Ρεπορτάζ από την παρουσίαση του «Συνοδικού» του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη, με την παρουσία του Αρχιεπισκόπου και πολλών Ιεραρχών μας δίνει το amen.gr. Κλείνοντας την εκδήλωση ανάμεσα στα άλλα ο καθηγητής Πανώτης αναφέρθηκε με τρόπο απαξιωτικό και σκληρό στους υπογράφοντες την Ομολογία Πίστεως μιλώντας για «αδέσποτους αντιφρονούντες, που διαλαλούν δήθεν «ομολογίες» χωρίς διάκριση για να μερίζουν την Εκκλησία».Είναι γνωστό «τέκνο» του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο καθηγητής Πανώτης......
Και φαίνεται πως μαζί με τον καθηγητή Φειδά αποτελούν τα δύο πρωτοπαλήκαρα του Πατριάρχη που με το επιστημονικό τους κύρος (!) και τη σοφία των ετών που κουβαλάνε (!) νομίζουν πως αρκεί να εκστομίσουν μια καθηγητική θεωρία και να συντρίψουν τον αντι-οικουμενιστικό αγώνα. Κάνουν όμως μέγα λάθος.
Τις σοφιστείες του καθηγητή Φειδά περί συμπροσευχών ήδη ανασκεύασαν αγωνιστές κληρικοί και κυρίως ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος αποδεικνύοντας την παρερμηνεία των Κανόνων που έκανε ο καθηγητής.
Τώρα ο καθηγητής Πανώτης κλείνει τα μάτια μπροστά στις οικουμενιστικές κινήσεις του Πατριάρχη και των συν αυτώ, δείχνει «απόλυτη εμπιστοσύνη» στον τρόπο διεξαγωγής από αυτούς του διαλόγου για την «Πανορθόδοξη και την Διαχριστιανική ενότητα» και στρέφει τα βέλη του εναντίον όσων υπογράψαμε την Ομολογία Πίστεως.
«Αντιφρονούντες» μας ονομάζει, και ναι είμαστε, διότι δεν φρονούμε τα ίδια με τους οικουμενιστές.
«Αδέσποτοι» όμως γιατί; Επειδή δεν έχουμε επισκόπους στον αγώνα μας; Ξεχνάει ο καθηγητής Πανώτης ότι υπάρχουν και επίσκοποι που υπέγραψαν την Ομολογία, ανάμεσά τους δε και ο παρακολουθών την ομιλία του Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ;
«Χωρίς διάκριση μερίζουν την Εκκλησία». Που είδε ο καθηγητής την έλλειψη διάκρισης από τους υπογράφοντες την Ομολογία; Αντί να προχωρήσουμε σε σκληρότερη στάση, με πολλή υπομονή αναμένουμε την ανάνηψη των οικουμενιστών, χωρίς πρόωρα να προχωρούμε σε αποτείχιση ή διακοπή μνημοσύνου. Ο μερισμός όμως της Εκκλησίας είναι έργο των οικουμενιστών που βάλθηκαν να μας οδηγήσουν με τα καμώματά τους σε εσωτερικές συγκρούσεις ανοίγοντας πόρτες και παράθυρα στους αιρετικούς παπικούς και προτεστάντες και εξαπολύοντας απειλές εναντίον των ανησυχούντων πιστών.
Δυστυχώς και για τον καθηγητή Πανώτη, όπως και για τον καθηγητή Φειδά ισχύει το «Γήρας γαρ τίμιον ου το πολυχρόνιον… πολιά δε εστί φρόνησις ανθρώποις» (Παροιμ. δ΄, 7) αλλά αυτοί φαίνεται πως στα γεράματα έχασαν την ορθόδοξη πατερική φρόνηση και επέλεξαν αντί ταύτης το οικουμενιστικό φρόνημα.
17 σχόλια:
Σιγά μη δεν λάβουμε υπόψη τους ορκισμένους οικουμενιστές Αρ. Πανώτη και Βλάση Φειδά.
