο Παιδείας σχετικά με το μάθημα τέθηκαν από τον Υπουργό στο αρχείο και η ΔΙΣ ουδόλως επανήλθε ούτε πίεσε για να λυθεί το ζήτημα.

Δυστυχώς η Διοικούσα Εκκλησία........
συμπλέει στα ζητήματα της παιδείας με το Υπουργείο Παιδείας. Η έκφραση κάποιων διαφωνιών είναι τόσο επιφανειακή και άτονη ώστε οι κυβερνώντες να μην δίνουν καμία απολύτως σημασία. Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε και η Διοικούσα Εκκλησία δεν μπόρεσε να βοηθήσει στην επίλυση του ζητήματος των απαλλαγών κυρίως γιατί προτίμησε τις καλές σχέσεις με την κυβέρνηση αντί της υπεράσπισης του μαθήματος και της ελληνορθόδοξης παιδείας γενικότερα.
Και τώρα; Να περιμένουμε κάτι από την Ιεραρχία; Δεν νομίζουμε πως θα τεθεί το ζήτημα ούτε εκεί. Το σημερινό Δελτίο Τύπου της ΔΙΣ μας λέει ότι η Ιεραρχία δεν πρόκειται να εκλέξει ούτε Μητροπολίτη Αττικής τηρώντας δήθεν τη νομιμότητα, στην ουσία όμως εμφανιζόμενη ως δέσμια (γιατί άραγε;) του καθηρημένου κατά τα άλλα Μπεζενίτη. Και εμείς περιμένουμε να ασχοληθεί με τα Θρησκευτικά;
Εκφράζουμε τη βαθιά μας λύπη για την αδιαφορία της Συνόδου για τα ζητήματα των θεολόγων και τη θρησκευτική αγωγή των μαθητών της Ελλάδος. Περιμένουμε πάντως έστω και την τελευταία στιγμή κάποιοι Ιεράρχες να θέσουν το ζήτημα στην Ιεραρχία και να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για το καλό των μαθητών μας

Ιστοσελίδες των Τμημάτων των Θεολογικών Σχολών

Επειδή αρκετοί από τους νέους φοιτητές των Τμημάτων των Θεολογικών Σχολών αναζητούν στοιχεία για τις Σχολές τους δημοσιεύουμε σήμερα τις ιστοσελίδες όλων των Τμημάτων όπου μπορούν να βρούνε όλα τα τηλέφωνα, τις Ανακοινώσεις και τα σχετικά με τις Σχολές τους:

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα Θεολογίας: http://www.theol.uoa.gr/

Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας: http://www.soctheol.uoa.gr/
_____________________________________________________

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τμήμα Θεολογίας: http://www.theo.auth.gr/

Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας: http://www.past.auth.gr/
(Επειδή η ιστοσελίδα του Τμήματος αυτού δεν λειτουργεί τις τελευταίες μέρες σας αναφέρουμε το τηλέφωνο της Γραμματείας και το email του Τμήματος:
Γραμματέας Αναστασία Φωτιάδου
2310 99.6680 -6681-7220
E-mail:info@past.auth.gr )






26/8/09

Παραπέμπει σε Συνοδική Επιτροπή το ζήτημα του ΑΜΚΑ η Διαρκής Ιερά Σύνοδος

Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου της δεύτερης συνεδρίας της ΔΙΣ για το μήνα Αύγουστο (διαβάστε το ολόκληρο αριστερά στη στήλη Εκκλησιαστικές ειδήσεις) το ζήτημα του ΑΜΚΑ παραπέμπεται στην αρμόδια Συνοδική Επιτροπή. Αναφέρει σχετικά το Δελτίο Τύπου:
.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, μετά από αναφορές και ερωτήματα Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών και πολλών πιστών, σχετικά με τον Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφαλίσεως (Α.Μ.Κ.Α.), απέστειλε το θέμα στην αρμόδια Συνοδική Επιτροπή επί των Νομοκανονικών και Δογματικών Ζητημάτων, για να μελετήσει και να εισηγηθεί επ’ αυτού.




Ερωτήματα προς τα Ορθόδοξα μέλη της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου

Συνέρχεται τον Οκτώβριο στην Κύπρο η Μικτή Επιτροπή Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών (Παπικών) για να συζητήσει περί του πρωτείου του Πάπα.
Θέτουμε σήμερα μια σειρά από ερωτήματα προς τα ορθόδοξα μέλη που συμμετέχουν στην Μικτή Επιτροπή, ερωτήματα αγωνίας των απλών πιστών:

1.Ποιος είναι ο σκοπός του Διαλόγου που διεξάγει η Μικτή Επιτροπή; Αν είναι η αποκατάσταση της ενότητας Ορθοδόξων και Παπικών, πως θα επέλθει η ενότητα αυτή; Με τη μετάνοια των Παπικών, την αποκήρυξη των αιρετικών τους κακοδοξιών και την προσχώρησή τους στην Ορθόδοξη Εκκλησία; Με αλληλοϋποχωρήσεις και συμβιβασμούς από τις δύο πλευρές; Με απόκρυψη και αποσιώπηση των διαφορών που οδήγησαν στην απόσχιση (Σχίσμα) των παπικών από την Ορθόδοξη Εκκλησία;

2. Ποιο θα είναι το είδος της ενότητας που θα επέλθει; Θα ενωθούν όλοι οι Χριστιανοί σε Μία Εκκλησία; Ή θα υπάρξει απλή αποκατάσταση της κοινωνίας Ανατολής και Δύσης; Ποια είναι η απάντηση των Ορθοδόξων Μελών στη δήλωση του παπικού καρδιναλίου (συμπροέδρου της Επιτροπής) Βάλτερ Κάσπερ ότι «Δεν μιλάμε για ένωση Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. Δεν πρόκειται περί μείξεως των δύο, αλλά περί της ακεραίας αποκαταστάσεως της κοινωνίας μεταξύ Ανατολής και Δύσεως. Ενότητα, διατηρώντας την διαφορετικότητά μας».

3.Ποια είναι τα μέχρι σήμερα απτά αποτελέσματα........ του διεξαγόμενου Διαλόγου; Για ποιες από τις αιρετικές τους κακοδοξίες οι παπικοί έχουν επιδείξει μετάνοια;

4. Πόσο λαμβάνονται υπόψη από τα Ορθόδοξα μέλη της Επιτροπής Διαλόγου οι ενστάσεις που έχουν διατυπωθεί από πλευράς Ορθοδόξων κληρικών, καθηγητών Πανεπιστημίου και άλλων γύρω από τα υπογραφέντα μέχρι σήμερα κείμενα;

5. Ποιοι συντάσσουν τα κείμενα που συνυπογράφονται; Γιατί σε πολλά από αυτά είναι ευδιάκριτη η παπική ορολογία;

6. Αποδέχονται τα Ορθόδοξα μέλη της Επιτροπής την ύπαρξη σύγχρονης αίρεσης που ονομάζεται οικουμενισμός;

7. Πόσο σοβαρά λαμβάνει υπόψη της η Επιτροπή τις φωνές Ορθοδόξων επισκόπων, κληρικών και πιστών που ζητούν τη διακοπή του Διαλόγου με τη μορφή που γίνεται σήμερα;

8. Ποιο κύρος μπορούν να έχουν οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο πλαίσιο εργασίας μιας Επιτροπής Διαλόγου όταν αυτές δεν υιοθετούνται από την πλειονότητα των Ορθοδόξων πιστών;

9. Τέλος, είναι έτοιμα τα Ορθόδοξα μέλη της Επιτροπής να αποδεχτούν ή θα απορρίψουν ένα «πρωτείο διακονίας» για τον Πάπα της Ρώμης στη συνάντηση της Κύπρου;

(Στη φωτογραφία ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας), συμπρόεδρος -από την πλευρά των Ορθοδόξων - της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου)






25/8/09

Αναβλήθηκε η συνάντηση Υπουργού Παιδείας με τον Αρχιεπίσκοπο

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του esos o υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Άρης Σπηλιωτόπουλος θα συναντηθεί σήμερα, Τρίτη 25 Αυγούστου και ώρα 14:30, με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο, στο γραφείο του στο Υπουργείο.
Να σημειώθεί ότι από σήμερα και μέχρι την Πέμπτη συνεδριάζει και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (βλ. και το σχετικό Δελτίο Τύπου, αριστερά στη στήλη Εκκλησιαστικές Ειδήσεις)
Δεν γνωρίζουμε τι θα συζητηθεί στη συνάντηση Αρχιεπισκόπου και Υπουργού.
ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Σύμφωνα με νεότερη ενημέρωση του esos:
Αναβάλλεται η προγραμματισμένη για σήμερα, Τρίτη 25 Αυγούστου συνάντηση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Άρη Σπηλιωτόπουλου με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπ. Παιδείας η συνάντηση αναβάλλεται λόγω παράτασης της συνεδρίαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.
Πάντως η αναβολή της συνάντησης έχει προκαλέσει ερωτηματικά , καθώς δεν είναι σοβαρός λόγος η συνεδρίαση της ΔΙΣ για να να μην πραγματοποιηθεί μια τόσο σημαντική συνάντηση , στη διάρκεια της οποία θα συζητούνταν η αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και η διάσπαση της Μητρόπολης Αττικής



