O Χαιρετισμός του Πάπα Βενέδικτου προς το συμπόσιο που έγινε στη Ρώμη για τον ιερό Αυγουστίνο είναι ένα σύντομο κείμενο που αποκαλύπτει ωστόσο ξεκάθαρα την παπική εμμονή στην αίρεση και τις παπικές προθέσεις για το είδος της ενότητας μεταξύ Ορθοδόξω
ν και Παπικών που προωθούν οι Λατίνοι.
O Πάπας αναφέρεται σε «κοινές όψεις της πνευματικότητας… μεταξύ ορθοδόξων και καθολικών» και για μια ακόμη φορά μιλά για «Εκκλησίες». Παράδοξη είναι η αναφορά του στη μνήμη των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου για την οποία λέει ότι «αποτελεί ισχυρό κίνητρο για να προχωρήσουμε στην πλήρη κοινωνία»!
Πιο κάτω κατηγορεί την ορθόδοξη θεολογία «ως μάλλον προβληματική» στη λήψη της σκέψης του ιερού Αυγουστίνου. Υπερασπίζεται με τον τρόπο αυτό τις αποκλίσεις του Αυγουστίνου από την πατερική θεολογία (αποκλίσεις που αργότερα οδήγησαν ακόμη και σε αιρετικές διδασκαλίες τους παπικούς) και στρέφει τα βέλη του εναντίον των ορθοδόξων θεολόγων.
Μιλάει για «χριστιανικές παραδόσεις Ανατολής και Δύσης» και καλεί σε γνώση του «δογματικού και πνευματικού τους πλούτου» «για την προώθηση μιας καλύτερης αμοιβαίας εκτίμησης μεταξύ όλων των χριστιανών». Ξεχνάει όμως ο Πάπας ότι οι διαφορές «δογματικού και πνευματικού» περιεχομένου είναι αυτές που οδήγησαν τους Λατίνους μακριά από την αλήθεια της Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Το πιο κρίσιμο ωστόσο σημείο........
στο χαιρετισμό του Πάπα βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο όπου σημειώνει: «Για τους λόγους αυτούς, εκφράζω θερμές ευχές για το Συμπόσιό σας, για να είναι καρποφόρο, πλήρως αποδοτικό στην ανακάλυψη διδακτικών και πνευματικών συγκλίσεων, ωφέλιμων στην από κοινού ανοικοδόμηση της Πολιτείας του Θεού, όπου τα τέκνα της να μπορούν να ζουν εν ειρήνη και αδελφική αγάπη, που θα θεμελιώνονται επάνω στην αλήθεια της κοινής πίστεως».
Στόχος λοιπόν των συμποσίων και των διαλόγων είναι η «ανακάλυψη συγκλίσεων» ώστε να οικοδομηθεί η «Πολιτεία του Θεού» όπου θα ζουν όλοι με «ειρήνη και αδελφική αγάπη». Όχι αιρετικέ Πάπα! Οι κάποιες συγκλίσεις σε επιμέρους θέματα δεν οδηγούν στην κοινωνία μεταξύ Ορθοδόξων και παπικών. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε συγκλίσεις αλλά να διορθωθούν οι αποκλίσεις σας από την ορθή Πίστη και ζωή. Οδός διόρθωσης των αποκλίσεων σας είναι η εν μετανοία επιστροφή σας στην Ορθόδοξη Εκκλησία με την αποκήρυξη των τόσων αιρετικών κακοδοξιών σας (Filioque, πρωτείο, αλάθητο και τόσα άλλα).
Για ποια «αλήθεια της κοινής πίστης» μιλάει ο αιρετικός Πάπας που βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα με την αίρεση του Filioque και παραμένει εγκλωβισμένος στο δαιμονικό του πρωτείο και αλάθητο; Αν αληθινά οι παπικοί επιθυμούν την ενότητα ας εγκαταλείψουν την προσπάθεια εύρεσης «συγκλίσεων» με τους Ορθοδόξους και ας διορθώσουν τις αιρετικές τους «αποκλίσεις» από την ορθή Πίστη.