Ούτε θέμα αποτείχισης τίθεται ούτε θέμα σχίσματος.
Πρόκειται για αγώνα να τηρούνται οι κανόνες της Εκκλησίας και να υπερασπίζονται τα δόγματα της πίστης μας.
Τώρα αν αυτό ενοχλεί τον Πανώτη, τον Μπέη, τον Ζηζιούλα, τον Μεσσηνίας, τον Ιταλίας, το Φειδά, τον Τσέτση, κτλ. αυτό μας δίνει απόλυτη βεβαιότητα ότι βαδίζουμε σωστά.
Αν μας επαινούσαν θα έπρεπε να αναλογιστούμε τη γνωστή ρήση του Κίμωνα:
Κάτι κακό κάνουμε για να μας επαινούν αυτοί οι αχρείοι.
Συγνώμη αλλά διαφωνώ μαζί σας. Λέτε "Αντί να προχωρήσουμε σε σκληρότερη στάση, με πολλή υπομονή αναμένουμε την ανάνηψη των οικουμενιστών, χωρίς πρόωρα να προχωρούμε σε αποτείχιση ή διακοπή μνημοσύνου.".
Το πρόωρο που το είδατε; Από εποχής του κ Αθηναγόρα δεν έχει εισχωρήσει η παναίρεση του Οικουμενισμού στους κόλπους της διοίκησης της Εκκλησίας;
Δεν καταλαβαίνετε ότι όσο δεν κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε, τόσο οι Οικουμενιστές θα συνεχίζουν τη πορεία τους;
Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ Βαρθολομαίος είπε ότι όσοι υπέγραψαν την ομολογία της πίστεως θα λάβουν την δέουσα απάντηση, χάρηκα γιατί περίμενα ότι θα προχωρούσε σε αφορισμό και έτσι θα χωρίζαμε από τα ζιζάνια. Όμως, δεν το έκανε, φανερώνοντας τη μεγάλη διπλωματική σχολή του Φαναρίου, που με αργά αλλά σταθερά βήματα προχωρεί προς την ενοποίηση των θρησκειών παραβλέποντας τις όποιες καλές μεν αλλά όχι ουσιαστικές αντιδράσεις των Ορθοδόξων...
Αν κάνω λάθος διορθώστε με, αλλά πιστεύω ότι δύο πράγματα μπορούν να γίνουν: Ή να καθαιρεθεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ Βαρθολομαίος και οι Οικουμενιστές Επίσκοποι προκειμένου να λάβουν τις θέσεις τους Ορθόδοξοι ή οι Ορθόδοξοι (τουλάχιστον όσοι κληρικοί υπέγραψαν την ομολογία της πίστεως) να διακόψουν κάθε εκκλησιαστική επικοινωνία με τους Οικουμενιστές.
Μετά αν θέλουν οι Οικουμενιστές να μετανοήσουν και να αποκηρύξουν τον Οικουμενισμό είναι ελεύθεροι και ευπρόσδεκτοι να το κάνουν.
Όμως, όπως έχει τώρα σχεδόν ένα χρόνο μετά την ομολογία πίστεως κατά του Οικουμενισμού, η βλασφημία συνεχίζεται και με την μνημόνευση αιρετικών Επισκόπων κατά τη Θεία Λειτουργία μαγαρίζουμε την Θεία Κοινωνία! Βέβαια μην περιμένετε οι Οικουμενιστές να μας πουν μπράβο αν διακόψουμε την εκκλησιαστική επικοινωνία μαζί τους! Αλλά αυτό μας απασχολεί ή το να είμαστε πραγματικά με την Αλήθεια που είναι ο Χριστός;
Δεν τίθεται θέμα αποτείχισης πολύ περισσότερο θέμα σχίσματος.
Ο αγώνας γίνεται στην Εκκλησία κατά χρέος προς το Θεό και το συνάνθρωπο.
