πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 15/1/2010 ΤΟ ΑΝΙΣΧΥΡΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΣΤΙΣ ἀντιδράσεις τῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν γιὰ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ εἰδικότερα γιὰ τὸν θεολογικὸ διάλογο τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Παπικούς, τὰ ὄργανα τοῦ δόλιου Οἰκουμενισμοῦ ἐπικαλέστηκαν πολλὲς φορὲς τὸ ἐπιχείρημα ὅτι διαθέτουν συνοδικὲς ἀποφάσεις γιὰ τὴ διεξαγωγὴ τοῦ διαλόγου ἀπ᾽ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Καὶ ἄρα —κατὰ τὴ δική τους κρίση— κάθε φωνή, ποὺ ἀμφισβητεῖ τὸ θεολογικὸ διάλογο καὶ τὶς προθέσεις τῶν ἐκπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι καταδικαστέα καὶ πρέπει νὰ φιμωθεῖ......
Καὶ ἐνῶ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν δικαίωμα νὰ λένε ὅ,τι θέλουν καὶ νὰ περιφρονοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐμεῖς οἱ ἀντιφρονοῦντες πρέπει νὰ σιωποῦμε, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ μᾶς τιμωρήσουν οἱ ἀξιοκατάκριτοι! Ὅμως ἂς τὸ γνωρίζουν καλὰ ὅτι ὅλοι ἔχουν δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ καθῆκον, νὰ διαμαρτύρονται —παρὰ τὶς συνοδικὲς ἀποφάσεις— ὅταν ὁ θεολογικὸς διάλογος διεξάγεται, γιὰ νὰ διευκολυνθεῖ ὁ Πάπας στὰ ὕπουλα σχέδιά του καὶ ὄχι γιὰ νὰ μάθει τὴν ἀλήθεια, ποὺ διαφυλάσσει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν ὁποία προφανῶς γνωρίζει πολὺ καλὰ ἀλλ᾽ ἀρνεῖται λόγῳ τῆς αἱρετικῆς του διαστροφῆς.
Μπροστὰ σὲ αὐτὴ τὴ φοβερὴ καὶ συνάμα προκλητικὴ κατάσταση, ἔρχονται καὶ οἱ ἡμέτεροι Οἰκουμενιστὲς νὰ μᾶς διαβεβαιώσουν ὅτι ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. Ποιοὶ φύλακες; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀποκοιμηθεῖ πάνω στὴ σκοπιά τους; Αὐτοὶ ποὺ ποτὲ δὲν ἀνησύχησαν γιὰ τὸν ἀποχριστιανισμὸ τοῦ λαοῦ μας; Αὐτοὶ ποὺ εἶναι κοσμικόφρονες; Αὐτοὶ ποὺ ὑπηρετοῦν πολιτικοὺς σκοπούς; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τὴ χριστιανικὴ ἠθικὴ καὶ ζοῦν ὡς ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν μειωμένο ζῆλο γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ πρότυπό τους εἶναι οἱ Φαρισαῖοι; Αὐτοὶ ποὺ ἐμφανίζονται ὡς ποιμένες, ἐνῶ δὲν ἔχουν ποίμνιο; Αὐτοὶ ποὺ διαρκῶς ταξιδεύουν χωρὶς σταθερὸ προσανατολισμὸ στὴ ζωή τους; Αὐτοὶ ποὺ ἐμφανίζονται ὡς σοφοὶ θεολόγοι, ἐνῶ εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν κατὰ Θεὸν σοφία καὶ τὴν ὀρθόδοξη πνευματικότητα;
