ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗΓΙΑ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΑΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
Νέα Υόρκη,
24 Μαρτίου 2010
Αγαπητέ κ. Καπετανάκη, κ. Ανώνυμε και όσοι συνάδελφοι υποστηρίζετε τον μη ομολογιακό χαρακτήρα των θρησκευτικών,
Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή * σας επειδή ήταν τόσο σαφής ώστε να μη χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση.
Σε τι συνίστανται οι θέσεις σας;
Σε πλήρη διαστροφή της διδασκαλίας του Αποστόλου Παύλου.Και εξηγούμαι:......
Την πορεία του Αποστόλου Παύλου προς τα έθνη θεωρείτε πρότυπο του πολυπολιτισμικού μαθήματος των θρησκευτικών που θα διδάσκει στα παιδιά μας για τη Θεά Κάλι, τον Μωάμεθ και το Βούδδα αντί για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους!!! Και μη μου πείτε ότι θα εξακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών να αναφέρεται κυρίως στο χριστιανισμό, όπως μας είπε πριν λίγο καιρό ο κ. Γιαγκάζογλου, επειδή αν αυτό είναι πράγματι που επιδιώκετε τότε γιατί γίνεται η φασαρία και ο θόρυβος; Τώρα δεν διδάσκονται τα παιδιά μας για τις αιρέσεις και τις άλλες θρησκείες; Τότε γιατί γίνεται ο σαματάς; Προφανώς αλλού το πάτε. Θέλετε να παρουσιάζετε το Χριστιανισμό σαν μια από τις θρησκείες του κόσμου. Οχι ως τη ΜΟΝΗ αληθινή θρησκεία. Γι’ αυτό ο κ. Παπαθανασίου και άλλοι λένε: Μα η κατήχηση ανήκει στην Εκκλησία. Οχι στο σχολείο! Ωστε οι θεολόγοι είναι ενδεδειγμένο να αρνούνται το ρόλο τους ως κατηχητές της Ορθοδόξου πίστεως; Και τι χρείαν έχουμε ετέρων μαρτύρων, αφού αυτά τα απίστευτα δηλώνουν οι εκπρόσωποί σας;
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Πού στην ευχή βρήκατε, κ. Καπετανάκη και κ. ανώνυμε, στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου παρόμοια στάση;
Τον Χριστό ως το ΜΟΝΟ αληθινό Θεό κατήγγελλε ο Απόστολος Παύλος στα έθνη και στις συναγωγές και υφίστατο διωγμούς, φυλακίσεις και κακουχίες για την αγάπη του Κυρίου και την καθαρότητα της πίστεως.
“ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ”
Ποιος από μας, που υποστηρίζει τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, είπε ποτέ ότι η Ορθοδοξία πρέπει να περιχαρακωθεί και να αποκλείσει τους εν τη σκιά των αιρέσεων και τω σκότει των άλλων θρησκειών καθημένους αδελφούς μας;
Το ακριβώς αντίθετο λέμε: Οσοι είστε εκτός Εκκλησίας άθεοι, αλλόθρησκοι, αιρετικοί, σχισματικοί, ελάτε στην Εκκλησία επειδή ο Χριστός είναι ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός και η Ορθόδοξη Εκκλησία η ΜΟΝΗ κιβωτός της σωτηρίας. Το Χριστό που κήρυττε ο Απόστολος Παύλος κηρύττουμε. Καμιά συμφωνία μεταξύ Χριστού και Βελίαλ δεν διακρίνουμε. Ούτε με το τηλεσκόπιο. Ούτε με το μικροσκόπιο. Εσείς πώς την εντοπίζετε; Με τους παραμορφωτικούς φακούς του συγκρητισμού;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Γι' αυτό τους διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διάλογους αντιλαμβανόμαστε, όπως ο κορυφαίος Ορθόδοξος θεολόγος του 20ού αιώνα Γεώργιος Φλωρόφσκυ, ως επιστροφή στην Ορθοδοξία.
Με την ίδια ειλικρινή αγάπη που απευθυνόμαστε στους διαλόγους προς τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς και τους λέμε ελάτε στη ΜΟΝΗ αληθινή Εκκλησία, υποστηρίζουμε ένθερμα την ορθόδοξη ιεραποστολή η οποία μεταστρέφει τους αδελφούς μας από τα δαιμόνια της πλάνης των άλλων θρησκειών και αιρέσεων στο φως του αληθινού Θεού!
ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Με την ίδια ακριβώς λογική θέλουμε το μάθημα των θρησκευτικών να είναι καθαρά ορθόδοξο και βασισμένο στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων. Είναι δεκτό - και αν θέλετε επιθυμητό - για λόγους εγκυκλοπαιδικούς, τα παιδιά μας να γνωρίζουν ορισμένα στοιχεία για τις αιρέσεις και θρησκείες που υπάρχουν. Ο όγκος όμως της ύλης αλλά προπαντός ηαιχμή του μαθήματος πρέπει να είναι η κατήχηση των αληθειών της ορθοδόξου πίστεως.
ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΑΣΗ
Οσο για τον ανώνυμο που ρωτά αν καλώ τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς αλλά και τους άθεους και τους σχισματικούς σε διάλογο απαντώ ότι έχει απόλυτα δίκαιο.
ΟΥΔΕΠΟΤΕ υποστήριξα ότι δεν πρέπει να γίνονται διάλογοι. Οι διάλογοι ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται αλλά μέσα στα ορθόδοξα δογματικά και κανονικά πλαίσια.
Χωρίς συγκρητιστικό φρόνημα, χωρίς συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους και χωρίς προδοτικές συμφωνιές για την Ορθοδοξία, όπως του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ.