Είμαστε πιστά τέκνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Γι' αυτό αγωνιζόμαστε στους κόλπους της για τη σωτηρία μας.
Ανώνυμε,επειδή γράφεις "αν κάνω λάφος,διορθώστε με",σου γράφω για να σου πω ότι ναι,κάνεις λάθος...Πού είναι η διάκριση που πρέπει κάθε συνειδητό μέλος της Εκκλησίας του Χριστού να έχει;Πού είναι ο πόνος και η αγωνία που κάθε πιστός Χριστιανός πρέπει να εκφράζει όταν βλέπει ορισμένους εκ των ποιμένων του να παραστρατούν;Περίμενες να ακούσεις αφορισμό από τον Πατριάρχη,έτσι δε γράφεις;Θα σου άρεσε δηλαδή να δεις την Εκκλησία να μπαίνει σε περιπέτειες;Τα γραφόμενά σου μάλλον αυτό μαρτυτούν παρά ανησυχία για την πορεία της Εκκλησίας.Αυτές οι σκέψεις και για σένα και για οποιονδήποτε άλλον ανώνυμο συμμερίζεται τις απόψεις σου.
Κατά τα λοιπά να λάβεις υπόψη σου την ορθή απάντηση που σου γράφει ο κ.Τελεβάντος.
ΕΠΩΝΥΜΟΣ
Και που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία; Είναι στη διοίκηση της Εκκλησίας ακόμη και αν αυτή κοινωνεί με τον Οικουμενισμό ή βρίσκεται στην Αλήθεια; Αυτό είναι το φοβερό, ότι δεν τίθεται θέμα αποτείχισης...
Δεν ξέρω ποιοι είναι χειρότεροι, οι Οικουμενιστές κ Βαρθολομαίος και κ Ζηζιούλας ή οι Ορθόδοξοι που ομολογούν μεν την Ορθοδοξία και καταδικάζουν τον Οικουμενισμό αλλά παρόλα αυτά συνεχίζουν την Μυστηριακή επικοινωνία με τους αιρετικούς για να μην γίνουν αποσυνάγωγοι...
Πού να αντέξουν οι καημένοι καθαίρεση από τον κ Βαρθολομαίο;
Θα συμφωνήσω με τον ανώνυμο 6:04 μ.μ. εκτός απο την υπερβολική του φράση "μαγαρίζουμε την Θεία Κοινωνία".
"Το χτένι έφθασε στον κόμπο" πια...
Φιλήμονας
O υπογράφων ως ''επώνυμος'' 31 Ιανουαρίου 2010 2:03 π.μ.
χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο μου και καλό (δίκαιο) θα είναι να μην συνεχίσει να το χρησιμοποιεί σκόπιμα.
Eλπίζω βέβαια να μην είναι ο ίδιος που επανέλαβε τη χρήση του ψευδωνύμου γιατί τότε το κάνει σκόπιμα μεν αναίτια δε π.χ.
http://thriskeftika.blogspot.com/2009/12/blog-post_2735.html
Συμφωνώ πάντως με τον κο Τελεβάντο για τις θέσεις του έναντι του κ. Πανώτη και τη εύστοχη αναφορά του στον Κίμωνα.
Επώνυμος
ο Κ. Τελεβάντος έχει απόλυτο δίκαιο!
Μέσα στην Εκκλησία ο αγώνας έχει νόημα... έξω από το στάδιο όσο και να τρέχεις δεν έχει νόημα.
Αυτό ακριβώς θέλουν οι Οικουμενιστές
Να βγάλουν τους σκύλους έξω από το μαντρί, για να φάνε τα πρόβατα με την ησυχία τους!!