ν και Παπικών που προωθούν οι Λατίνοι.O Πάπας αναφέρεται σε «κοινές όψεις της πνευματικότητας… μεταξύ ορθοδόξων και καθολικών» και για μια ακόμη φορά μιλά για «Εκκλησίες». Παράδοξη είναι η αναφορά του στη μνήμη των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου για την οποία λέει ότι «αποτελεί ισχυρό κίνητρο για να προχωρήσουμε στην πλήρη κοινωνία»!
Πιο κάτω κατηγορεί την ορθόδοξη θεολογία «ως μάλλον προβληματική» στη λήψη της σκέψης του ιερού Αυγουστίνου. Υπερασπίζεται με τον τρόπο αυτό τις αποκλίσεις του Αυγουστίνου από την πατερική θεολογία (αποκλίσεις που αργότερα οδήγησαν ακόμη και σε αιρετικές διδασκαλίες τους παπικούς) και στρέφει τα βέλη του εναντίον των ορθοδόξων θεολόγων.
Μιλάει για «χριστιανικές παραδόσεις Ανατολής και Δύσης» και καλεί σε γνώση του «δογματικού και πνευματικού τους πλούτου» «για την προώθηση μιας καλύτερης αμοιβαίας εκτίμησης μεταξύ όλων των χριστιανών». Ξεχνάει όμως ο Πάπας ότι οι διαφορές «δογματικού και πνευματικού» περιεχομένου είναι αυτές που οδήγησαν τους Λατίνους μακριά από την αλήθεια της Μίας Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Το πιο κρίσιμο ωστόσο σημείο........
στο χαιρετισμό του Πάπα βρίσκεται στην τελευταία παράγραφο όπου σημειώνει: «Για τους λόγους αυτούς, εκφράζω θερμές ευχές για το Συμπόσιό σας, για να είναι καρποφόρο, πλήρως αποδοτικό στην ανακάλυψη διδακτικών και πνευματικών συγκλίσεων, ωφέλιμων στην από κοινού ανοικοδόμηση της Πολιτείας του Θεού, όπου τα τέκνα της να μπορούν να ζουν εν ειρήνη και αδελφική αγάπη, που θα θεμελιώνονται επάνω στην αλήθεια της κοινής πίστεως».
Στόχος λοιπόν των συμποσίων και των διαλόγων είναι η «ανακάλυψη συγκλίσεων» ώστε να οικοδομηθεί η «Πολιτεία του Θεού» όπου θα ζουν όλοι με «ειρήνη και αδελφική αγάπη». Όχι αιρετικέ Πάπα! Οι κάποιες συγκλίσεις σε επιμέρους θέματα δεν οδηγούν στην κοινωνία μεταξύ Ορθοδόξων και παπικών. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε συγκλίσεις αλλά να διορθωθούν οι αποκλίσεις σας από την ορθή Πίστη και ζωή. Οδός διόρθωσης των αποκλίσεων σας είναι η εν μετανοία επιστροφή σας στην Ορθόδοξη Εκκλησία με την αποκήρυξη των τόσων αιρετικών κακοδοξιών σας (Filioque, πρωτείο, αλάθητο και τόσα άλλα).
Για ποια «αλήθεια της κοινής πίστης» μιλάει ο αιρετικός Πάπας που βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα με την αίρεση του Filioque και παραμένει εγκλωβισμένος στο δαιμονικό του πρωτείο και αλάθητο; Αν αληθινά οι παπικοί επιθυμούν την ενότητα ας εγκαταλείψουν την προσπάθεια εύρεσης «συγκλίσεων» με τους Ορθοδόξους και ας διορθώσουν τις αιρετικές τους «αποκλίσεις» από την ορθή Πίστη.
Οι δε Οικουμενιστές ας διδαχθούν από την παπική εμμονή στην αίρεση και ας μην σπεύδουν σε συμπροσευχές και σχέδια ένωσης με τους παπικούς.
6 σχόλια:
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
Μια διόρθωση τυπογραφική:
"Οδός διόρθωσης των αποκλίσεων σας είναι η εν μετανοία επιστροφή μας στην Ορθόδοξη Εκκλησία". Προφανώς θέλατε να γράψετε "η εν μετανοία επιστροφή ΣΑΣ στην Ορθόδοξη Εκκλησία".