Χωρίς τα απαράδεκτα εκκλησιολογικά κείμενα του Πόρτο Αλέγκρε, της Ραβέννας και της Ελούντας. Χωρίς την υιοθέτηση αιρετικών διδασκαλιών όπως την Αγγλικανικής έμπνευσης “Βαπτισματική θεολογία” και τη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”, που έλκει την καταγωγή της στη βατικάνεια Θεολογία.
Αν οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι στους διαλόγους κηρύττουν Χριστό τον Αληθινό Θεό και την Ορθόδοξη Εκκλησία ως τη Μόνη Αληθινή Εκκλησία τότε επιτελούν το χρέος τους έναντι του Θεού και των συνανθρώπων τους.
Αν, όμως, κάνουν παζάρια σε θέματα πίστεως τότε και το δρόμο στους εν τω σκότει της πλάνης καθημένους προς τον αληθινό Θεό κλείνουν αλλά και την ψυχή τους βαραίνουν αφόρητα με το συγκρητιστικό τους φρόνημα.
ΤΙ ΑΝΑΜΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ
Οσο για την ερώτησή σας αν από τους διαλόγους αναμένω οι αλλόθρησκοι και οι αιρετικοί να μεταστραφούν στην Ορθοδοξία απαντώ: ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΩ.
Αλήθεια, όμως;
Γιατί ρωτάτε; Μήπως εσείς πιστεύετε κάτι διαφορετικό; Αναμένετε να τα βρούμε με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους κάπου στη μέση;
Χωρεί συγκατάβασις στα της πίστεως, κ. Καπετανάκη και κ. ανώνυμε; Δεν ακούσατε για ένα βιβλίο που λέγεται ευαγγέλιο και για κάποιο Χριστό που λέγει ότι όποιος αλλάξει “ιώτα εν ή κεραίαν μίαν ελάχιστος κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών”; Ποιο ευαγγέλιο διαβάζετε, που σας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Απόστολος Παύλος δίδασκε ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία μεταξύ Χριστού και Βελίαλ και ότι ο Χριστός άφηνε έστω και το ελάχιστο περιθώριο για συγκρητισμό;
ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ
Ρωτά επίσης ο Ανώνυμος. Τότε σε τι διαφέρει η στάση μου από τον Παπισμό (επ’ ευκαιρία Παπισμό όχι “Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία” όπως αναφέρετε) που επιδιώκουν να υποτάξουν κάποιους στις δοξασίες τους.
Απαντώ: Η διαφορά έγκειται στο ότι οι Παπικοί προσφέρουν νοθευμένο και αλλοτριωμένο το Χριστιανισμό ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει “οι προφήται ως είδον, οι απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν”.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
Με άλλα λόγια: Δεν προσκαλώ κανένα αλλόθρησκο και αιρετικό να γίνει ορθόδοξος για να ασπασθεί προσωπικέςμου ιδέες επειδή στα θέματα της πίστεως δεν έχω καμιά απολύτως προσωπική πεποίθηση. Πιστεύω ΜΟΝΟΝ όσα πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτά και ενστερνίζομαι ανεπιφύλακτα και αυτά κηρύττω όπως τα παρέλαβα.
"ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΚΡΙΝΩ ΣΕ ΠΟΝΗΡΕ ΔΟΥΛΕ"
Αναφέρετε επίσης, κ. Καπετανάκη, ότι "η ανοχή και η καταλλαγή ήταν τα γνωρίσματα των πρωτοχριστιανών" και διερωτάστε αν πρέπει να επιστρέψουμε στην αρχέγονη Εκκλησία.
Κύριε Καπετανάκη! Αγνοείτε ότι η πεμπτουσία του Προτεσταντισμού συνίσταται στην επιστροφή στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία επειδή ακριβώς πιστεύει ότι η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας διέφθειρε το χριστιανικό ευαγγέλιο;
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ενστερνίζεστε τον ακρογωνιαίο λίθο του Προτεσταντισμού. Γι' αυτό προσέχετε αυτά που γράφετε.
Οσον για την άποψή σας ότι οι πρώτοι χριστιανοί ήταν συγκρητιστές και ανεκτικοί έναντι των άλλων θρησκειών δεν προσκρούσει απλά στην πίστη της Εκκλησίας αλλά και στην αδιάψευστη μαρτυρία της Εκκλησιαστικής ιστορίας.
Αγνοείτε, άραγε, ότι τους τρεις πρώτους αιώνες υπήρξαν, με τους μετριότερους υπολογισμούς, έντεκα εκατομμύρια μάρτυρες; Γιατί μαρτύρησαν; Για ένα μόνο λόγο: Επειδή ΔΕΝ έκαναν κανένα συμβιβασμό με το συγκρητισμό. Επειδή δεν έλεγαν ο Χριστός είναι ένας ακόμη Θεός αλλά ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός.
Και μετά από αυτή την αδιάψευστη Ιστορική πραγματικότητα εσείς τους φέρνετε ως παράδειγμα για να στηρίξετε το συγκρητισμό στους διαλόγους και τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών;
ΤΑ ΓΛΥΚΑΝΑΛΑΤΑ Ή ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ;
Και το τελευταίο ερώτημα που θέτει ο κ. Καπετανάκης:
Μήπως με το πολυπολιτισμικό μάθημα θα προβάλουμε καλύτερα την Ορθοδοξία;
Απαντώ: Η μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας και η σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα μας διδάσκουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λέτε.
Ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθείτης λ.χ. στην Αμερική δημιούργησε 19 ανδρώα και γυναικεία μοναστήρια στα οποία ασκούνται 200 περίπου μοναχές και μοναχοί. Πολλοί από αυτούς είναι προσήλυτοι στην Ορθοδοξία από διάφορες θρησκείες και αιρέσεις, ενώ - ως γνωστόν - οι θέσεις του Γέροντα Εφραίμ σε θέματα δογματικής και κανονικής ακριβείας είναι απαρέγκλιτα ορθόδοξες.
Και μόνον ο Γέροντας Εφραίμ; Ολοι οι παραδοσιακοί κληρικοί γίνονται πόλος έλξεως φιλόθεων ψυχών που θέλουν να ζήσουν εν μετανοία. Ξέρετε κανένα μοντέρνο και φιλελεύθερο παπά που μαγνητίζει τους ανθρώπους; Ούτε ένας κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε. Γνωρίζετε την αιτία; Οτνα ο άνθρωπος αποφασίσει να μετανοήσει θέλει να του πουν την αλήθεια. Δεν θέλει χλιαρές τοποθετήσεις, επειδή όλοι νιώθουν ότι με το Θέό ισχύει το ή όλα ή τίποτα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που χιλιάδες ψυχές εξομολογούντο στους π. Επιφάνιο, Πόποβιτς, Μυτιληναίο, Κραγιόπουλο, π. Φιλόθεο Ζερβάκο, Πορφύριο, Τσαλίκη, Εφραίμ, Καψάνη κτλ. Μπορείτε να μου αναφέρετε έστω και ένα παράδειγμα μοντέρνου “πολυπολιτισμικού” κληρικού που γίνεται πόλος έλξης ψυχών;
Οι δικοί σας οι άνθρωποι, κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε, (Αγουρίδης, Γιανναράς, Θερμός, Μπέης, Γιαγκάζογλου, Βασιλειάδης, Παπαθανασίου, κτλ.) πόσους έφεραν στην Ορθοδοξία;
Πώς είπατε; Ούτε ένα!;
Ασφαλώς!, κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε. Και η εξήγηση είναι απλή. Για να κάνεις κάποιο Ορθόδοξο πρέπει εσύ πρώτα να είσαι Ορθόδοξος.
Αλλά τι σόι Ορθοδοξία είναι αυτή που πουλά συγκρητισμό στους διαλόγους και συμπροσεύχεται μαζί τους λες και είναι Ορθόδοξοι; Τι σόι Ορθοδοξία είναι αυτή που θέλει να διδάσκει τα παιδιά μας για την Κάλι, τον Αλλάχ, το Βίσνου, τον Γκανέσα, κτλ. αντί για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους;
Μήπως υπάρχουν αντιρρήσεις;
Καλή Ανάσταση!
Με την εν Χριστώ αγάπη μου,
Παναγιώτης Τελεβάντος
___________________________________________
*(Με αφορμή σχόλια που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα “Θρησκευτικά” από τον κ. Καπετανάκη και από τον ανώνυμο 22 Μαρτίου 1.47).
“Ο/Η georgios d.kapetanakis είπε...
Αγαπητέ Παναγιώτη, εν Χριστω αδελφέ και εν τη διαφορετικότητα των χαρισμάτων συνυπάρχοντα, σε ευχαριστώ εν πρώτοις για την αναφορά σου στο κειμενό μου και με συγχωρείς που ως τώρα αγνοούσα την προσπάθειά σου, όμως θα ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή: Οταν αποσπασματικά κρίνεις κάποιο κείμενο θα κρίνεις είτε ιδιοτελώς, είτε ανεπαρκώς. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκεις στη δεύτερη περίπτωση. Κάνε ένα κόπο και ξανακοίτα το κείμενο και θα διαπιστώσεις ότι ο Παύλος που ζούσε / βίωνε / δρούσε στη διαφορετικότητα και στην ετερότητα της πολυπολιτισμικής ρωμαικής αυτοκρατορίας μπορεί να λειτουργησει ως αρωγός και για τη σημερινή θρησκευτική αγωγή. Δεν περιχαρακωθηκε στο πλαίσιο του Ιουδαισμού και πείσθηκε από τον Πέτρο για το άνοιγμα στα έθνη. Ο Παύλος δε φοβήθηκε την αναθεώρηση των ταυτοτήτων του σε κανενα στάδιο της ζωής του και γι’ αυτό έμεινε στην ιστορία. Ας τον ακολουθησουμε κι ας το μιμηθουμε έστω λίγο για να μπορεσουμε όχι απλά να συνυπάρξουμε στη ροικότητα της παγκοσμιοποίησης με τους "αλλους" αλλά να γίνουμε πρωτοπόροι στην έξοδο από την κρίση της εκκοσμικευμενης πραγματικότητας. Η ανοχή και η καταλλαγή ήταν η λυδία λίθος των πρωτοχριστιανών, μήπως πρέπει να τις αναζητήσουμε και εμείς και να επιτρέψουμε και στους άλλους λαούς να μετέχουν στην Αληθεια; Μήπως η κατήχηση και ο προτεταμενος δείκτης δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη μέθοδο θρησκευτικής αγωγής για τη σημερινή ραγδαία μεταλασσόμενη κοινωνία;
22 Μαρτίου 2010 11:39 π.μ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
@Παναγιώτη Τελεβάντο
Άρα σύμφωνα με τα λεγόμενά σας τους καλείτε σε μια διαλεκτική σχέση μαζί σας.
Άρα ποιο το πρόβλημα του διαλόγου με τους μη ορθόδοξους;
Εκτός κι αν εννοείτε το διάλογο ως υποταγή στα δικά σας πιστεύω. Σε τί διαφέρετε, τότε, από αυτούς που θέλουν την υποταγή της ορθόδοξης εκκλησίας στην ρωμαιοκαθολική;
Σας ευχαριστώ για την παρέμβασή * σας επειδή ήταν τόσο σαφής ώστε να μη χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση.