Βάσεις Εισαγωγής στις Θεολογικές Σχολές (ημερήσια Γενικά Λύκεια)

Ανακοινώθηκαν από το ΥΠΕΠΘ οι βάσεις εισαγωγής των υποψηφίων στις Σχολές ΑΕΙ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΠΘ στα Τμήματα των Θεολογικών Σχολών οι βάσεις (των υποψηφίων από ημερήσια Γενικά Λύκεια) είναι οι εξής:

Θεολογική Σχολή Αθηνών

Τμήμα Θεολογίας: 11,68 - περσινή βάση: 12,06 (πτώση κατά 309 μόρια)

Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας: 11,48 – περσινή βάση: 12,37 (πτώση κατά 341 μόρια)
****************
Θεολογική Σχολή Θεσσσαλονίκης

Τμήμα Θεολογίας: 12,48 - περσινή βάση: 12,57 (άνοδος κατά 126 μόρια)
(Παρόλο που από το βαθμό φαίνεται ότι υπάρχει πτώση, όμως στα μόρια η βαθμολογία είναι: φέτος:12194 και πέρυσι:12068 που σημαίνει μικρή άνοδο 126 μορίων)

Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας: 11,03 - περσινή βάση: 11,67 (πτώση κατά 212 μόρια)

Πτώση παρουσιάζουν λοιπόν για μια ακόμη χρονιά οι βάσεις στα Τμήματα των Θεολογικών Σολών με εξαίρεση το Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ που παρουσίασε ελαφρά άνοδο. Οι βάσεις διατηρούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα αφού οι υποψήφιοι δεν επιλέγουν τις Σχολές αυτές κυρίως γιατί δεν προσφέρουν εύκολη και άμεσα επαγγελματική αποκατάσταση.




Βάσεις Εισαγωγής στις Θεολογικές Σχολές (εσπερινά Γενικά Λύκεια)

Ανακοινώθηκαν από το ΥΠΕΠΘ οι βάσεις εισαγωγής των υποψηφίων στις Σχολές ΑΕΙ. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΠΘ στα Τμήματα των Θεολογικών Σχολών οι βάσεις (των υποψηφίων από εσπερινά Γενικά Λύκεια) είναι οι εξής:

Θεολογική Σχολή Αθηνών

Τμήμα Θεολογίας: 11,63 - περσινή βάση: 10,05 (άνοδος κατά 936 μόρια)
Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας: 10,90 - περσινή βάση: 11,7 (πτώση κατά 1352 μόρια)

Θεολογική Σχολή Θεσσσαλονίκης
Τμήμα Θεολογίας: 13,90 - περσινή βάση: 12.32 (άνοδος κατά 887 μόρια)
Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας: 12,23 - περσινή βάση: 11,07 (άνοδος κατά 1036 μόρια)
Άνοδο παρουσιάζουν οι βάσεις των Τμημάτων των Θεολογικών Σχολών για τους υποψήφιους των εσπερινών Λυκείων με εξαίρεση το Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας Αθήνας που παρουσιάζει πτώση.

Βάσεις εισαγωγής στα Τμήματα των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών

Δημοσιεύουμε τις βάσεις εισαγωγής των υποψηφίων ημερησίων Γενικών Λυκείων στα Τμήματα των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Ακαδημιών. Δίπλα στο κάθε τμήμα υπάρχει η φετινή βάση εισαγωγής (με κόκκινο χρώμα), πιο δεξιά η περσινή βάση και τέλος η διαφορά μορίων ανάμεσα στις δύο βάσεις (οι αριθμοί με το αρνητικό πρόσιμο - δείχνουν πτώση της βάσης)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 10,48 11,08 -234

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΑΛΤΙΚΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 10,38 10,42 -273

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΒΕΛΛΑΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 9,79 10,05 795

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ 10,05 10,22 299

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΑΘΗΝΑΣ 10,03 10,33 -434

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΑΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ 10,08 10,05 -97

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ ΑΘΗΝΑΣ 10,15 10,29 261

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΗΛΙΩΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ 10,08 10,15 79

24/8/09

Σύγχρονες «διώξεις» του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους διδασκάλους του Γένους και μέγας Πατήρ της Εκκλησίας των χρόνων της Τουρκοκρατίας. Δεν θα αναφερθούμε ούτε στη διδασκαλία του ούτε στο πολύπλευρο έργο του, ούτε στο μαρτύριό του.
Σκοπός του μικρού αυτού άρθρου είναι να καταδείξει ότι η σύγχρονη ελληνική εκπαίδευση αλλά και η εκκλησιαστική πρακτική όχι μόνο δεν ακολουθούν το πνεύμα του αγίου Κοσμά, αλλά έχουν θέσει στο περιθώριο του εκπαιδευτικού και εκκλησιαστικού χώρου το μεγάλο άγιο. Και εξηγούμαστε:

Η αλλαγή των βιβλίων Θρησκευτικών στο Γυμνάσιο οδήγησε σε «εξοστρακισμό» του αγίου Κοσμά από την ύλη των σχολικών εγχειριδίων. Έτσι ενώ στο παλιό βιβλίο Θρησκευτικών της Γ΄ Γυμνασίου υπήρχε ιδιαίτερη παράγραφος με αναφορά στη ζωή και το έργο του αγίου, στο νέο βιβλίο γίνεται μόνο ονομαστική αναφορά στον άγιο Κοσμά και μία σύντομη διδαχή του περιέχεται στα βοηθητικά κείμενα. Γιατί συνέβη αυτή η εκδίωξη του αγίου από το σχολικό βιβλίο; Η εξήγηση είναι απλή. Από το νέο βιβλίο Θρησκευτικών της Γ΄ Γυμνασίου έχουν εκδιωχθεί οι αντι-παπικοί άγιοι. Έτσι εκτός από τον άγιο Κοσμά καμία αναφορά δεν γίνεται ούτε στον άγιο Γρηγόριο Παλαμά για τον οποίο στο παλιό βιβλίο υπήρχε ολόκληρη διδακτική ενότητα.
Παρόμοια «εκδίωξη» του αγίου Κοσμά έχει γίνει και από τους λεγόμενους επίσημους διαλόγους της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τους Παπικούς. Η γνωστή ρήση του Πατροκοσμά «τον Πάπα να καταράσθε» δεν εξυπηρετεί τα σχέδια των οικουμενιστών που πρωταγωνιστούν στους διαλόγους και έτσι όλη η διδασκαλία του για τη στάση των Ορθοδόξων απέναντι στον αιρεσιάρχη Πάπα αποσιωπάται σκοπίμως.
Δυστυχώς η σύγχρονη «θεολογία» όσων αποφασίζουν για το σχολικό μάθημα των θρησκευτικών και όσων μετέχουν στους διαλόγους με τους Παπικούς φαίνεται πως δεν έχει ανάγκη των διδαχών του αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

23/8/09

Πρωτοπρ. Γεώργιος Μεταλληνός, Κοσμάς ο Αιτωλός

πηγή: http://www.epoxi.gr/scriptum8.htm

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός
Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών


Ο Κοσμάς ο Αιτωλός, μοναχός, υπήρξε διδάσκαλος και φωτιστής του Γένους, εθνομάρτυρας και άγιος της Εκκλησίας. Καμιά προσωπικότητα των χρόνων της δουλείας δεν έχει απασχολήσει τόσο πολύ την επιστήμη, τη λογοτεχνία και τη θεολογία, όσο ο Πατροκοσμάς, όπως επικράτησε να ονομάζεται από τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Ανήκει στις φωτισμένες μορφές, που προετοίμασαν το Γένος για την παλιγγενεσία του. Η εμφάνιση του συνέπεσε με μια κρισιμότατη περίοδο της ιστορίας του δούλου Γένους. Τον 18ο αιώνα συντελείται η ανασυγκρότηση του ελληνισμού σε όλους τους τομείς. Μέσα στο προστατευτικό πλαίσιο της εθναρχούσας Εκκλησίας διατήρησε την ακεραιότητα του και μπόρεσε να επιβιώσει στους ιδιαίτερα δύσκολους 16ο και 17ο αιώνες.

Βιογραφικά
Γεννήθηκε το 1714 στο Μέγα Δένδρο (κατ' άλλους στον Ταξιάρχη), της επαρχίας Αποκούρου της Αιτωλίας. Το Μέγα Δένδρο δέχεται ως τόπο καταγωγής του ο πρώτος βιογράφος και σύγχρονος του Νικόδημος ο Αγιορείτης. Έμαθε τα πρώτα γράμματα.......