Συμφωνώ με τον ανώνυμο 30/01/10 6.04μ.μ. Συμπληρώνοντας ότι
έξω από την Εκκλησία είναι αυτοί που επικοινωνούν και συμπορεύονται με τους αιρετικούς -Οικουμενιστές συνειδητά. Δεν είναι εκτός Εκκλησίας αυτοί που αντιδρούν και διακόπτουν την εκκλησιαστική επικοινωνία για να μη μολυνθούν. Μα αναρωτιέμαι έχετε διαβάσει τί έπρατταν οι άγιοι σε παρόμοιες περιπτώσεις, όταν η Εκκλησία έπεφτε σε αίρεση; Χιλιάδες παραδείγματα μας προτρέπουν τί να κάνουμε στις ημέρες μας. Γιατί εθελοτυφλούμε και νομίζουμε ότι αγωνιζόμαστε εκ του ασφαλούς, ώστε να μη χάσουμε ούτε τις θέσεις και τα αξιώματά μας αλλά να πολεμούμε για τα μάτια που λέει κι ο λαός; Αυτή τη διγλωσσία ποτέ δεν την κατάλαβα. Ναι υπάρχει η αίρεση στην Εκκλησία και εμείς όλοι μαζί με τους αιρετικούς οικουμενιστές την πολεμούμε από μέσα. Έχει αυτό κάποια πατερική βάση; Νομίζω πολύ σωστά έγραψε πρόσφατα ο καθηγητής κ. Κορναράκης ότι πρόκειται για θέατρο του Παραλόγου. Πρέπει να σοβαρευτούμε αν θέλουμε το καλό της Εκκλησίας και κατά συνέπεια τη σωτηρία μας. Αγώνας χωρίς θυσίες δεν γίνεται και μόνο με χαρτοπόλεμο. Δεν παίζουμε σκηνικώς (δηλαδή θέατρο) όπως ἔγραφαν σε επιστολή τους οι μαρτυρήσαντες επί Λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου αγιορείτες Πατέρες, κοροϊδεύοντας ποιόν τελικά; Τον ίδιο το Θεό......
Στουδίτη,
μην βιάζεσαι. Καιρός παντί πράγματι. Η διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας είναι πολύ σημαντική και σοβαρή πράξη. Για να έχει αποτελέσματα θα πρέπει να αποφασισθεί μετά προσευχής και διακρίσεως από πολλούς χριστιανούς. Συμμερίζομαι την αγωνία σου, αλλά διαφωνώ με την διακοπή κοινωνίας εδώ και τώρα. Δεν έχεις εμπιστοσύνη στους πατέρες όπως ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο π. Σαράντης Σαράντος, ο π. Μάρκος Μανώλης κ.α.;
Εκτός κι αν ήδη βρίσκεσαι σε ομάδα ζηλωτών παλαιοημερολογιτών και θέλεις να οδηγήσεις και άλλους στην ομάδα αυτή. Τότε πλέον έχει πέσει στο άλλο άκρο (του ζηλωτισμού) το οποίο είναι επίσης βλαπτικό, όπως και ο οικουμενισμός. Σχετικά έχει γράψει ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος "Τα δύο άκρα".
Προς το παρόν:Υπομονή, προσευχή, εμπιστοσύνη στους πατέρες μας που δόξα τω Θεώ υπάρχουν και ορθοτομούν τον λόγο της Αληθείας.
Γ.
Συμφωνώ απολύτως με το σχόλιο του ''Γ''.