Σε τι συνίστανται οι θέσεις σας;
Σε πλήρη διαστροφή της διδασκαλίας του Αποστόλου Παύλου.Και εξηγούμαι:......
Την πορεία του Αποστόλου Παύλου προς τα έθνη θεωρείτε πρότυπο του πολυπολιτισμικού μαθήματος των θρησκευτικών που θα διδάσκει στα παιδιά μας για τη Θεά Κάλι, τον Μωάμεθ και το Βούδδα αντί για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους!!! Και μη μου πείτε ότι θα εξακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών να αναφέρεται κυρίως στο χριστιανισμό, όπως μας είπε πριν λίγο καιρό ο κ. Γιαγκάζογλου, επειδή αν αυτό είναι πράγματι που επιδιώκετε τότε γιατί γίνεται η φασαρία και ο θόρυβος; Τώρα δεν διδάσκονται τα παιδιά μας για τις αιρέσεις και τις άλλες θρησκείες; Τότε γιατί γίνεται ο σαματάς; Προφανώς αλλού το πάτε. Θέλετε να παρουσιάζετε το Χριστιανισμό σαν μια από τις θρησκείες του κόσμου. Οχι ως τη ΜΟΝΗ αληθινή θρησκεία. Γι’ αυτό ο κ. Παπαθανασίου και άλλοι λένε: Μα η κατήχηση ανήκει στην Εκκλησία. Οχι στο σχολείο! Ωστε οι θεολόγοι είναι ενδεδειγμένο να αρνούνται το ρόλο τους ως κατηχητές της Ορθοδόξου πίστεως; Και τι χρείαν έχουμε ετέρων μαρτύρων, αφού αυτά τα απίστευτα δηλώνουν οι εκπρόσωποί σας;
Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ
Πού στην ευχή βρήκατε, κ. Καπετανάκη και κ. ανώνυμε, στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου παρόμοια στάση;
Τον Χριστό ως το ΜΟΝΟ αληθινό Θεό κατήγγελλε ο Απόστολος Παύλος στα έθνη και στις συναγωγές και υφίστατο διωγμούς, φυλακίσεις και κακουχίες για την αγάπη του Κυρίου και την καθαρότητα της πίστεως.
“ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ”
Ποιος από μας, που υποστηρίζει τον ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, είπε ποτέ ότι η Ορθοδοξία πρέπει να περιχαρακωθεί και να αποκλείσει τους εν τη σκιά των αιρέσεων και τω σκότει των άλλων θρησκειών καθημένους αδελφούς μας;
Το ακριβώς αντίθετο λέμε: Οσοι είστε εκτός Εκκλησίας άθεοι, αλλόθρησκοι, αιρετικοί, σχισματικοί, ελάτε στην Εκκλησία επειδή ο Χριστός είναι ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός και η Ορθόδοξη Εκκλησία η ΜΟΝΗ κιβωτός της σωτηρίας. Το Χριστό που κήρυττε ο Απόστολος Παύλος κηρύττουμε. Καμιά συμφωνία μεταξύ Χριστού και Βελίαλ δεν διακρίνουμε. Ούτε με το τηλεσκόπιο. Ούτε με το μικροσκόπιο. Εσείς πώς την εντοπίζετε; Με τους παραμορφωτικούς φακούς του συγκρητισμού;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Γι' αυτό τους διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούς διάλογους αντιλαμβανόμαστε, όπως ο κορυφαίος Ορθόδοξος θεολόγος του 20ού αιώνα Γεώργιος Φλωρόφσκυ, ως επιστροφή στην Ορθοδοξία.
Με την ίδια ειλικρινή αγάπη που απευθυνόμαστε στους διαλόγους προς τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς και τους λέμε ελάτε στη ΜΟΝΗ αληθινή Εκκλησία, υποστηρίζουμε ένθερμα την ορθόδοξη ιεραποστολή η οποία μεταστρέφει τους αδελφούς μας από τα δαιμόνια της πλάνης των άλλων θρησκειών και αιρέσεων στο φως του αληθινού Θεού!
ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΣ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Με την ίδια ακριβώς λογική θέλουμε το μάθημα των θρησκευτικών να είναι καθαρά ορθόδοξο και βασισμένο στη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων. Είναι δεκτό - και αν θέλετε επιθυμητό - για λόγους εγκυκλοπαιδικούς, τα παιδιά μας να γνωρίζουν ορισμένα στοιχεία για τις αιρέσεις και θρησκείες που υπάρχουν. Ο όγκος όμως της ύλης αλλά προπαντός ηαιχμή του μαθήματος πρέπει να είναι η κατήχηση των αληθειών της ορθοδόξου πίστεως.
ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΕ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΑΣΗ
Οσο για τον ανώνυμο που ρωτά αν καλώ τους αλλόθρησκους και τους αιρετικούς αλλά και τους άθεους και τους σχισματικούς σε διάλογο απαντώ ότι έχει απόλυτα δίκαιο.
ΟΥΔΕΠΟΤΕ υποστήριξα ότι δεν πρέπει να γίνονται διάλογοι. Οι διάλογοι ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται αλλά μέσα στα ορθόδοξα δογματικά και κανονικά πλαίσια.
Χωρίς συγκρητιστικό φρόνημα, χωρίς συμπροσευχές με αιρετικούς και αλλόθρησκους και χωρίς προδοτικές συμφωνιές για την Ορθοδοξία, όπως του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ.
Χωρίς τα απαράδεκτα εκκλησιολογικά κείμενα του Πόρτο Αλέγκρε, της Ραβέννας και της Ελούντας. Χωρίς την υιοθέτηση αιρετικών διδασκαλιών όπως την Αγγλικανικής έμπνευσης “Βαπτισματική θεολογία” και τη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”, που έλκει την καταγωγή της στη βατικάνεια Θεολογία.