στο ιεροδιδασκαλείο του Λύτσικα στη Σιγδίτσα της Παρνασσίδος και στη μονή Αγίας Παρασκευής στα Βραγγιανά των Αγράφων. Δίδαξε ως «υποδιδάσκαλος» στη Λομποτινά Ναυπακτίας και σε άλλα χωριά. Επιθυμώντας να λά6ει μιαν ανώτερη παιδεία πήγε στην Αθωνιάδα Σχολή (μονή Βατοπεδίου) γύρω στο 1750, όπου είχε δασκάλους τον Παν. Παλαμά, τον Ευγένιο Βούλγαρη και τον Νικ. Τζαρτζούλη. Στο Άγιο Όρος επιδόθηκε στην άσκηση και τη μελέτη της Αγίας Γραφής και των εκκλησιαστικών Πατέρων. «Μελετώντας το άγιον και ιερόν Εύαγγέλιον -έλεγε στο κήρυγμα του-εύρον μέσα πολλά και διάφορα νοήματα, τα οποία είναι όλα μαργαριτάρια, διαμάντια, θησαυρός, πλούτος, χαρά, ευφροσύνη, ζωή αιώνιος». Μολονότι το περιεχόμενο της παιδείας του δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια, από το κήρυγμα του συνάγεται ότι είχε μια βαθιά εκκλησιαστική γνώση και μια επαρκή γενικότερη «θύραθεν» παιδεία. Γνώριζε καλά Ελληνικά, έμαθε ξένες γλώσσες («Εβραϊκά, Τουρκικά, Φράγκικα») και δείχνει κάποια άνεση στη χρήση και της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Άλλωστε, και μετά τη φοίτηση του στην Αθωνιάδα, ως μοναχός μπορούσε να συνεχίσει την κατάρτιση του «κατ' ιδίαν» («... έφθειρα την ζωήν μου είς την σπουδήν σαράντα πενήντα χρόνους... τα βάθη της σοφίας ήρεύνησα» -θα ομολογήσει). Το 1759 έγινε μοναχός στη μονή Φιλόθεου. Τότε άλλαξε το κοσμικό του όνομα Κώνστας με το μοναχικό Κοσμάς.

Στον χώρο της μετανοίας του φλεγόταν από τον πόθο να βοηθήσει το υπόδουλο Γένος, συμβάλλοντας στον κατά Θεόν φωτισμό του. «Άκούοντας και εγώ, αδελφοί μου -θα πει αργότερα-τούτον τον γλυκύτατον λόγον, όπου λέγει ο Χριστός μας, να φροντίζωμεν και δια τους αδελφούς μας, μ' έτρωγεν εκείνος ο λόγος μέσα είς την καρδίαν τόσους χρόνους, ωσάν το σκουλήκι, όπου τρώγει το ξύλον... Όθεν άφησα την Ιδικήν μου προκοπήν, το ιδικόν μου καλόν, και εβγήκα να περιπατώ από τόπον είς τόπον και διδάσκω τους αδελφούς μου». Και αλλού θα συμπληρώσει: «Επειδή το Γένος μας έπεσεν εις αμάθειαν, είπα: Ας χάση ο Χριστός εμένα, ένα πρόβατον, και ας κερδίση τα άλλα. Ίσως η ευσπλαγχνία του Θεού και η ευχή σας σώση και εμένα». Στα τέλη του 1760, πιθανότατα, πήγε στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε άδεια και ευλογία του οικουμενικού πατριάρχη Σωφρονίου Β', για να αρχίσει το ιεραποστολικό του έργο, το οποίο συνέχισε για μια περίπου εικοσαετία και το επισφράγισε με το μαρτύριο του.

Ο Κοσμάς πραγματοποίησε τέσσερεις ή κατ' άλλους τρεις περιοδείες, σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Οι πορείες του δεν μπορούν να οριστούν με ακρίβεια. Διάφορες «ενθυμήσεις» εκκλησιαστικών βιβλίων, τοπικές παραδόσεις και οι επιστολές του βεβαιώνουν ότι περιόδευσε τα μέρη της Κωνσταντινούπολης, τη Θράκη, το Άγιο Όρος, τη Στερεά Ελλάδα, την Αχαΐα, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου και Ιονίου, τμήμα της Σερβίας και τη Βόρειο Ήπειρο, όπου υπήρχε ελληνικό στοιχείο. Κήρυττε σε πόλεις και χωριά, σε ορεινές και απομονωμένες περιοχές, αψηφώντας μόχθο και κινδύνους. Παρά την ηπιότητα και πατρικότητα του κηρύγματος του, που έβρισκε μεγάλη λαϊκή ανταπόκριση, δεν έλειψαν οι αντιδράσεις. Τους πλουσίους και κάθε είδους δυνατούς προκαλούσε ο λόγος του να δώσουν «το άδικον οπίσω»· πολλούς από τους κοτζαμπάσηδες ο λόγος του για δικαιοσύνη- τους Ενετούς και το επτανησιακό αρχοντολόι η ρωμαίικη παράδοση, που αυτός εκπροσωπούσε· και τέλος τους Εβραίους η μεταφορά, με ενέργειες του, του παζαριού από την Κυριακή στο Σάββατο και οι λαϊκές αντιεβραϊκές παραδόσεις, που χρησιμοποιούσε. Η επιβουλή των Εβραίων εναντίον του έγινε ο μεγαλύτερος κίνδυνος του: «Να τον παρακαλέσετε (τον Χριστό) -έλεγε-να με φυλάγη από τις παγίδες του Διαβόλου και μάλιστα των Εβραίων, όπου εξοδιάζουν χιλιάδες πουγγιά δια να με θανατώσουν». Στις 2 Μαρτίου 1779 έγραφε στον λόγιο αδελφό του Χρύσανθο: «Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί με άγαπώσι και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με άγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες Εβραίοι θέλουν τον θάνατον μου και ένας όχι». Οι Εβραίοι τον συκοφάντησαν ότι δήθεν ήταν όργανο της Ρωσίας και υποκινούσε επανάσταση. Ενώ κήρυσσε στο χωριό Κολικόντασι του Βερατίου, συνελήφθη με εντολή του Κουρτ πασά, στις 23 Αυγούστου 1779, και την επομένη κρεμάστηκε από δέντρο στις όχθες του ποταμού Άψος, χωρίς καμιά δίκη και καταδικαστική απόφαση. Το σώμα του γυμνώθηκε και ρίχτηκε οτον ποταμό, απ' όπου το ανέσυρε ύστερα από τρεις μέρες ο εφημέριος του χωριού και το έθαψε στον ναό του.

Η δράση

Ο Κοσμάς επέλεξε τον αποστολικό τρόπο δράσης, υπακούοντας σε εντολές και ευρύτερο σχέδιο του οικουμενικού πατριαρχείου. Η έναρξη ιεραποστολικής δράσης σχεδόν ταυτόχρονα με τον Κοσμά και από τον λόγιο ιεροκήρυκα του πατριαρχείου Δωρόθεο Βουλησμά ενισχύει αυτή την εκδοχή. Οι περιοδείες του Πατροκοσμά αποσκοπούσαν στην ενίσχυση της λαϊκής ενότητας μέσα στην εκκλησιαστική παράδοση, που ήταν και εθνική. Πρωταρχικός στόχος του ήταν η ανάσχεση των εξισλαμισμών, που είχαν πυκνωθεί τον 18ο αιώνα. Το κήρυγμα του Πατροκοσμά μπόρεσε να βρει απήχηση και συνεπώς να έχει και διάρκεια, γιατί ο Κοσμάς μπορούσε να μιλεί με τρόπο κατανοητό στον λαό, αντίθετα με άλλους λογίους ιεροκήρυκες της εποχής του. Ο λόγος του φανερώνει το λαϊκό φρόνημα του. Χρησιμοποίησε τον γλωσσικό κώδικα επικοινωνίας των λαϊκών στρωμάτων, για να μπορεί να βρει απήχηση ο λόγος του. Διάνθιζε το κήρυγμα του με ελεύθερη απόδοση αγιογραφικών και πατερικών χωρίων, με τα οποία ο λαός ήταν εξοικειωμένος στη λειτουργική ζωή του. Ο «δημοτικισμός» όμως του Πατροκοσμά δεν ήταν τεχνητός, αλλά φυσικός και αβίαστος. Δεν επεδίωκε, άλλωστε, τον εντυπωσιασμό του λαού, αλλά την πνευματική προκοπή του. Στην απλουστευμένη μορφή του λόγου του σώζεται ατόφιος ο ελληνικός γλωσσικός πλούτος, μέσα σε μια φυσική και ανεπιτήδευτη ρητορικότητα, που παρουσιάζει σε πολλά σημεία σπάνια λογοτεχνική δύναμη. Ο Πατροκοσμάς δεν κατέχεται από κάποιο γλωσσικό μονισμό. Γνωρίζει την ελληνική γλώσσα σ' όλη τη διαχρονία της. Γι' αυτό χρησιμοποιεί με άνεση διάφορες γλωσσικές μορφές, ανάλογα με τις περιστάσεις. Αρκεί να παραβάλει κανείς τη γλώσσα του κηρύγματος του με εκείνη της αλληλογραφίας του.

Η αγάπη του Κοσμά για τον λαό φανερώνεται συχνά στο κήρυγμα του. «Χρέος έχουν εκείνοι, όπου σπουδάζουν -σημειώνει-να μη τρέχουν εις αρχοντικά και αυλάς μεγάλων και να ματαιώνωσι (να χαραμίζουν) τη σπουδή τους, δια να αποκτήσουν πλούτον και αξίωμα, αλλά να διδάσκωσι μάλιστα τον κοινόν λαόν, όπου ζώσι με πολλήν απαιδευσίαν και βαρβαρότητα». Πρότυπα του σε αυτό το πλησίασμα του λαού, που επιχείρησε, είχε ασφαλώς τον Φραγκίσκο Σκούφο (1644-1697), τον Ηλία Μηνιάτη (1669-1714) και τον Βικέντιο Δαμοδό (1700-1752). Την ίδια δε παράδοση θα ακολουθήσει και ο νεώτερος του Κοσμά Νικηφόρος Θεοτόκης (1730-1800).