Επώνυμος
Έχω δηλώσει και άλλη φορά την ταυτότητά μου. Δεν ανήκω στο χώρο του παλαιού ημερολογίου. Όμως νοιώθω ότι είμαστε εγκλωβισμένοι στον Οικουμενισμό. Αυτοί οι σεβαστοί Πατέρες τους οποίους ανέφερε ο Γ. είχαν υποσχεθεί την διακοπή της μνημονεύσεως αμέσως μετά το συλλείτουργο του αιρετικού Πατριάρχου μετά του Πάπα στο Φανάρι, στη δεύτερη σύναξη που είχαν πραγματοποιήσει στη Μακεδονία μαζί με ηγουμένους, μοναχούς, κληρικούς και λαϊκούς. Από τότε η ιδέα της αποτείχισης ναυάγησε και δεν γνωρίζουμε τους λόγους. Δεν θέλουμε να πιστεύσουμε ότι άλλοι κινούν τα νήματα της καθυστέρησης της αποτείχισης. Πάντως προσευχόμαστε, δεν έχουμε βέβαια και τίποτε άλλο να κάνουμε, να φωτίσει ο Τριαδικός Θεός τους ευλογημένους αυτούς πατέρες να προχωρήσουν και να μας βγάλουν από το αδιέξοδο, γιατι ας μή μας διαφεύγει και ο κίνδυνος όπως πολύ συχνά επισημαίνεται να προσφεύγουν οι απελπισμένοι πιστοί σε παρατάξεις και σχίσματα του παλαιού. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη δηλαδή. Και προς Θεού, δεν έχω πρόθεση να παρασύρω κανένα. Θεωρώ ότι αδελφικά συζητάμε και παραθέτουμε τους προβληματισμούς μας και τον πόνο μας για τα όσα συμβαίνουν. Η σωτηρία της ψυχής μας, ακόμη και του τελευταίου ανθρώπου πάνω στη γή, είναι το μέλημά μας. Δεν αγωνιζόμαστε για γήϊνα και παροδικά αλλά για ουράνια και αιώνια.
Παρ'οτι δεν πολυγραφω εδω διευκρινιζω ότι ο Γ. 01 Φεβ.2010 9:17 μ.μ. δεν είναι ο Γ. του blog ΑΜΕΘΥΣΤΟΥ.
Γ. (του blog ΑΜΕΘΥΣΤΟΥ)
Tελικά ποιά είναι η άποψη του blog θρησκευτικά για την Εγκύκλιο του 1920. Θεωρείται αιρετική ή όχι? Είναι η απαρχή του Οικουμενισμού ή όχι?
Εσείς που είστε θεολόγοι να αξιολογήσετε αν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ Βαρθολομαίος ορθοτομεί ή όχι τον λόγο της Αληθείας.
Εγώ διαβάζοντας αυτά που αναφέρονται σε άλλες αναρτήσεις φρίττω και βλέπω ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης μόνο Ορθόδοξος δεν είναι! Και ως εκ τούτου δεν θα έπρεπε να είναι Πατριάρχης!
Για μένα είναι ψεύτικη η ευσέβεια μη αντίδρασης για να μην θιγεί το Πατριαρχείο ή η Εκκλησία διότι ήδη με την αίρεση μέσα στη διοίκηση της Εκκλησίας βλασφημούμε τον Χριστό!!!
Οι χριστιανοί σε προηγούμενους αιώνες πρόσεχαν τα ονόματα που μνημόνευε ο ιερέας στη Θεία Λειτουργία και αν τύχαινε να μνημονεύσει κάποιον αιρετικό, έβγαιναν εκτός του ιερού ναού.
Εμείς δεν διακόπτουμε τη Μυστηριακή κοινωνία με τους αιρετικούς και αυτό το λέμε ευσέβεια και φόβο Θεού. Μπορεί να μην υποστηρίζουμε τον Οικουμενισμό αλλά γινόμαστε συνένοχοι με την σιωπή μας. Παραδόξως όλων των ειδών της αβαρίες σε θέματα Πίστεως τις αντιμετωπίζουμε με ελαφρά τη καρδιά σε πλήρη αντίθεση με τους Αγίους και Θεοφόρους Πατέρες όλων των αιώνων. Εσείς, οι ειδικοί, δείτε τα παρακάτω λόγια του κ Βαρθολομαίου και διαφωτίστε και εμένα που δεν είμαι ειδικός:
1. "Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτοτες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου Όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού"
Περιοδικό Επίσκεψις τεύχος 563 σ.6.