Αν οι Ορθόδοξοι αντιπρόσωποι στους διαλόγους κηρύττουν Χριστό τον Αληθινό Θεό και την Ορθόδοξη Εκκλησία ως τη Μόνη Αληθινή Εκκλησία τότε επιτελούν το χρέος τους έναντι του Θεού και των συνανθρώπων τους.
Αν, όμως, κάνουν παζάρια σε θέματα πίστεως τότε και το δρόμο στους εν τω σκότει της πλάνης καθημένους προς τον αληθινό Θεό κλείνουν αλλά και την ψυχή τους βαραίνουν αφόρητα με το συγκρητιστικό τους φρόνημα.
ΤΙ ΑΝΑΜΕΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ
Οσο για την ερώτησή σας αν από τους διαλόγους αναμένω οι αλλόθρησκοι και οι αιρετικοί να μεταστραφούν στην Ορθοδοξία απαντώ: ΑΣΦΑΛΕΣΤΑΤΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΑΝΑΜΕΝΩ.
Αλήθεια, όμως;
Γιατί ρωτάτε; Μήπως εσείς πιστεύετε κάτι διαφορετικό; Αναμένετε να τα βρούμε με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους κάπου στη μέση;
Χωρεί συγκατάβασις στα της πίστεως, κ. Καπετανάκη και κ. ανώνυμε; Δεν ακούσατε για ένα βιβλίο που λέγεται ευαγγέλιο και για κάποιο Χριστό που λέγει ότι όποιος αλλάξει “ιώτα εν ή κεραίαν μίαν ελάχιστος κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών”; Ποιο ευαγγέλιο διαβάζετε, που σας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Απόστολος Παύλος δίδασκε ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία μεταξύ Χριστού και Βελίαλ και ότι ο Χριστός άφηνε έστω και το ελάχιστο περιθώριο για συγκρητισμό;
ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ
Ρωτά επίσης ο Ανώνυμος. Τότε σε τι διαφέρει η στάση μου από τον Παπισμό (επ’ ευκαιρία Παπισμό όχι “Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία” όπως αναφέρετε) που επιδιώκουν να υποτάξουν κάποιους στις δοξασίες τους.
Απαντώ: Η διαφορά έγκειται στο ότι οι Παπικοί προσφέρουν νοθευμένο και αλλοτριωμένο το Χριστιανισμό ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία πιστεύει “οι προφήται ως είδον, οι απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν, η χάρις ως έλαμψεν, η αλήθεια ως αποδέδεικται, το ψεύδος ως απελήλαται, η σοφία ως επαρρησιάσατο, ο Χριστός ως εβράβευσεν”.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
Με άλλα λόγια: Δεν προσκαλώ κανένα αλλόθρησκο και αιρετικό να γίνει ορθόδοξος για να ασπασθεί προσωπικέςμου ιδέες επειδή στα θέματα της πίστεως δεν έχω καμιά απολύτως προσωπική πεποίθηση. Πιστεύω ΜΟΝΟΝ όσα πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτά και ενστερνίζομαι ανεπιφύλακτα και αυτά κηρύττω όπως τα παρέλαβα.
"ΕΚ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΚΡΙΝΩ ΣΕ ΠΟΝΗΡΕ ΔΟΥΛΕ"
Αναφέρετε επίσης, κ. Καπετανάκη, ότι "η ανοχή και η καταλλαγή ήταν τα γνωρίσματα των πρωτοχριστιανών" και διερωτάστε αν πρέπει να επιστρέψουμε στην αρχέγονη Εκκλησία.
Κύριε Καπετανάκη! Αγνοείτε ότι η πεμπτουσία του Προτεσταντισμού συνίσταται στην επιστροφή στην πρωτοχριστιανική Εκκλησία επειδή ακριβώς πιστεύει ότι η Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας διέφθειρε το χριστιανικό ευαγγέλιο;
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ενστερνίζεστε τον ακρογωνιαίο λίθο του Προτεσταντισμού. Γι' αυτό προσέχετε αυτά που γράφετε.
Οσον για την άποψή σας ότι οι πρώτοι χριστιανοί ήταν συγκρητιστές και ανεκτικοί έναντι των άλλων θρησκειών δεν προσκρούσει απλά στην πίστη της Εκκλησίας αλλά και στην αδιάψευστη μαρτυρία της Εκκλησιαστικής ιστορίας.
Αγνοείτε, άραγε, ότι τους τρεις πρώτους αιώνες υπήρξαν, με τους μετριότερους υπολογισμούς, έντεκα εκατομμύρια μάρτυρες; Γιατί μαρτύρησαν; Για ένα μόνο λόγο: Επειδή ΔΕΝ έκαναν κανένα συμβιβασμό με το συγκρητισμό. Επειδή δεν έλεγαν ο Χριστός είναι ένας ακόμη Θεός αλλά ο ΜΟΝΟΣ αληθινός Θεός.
Και μετά από αυτή την αδιάψευστη Ιστορική πραγματικότητα εσείς τους φέρνετε ως παράδειγμα για να στηρίξετε το συγκρητισμό στους διαλόγους και τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών;
ΤΑ ΓΛΥΚΑΝΑΛΑΤΑ Ή ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ;
Και το τελευταίο ερώτημα που θέτει ο κ. Καπετανάκης:
Μήπως με το πολυπολιτισμικό μάθημα θα προβάλουμε καλύτερα την Ορθοδοξία;
Απαντώ: Η μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας και η σύγχρονη ιστορική πραγματικότητα μας διδάσκουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που λέτε.
Ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθείτης λ.χ. στην Αμερική δημιούργησε 19 ανδρώα και γυναικεία μοναστήρια στα οποία ασκούνται 200 περίπου μοναχές και μοναχοί. Πολλοί από αυτούς είναι προσήλυτοι στην Ορθοδοξία από διάφορες θρησκείες και αιρέσεις, ενώ - ως γνωστόν - οι θέσεις του Γέροντα Εφραίμ σε θέματα δογματικής και κανονικής ακριβείας είναι απαρέγκλιτα ορθόδοξες.
Και μόνον ο Γέροντας Εφραίμ; Ολοι οι παραδοσιακοί κληρικοί γίνονται πόλος έλξεως φιλόθεων ψυχών που θέλουν να ζήσουν εν μετανοία. Ξέρετε κανένα μοντέρνο και φιλελεύθερο παπά που μαγνητίζει τους ανθρώπους; Ούτε ένας κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε. Γνωρίζετε την αιτία; Οτνα ο άνθρωπος αποφασίσει να μετανοήσει θέλει να του πουν την αλήθεια. Δεν θέλει χλιαρές τοποθετήσεις, επειδή όλοι νιώθουν ότι με το Θέό ισχύει το ή όλα ή τίποτα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που χιλιάδες ψυχές εξομολογούντο στους π. Επιφάνιο, Πόποβιτς, Μυτιληναίο, Κραγιόπουλο, π. Φιλόθεο Ζερβάκο, Πορφύριο, Τσαλίκη, Εφραίμ, Καψάνη κτλ. Μπορείτε να μου αναφέρετε έστω και ένα παράδειγμα μοντέρνου “πολυπολιτισμικού” κληρικού που γίνεται πόλος έλξης ψυχών;
Οι δικοί σας οι άνθρωποι, κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε, (Αγουρίδης, Γιανναράς, Θερμός, Μπέης, Γιαγκάζογλου, Βασιλειάδης, Παπαθανασίου, κτλ.) πόσους έφεραν στην Ορθοδοξία;
Πώς είπατε; Ούτε ένα!;
Ασφαλώς!, κ. Καπετανάκη και κ. Ανώνυμε. Και η εξήγηση είναι απλή. Για να κάνεις κάποιο Ορθόδοξο πρέπει εσύ πρώτα να είσαι Ορθόδοξος.
Αλλά τι σόι Ορθοδοξία είναι αυτή που πουλά συγκρητισμό στους διαλόγους και συμπροσεύχεται μαζί τους λες και είναι Ορθόδοξοι; Τι σόι Ορθοδοξία είναι αυτή που θέλει να διδάσκει τα παιδιά μας για την Κάλι, τον Αλλάχ, το Βίσνου, τον Γκανέσα, κτλ. αντί για το Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους;
Μήπως υπάρχουν αντιρρήσεις;
Καλή Ανάσταση!
Με την εν Χριστώ αγάπη μου,
Παναγιώτης Τελεβάντος
___________________________________________
*(Με αφορμή σχόλια που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα “Θρησκευτικά” από τον κ. Καπετανάκη και από τον ανώνυμο 22 Μαρτίου 1.47).
“Ο/Η georgios d.kapetanakis είπε...
Αγαπητέ Παναγιώτη, εν Χριστω αδελφέ και εν τη διαφορετικότητα των χαρισμάτων συνυπάρχοντα, σε ευχαριστώ εν πρώτοις για την αναφορά σου στο κειμενό μου και με συγχωρείς που ως τώρα αγνοούσα την προσπάθειά σου, όμως θα ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή: Οταν αποσπασματικά κρίνεις κάποιο κείμενο θα κρίνεις είτε ιδιοτελώς, είτε ανεπαρκώς. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκεις στη δεύτερη περίπτωση. Κάνε ένα κόπο και ξανακοίτα το κείμενο και θα διαπιστώσεις ότι ο Παύλος που ζούσε / βίωνε / δρούσε στη διαφορετικότητα και στην ετερότητα της πολυπολιτισμικής ρωμαικής αυτοκρατορίας μπορεί να λειτουργησει ως αρωγός και για τη σημερινή θρησκευτική αγωγή. Δεν περιχαρακωθηκε στο πλαίσιο του Ιουδαισμού και πείσθηκε από τον Πέτρο για το άνοιγμα στα έθνη. Ο Παύλος δε φοβήθηκε την αναθεώρηση των ταυτοτήτων του σε κανενα στάδιο της ζωής του και γι’ αυτό έμεινε στην ιστορία. Ας τον ακολουθησουμε κι ας το μιμηθουμε έστω λίγο για να μπορεσουμε όχι απλά να συνυπάρξουμε στη ροικότητα της παγκοσμιοποίησης με τους "αλλους" αλλά να γίνουμε πρωτοπόροι στην έξοδο από την κρίση της εκκοσμικευμενης πραγματικότητας. Η ανοχή και η καταλλαγή ήταν η λυδία λίθος των πρωτοχριστιανών, μήπως πρέπει να τις αναζητήσουμε και εμείς και να επιτρέψουμε και στους άλλους λαούς να μετέχουν στην Αληθεια; Μήπως η κατήχηση και ο προτεταμενος δείκτης δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη μέθοδο θρησκευτικής αγωγής για τη σημερινή ραγδαία μεταλασσόμενη κοινωνία;
22 Μαρτίου 2010 11:39 π.μ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
@Παναγιώτη Τελεβάντο
Άρα σύμφωνα με τα λεγόμενά σας τους καλείτε σε μια διαλεκτική σχέση μαζί σας.