Το κήρυγμα του Πατροκοσμά και η διδασκαλία του αποτυπώθηκαν στις περίφημες Διδαχές του, ο οποίες δείχνουν την πατερικότητα και παραδοσιακότητά τους. Στον λιτό και ανεπιτήδευτο λόγο του ανακεφαλαιώνεται όλη η πατερική παράδοση. Το φιλολογικό πρόβλημα των Διδαχών εξέτασε εκτεταμένα ο Ι. Μενούνος στη διατριβή του. Ο λόγος του Πατροκοσμά δεν έχει μεγάλη ποικιλία. Είναι μια βασική διδασκαλία, που ο «σκελετός» της παρέμενε βασικά ο ίδιος, με ανάλογες προσαρμογές κατά τις περιστάσεις. Το θεολογικό του σχήμα είναι: δημιουργία από τον Θεό -πτώση- σωτηρία εν Χριστώ -μέθοδος οικειώσεως της εν Χριστώ σωτηρίας (λυτρωτικά μέσα της Εκκλησίας: άσκηση -μυστήρια). Ο Ι. Μενούνος διακρίνει πέντε τύπους Διδαχών (συνολικά 26 κείμενα) του Κοσμά, των τελευταίων ετών της δράσης του. Κανένα αυτόγραφο του δεν σώζεται. Τα κηρύγματα του καταγράφονταν από ακροατές του.

Ο Κοσμάς ακολουθούσε συγκεκριμένη πορεία στο κήρυγμα του. Σε κάθε τόπο έκανε μια πρώτη ομιλία το βράδυ, γιατί η μετακίνηση του γινόταν στη διάρκεια της ημέρας. Το πρωί έκανε μια δεύτερη ομιλία. Στην πρώτη μιλούσε για τη δημιουργία και την πτώση, στη δεύτερη για τη σωτηρία. Το δεύτερο βράδυ έκανε τρίτη ομιλία με θέμα την ανάσταση και την εξάπλωση της πίστης, μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία.

Η ευρύτερη θεματική των ομιλιών του είχε στόχο την ανταπόκριση στις άμεσες ανάγκες και στους προβληματισμούς του Γένους. Θα μπορούσαν να διακριθούν εδώ τρεις άξονες:

α) Η ορθόδοξη πίστη και παράδοση

Απέβλεπε στην αναζωπύρηση του πατερικού φρονήματος, για την επανεύρεση των υπαρκτικών θεμελίων του Γένους. ΓΓ αυτό έκανε συνεχώς έκκληση στην ορθόδοξη συνείδηση του λαού: «Έμαθα -έλεγε-πώς με την χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χρίστου και Θεού δεν είσθενε Έλληνες (δηλ. ειδωλολάτρες), δεν είσθενε ασεβείς αιρετικοί άθεοι, αλλ' είσθενε ευσεβείς ορθόδοξοι Χριστιανοί, πιστεύετε και είσθενε βαπτισμένοι εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και είσθενε τέκνα και θυγατέρες του Χριστού μας...». Η δική του (δια)φωτιστική προσπάθεια διαφοροποιούνταν ριζικά από εκείνη των δυτικόφρονων Διαφωτιστών της εποχής και επεδίωκε να προφυλάξει τον λαό από τη σύγχυση των διαφόρων προπαγανδών, που άρδευαν κατακλυσμικά τη συνείδηση του: «Όλες οι πίστες -ήταν το κήρυγμα του Πατροκοσμά-είναι ψεύτικες, κάλπικες, όλες του Διαβόλου. Τούτο εκατάλαβα αληθινόν, θείον, ούράνιον, σωστόν, τέλειον και δια λόγου μου και δια λόγου σας, πως μόνη η πίστις των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών είναι καλή και αγία...». Το κήρυγμα του, τριαδοκεντρικό οπωσδήποτε, εστιάζεται συχνά στο πρόσωπο του Χριστού, αφού το «κινδυνευόμενον και προκείμενον» ήταν η χριστιανική (ορθόδοξη) υπόσταση του Έθνους. Ο Χριστός είναι για τον Κοσμά «ό γλυκύτατος αύθέντης και δεσπότης». Χρυσοστομικές εξάρσεις στον λόγο του είναι συχνές: «Άνίσως, αδελφοί μου, και ήταν δυνατόν να ανεβώ εις τον ούρανόν, να φωνάξω μίαν φωνήν μεγάλην, να κηρύξω εις δλον τον κόσμον πώς μόνος ό Χριστός μου είναι Υιός και Λόγος του Θεού και Θεός αληθινός και ζωή των απάντων, ήθελα να το κάμω».

Το κήρυγμα του δεν ήταν άχρωμη ηθικολογία, αλλά θεολογία, πατερικό στην ουσία του και δογματικό παρά την απλότητα του. Προέβαλλε το ορθοδοξοπατερικό ήθος μέσα από τον ρεαλισμό της εν Χριστώ σωτηρίας. Ζητούσε καθαρότητα της καρδιάς, για να μπορεί να βλαστήσει ο Θείος σπόρος (πρβλ. Λουκ, η' 5 κ.εξ.) και μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας. Γι' αυτό έστηνε έναν ξύλινο σταυρό (πολλοί από αυτούς έχουν σωθεί) και δίδασκε στη σκιά του, καλώντας τον λαό στα μυστήρια (ευχέλαιο, εξομολόγηση, Θεία Ευχαριστία). Από την ορθόδοξη παράδοση προχωρούσε στο ορθόδοξο ήθος, προβάλλοντας την τριάδα των αρετών: ταπείνωση, συγχωρητικότητα, αγάπη, ως θεμέλιο της εκκλησιαστικής κοινωνικότητας. Ζητούσε από τον Θεό να «φύτευση και να ρίζωση εις την καρδίαν (των ακροατών του) την εϊρήνην, την άγάπην, την όμόνοιαν, την πραότητα, την θερμήν πίστιν, την όρθήν έξομολόγησιν». Οικοδομούσε, έτσι, τον σύνδεσμο ατομικότητας και κοινωνικότητας μέσα στο εκκλησιαστικό σώμα.

β) Η γνήσια παιδεία

Ο Πατροκοσμάς υπήρξε απόστολος όχι μόνο της Ορθόδοξης πίστης, αλλά και της ελληνικής παιδείας. Σ' αυτό το σημείο δεν έλειψαν οι αντιφατικές κρίσεις και ιδεολογικές ακόμη χρήσεις των λόγων του. Την παιδεία συνδύαζε με τον φωτισμό του ανθρώπου και γι' αυτό θεωρούσε αμάρτημα την αδιαφορία απέναντι της: «Άμαρτάνετε πολύ να τα αφήνετε (=τα παιδιά) αγράμματα και τυφλά, και μη μόνον φροντίζετε να τους αφήσετε πλούτη καί υποστατικά, και μετά τον θάνατο σας να τα τρων και να τα πίνουν και να σας όπισολογοϋν (κατηγορούν; δυσφημούν;). Καλύτερα να τα αφήσετε φτωχά και γραμματισμένα, παρά πλούσια και αγράμματα». Η παιδεία όμως, που αυτός συνιστά, είναι η παιδεία του Γένους, ελληνική. Δεν τον κινεί κάποιος εθνικιστικός σωβινισμός στο αίτημα αυτό, αλλά η ιστορία του Γένους. Μιλεί για την παιδεία των Πατέρων, η οποία ως γνήσια ζήτηση της αλήθειας (φιλοσοφία) ανοίγει τον δρόμο προς το Ευαγγέλιο, τον λόγο της σωτηρίας. «Ή Εκκλησία μας -λέγει-είναι εις την έλληνικήν. Και αν δεν σπουδάσης τα Ελληνικά, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα πού ομολογεί η Εκκλησία μας». Για να περιορίσει και να εξαφανίσει από τους Έλληνες τη χρήση του βλάχικου ή αρβανίτικου γλωσσικού ιδιώματος, θα φθάσει σε σημείο να δηλώσει: «Όποιος χριστιανός, άνδρας ή γυναίκα, υπόσχεται μέσα είς το σπίτι του να μη κουβεντιάζη Αρβανίτικα, ας σηκωθή επάνω να μου είπη και να πάρω όλα του τα αμαρτήματα εις τον λαιμόν μου από τον καιρόν όπου εγεννήθηκε, έως τώρα, και να βάλω όλους τους χριστιανούς να τον συγχωρέσουν...».