Ἀλλὰ ἂς δοῦμε καὶ πόση ἀξία μπορεῖ νὰ ἔχει μιὰ συνοδικὴ ἀπόφαση, ὅταν οἱ συνοδικοὶ εἶναι ἀνελεύθεροι ἢ ὑστεροῦν ὡς πρὸς τὸ ὀρθόδοξο ἦθος. Θὰ μεταφέρω ἐδῶ δύο ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ἄρθρο "Ἡ καταιγίδα τοῦ Μαρτίου", ποὺ δημοσίευσε στὸ περιοδικὸ "Ἐλεύθερη Πληροφόρηση" (φύλλο 253 τῆς 16ης Μαΐου 2009) ὁ Μητροπολίτης Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος Νικόδημος, μὲ ἀφορμὴ τὴν "ἀθώωση" ἑνὸς καταδικασθέντος ἀπὸ τὰ κοσμικὰ δικαστήρια Μητροπολίτη, γιὰ νὰ δείξω ὅτι πολλὲς συνοδικὲς ἀποφάσεις ἐπιδέχονται κριτική, ὅταν τὰ μέλη ποὺ ἀποφασίζουν ὑπηρετοῦν ἀπαράδεκτες σκοπιμότητες κι ἐμποδίζουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ ἐνεργήσει. Ἀναφερόμενος ὁ Μητροπολίτης στοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς ἄποψης ὅτι οἱ συνοδικὲς ἀποφάσεις εἶναι ὑπεράνω κάθε κριτικῆς καὶ ἀμφισβήτησης σημειώνει:
"Ἀποφάνθηκαν, ὅτι ἡ Συνοδικὴ Διάσκεψη δὲν ἐπιδέχεται κριτική. Καί πολὺ περισσότερο, δὲν προσφέρεται σὲ ἀμφισβήτηση και ἀπόρριψη. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀδιάκοπα παρόν, ἐνεργεῖ δραστικά, κατευθύνει τὴ σκέψη καὶ τὸ λόγο τῆς ἐπισκοπικῆς ὁμήγυρης καὶ ὑπαγορεύει τὴν τελικὴ διατύπωση τῆς ἀπόφασης. Ἑπομένως ὅ,τι ἀποφασίζει εἶναι θεόπνευστο καὶ ἀλάθητο. Κανένας δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸ ἀμφισβητήσει. Καὶ πολὺ περισσότερο, νὰ τὸ ἀνατρέψει.
Οἱ ἀπόψεις αὐτές —εἶναι πρόδηλο— εἰσάγουν ἕνα αὐτοματισμὸ καὶ μιὰ ἀπαξιωτικὴ ἐξουθένωση τῶν ἡγετικῶν στελεχῶν τῆς Ἐκκλησίας. Θεωροῦν, ὅτι ἀπὸ τή στιγμή, ποὺ οἱ Συνοδικοὶ Μητροπολίτες μπαίνουν στὴν αἴθουσα τῶν Συνεδριάσεων καὶ κάθονται στὶς καρέκλες τους, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κάθεται πάνω στὸ κεφάλι τους καὶ τὸ χειρίζεται ἀποφασιστικά. Ἡ ἁγιογραφικὴ καὶ ἡ θεολογικὴ γνώση τοῦ καθενὸς συνοδικοῦ μέλους, ἡ πνευματική του ἐμπειρία καὶ ἡ ἠθική του εὐαισθησία δὲν ἔχουν καμμιὰ εὐθύνη γιὰ τὴ διαμόρφωση καὶ τὴν ἐπιψήφιση τῆς ἀπόφασης. Ὅλα γίνονται μηχανικά. Σὲ ὅλα πρωτοστατεῖ καὶ ἐνεργεῖ “τὸ ἐπιστατοῦν” Ἅγιο Πνεῦμα. Στὰ συνοδικὰ μέλη δὲν ἀφήνεται περιθώριο λειτουργίας καὶ ἐλεύθερης εἰσφορᾶς γνώμης. Καί, πολὺ περισσότερο, δὲν παρέχεται τὸ δικαίωμα στοὺς “ἀπ᾽ ἔξω”, σὲ κείνους, ποὺ δὲν μετέχουν κἂν στὴ Συνοδικὴ Διάσκεψη καὶ στὸ μερισμὸ τῶν πυρίνων γλωσσῶν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, νὰ ἐπικρίνουν τὴ Συνοδικὴ ἀπόφαση καὶ νὰ καταλογίσουν εὐθύνες στοὺς Συνοδικούς".
Στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία βλέπουμε ὅτι πάρα πολλὲς φορὲς συνοδικὲς ἀποφάσεις δὲν ἦταν οὔτε θεοφρούρητες οὔτε θεόπνευστες. Καὶ αὐτὸ συνέβαινε, γιατὶ οἱ συνοδικοὶ ὑπηρετοῦσαν ἐφήμερες σκοπιμότητες καὶ προπαντὸς γιατὶ τοὺς ἔλειπε τὸ ἦθος καὶ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. Σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἀπουσιάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο προφανῶς δὲν συμμετέχει σὲ συσκέψεις ἀνθρώπων, ποὺ δὲν ἀποφασίζουν γιὰ τὴν προβολὴ τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὴ συγκάλυψή της προκειμένου νὰ προχωρήσουν πολιτικὰ σχέδια τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου καὶ τῶν ἑτεροδόξων, οἱ ὁποῖοι εἶναι στὴν ὑπηρεσία τους.
Καὶ ἐνῶ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν δικαίωμα νὰ λένε ὅ,τι θέλουν καὶ νὰ περιφρονοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐμεῖς οἱ ἀντιφρονοῦντες πρέπει νὰ σιωποῦμε, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ μᾶς τιμωρήσουν οἱ ἀξιοκατάκριτοι! Ὅμως ἂς τὸ γνωρίζουν καλὰ ὅτι ὅλοι ἔχουν δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ καθῆκον, νὰ διαμαρτύρονται —παρὰ τὶς συνοδικὲς ἀποφάσεις— ὅταν ὁ θεολογικὸς διάλογος διεξάγεται, γιὰ νὰ διευκολυνθεῖ ὁ Πάπας στὰ ὕπουλα σχέδιά του καὶ ὄχι γιὰ νὰ μάθει τὴν ἀλήθεια, ποὺ διαφυλάσσει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν ὁποία προφανῶς γνωρίζει πολὺ καλὰ ἀλλ᾽ ἀρνεῖται λόγῳ τῆς αἱρετικῆς του διαστροφῆς.
Μπροστὰ σὲ αὐτὴ τὴ φοβερὴ καὶ συνάμα προκλητικὴ κατάσταση, ἔρχονται καὶ οἱ ἡμέτεροι Οἰκουμενιστὲς νὰ μᾶς διαβεβαιώσουν ὅτι ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. Ποιοὶ φύλακες; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀποκοιμηθεῖ πάνω στὴ σκοπιά τους; Αὐτοὶ ποὺ ποτὲ δὲν ἀνησύχησαν γιὰ τὸν ἀποχριστιανισμὸ τοῦ λαοῦ μας; Αὐτοὶ ποὺ εἶναι κοσμικόφρονες; Αὐτοὶ ποὺ ὑπηρετοῦν πολιτικοὺς σκοπούς; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τὴ χριστιανικὴ ἠθικὴ καὶ ζοῦν ὡς ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου; Αὐτοὶ ποὺ ἔχουν μειωμένο ζῆλο γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ πρότυπό τους εἶναι οἱ Φαρισαῖοι; Αὐτοὶ ποὺ ἐμφανίζονται ὡς ποιμένες, ἐνῶ δὲν ἔχουν ποίμνιο; Αὐτοὶ ποὺ διαρκῶς ταξιδεύουν χωρὶς σταθερὸ προσανατολισμὸ στὴ ζωή τους; Αὐτοὶ ποὺ ἐμφανίζονται ὡς σοφοὶ θεολόγοι, ἐνῶ εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν κατὰ Θεὸν σοφία καὶ τὴν ὀρθόδοξη πνευματικότητα;