Άρα ποιο το πρόβλημα του διαλόγου με τους μη ορθόδοξους;
Εκτός κι αν εννοείτε το διάλογο ως υποταγή στα δικά σας πιστεύω. Σε τί διαφέρετε, τότε, από αυτούς που θέλουν την υποταγή της ορθόδοξης εκκλησίας στην ρωμαιοκαθολική;
9 σχόλια:
Κε Τελεβαντε, επιστρεφω στον πληθυντικο ευγενειας αφου αυτον επιλεξατε κι όχι τον ενικό της ενότητας,νομίζω οτι φληναφείτε για να ανεβασετε την επισκεψιμότητα του ιστολογίου σας. και το λέω αυτό γιατι δεν επιχειρηματολογειτε αλλά με κατηγορειτε για συγκρητισμό παραποιώντας και το λόγο μου και το Λογο του Κυρίου και των Αποστόλων και δε βρίσκω κάποιον άλλο λογο από τον προαναφερθέντα. δυο μόνο φρασεις και δε θα ξαναασχοληθω μαζί σας:
1. ο όρος αλήθεια προυποθετει κάποιο υποκειμενο, είτε πρόσωπο είτε κοινότητα. Εγώ επι παραφείγματι ή και όλοι οι ορθοδοξοι αποφασίζουμε τι δε θελουμε να αφήσουμε στη Λήθη. Εγώ/εμεις αποφασίζουμε τι είναι αξιομνημόνευτο... τι θα θυμόμαστε...εν προκειμένω το Θείο Λογο, την Παραδείσια πριν την πτωση κατασταση, τους αγιους μας κ.ά. Οι προτεσταντες , μιας και τους αναφερατε, επιλέγουν να θυμουνται, να θεωρουν αξιομνημόνευτο, Αληθινό, τον Κυριο μας και την Αγία Γραφή και συμπληρωστε ότι θελετε... Δεν καταλαβαινω γιατί θα πρέπει εγω και η κοινότητα μου να ε΄χουμε δικιο και να είμαστε κατοχοι της αληθειας κι όχι μερους της αλήθειας και κάποιοι άλλοι λαοι να έχουν κάποιο αλλο μερος της αλήθειας. από που αντλειτε αυτη τη βεβαιότητα της Μοναδικοτητας της Αληθειας μας; Μήπως παίρνετε τη θεση Θεού και γινεστε μέγας Κριτής;
2.Ανήκουμε στην εκκλησία που συμμετεχει και συνυπογραφει αποφασεις όπως αυτες που προαναφερετε(http://e-lithi.blogspot.com/2009/05/blog-post_19.html) ή ανηκουμε σε κάποιο ιδιορρυθμο κινημα (π.χ. παλαιοημερολογιτες) και δε συμμετεχουμε στις κοινες αποφασεις και πραξεις άρα και στο κοινο ποτηριο;
συγχωρεστε με αλλά δε θα παίξω άλλο το παιχνιδι σας, δε θα σας δωσω άλλην απαντηση, απλά θα προσευχομαι για σας και τη σωτηρία σας.
Καπετανάκη, γράφει στον Τελεβάντο: "ομίζω οτι φληναφείτε για να ανεβασετε την επισκεψιμότητα του ιστολογίου σας".
Όμως και εσύ τη διαφημισούλα του ιστολογίου σου την κάνεις: "αποφασεις όπως αυτες που προαναφερετε(http://e-lithi.blogspot.com/2009/05/blog-post_19.html)"
Για την ουσία, είσαι για κλάματα αν πραγματικά δεν έχεις ακόμη μάθει, δεν έχεις ακόμη βιώσει από που άντλείται η βεβαιότητα της Μοναδικότητας της Αλήθειας ημών των Ορθοδόξων. Πριν λοιπόν από τις προσευχές σου για τον Τελεβάντο, κάνε καμιά προσευχή για σένα μήπως και μπορέσεις να κατανοήσεις έστω και αμυδρά τι είναι η άκτιστη θεία χάρις την οποία και δεν έχουν και αγνοούν οι "αδελφοί" σου παπικοί και προτεστάντες.
Γ.