Αν αυτό δεν είναι βλασφημία τότε τι είναι;
2. "O Θεός είναι Θεός ειρήνης και ευαρεστείται εις την ειρηνικήν συμβίωσιν των ανθρώπων και, μάλιστα, αυτών οι οποίοι Τον λατρεύουν ανεξαρτήτως των διαφορών, αι οποίαι υπάρχουν εις την πίστην μεταξύ των τριών μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών"
(Flash 16.12.2001)
Δηλαδή τι Χριστιανός είναι κάποιος, τι Εβραίος, τι Μουσουλμάνος, το ίδιο και το αυτό!! Είναι ή δεν είναι αυτό ακύρωση της Ορθοδοξίας;
3. "Κάθε άνθρωπος μπορεί να λατρεύει τον Ένα και κοινό για όλους, Θεό με όποιον τρόπο αυτός προτιμά, δηλαδή είτε μέσα από το Χριστιανισμό, είτε μέσα από τον Μωαμεθανισμό, είτε μέσω κάποιας άλλης θρησκείας"
(Επίσκεψις, Αρ. 588, σ.16-31.10.2000).
Τι άλλο θέλετε να ακούσετε; Βλέπεται όρθιο κάποιο όριο Ορθόδοξης Πίστης ή έχουν καταρρεύσει όλα;
Πείτε μου, και εσείς που σχολιάζεται και οι υπεύθυνοι του παρόντος ιστολογίου, αυτό είναι Ορθόδοξο;
Προσωπικά βλέπω ότι αυτή η δήλωση ακυρώνει την Ορθοδοξία, την διδασκαλία του Ιησού Χριστού και όλων των Αγίων Πατέρων ενώ παράλληλα παρουσιάζει τους αγίους μάρτυρες ως ανόητους που έχασαν με μαρτύριο τη ζωή τους!
Πιστεύω ότι δεν μπορεί να υπάρξει κάτι χειρότερο από αυτό!
3. Το θέλημα του Θεού εκφράζεται μέσα από όλες τις ιερές γραφές των διαφόρων θρησκειών!
(Επίσκεψις, 606 σ.2-28.2.2002)
Δεν είναι αυτή η μεγαλύτερη αίρεση αφού με μια τέτοια παραδοχή παύει να υπάρχει αυτό που λέγεται αίρεση;
Είναι γνωστές όλες οι παραπάνω δηλώσεις του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Η επισήμανσή τους είναι το πρώτο στάδιο. Ακολουθεί ο έλεγχος όσων εκστομίζουν τέτοιες και παρόμοιες διδασκαλίες. Τέλος, η επιμονή στην αποκλίνουσα αιρετική διδασκαλία καταδικάζεται συνοδικώς.
Μην βιάζεστε όμως να φτάσετε στο τέλος. Κατανοούμε την αγωνία σας. Αλλά πολεμώντας την παναίρεση του οικουμενισμού δεν πρέπει να πέσουμε στο άλλο άκρο του ζηλωτισμού. Επιπλέον δεν πρέπει να χαράσσουμε προσωπικές "διάδρομές" ειδικά όταν πρόκειται να αποφασίσουμε για την διακοπή του μνημοσύνου ή την αποτείχισή μας.
Εμείς, ως ιστολόγιο, προτρέπουμε στην συνεχή επαγρύπνηση, την παρακολούθηση των "έργων" των οικουμενιστών και την φανέρωσή τους, με την ατυτόχρονη αποφυγή του ζηλωτισμού και της προ ώρας αποτείχισης. Στην παρούσα φάση νομίζουμε πως η δέουσα στάση (καρπός προσευχής και διακρίσεως) είναι η εκφραζόμενη από τη Σϋναξη κληρικών και μοναχών που συνέταξε την "Ομολογία Πίστεως". Ας μην φανούμε βασιλικώτεροι του βασιλέως. Ας αναμείνουμε με εμπιστοσύνη νέο κάλεσμα των σεβαστών πατέρων της Σύναξης.