Η παιδεία που διέδιδε ο Πατροκοσμάς απέβλεπε στην αναγέννηση του Έθνους. Όπως έγραφε στους Παργίους, το ελληνικό σχολείο που θα ίδρυαν, έπρεπε να συντελέσει «εις την διαφύλαξιν της πίστεως και ελευθερίαν της πατρίδος». Ήταν μια παιδεία που ανταποκρινόταν στις άμεσες ανάγκες του δούλου Γένους και διαφοροποιούνταν ριζικά από εκείνη των δυτικοπλήκτων και τα «άθεα γράμματα» μερικών Διαφωτιστών. Το αυθεντικό πατερικό φρόνημα του αποτυπώνουν τα λόγια του: «Αι πολλαί Εκκλησίαι ούτε διατηρούν, ούτε ενισχύουν την πίστιν μας, όσον και όπως πρέπει, εάν οι εις Θεόν πιστεύοντες δεν είναι φωτισμένοι υπό των παλαιών και νέων Γραφών. Η πίστις μας δεν εστερεώθη από αμαθείς Αγίους, αλλά από σοφούς και πεπαιδευμένους, οίτινες και τας αγίας Γραφάς ακριβώς μας εξήγησαν και δια θεοπνεύστων λόγων αρκούντως μας εφώτισαν...». Πάνω σε παρόμοιες θέσεις του Πατροκοσμά, φαίνεται, στηρίχθηκε η άποψη ότι γκρέμισε στη Χειμάρρα εκκλησίες, για να γίνουν σχολεία. Δεν είναι όμως απίθανο, ερειπωμένες και εγκαταλελειμμένες εκκλησίες να όριζε να τις μετατρέψουν σε σχολεία. Το σχολείο όμως του Κοσμά ήταν προέκταση της Εκκλησίας: «Από το σχολείο μανθάνομεν, το κατά δύναμιν, τί είναι Θεός, τί είναι ή Αγία Τριάς, τί είναι άγγελοι, τί είναι αρχάγγελοι, τί είναι δαίμονες, τί είναι παράδεισος, τί είναι κόλασις, τί είναι αμαρτία, αρετή. Από το σχολείον μανθάνομεν τι είναι Αγία Κοινωνία, τι είναι Βάπτισμα, τι είναι το άγιον Εύχέλαιον, ο τίμιος γάμος, τι είναι ψυχή, τι είναι κορμί, τα πάντα από το σχολείον τα μανθάνομεν». Έβλεπε, συνεπώς, το σχολείο ως ναό της αληθινής γνώσης και θεοκεντρικής παιδείας. Ο διαφωτισμός του Πατροκοσμά ήταν ορθοδοξοκεντρικός. Το παιδευτικό του πρότυπο ήταν ο Θεάνθρωπος, όχι ο κατά κόσμον σοφός, αλλ' ο θεούμενος. Πλήρης η ταύτιση του με τους συγχρόνους του Κολυβάδες. Ως φωτιστής του Γένους δεν μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα στους δυτικόφρονες, αλλά δίπλα στον Βούλγαρι και τον Νικόδημο τον Αγιορείτη. Ο ζήλος του για την παιδεία των ομοεθνών του φαίνεται από τα ίδια τα έργα του. Στον αδελφό του Χρύσανθο έγραφε (1779) ότι ίδρυσε 10 ελληνικά σχολεία και 200 για τα κοινά γράμματα (δημοτικά), στις 30 επαρχίες που είχε επισκεφθεί.

γ) Ορθόδοξη κοινωνικότητα

Ο Πατροκοσμάς απέβλεπε με το κήρυγμα του να σώσει και τα υπαρκτικά θεμέλια του Γένους στις διαστάσεις της ρωμαίικης κοινωνικότητας. Αποσκοπούσε όχι μόνο στην αναγέννηση του ανθρώπινου προσώπου, αλλά και σύνολης της κοινωνίας. Την κοινωνικότητα έβλεπε ως οριζόντια θρησκευτικότητα. Κήρυττε ισότητα και αδελφότητα όλων των ανθρώπων («από ένα άνδρα και μίαν γυναίκα εγεννήθημεν και όλοι είμεθα αδελφοί»). Δεν παρέλειπε όμως να συμπληρώνει: «Όλοι είμεθα αδελφοί, μόνον η πίστις μας χωρίζει», δείχνοντας την πατερική και εδώ θεμελίωση του. Η υπερφυλετική παναδελφοσύνη των ανθρώπων απέρρεε από τη ρωμαίικη οικουμενικότητα του φρονήματος του, που θεμελιωνόταν όχι στο όμαιμο, αλλά στο ομόπιστο, στο ομόδοξο. Παράλληλα όμως κήρυττε την ισότητα ανδρών και γυναικών και την ιερότητα του γάμου, μέσα όμως στη λειτουργική ιδιαιτερότητα των φύλων και της αποστολής τους στο κοινωνικό σώμα (ήθελε τον άνδρα «ωσάν βασιλέα» στην οικογένεια και την γυναίκα «ωσάν βεζίρη»). Συνιστούσε την πρακτική δικαιοσύνη, την αποφυγή «της αρπαγής και αδικίας» και να δίνεται «το άδικον οπίσω», σ' όποιον και αν είχε γίνει η αδικία («... όσοι αδικήσατε Χριστιανούς, ή Εβραίους, ή Τούρκους»).

Ιδιαίτερα εντυπωσιάζει το γεγονός ότι ο Πατροκοσμάς έδειχνε σημαντικό ενδιαφέρον για τη συλλογική -κοινωνική συμπεριφορά και οργάνωση, για κοινή-κοινοτική ύπαρξη και σύμπραξη: «Άμή τί είναι ή πλερωμή μου; Να καθίστετε από πέντε-δέκα να συνομιλήσετε αυτά τα θεϊα νοήματα, να τα βάλετε μέσα είς την καρδίαν σας, δια να σας προξενήσουν την ζωήν την αίώνιον». Σε κάθε τόπο, που επισκεπτόταν, συνιστούσε στη συσσωμάτωση σε αδελφότητα, για τη συλλογική δραστηριοποίηση της κοινωνικής ομάδας, στα όρια όμως μιας κοινής και εθνωφελούς στοχοθεσίας. Όριζε εκλογή των υπευθύνων με βάση δημοκρατική («με τη γνώμη όλων των χριστιανών»). Σύμφωνα με μαρτυρία του προβλεπτή της Λευκάδας, που είχε πάρει από τον κατάσκοπο του αγίου, άρχοντα Μαμωνά, ο Πατροκοσμάς απέτρεπε τους κατοίκους της Πρέβεζας να εκκλησιάζονται στις ενορίες εκείνες που δεν είχαν συσσωματωθεί σε αδελφότητα. Είναι φανερό ότι το κοινοβιακό πρότυπο του Αγιορείτη μοναχού Πατροκοσμά μεταφυτευόταν στις κοσμικές ενορίες και κοινότητες.

Την κοινωνική ενότητα στήριζε στον αλληλοσεβασμό «αρχόντων και αρχομένων». Προέτρεπε τους πιστούς να τιμούν τους ιερείς παραπάνω από τους βασιλείς και τους αγγέλους, αλλά και τους προεστούς και τους γεροντότερους, χωρίς «να καταφρονούν κανένα... ότι ο Θεός όμοια μας έχει όλους». Τις ρωμαίικες-ορθόδοξες ρίζες της κοινωνικής του θεωρίας αποκαλύπτει η θέση του για τους προεστούς: «Ό,τι χρεία τύχη της χώρας, τους προεστούς γυρεύουν και σεις κοιμάσθε ξέγνοιαστοι...». Στη συνάφεια αυτή έχει σημασία η τοποθέτηση του Πατροκοσμά απέναντι στον κατακτητή. Συνιστά στον λαό νομιμοφροσύνη, αλλ' όχι δουλικότητα: «Περιπατώ -γράφει σε κάποιον κατή-και διδάσκω τους Χριστιανούς να φυλάγουσι τας εντολάς του Θεού και να πείθωνται (υπακούουν) εις τας κατά Θεόν βασιλικάς προσταγάς» (Πράξ. ε' 29). Συνιστούσε υπακοή σε όσα «δεν αντιστέκονται στο Ευαγγέλιο».

Στη θέση του απέναντι στους Τούρκους μένει πιστός στη χαραγμένη ήδη από τον πατριάρχη Γεννάδιο Β' τον Σχολάριο τακτική. Βραχυπρόθεσμη συνεργασία και κατευνασμός του «θηρίου» και πρόκριση του Τούρκου, ως λιγότερο επικίνδυνου για την «ψυχή», από τον Φράγκο: «Και διατί δεν έφερεν ο Θεός άλλον βασιλέα, που ήταν τόσα ρηγάτα εδώ κοντά να τους το δώση, μόνον ήφερε τον Τούρκον μέσαθε από την Κόκκινην Μηλιά και του το έχάρισεν; Ήξερεν ο Θεός, πως τα άλλα ρηγάτα μας βλάπτουν εις την πίστιν, και ο Τούρκος δεν μας βλάπτει. Άσπρα (χρήματα) δώσ' του καί καβαλλίκευσέ τον από το κεφάλι...». Έδινε έτσι μιαν απάντηση στους δυτικόφρονες ενωτικούς. Δεν δίσταζε όμως, όταν έπρεπε, να αποκαλύπτει τους εχθρούς της πίστεως και του Γένους: «Ό αντίχριστος ο ένας είναι ο Πάπας και ο έτερος είναι αυτός, που είναι εις το κεφάλι μας. Χωρίς να είπω το όνομα του, το καταλαβαίνετε...».

