Θεολογική κακοΚΑΙΡΙΑ

Χθες Σάββατο ανακοινώθηκε επίσημα η ίδρυση νέου θεολογικού Συνδέσμου με την ονομασία «ΚΑΙΡΟΣ για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης». Ήδη με το άρθρο μας «Α-ΚΑΙΡΟΣ θεολογικός ακροβατισμός» είχαμε επισημάνει κάποια πράγματα για το σύνδεσμο αυτό.
Σήμερα προχωρούμε σε ένα πρώτο σχολιασμό (θα ακολουθήσουν και άλλοι) και ενημέρωση των συναδέλφων θεολόγων για την κακοΚΑΙΡΙΑ που έρχεται στον κλάδο μας, στηριζόμενοι κυρίως σε όσα αναφέρουν στη Διακήρυξη Αρχών οι ιδρυτές του Συνδέσμου.
Ο «ΚΑΙΡΟΣ» είναι το δεκανίκι των θεολόγων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.......
Είναι ξεκάθαρη η πλήρης συμφωνία όσων συνέταξαν την Διακήρυξη αρχών του ΚΑΙΡΟΥ με τους θεολόγους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Όσοι γνωρίζουμε τα πρόσωπα –και στο χώρο της θεολογίας όλοι λίγο πολύ είναι γνωστοί εν τη Ιουδαία- κατανοούμε εύκολα ότι ο ΚΑΙΡΟΣ ιδρύεται για να χρησιμοποιηθεί ως δήθεν ανεξάρτητο όργανο-σύνδεσμος θεολόγων που όμως θα συμφωνεί σε όλα με τη σχεδιαζόμενη απορθοδοξοποίηση του μαθήματος των Θρησκευτικών από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Αν «τώρα είναι ΚΑΙΡΟΣ για αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα» αυτή δεν θα προέλθει από τη θεολογία «ανοιχτών οριζόντων» που είναι συγκρητιστική «θεολογία» Ορθοδοξίας, Παπισμού, Προτεσταντισμού και άλλων θρησκειών αλλά από την αληθινή Θεολογία του Ευαγγελίου και των Αγίων Πατέρων. Αν το μάθημα των Θρησκευτικών χρειάζεται σήμερα κάτι αυτό είναι όχι η αναβάθμιση αλλά ο αναβαπτισμός του στην πατερική σκέψη και ζωή.
Η αντίληψη των ιδρυτικών μελών του ΚΑΙΡΟΥ μοιάζει πράγματι με το διαβήτη: με το ένα σκέλος (το αιχμηρό) τρυπάει και τραυματίζει καίρια την ορθόδοξη Θεολογία και με το άλλο διαγράφει έναν συγκρητιστικό κύκλο στον οποίο Ορθόδοξοι, Παπικοί, Προτεστάντες, Μουσουλμάνοι, Βουδιστές κ.α. θυσιάζουν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις στο βωμό της πανθρησκείας. Πως αλλιώς μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι ένας μαθητής ελληνικού σχολείου πρέπει να οδηγηθεί στη «μάθηση από τις θρησκείες»; Τι έχει αλήθεια να διδαχθεί από το Μουσουλμανισμό, τον Παπισμό και τον Προτεσταντισμό ένας Ορθόδοξος μαθητής; Τι άλλο παρά την οικουμενιστική «ανοχή», τη συγκρητιστική «αγάπη», το «διάλογο» διαχριστιανικό και διαθρησκειακό, τύπου φαναριωτών.
Αρκετά ανεχτήκαμε τους ψευτοκουλτουριάρηδες θεολόγους με τις «θεολογίες» της ετερότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Όχι άλλο πια. Δεν θα προδώσουμε τις παραδόσεις των αγίων Πατέρων ούτε θα επιτρέψουμε σε μια μικρή ομάδα ευρω-θεολόγων να καταστρέψει το μάθημα των θρησκευτικών. Θα αγωνιστούμε για ένα μάθημα ορθόδοξο, χριστιανικό, πατερικό, ευαγγελικό που θα χαρίζει το Φως του Χριστού και δεν θα υποκλίνεται στα αιτήματα της Νέας Εποχής. Το οφείλουμε πάνω απ’ όλα στα παιδιά, στους μαθητές των σχολείων μας. Εκείνα απαιτούν από εμάς λόγο αλήθειας και ζωής, λόγο πατερικό, λόγο Χριστού σωτήριο. Δεν μπορούμε αντί αυτών να τους δώσουμε νερόβραστες κουλτουριάρικες θεωρίες επειδή έτσι το θέλει μια μικρή ομάδα ευρωθεολόγων.
Όσοι τώρα ιδρύουν τον ΚΑΙΡΟ πρέπει να γνωρίζουν πως οι καθηγητές των σχολείων, εμείς που διδάσκουμε κάθε μέρα στις τάξεις Θρησκευτικά, όχι μόνο δεν θα τους ακολουθήσουμε στον ολισθηρό δρόμο που επέλεξαν να βαδίσουν αλλά ούτε θα τους επιτρέψουμε να σύρουν τον κλάδο των θεολόγων σε άνομες «συμφωνίες» και «συμπράξεις» με όσους στο Υπουργείο Παιδείας σχεδίασαν και προωθούν την απορθοδοξοποίηση του θρησκευτικού μαθήματος και την υποβάθμισή του.