Ἀλλὰ ἂς δοῦμε καὶ πόση ἀξία μπορεῖ νὰ ἔχει μιὰ συνοδικὴ ἀπόφαση, ὅταν οἱ συνοδικοὶ εἶναι ἀνελεύθεροι ἢ ὑστεροῦν ὡς πρὸς τὸ ὀρθόδοξο ἦθος. Θὰ μεταφέρω ἐδῶ δύο ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ ἄρθρο "Ἡ καταιγίδα τοῦ Μαρτίου", ποὺ δημοσίευσε στὸ περιοδικὸ "Ἐλεύθερη Πληροφόρηση" (φύλλο 253 τῆς 16ης Μαΐου 2009) ὁ Μητροπολίτης Ἀττικῆς καὶ Μεγαρίδος Νικόδημος, μὲ ἀφορμὴ τὴν "ἀθώωση" ἑνὸς καταδικασθέντος ἀπὸ τὰ κοσμικὰ δικαστήρια Μητροπολίτη, γιὰ νὰ δείξω ὅτι πολλὲς συνοδικὲς ἀποφάσεις ἐπιδέχονται κριτική, ὅταν τὰ μέλη ποὺ ἀποφασίζουν ὑπηρετοῦν ἀπαράδεκτες σκοπιμότητες κι ἐμποδίζουν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ ἐνεργήσει. Ἀναφερόμενος ὁ Μητροπολίτης στοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς ἄποψης ὅτι οἱ συνοδικὲς ἀποφάσεις εἶναι ὑπεράνω κάθε κριτικῆς καὶ ἀμφισβήτησης σημειώνει:
"Ἀποφάνθηκαν, ὅτι ἡ Συνοδικὴ Διάσκεψη δὲν ἐπιδέχεται κριτική. Καί πολὺ περισσότερο, δὲν προσφέρεται σὲ ἀμφισβήτηση και ἀπόρριψη. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀδιάκοπα παρόν, ἐνεργεῖ δραστικά, κατευθύνει τὴ σκέψη καὶ τὸ λόγο τῆς ἐπισκοπικῆς ὁμήγυρης καὶ ὑπαγορεύει τὴν τελικὴ διατύπωση τῆς ἀπόφασης. Ἑπομένως ὅ,τι ἀποφασίζει εἶναι θεόπνευστο καὶ ἀλάθητο. Κανένας δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸ ἀμφισβητήσει. Καὶ πολὺ περισσότερο, νὰ τὸ ἀνατρέψει.
Οἱ ἀπόψεις αὐτές —εἶναι πρόδηλο— εἰσάγουν ἕνα αὐτοματισμὸ καὶ μιὰ ἀπαξιωτικὴ ἐξουθένωση τῶν ἡγετικῶν στελεχῶν τῆς Ἐκκλησίας. Θεωροῦν, ὅτι ἀπὸ τή στιγμή, ποὺ οἱ Συνοδικοὶ Μητροπολίτες μπαίνουν στὴν αἴθουσα τῶν Συνεδριάσεων καὶ κάθονται στὶς καρέκλες τους, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα κάθεται πάνω στὸ κεφάλι τους καὶ τὸ χειρίζεται ἀποφασιστικά. Ἡ ἁγιογραφικὴ καὶ ἡ θεολογικὴ γνώση τοῦ καθενὸς συνοδικοῦ μέλους, ἡ πνευματική του ἐμπειρία καὶ ἡ ἠθική του εὐαισθησία δὲν ἔχουν καμμιὰ εὐθύνη γιὰ τὴ διαμόρφωση καὶ τὴν ἐπιψήφιση τῆς ἀπόφασης. Ὅλα γίνονται μηχανικά. Σὲ ὅλα πρωτοστατεῖ καὶ ἐνεργεῖ “τὸ ἐπιστατοῦν” Ἅγιο Πνεῦμα. Στὰ συνοδικὰ μέλη δὲν ἀφήνεται περιθώριο λειτουργίας καὶ ἐλεύθερης εἰσφορᾶς γνώμης. Καί, πολὺ περισσότερο, δὲν παρέχεται τὸ δικαίωμα στοὺς “ἀπ᾽ ἔξω”, σὲ κείνους, ποὺ δὲν μετέχουν κἂν στὴ Συνοδικὴ Διάσκεψη καὶ στὸ μερισμὸ τῶν πυρίνων γλωσσῶν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, νὰ ἐπικρίνουν τὴ Συνοδικὴ ἀπόφαση καὶ νὰ καταλογίσουν εὐθύνες στοὺς Συνοδικούς".
Στὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία βλέπουμε ὅτι πάρα πολλὲς φορὲς συνοδικὲς ἀποφάσεις δὲν ἦταν οὔτε θεοφρούρητες οὔτε θεόπνευστες. Καὶ αὐτὸ συνέβαινε, γιατὶ οἱ συνοδικοὶ ὑπηρετοῦσαν ἐφήμερες σκοπιμότητες καὶ προπαντὸς γιατὶ τοὺς ἔλειπε τὸ ἦθος καὶ ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ. Σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἀπουσιάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο προφανῶς δὲν συμμετέχει σὲ συσκέψεις ἀνθρώπων, ποὺ δὲν ἀποφασίζουν γιὰ τὴν προβολὴ τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὴ συγκάλυψή της προκειμένου νὰ προχωρήσουν πολιτικὰ σχέδια τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου τούτου καὶ τῶν ἑτεροδόξων, οἱ ὁποῖοι εἶναι στὴν ὑπηρεσία τους.
11 σχόλια:
Υπεράνω κριτικής οι συνοδικές αποφάσεις;
Κύριε ελέησον! Αστεία λέμε!
Υπεράνω κριτικής η συνοδική απόφαση της καρατόμησης των 12;
Υπεράνω κριτικής η απόφαση συμμετοχής στον ΠΣΕ;
Υπεράνω κριτικής οι συνεχείς προσκλήσεις στον Πάπα να επισκεφθεί Ορθόδοξες Εκκλησίες;
Υπεράνω κριτικής οι συνοδικές αποφάσεις που φορτώνουν σε Μητροπολεις φυντάνια τύπου Διδυμοτείχου, Ζακύνθου, Ιωαννίνων, Μεσσηνίας και Κουμαριανού;
Για ανέκδοτο (μάλλον μαύρο χιούμορ) είναι καλή η άποψη ότι οι συνοδικές αποφάσεις είναι υπεράνω κριτικής, επειδή αλλιώς η πρόταση είναι για κλάμματα.
Υπεράνω κριτικής η απόφαση για την καθαίρεση του π.Ευθυμίου Τρικαμηνά? Είναι η πρώτη καθαίρεση κληρικού από Οικουμενιστές εξαιτίας της ομολογίας του και της αποτειχίσεώς του χωρίς να προχωρήσει σε παρατάξεις και σχίσματα. Θα πάρει κανείς θέση για την κατάφωρη αυτή αδικία?
Αγαπητέ Στουδίτη
Μήπως εσύ πρέπει να μας εξηγήσεις τι συμβαίνει με τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά (ομολογώ ότι αγνοώ το θέμα);
Ισως επίσης αφού το γνωρίζεις να πάρεις θέση επώνυμα;
Πολλά αγνοείτε κ.Τελεβάντο, παρα πολλά και ωστόσο καμώνεστε τον παντογνώστε και βάλλετε εναντίον όλων αθώων και αδίκων.
Α! κατάλαβα Θανάση! Ωστε εσύ είσαι ο Στουδίτης!! Ελεος αδελφέ μου! Χρησιμοποείς 50 ψευδώνυμα ήδη δεν είνα αρκετά; Χρειαζόταν και το Στουδίτης;
Θεωρούμε χωρίς σημασία την προσπάθεια να βρεθεί καθε φορά ποιος έγραψε ένα Ανώνυμο σχόλιο ή να ταυτιστούν ψευδώνυμα με συγκεκριμένα πρόσωπα. Παρακαλούμε τα σχόλια (ακόμη και ανώνυμα) να αφορούν όσο το δυνατόν στο περιεχόμενο των αναρτήσεων. Σχόλια για Θανάσηδες και τα παρόμοια δεν θα δημοσιεύονται.
Παρακαλούμε να μην είστε τόσο μεροληπτικοί στον Τελεβάντο. Αρκετά πια με αυτές τις γελοιότητες του. Παντού τον πήραν χαμπάρι. Δείτε στα τελευταία σχόλια εδώ
http://apotixisi.blogspot.com/2010/01/35.html#comments
και τα δικά του ΤΡΕΛΛΑ σχόλια
15 Ιανουαρίου 2010 4:52 μ.μ. ΚΑΙ 5:50 μ.μ.
Γιατί μας καταλογίζετε μεροληψία υπέρ του κ. Τελεβάντου; Η προηγούμενη παρέμβασή μας αφορούσε και αυτόν (όταν γράφαμε "Θεωρούμε χωρίς σημασία την προσπάθεια να βρεθεί καθε φορά ποιος έγραψε ένα Ανώνυμο σχόλιο ή να ταυτιστούν ψευδώνυμα με συγκεκριμένα πρόσωπα").