Ευχαριστούμε για την επισήμανση του τυπογραφικού λάθους. Κάναμε τη διόρθωση και στο κείμενο του άρθρου
Πολλά συγχαρητήρια !!! Όπως τα λέτε είναι , μπράβο σας !! Να 'στε ευλογημένος !!
Ειρήνη
και στα ρουμανικα
09.09.2009, Papa Benedict al XVI-lea:
Scopul simpozioanelor intercreştine este
„descoperirea convergenţelor” între catolici şi ortodocşi
Salutul Papei Benedict către simpozionul care a avut loc la Roma pentru Sfântul Augustin este un text scurt care descoperă clar persistenţa catolică în erezie şi propunerile papale pentru tipul de unire între ortodocşi şi catolici pe care îl promovează catolicii.
Papa se referă la „puncte comune ale spiritualităţii…între ortodocşi şi catolici” şi pentru încă o dată vorbeşte de „Biserici”. Este ciudată referinţa sa la pomenirea Apostolilor Petru şi Pavel, despre care spune că „constituie un nucleu puternic pentru o stimulare dinamică în vederea înaintării spre deplina comuniune”!
Mai departe cataloghează teologia ortodoxă „drept mai degrabă problematică” în privinţa gândirii Sfântului Augustin. Apără deviaţiile lui Augustin de la teologia patristică (deviaţii care mai târziu i-au condus pe catolici chiar şi la învăţături eretice) şi îşi întoarce săgeţile împotriva teologilor ortodocşi.
Vorbeşte despre „tradiţii creştine din Răsărit şi din Apus” şi cheamă la cunoaşterea „bogăţiilor dogmatice şi spirituale” „pentru promovarea unei mai bune preţuiri reciproce între toţi creştinii”. Papa uită însă că diferenţele de conţinut „dogmatic şi spiritual” sunt cele care i-au dus pe latini (catolici) departe de Adevărul Bisericii celei Una, Sfinte şi Ortodoxe.
Însă punctul cel mai critic în salutul papei se află în ultimul paragraf unde subliniază: „Din aceste motive exprim calde urări simpozionului dumneavoastră, ca să fie aducător de roade, pe deplin eficace în descoperirea convergenţelor didactice şi spirituale, util zidirii în comun a Cetăţii lui Dumnezeu, unde copiii ei să poată trăi în pacea şi în iubirea frăţească, care se vor temelui pe adevărul credinţei comune”.
Aşadar scopul simpozioanelor şi al dialogurilor este „descoperirea convergenţelor” ca să se zidească „Cetatea lui Dumnezeu” unde vor trăi toţi „în pace şi iubire frăţească”. Nu, nu, ereticule papă! Anumite convergenţe tematice parţiale nu duc la comuniunea dintre ortodocşi şi catolici. Nu este nevoie să descoperim convergenţe, ci să vă corectaţi deviaţiile voastre de la dreapta credinţă şi vieţuire. Calea de corectare a deviaţiilor voastre este întoarcerea voastră întru pocăinţă la Biserica Ortodoxă prin proclamarea kakodoxiilor (relelor-slăviri) voastre atât de eretice (Filioque, primat, infailibilitate şi atâtea altele). Despre care „adevăr al credinţei comune” vorbeşte ereticul papă care blasfemiază pe Sfântul Duh prin erezia Filioque şi rămâne prins în capcana demonicului primat şi a infailibilităţii? Dacă într-adevăr catolicii doresc unirea, să părăsească tentativa de a descoperi „convergenţe” cu ortodocşii şi să îşi corecteze „deviaţiile” lor eretice de la dreapta credinţă.
Iar ecumeniştii să înveţe din persistenţa catolică în erezie şi să nu se grăbească la rugăciuni în comun şi la planuri de unire cu catolicii.
(traducere din neogreacă de ieromonahul Fotie după http://thriskeftika.blogspot.com/2009/09/blog-post_322.html )
Ευχαριστούμε πολύ για τη μετάφραση στα ρουμανικά
Δημοσίευση σχολίου