Ο οραματισμός

Η μεγαλόπνοη δράση του Πατροκοσμά δέχθηκε πολλές ερμηνείες, αναζητήθηκαν διάφορες σκοπιμότητες και επισημάνθηκαν ανάλογοι στόχοι. Θεωρήθηκε «εθνικιστής», «κοινωνικός επαναστάτης», «δημοτικιστής» κ.ά. Οι τοποθετήσεις όμως αυτές μάλλον τον αδικούν, διότι είναι ευδιάκριτη η πατερικότητά του. Ο άγιος Κοσμάς ανήκε ολόκληρος στην ορθόδοξη πατερική παράδοση, είχε ευρύ πατερικό πνεύμα και οι στόχοι και τα μέσα του καθορίζονταν από τη ζωή και πράξη της Εκκλησίας. Απέβλεπε στον αναβαπτισμό του Έθνους στην πατερική παράδοση, όπως αυτή σώζεται στην πραγματικότητα της Εκκλησίας. Οραματιζόταν μια ελληνική κοινωνία «κατοικία του Θεού, κατοικία των αγγέλων». Τίποτε λιγότερο, δηλαδή, ή περισσότερο από ό,τι ο ιερός Χρυσόστομος, όταν έλεγε: «γήν ούρανόν ποιήσωμεν». Το κήρυγμα του, προϋποθέτοντας την ακαταστασία των καιρών, οδηγούσε σε μια χριστοκεντρική κοινωνία, σε μια αταξική αδελφοποιία, μέσα στην ελευθερία και τη δικαιοσύνη: «Να ζήσουν (οι άνθρωποι) -έλεγε-και εδώ καλά, ειρηνικά και αγαπημένα, και μετά να πηγαίνουν εις τον παράδεισον να χαίρωνται πάντοτε». Έξω από κάθε ουτοπία, κινούνταν στον πνευματοκρατικό ρεαλισμό της Ορθοδοξίας, στα όρια του -υπαρκτού Χριστιανισμού», όπως σώζεται στη μοναστική αδελφότητα-ενορία. Αδιανόητη ήταν γι' αυτόν μια Ελλάδα χωρίς Χριστό, χωρίς Ορθοδοξία. Η φιλοπατρία του διεπόταν από τη διπολικότητα πρόσκαιρου - αιωνίου, με έμφαση βέβαια στο δεύτερο:

α) «Ή πατρίδα μου η ψεύτικη, η γήινη και ματαία, είναι από του Αγίου Άρτης και από την έπαρχίαν Άπόκουρον». Αλλά συμπλήρωνε:

β) «Ήμεϊς, Χριστιανοί μου, δεν έχομεν εδώ πατρίδα (Εβρ. ιγ' 14). Δια τούτο και ό Θεός μας έβαλε τον νουν εις το επάνω μέρος, δια να στοχαζώμασθε πάντοτε την ούράνιον βασιλείαν, την αληθινήν πατρίδα μας».

Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο πρέπει να ιδωθεί και η εθνική του προσδοκία, η οποία δεν πρέπει να χωριστεί από τη ρωμαίικη οικουμενικότητα, που, όπως στους Κολυβάδες, σωζόταν και στον Πατροκοσμά. Μιλούσε για το ρωμαίικο («αυτό μια μέρα θα γίνη ρωμαίικο»). Η ανάσταση του Γένους προσανατολιζόταν στην Πόλη και την Ελληνορθόδοξη αυτοκρατορία της Ρωμανίας. Αυτή την αποκατάσταση του Γένους υπαινίσσονταν και οι σπουδαίες προφητείες του. Με υπονοούμενα και συμβολικές φράσεις, εξάλλου, προσπαθούσε να εμπνεύσει στις ψυχές των υποδούλων τον πόθο της παλιγγενεσίας και να συντηρήσει την ελπίδα για την έλευση του «ποθούμενου». Και ως μόνο μέσο γι' αυτή την ενδυνάμωση της συλλογικής συνείδησης θεωρούσε την εμμονή στην πίστη: «Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν· τα πράγματα σας ας τα πάρουν, μη σας μέλλει. Δώσατε τα. Δεν είναι δικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημα σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάττετε, να μη τα χάσετε». Μετά τις αποτυχίες των ρωσοτουρκικών συγκρούσεων (1774 κ.ε.) πρέπει να συνειδητοποίησε ο Κοσμάς την ανάγκη της εσωτερικής σποράς μέσα στη λαϊκή ψυχή, ώστε να βρει μόνη της τον δρόμο της ελευθερίας, με την αναζωπύρηση της αυτοσυνειδησίας της.

Η απήχηση

Το κήρυγμα του Πατροκοσμά είχε τεράστια απήχηση στον λαό. Σε κάθε τόπο, που επισκεπτόταν, προκαλούσε σεισμό στις συνειδήσεις, συνοδευόμενο από μετάνοια. Εχθροί συμφιλιώνονταν, κλέπτες επέστρεφαν τα κλοπιμαία, ληστές μεταβάλλονταν, πλούσιες γυναίκες πρόσφεραν τα χρυσάφια τους για έργα φιλανθρωπίας κ.λπ. Κατά τον βιογράφο του Νικόδημο μοίρασε συνολικά «υπέρ τα πεντακόσιας χιλιάδας σταυρούδια». Τις ομιλίες του παρακολουθούσαν χιλιάδες (τουλάχιστον 6.000 ήταν οι ακροατές του στο χωριό Μαύρο Μανδήλι κοντά στην Πρέβεζα κατά τον κατάσκοπο του Μαμωνά). Ακόμη και σήμερα όλη η βορειοδυτική Ελλάδα διατηρεί τη μνήμη της παρουσίας του. Σε πολλά μέρη της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, των Αγράφων και της Στερεάς άρχιζε η επανάσταση με το δίστιχο: «Βοήθα μας, άγιε Γιώργη, και συ άγιε Κοσμά / να πάρουμε την Πόλη και την Αγιά-Σοφιά». Ιδιαίτερη εκτίμηση έτρεφε για τον άγιο ο διαβόητος Αλή πασάς των Ιωαννίνων, του οποίου το μέλλον είχε προφητεύσει ο Κοσμάς. Γι' αυτό και ανήγειρε μεγαλοπρεπή ναό στον τόπο της ταφής του αγίου. Διέταξε ακόμη να κατασκευάσουν αργυρά θήκη για την κάρα του, την οποία πολλές φορές έφερε στα Γιάννινα, για να την προσκυνήσει. Όταν κάποιοι τον χλεύασαν για την πράξη του αυτή, απάντησε με οργή: «Φέρετε μου ένα μουσουλμάνο σαν κι αυτόν τον Χριστιανό και να του φιλήσω και τα πόδια».

Ο Πατροκοσμάς είχε και το χάρισμα της θαυματουργίας, ευρύτατα γνωστό στον λαό, που είχε, έτσι, τη βεβαίωση του αγιοπνευματικού φωτισμού του. Δείγματα της αγιότητας του ήταν και οι προφητείες του, πολλές από τις οποίες βρήκαν την πραγμάτωση τους. Έλεγε λ.χ. «το ποθούμενο θα γίνη στην τρίτη γενεά. Θα τδ δουν τα εγγόνια σας». Πράγματι, η γενεά του 1821 ήταν η τρίτη από την εποχή του Κοσμά. «Πότε θαρθή το ποθούμενο;» -τον ρώτησαν στα Τσαραπλανά της Ηπείρου. «Όταν ενωθούν αυτά», απάντησε, δείχνοντας δύο μικρά δένδρα, τα οποία πράγματι μεγάλωσαν και ενώθηκαν το 1912. Ο λαός τον τιμούσε γι' αυτό ως άγιο ήδη πριν από το μαρτύριο του, μετά το οποίο του αποδίδονταν τιμές μάρτυρα της πίστεως. Αυτή την πράξη έλαβε υπ' όψιν το οικουμενικό πατριαρχείο, το οποίο με πράξη του τον κατέταξε μεταξύ των αγίων της Εκκλησίας, στις 20 Απριλίου 1961, υπογραμμίζοντας, ότι «άπασαν την πατρώαν γήν διέδραμε, κηρύττων ιεραποστολικώς τον λόγον του θεού, σχολεία πολλαχοϋ ιδρύων, ασθενούντας θεραπεύων, την άγίαν αυτού έκκλησίαν κρατύνων, τύπον δ' εαυτόν ταπεινώσεως, αύταπαρνήσεως, αρετής και εγκράτειας άναδείξας, έως ου και τον μαρτυρικόν ύπέμεινε θάνατον». Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου, μέρα του μαρτυρίου του.

Ο άγιος Κοσμάς ονομάστηκε «ο μεγαλύτερος μετά την άλωση Έλληνας» και πατέρας του νεοελληνικού Έθνους. Ίσως θα πρέπει να προστεθεί ότι υπήρξε πρότυπο νεοελληνικού ήθους και αναστηλωτής του αυθεντικού ελληνορθόδοξου ιδεώδους.