Δημοσιεύσαμε και το δικό σας σχόλιο (ενν. το αμέσως προηγούμενο) αν και γενικώς δεν θα ασχοληθούμε άλλο με τα περί ανωνυμίας και αν αρμόζει ή όχι στα θεολογικά ιστολόγια. Έχουμε τη δική μας άποψη και αυτήν εφαρμόζουμε στο δικό μας ιστολόγιο. Άλλοι έχουν άλλη άποψη -σεβαστη και αυτή- και ή την εφαρμόζουν στα ιστολόγιά τους ή την υποστηρίζουν με τα λεγόμενά τους.
Επαναλαμβάνουμε: Τα σχόλια καλόν είναι να αναφέρονται στο περιεχόμενο των αναρτήσεων.
Καταρχην ποιος σας είπε ότι είμαι ο ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2010 1:18 μ.μ. ;
Κατα δεύτερον είναι ξεκάθαρο ότι μεροληπτείτε υπερ του Τελεβάντου απο τότε που εμφανίστηκε στον ορίζοντα. Και μόνο ότι δεν δημοσιεύετε σχόλια που κρίνουν τα λεγόμενα του δείχνει ποσο μεροληπτικοί είστε. Μόνο εγώ έχω στείλει 4-5 σχόλια χωρίς να δω να δημοσιεύονται.
Αν τώρα παλια είσασταν μεροληπτικοί 100% υπερ του και δεν αφηνατε να δημοσιευτεί κανένας αντίλογος, ενω τώρα είστε 50 ή 30%, δεν σημαίνει ότι δεν είστε μεροληπτικοί. Οπωσδήποτε έχετε προοδευσει αλλά την μεροληψία δεν την έχετε ξεπεράσει ακόμα και έχετε δουλειά πολλή ακόμα.
Ο ανώνυμος 16 Ιανουαρίου 2010 11:26μ.μ.
O κ.Τελεβάντος να σοβαρευτεί αλλά και εσείς να μην του τρέφετε τις αρρωστημένες εμμονές του.
Φ.
Θα ήθελα να απαντήσω στον κ. Τελεβάντο διότι τον θεωρώ σοβαρό ἄνθρωπο και επειδή έδειξε να αγνοεί την υπόθεση γύρω από τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά. Με δυο λόγια ο π. Ευθύμιος ήταν κληρικός της Μητροπόλεως Δημητριάδος και όταν ήλεγξε τον τότε Δημητριάδος κ.Χριστόδουλο για τα οικουμενιστικά του ανοίγματα, Καμπέρα κλπ. τον ἔστειλε στη Λάρισα επί Θεολόγου. Μετά τα γνωστά γεγονότα της Λάρισας όταν ο μοιχεπιβάτης κ. Ιγνάτιος άρπαξε το θρόνο του μακαριστού Θεολόγου, ο π. Ευθύμιος διέκοψε την εκκλησιαστική επικοινωνία (δεν εμνημόνευε τον κ. Ιγνάτιο) στα μυστήρια, σύμφωνα με τον 15ο κανόνα της Α κ΄Β Συνόδου, με αποτέλεσμα να συρράψει ο εν λόγω Μητροπολίτης ένα ψευδές και στημένο κατηγορητήριο να τον στείλει στη Σύνοδο, η οποία με πρόεδρο τότε τόν κ. Χριστόδουλο, ο οποίος θα λέγαμε του την είχε φυλαγμένη... τον καθήρεσε. Η αναμενόμενη λοιπόν κάθαρση στα τεκταινόμενα στο χώρο της Εκκλησίας άρχισε και ολοκληρώθηκε στο πρόσωπο του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά. Τα συμπεράσματα δικά σας. Όσο για τον αγώνα του π. Ευθυμίου εναντίον του Οικουμενισμού, ρωτείστε να μάθετε κ. Τελεβάντε από τους ανθρώπους που συνεργάζεσθε, δημοσιογράφους, θεολόγους κλπ. Θα μου επιτρέψετε να κρατήσω την ανωνυμία μου για λόγους προσωπικούς.
Δημοσίευση σχολίου