Ο ζηλωτισμός ως το ένα άκρο και ο αντιοικουμενιστικός αγώνας ως το άλλο, είναι στη πραγματικότητα πλάνη.
Επειδή στα θέματα της Πίστεως δεν πρέπει να υπάρξει ποτέ καμία υποχώρηση. Δεν ισχύει η μέση οδός του Αριστοτέλη όταν πρόκειται για τα θέματα Πίστεως.
Αυτή είναι η αλήθεια, την οποία εξέφρασε πολύ όμορφα στην εισήγησή του ο π Θεόδωρος Ζήσης στο Συνέδριο για τον Οικουμενισμό.
http://www.pantokrator.info/gr/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=105&min=80&orderby=titleA&show=10
Οι χριστιανοί τους προηγούμενους αιώνες δεν περίμεναν Συνόδους για να απομακρυνθούν από την αίρεση...
Έχετε δίκιο ότι πιο ασφαλής είναι ο δρόμος να μην ακολουθούμε "προσωπικές διαδρομές" όσον αφορά τη διακοπή του μνημοσύνου αλλά πότε επιτέλους οι Ορθόδοξοι κληρικοί και μοναχοί, όπως συνέταξαν την ομολογία της πίστεως κατά του Οικουμενισμού, θα συμφωνήσουν σε μία κοινή πορεία απομάκρυνσης από τον Οικουμενισμό; Καλύτερα θα ήταν να γινόταν Οικουμενική Σύνοδος και να καταδικάσει τον Οικουμενισμό. Τίθεται όμως το ερώτημα, ποιος ή ποιοι θα την συγκαλέσουν;
Ποιοι Πατέρες θα συμμετάσχουν στην Σύνοδο αυτή; Όταν από από την Ορθοδοξία σε ολόκληρο το κόσμο μόνο 8 Μητροπολίτες υπέγραψαν κατά του Οικουμενισμού, όταν από τις 20 Ιερές Μονές του Αγίου Όρους που άλλοτε ήταν προπύργιο της Ορθοδοξίας, μόνο 5 ηγούμενοι υπέγραψαν την Ομολογία; Όταν οι θεολόγοι μυούνται στον Οικουμενισμό ή στον Ουνιτισμό σπουδάζοντας στο Βατικανό, όταν οι Οικουμενιστές Επίσκοποι όπως ο Μεσσηνίας κ Χρυσόστομος είναι τόσο αδίστακτοι που πετυχαίνει να εκπροσωπεί την Ορθόδοξη Εκκλησία στο Θεολογικό Διάλογο με τους αιρετικούς Παπικούς εκφράζοντας μέσα στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, την άποψη που θέλουν να μας επιβάλλουν οι Οικουμενιστές; Εμείς υπογράφουμε την ομολογία της πίστεως, ο κ Βαρθολομαίος πηγαίνει στην Συναγωγή του Ιουδαίων που λαβαίνει το ανώτερο Βραβείο του Ιουδαϊσμού, πηγαίνει στην έδρα της Coca Cola που χαρίζει ένα Κοράνιο το οποίο αποκαλεί "ιερό" και τον υποδεχόμαστε στην Καλαμάτα με τιμές αρχηγού Κράτους και αργότερα σε ομιλία του μας προτρέπει να γίνουμε και δωρητές οργάνων; Είναι αυτοί καρποί μετανοίας μετά τον έλεγχο που διακριτικά του ασκήθηκε από την ομολογία της πίστεως;
Εύχομαι να διαψευσθώ από τα πράγματα, αλλά όσο οι Ορθόδοξοι θα ανέχονται τη παραβίαση των Ιερών Κανόνων στα θέματα της Πίστεως, τόσο θα λιγοστεύουν ενώ οι Οικουμενιστές θα προχωρούν ακάθεκτοι...
Δημοσίευση σχολίου