Α΄ Συνέδριο Συνδέσμου Κληρικών Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οιννουσών

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σας προσκαλούμε να τιμήσετε με την παρουσία σας τις εργασίες του Α΄ Συνεδρίου του Συνδέσμου Κληρικών Ιεράς Μητροπόλεως Χίου, Ψαρών και Οιννουσών με θέμα:
«Οι Κολλυβάδες Πατέρες και η σχέση τους με τη Χίο επ’ ευκαιρία της συμπληρώσεως 200 ετών από την κοίμηση του Οσίου Νήφωνα του εκ Χίου»

που θα πραγματοποιηθεί στο Ομήρειο Π.Κ.Δ.Χ. την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009 και ώρα 7.00μ.μ.

Μετά τιμής
Ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Κωνσταντίνου

Οι εργασίες του Συνεδρίου θα διαρκέσουν από την Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου έως την Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

22/8/09

Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Κυριακή αποδόσεως της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Κυριακή αποδόσεως της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
(Λουκά Ι ΄ 38-42, ΙΑ ΄ 27-28)


Γράφει ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης

Δεν υπάρχει πιστός Χριστιανός που να μην έχει ακούσει τη συγκινητική Ευαγγελική περικοπή της Μεγάλης Παρακλήσεως στην Κυρία Θεοτόκο, η οποία αναφέρεται στην φιλοξενία που παρέθεσαν η Μάρθα και η Μαρία στον Ιησού, και που κλείνει με τον μακαρισμό της Θεοτόκου.
Ο Ιερός Λουκάς, ο Έλληνας Ευαγγελιστής, με το αριστοτεχνικό του χάρισμα, μας παρουσιάζει τον Κύριο να διδάσκει μέσα στην οικία τον ζωντανό του λόγο και την Μαρία να τον παρακολουθεί με δέος. «...Μαρία, παρακαθίσασα παρά τους πόδας του Ιησού, ήκουε τον λόγον αυτού» (Λουκ. Ι΄ 39) Η Μαρία δηλαδή κάθισε κοντά στα πόδια του Ιησού και άκουε το λόγο του.
Αντιθέτως με τη Μαρία, το ιερό κείμενο μας περιγράφει ότι η αδελφή της η Μάρθα «περιεσπάτο περί πολλήν διακονίαν» (Λουκ. Ι΄ 40). Η Μάρθα ήταν απασχολημένη με πολλή φροντίδα (για να ετοιμάσει φαγητά)......... Στάθηκε λοιπόν και είπε: «Κύριε δεν σε μέλει που η αδελφή μου με άφησε μοναχή να υπηρετώ και να ετοιμάζω το τραπέζι; Πες της λοιπόν να με βοηθήσει. Και ο Κύριος αποκρίθηκε και της είπε. Μάρθα, Μάρθα, ασχολείται η διάνοιά σου από ανήσυχες φροντίδες και κουράζεται το σώμα σου για να προετοιμάσεις πολλά. Ένα είναι χρήσιμο και αναγκαίο. Και αυτό είναι η ακρόασις και η διδασκαλία μου, που είναι τροφή πνευματική, αναγκαία για την ψυχή. Η Μαρία εξέλεξε την καλή και ωφέλιμη μερίδα, η οποία δεν θα της αφαιρεθεί ποτέ. Διότι οι ωφέλειες της μερίδας αυτής του πνευματικού φαγητού, δεν είναι προσωρινές και φθαρτές, αλλά πνευματικές και αιώνιες» (Λουκ. Ι΄ 41-42).
Ας εμβαθύνουμε όμως στη συνέχεια για λίγο σε κάποια πρακτικά περισσότερο σημεία, διότι κυρίως σε αυτά χωλαίνουμε οι σύγχρονοι πιστοί...
Σε κάθε βέβαια εποχή, αλλά κυρίως σήμερα υπάρχουν ψυχές που μοιάζουν περισσότερο στη Μάρθα παρά στη Μαρία.
Ας δούμε πολύ σύντομα το θέμα του Εκκλησιασμού μας, το οποίο είναι εκ των «ων ουκ άνευ» και περιέχεται ρητώς, εκτός των άλλων, και στις εντολές του Θεού.
Ενώ είμαστε πρόθυμοι κάθε ημέρα για τόσα και τόσα θέματα, ενώ είμαστε ακριβείς στις άλλες υποχρεώσεις μας, αντιθέτως λησμονούμε ότι η Κυριακή είναι ημέρα Κυρίου και πριν απ’ όλα κύριο καθήκον μας ο υποχρεωτικός Εκκλησιασμός.
Τα ποσοστά των όσων πιστών εκκλησιάζονται, δείχνουν ξεκάθαρα (προς εντροπή μας), πόσο έχουμε ξεφύγει από την αγάπη και την προσοχή «του λόγου του Ιησού».
Αλλ’ εάν ο Κύριος μέμφεται το πολυάσχολο της Μάρθας, το οποίον μάλιστα αφορούσε την δική του διακονία, πόσο μάλλον αξιοκατάκριτες είναι οι ασχολίες μας κατά την ώρα του Εκκλησιασμού και της προσευχής, όπως είναι το κυνήγι, η εκδρομή, ο ύπνος και τόσα άλλα που βάζει ο πειρασμός, ακριβώς για να απομακρυνθούμε από τον Ιησού.
Και εάν από τον ίδιο τον Κύριο κατακρίθηκε το πολυθόρυβο το οποίο αφορούσε τον Ίδιο, πόσο μάλλον θα κατακριθεί το πολυθόρυβο και το πολυτάραχο των σημερινών ανθρώπων που τελικώς αποφεύγουν την κοινή Λατρεία και την προσευχή.
Βέβαια, ίσως ισχυριστεί κανείς ότι δυστυχώς η ζωή μας έχει καταντήσει έτσι ώστε δεν είναι δυνατόν να κάνουμε διαφορετικά. Αυτό όμως δεν μπορεί φίλοι μου να ισχύει στον απόλυτο βαθμό που θέλουμε να το αποδώσουμε για να μας καλύψει ως δικαιολογία. Φυσικά οι ασχολίες μας για τα υλικά αγαθά είναι και αυτές ευλογημένες διότι και αυτά είναι αναγκαία αφού δεν είμαστε μόνο πνεύμα, αλλά και ύλη. Και να τονίσουμε ότι περισσότερο ευλογημένες είναι οι υλικές ασχολίες μας, οι οποίες αφορούν την υπηρεσία των πτωχών και ανήμπορων αδελφών του Χριστού. Και φυσικά όλοι θα συμφωνήσουμε στο σημείο αυτό.
Παρ’ όλη όμως την αναγκαιότητα και αγιότητα των υλικών ασχολιών μας, ποτέ μα ποτέ δεν θα πρέπει να λησμονούμε την υπερβολή αυτών, ώστε να χάνουμε την προσευχή και την προσοχή στην μελέτη του λόγου του Θεού, κατά το αρνητικό παράδειγμα της Μάρθας και να αρνούμαστε τον τακτικό Εβδομαδιαίο Εκκλησιασμό μας.
Είναι ανάγκη αδελφοί μου να διακόπτουμε οποιαδήποτε υλική απασχόλησή μας κατά την ωρισμένη ώρα της λατρείας και της καθημερινής προσευχής και πνευματικής μας περισυλλογής.
Ας μη φεύγει ποτέ από τη συνείδησή μας ότι η αιώνια μακαριότητα της πέραν του τάφου ζωής, προς την οποία φυσικά θα πρέπει να έχουμε στραμμένα τα μάτια της ψυχής μας, είναι το παράδειγμα της Μαρίας η οποία λατρεύει και ακούει με προσοχή τον λόγο του Θεού, και όχι της Μάρθας, η οποία θορυβεί και αποσπάτε από τα ουσιώδη και πνευματικά.
Και την τάση αυτή, περισσότερο όλων τήρησε στην Παναγία ζωή της η μητέρα του Κυρίου μας, η Κυρία Θεοτόκος, για την οποία ο Θεάνθρωπος Υιός της, μετά τον μακαρισμό που εξέφρασε γι’ αυτήν κάποια γυναίκα, ακροάτρια του θείου κηρύγματος, επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Ιησούς «Μενούνγε μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν» δηλ. Αυτός ο Ιησούς είπε: Αληθώς μακαρία είναι η μητέρα μου, αλλά μη λησμονείται ότι μακάριοι κυρίως είναι εκείνοι που ακούουν τον λόγο του Θεού και φυλάσσουν αυτόν. Εις τρόπον ώστε και Αυτή, που με γέννησε και με θήλασε, αξιώθηκε αυτής της τιμής, διότι εφύλαξε πάντοτε το λόγο του Θεού.
Είθε δια των Παναχράντων Θεομητορικών ευχών της να συνειδητοποιήσουμε ότι συμφέρον της ψυχής μας είναι η γνώση και η απόλυτη εφαρμογή του λόγου του Υιού της και Θεού μας.
Αμήν.

21/8/09

Ενιαίος Πίνακας Αναπληρωτών Θεολόγων (μετά τους διορισμούς)

Μετά την ανακοίνωση των μονίμων διορισμών το ΥΠΕΠΘ προχώρησε στην εκκαθάριση των Πινάκων Αναπληρωτών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από τα ονόματα όσων διορίστηκαν μόνιμοι. Σήμερα (21/8/2009) ανακοινώθηκε ο ενημερωμένος νέος Ενιαίος Πίνακας Αναπληρωτών Θεολόγων από τον οποίο θα γίνουν οι προσλήψεις των αναπληρωτών για την επόμενη σχολική χρονιά (2009-2010). Η πρώτη φουρνιά αναπληρωτών αναμένεται να ανακοινωθεί εντός των προσεχών ημερών.

Δείτε τον ανανεωμένο Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών Θεολόγων πατώντας ΕΔΩ


H Κόνιτσα εορτάζει τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Αριθ. Πρωτ. 75
Εν Δελβινακίω τη 17η Αυγούστου 2009

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 133η
ΘΕΜΑ: Ο Εθνοϊερομάρτυρας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός επίκαιρος όσο ποτέ.
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-
Η μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος και Εθναποστόλου Αγίου Κοσμά του Αιτωλού μας φέρνει στην σκέψη όχι μόνο το τεράστιο έργο που επετέλεσε στα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς, μα και την σύγχρονη πορεία του Έθνους μας, το οποίο βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή.
Αναλογίζεται, δηλαδή, κανείς, ποιός ήταν και τι ήταν ο Άγιος Κοσμάς : Ένας ταπεινός και ακτήμων αγιορείτης Μοναχός, που δεν είχε δεύτερο ράσο ούτε υλικά μέσα απ' αυτά που, συνήθως, εντυπωσιάζουν τους ανθρώπους, καθώς ο ίδιος εβεβαίωνε λέγοντας, ότι «δεν έχω μήτε σακκούλα, μήτε σπίτι, μήτε κασέλλα, μήτε άλλο ράσο από αυτό οπού φορώ, αλλά ακόμη παρακαλώ τον Κύριόν μου μέχρι τέλους της ζωής μου να με αξιώση να μην αποκτήσω σακκούλα, διότι ωσάν κάμω αρχήν να παίρνω άσπρα, ευθύς έχασα τους αδελφούς μου και δεν ημπορώ και τα δύο, η τον Θεόν η τον διάβολον» (Διδαχή Α ). Είχε δε το ταπεινό φρόνημα, και το έλεγε στους ακροατές των κηρυγμάτων του, ότι «όχι μόνον δεν είμαι άξιος να σας διδάξω, αλλά μήτε τα ποδάρια σας να φιλήσω. Διότι ο καθένας από λόγους σας είναι τιμιώτερος από όλον τον κόσμον» (Διδαχή Α ).

-Β-
Αυτό το πίστευμά του το ζούσε κιόλας ο Άγιός μας. Έτσι γίνεται, πρέπει να γίνεται, υπόδειγμα για τους εκάστοτε κυβερνήτες της Πατρίδας μας και για όσους διαχειρίζονται τα κοινά. Κι' όχι μόνο για τους λαϊκούς, αλλά και για τους κληρικούς και τους Μοναχούς. Γιατί κάποιοι ξέχασαν την αποστολή τους και ξέφυγαν πολύ από τον τίμιο και ευθύ δρόμο του καθήκοντος........



Τους τελευταίους καιρούς πολλά σκάνδαλα - κυρίως οικονομικής φύσεως - συντάραξαν την Πολιτεία και την Εκκλησία και κλόνισαν συνειδήσεις. Η μανία του πλουτισμού ώθησε κάποιους σε πράξεις παράνομες, σε «μίζες», σε «λαδώματα», σε καταθέσεις χιλιάδων και εκατομμυρίων ΕΥΡΩ, σε αγορές υπερπολυτελών κατοικιών, σε μια ζωή ξέφρενης σπατάλης και κούφιας επιδείξεως. Κι' όλα αυτά, όταν πολλοί νέοι παραμένουν άνεργοι και μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας ζη κάτω από τα όρια της φτώχειας.

-Γ-
Αλλά και εξ επόψεως πνευματικής τα πράγματα δεν πάνε καλλίτερα. Πολλοί, κατ' επίφαση και κατ' όνομα λέγονται ορθόδοξοι. Ζουν και εργάζονται και πολιτεύονται σαν άθεοι και ειδωλολάτρες, γιατί στην ζωή τους κυριαρχεί ο αισθησιασμός και η σαρκολατρεία. Σύνθημά τους είναι το «φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν» (Α Κορ. ιε 32). Να φάμε, να πιούμε, να διασκεδάσουμε, γιατί όπου νάναι πεθαίνουμε. Κι' αφού δεν υπάρχει πίστη στην άλλη ζωή, όλα τελειώνουν στον τάφο... Έτσι, λοιπόν, είναι φυσικό να κυριαρχή σε κάποιους το σύνθημα : «άρπαξε να φας και κλέψε νάχης».
Γι’ αυτό η ανηθικότητα έχει πάρει διαστάσεις και τα διαζύγια έχουν κατακόρυφα αυξηθή, ενώ οι αμβλώσεις - σύμφωνα με τους ειδικούς - ξεπερνούν τις 300.000 τον χρόνο. Ακόμη, και η κάθε μορφής εγκληματικότητα παρουσιάζει έξαρση. Φόνοι, κλοπές, ληστείες, εγκλήματα, διακίνηση ναρκωτικών, βομβιστικές επιθέσεις και εμπρησμοί αναγράφονται στο καθημερινό αστυνομικό δελτίο. Σ' αυτό συμβάλλει, κατά πολύ, και η παρουσία στην Χώρα ενός υπερβολικά μεγάλου και ανεξέλεγκτου, εν πολλοίς, πλήθους λαθρομεταναστών από μουσουλμανικές, κυρίως, χώρες, οι οποίοι, μαζί με την φτώχεια τους, έχουν φέρει και την παραβατικότητα στην συμπεριφορά τους. Φυσικά, όχι όλοι, αλλά, πάντως, μια σημαντική μερίδα απ' αυτούς.

-Δ-
Είναι, επομένως, εξαιρετικά επίκαιρο το μήνυμα, που μας φέρνει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός : «Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω • καν ο ουρανός να κατεβή κάτω, καν η γη να ανεβή επάνω, καν όλος ο κόσμος να χαλάση, καθώς μέλλει να χαλάση, σήμερον, αύριον, να μη σας μέλη τι έχει να κάμη ο Θεός. Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν • τα πράγματά σας ας σας τα πάρουν • μη σας μέλλει • δώσατέ τα • δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορεί να σας τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε» (ΔιδαχήΔ΄). Και προσθέτει αυτά τα βαρυσήμαντα:
«Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, να στοχασθώμεν τι είμεθα, δίκαιοι η αμαρτωλοί ; Και ανίσως είμεθα δίκαιοι, καλότυχοι και τρισμακάριοι. Ανίσως δε και είμεθα αμαρτωλοί, πρέπει τώρα οπού έχομεν καιρόν να μετανοήσωμεν από τα κακά και να πράξωμεν τα καλά. Η κόλασις μας καρτερεί • πότε θα μετανοήσωμεν ; Όχι αύριον, μεθαύριον και του χρόνου, αλλ' αυτήν την ώραν. Διότι δεν ηξεύρομεν έως αύριον τι έχομεν να πάθωμεν. Ο Χριστός μας λέγει να είμεθα πάντοτε έτοιμοι. Πόσον κακόν πράγμα είνε, χριστιανοί μου, να πέση ο άνθρωπος εις αμαρτίαν και να μη μετανοήση ! Στοχασθήτε ! » (Διδαχή Δ )

-Ε-
Δικαιολογημένα, λοιπόν, η ακριτική μας Μητρόπολη εορτάζει και πανηγυρίζει την ιερά μνήμη του Αγίου Κοσμά στον, εν Κονίτση, φερώνυμο περικαλλή Ναό. Θα μετάσχουν και άλλοι Σεβασμιώτατοι Ιεράρχες, που αγαπούν και ευλαβούνται τον Άγιό μας. Θα είναι οι Ιερείς μας, οι Αρχές του Νομού Ιωαννίνων, πολιτικές και στρατιωτικές. Και, βέβαια, οι χριστιανοί της Επαρχίας μας, αλλά και άλλοι φιλάγιοι αδελφοί από άλλες περιοχές, όπως γίνεται κάθε χρόνο. Το Πρόγραμμα των εορταστικών εκδηλώσεων έχει ως εξής :
α) Την Κυριακή, 23 Αυγούστου (παραμονή της Εορτής) , στις 7 μ.μ. θα τελεσθή ο Μέγας Εσπερινός. Στην συνέχεια θα πραγματοποιηθή η καθιερωμένη Λιτανεία του ιερού Λειψάνου και της Εικόνος του Αγίου, μέχρι την κεντρική πλατεία, όπου θα αναπεμφθή δέηση.
β) Την Δευτέρα, 24 Αυγούστου (κυριώνυμη ημέρα της εορτής), ο όρθρος θα αρχίση στις 7 το πρωί και οι καταβασίες στις 7.30 και κατόπιν θα τελεσθή πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Χρόνια πολλά, άγια, ευλογημένα.

Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ο ναός του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην Κόνιτσα.

Στον περίβολο του ναού διακρίνεται ο ανδριάντας του μακαριστού Μητροπολίτου Σεβαστιανού.
Διαβάστε περισσότερες πληροφορίες για το ναό πατώντας
ΕΔΩ



Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)