Βασικά ο κύριος Τελεβάντος ποιός είναι? από ό,τι είδα μένει στις ΗΠΑ. Ας αφήσει λοιπόν εμάς που ζούμε τη μιζέρια της παιδείας αυτής της χώρας και τα προβλήματά της να γνωρίζουμε πολύ καλύτερα την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία και να προτείνουμε τη λύση που νομίζουμε όσον αφορά το μάθημα των θρησκευτικών. Ας μας αφήσει να προσπαθούμε να μάθουμε πέντε πράγματα σ' αυτά τα παιδιά που χωρίς να φταίνε δε γνωρίζουν καλά ούτε τη γλώσσα ούτε τη θρησκεία τους και είναι καθημερινά υπό πίεση άνευ προηγουμένου. Αλήθεια πιστεύετε ότι ο νέος των 16-17 ετών έχει ιδιαίτερη ανησυχία ή μπορεί να καταλάβει ή ενδιαφέρεται για όλα αυτά? ή νομίζετε ότι στα σχολεία μπορεί να πετύχει η κατήχηση σε νέους που δεν έχουν πολλές φορές την παραμικρή σχέση με την εκκλησία?? έτσι είναι τα πράγματα σήμερα κύριοι, είτε το δέχεστε είτε όχι. Εδώ βγαίνουν από τα ρούχα τους οι φιλόλογοι επειδή τα παιδιά δεν μπορούν να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις κατανόησης ή κριτικής σκέψης και σεις νομίζετε ότι το πρόβλημα είναι πόσο ομολογιακό θα ειναι το μάθημα των θρησκευτικών ή όχι. Εδώ ταιριάζει κύριε Τελεβάντε, το "εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουν". Φτάνεις Γ' λυκείου να εξηγείς απλούστατες έννοιες. Προχθές υπήρξε ερώτηση από μαθήτρια Β΄ λυκείου επειδή ο θεολόγος αποκάλεσε το Χριστό "Θεό". Φτάνουν στο τέλος του λυκείου και δεν έχουν καταλάβει ούτε πόσα είνα τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας... και υποτίθεται ότι είναι ομολογιακό το μάθημα... αφήστε λοιπόν άλλους να κρίνουν σχετικά με το μάθημα που ζουν την ελληνική πραγματικότητα, φτωχένουν κάθε χρόνο όλο και περισσότερο κι όμως έχουν το ήθος και την επιμονή να δουλεύουν ακόμη σ' αυτό που λέγεται ελληνικό σχολείο και να διδάσκουν θρησκευτικά σε όλα τα παιδιά
Αυτός καθ' εαυτού της καταδίκης την ψήφον εκπεφώνηκεν ο κ. Καπετανάκης. Γράφει:
"Δεν καταλαβαινω γιατί θα πρέπει εγώ και η κοινότητα μου να έχουμε δίκιο και να είμαστε κάτοχοι της αλήθειας κι όχι μερους της αλήθειας και κάποιοι άλλοι λαοί να έχουν κάποιο άλλο μέρος της αλήθειας. Από πού αντλείτε αυτή τη βεβαιότητα της Μοναδικοτητας της Αλήθειας μας; Μήπως παίρνετε τη θεση Θεού και γίνεστε μέγας Κριτής;"
Κύριε Καπετανάκη: Το πιο πάνω απόσπασμα από το σχόλιό σας θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να επιληφθεί του συγκρητιστικού σας φρονήματος η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας.
Είστε ένας συγκρητιστής και ένας προτεστανίζον θεολόγος.
Ιδού λοιπόν ποια είναι τα παλικάρια του "Καιρού".
Οσο για τη βεβαιότητα για την αλήθεια της Ορθοδοξίας την έχω επειδή είναι η πίστη των Προφητών, των Αποστόλων των Αγίων και των Συνόδων.
Το διάλογο δεν θέλετε να τον τερματίσετε επειδή θα αυξήσετε την επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα μου (πολύ ανόητο επιχείρημα αφού έστειλα το κείμενο για δημοσίευση σε 20 ιστοσελίδες) αλλά επειδή σας αποστόμωσα με τα επιχειρήματα που παρέθεσα. Και ο μοναδικός λόγος που τα επιχειρήματά μου είναι αποστομωτικά είναι επειδή ΔΕΝ λέγω κάτι δικό μου αλλά αποδέχομαι ανεπιφύλακτα τη διδασκαλία του Κυρίου, των Αγίων και της Εκκλησίας.
Εύγε κε Τελεβάντε! Το κείμενό σας απηχεί την διαχρονική συνείδηση της Ορθοδόξου Πίστεως.
Η Klein (1882-1960), κε Τελεβάντο, διατύπωσε την ιδέα ότι η προέλευση της ψυχικής νεύρωσης πρέπει να αναζητηθεί στο πρώτο έτος της ζωής και ότι οι αμυντικοί μηχανισμοί, τους οποίους χρησιμοποιεί το βρέφος εκείνη την περίοδο, είναι δυνατόν να επαναδραστηριοποιηθούν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Η Klein λοιπόν, υποστήριξε ότι το βρέφος, για να μειώσει το άγχος από τις συγκρούσεις χρησιμοποιεί ασυνείδητα μηχανισμούς άμυνας και κυρίως τη σχάση, την προβολή και την ενδοβολή. Μέσω του μηχανισμού της προβολής, το βρέφος προβάλλει στο κακό αντικείμενο - δηλαδή τον κακό μαστό - όλα τα επιθετικά συναισθήματα, θεωρώντας εκείνο υπεύθυνο για τα αισθήματα του πόνου, της πείνας, της δυσφορίας που βιώνει το ίδιο.
Δια της επαναδραστηριοποιήσεως του μηχανισμού της προβολής, το άτομο στη μετέπειτα ζωή του αποδίδει, δηλαδή προβάλλει, στους άλλους ασυνείδητα συναισθήματα του εαυτού του. Εδώ υπάγεται η επιθετικότητα που εκδηλώνουν κάποιοι άνθρωποι προς τους συνανθρώπους τους, όπως εσείς, καθώς βλέπουν όλο το καλό κάπου (συνήθως στον εαυτό τους, την ιδεολογία τους, τις απόψεις τους) και κάπου αλλού όλο το κακό. Πρόκειται για ενεργοποίηση του αρχαϊκού μηχανισμού της σχάσης του αντικειμένου (splitting). Με βάση το μηχανισμό αυτό εξηγείται η καταδίκη των άλλων στο όνομα κάποιας ιδεολογίας ή θρησκευτικής αντιπαράθεσης. Να σας θυμήσω τη στάση του Φαρισαίου έναντι στον Τελώνη.Ο Τελώνης ήταν το κακό αντικείμενο, επειδή ο Φαρισαίος είχε προβάλει επάνω του όλα τα κακά, που ο ίδιος δε μπορούσε να αντέξει, και είχε κρατήσει για τον εαυτό του όλο το καλό. Η ακραία έκφραση του μηχανισμού αυτού απαντά στις καταστάσεις παράνοιας και σχιζοφρένειας.
Επίσης ιδιαίτερα ψυχοφελές θα ήταν για σας να να ανατρέξετε στις σελίδες 220-229 του αριστουργήματος Αδελφοί Καραμαζώφ του Φιοντόρ Ντοστογέφσκι, Σύγχρονες Εκδόσεις, όπου θα έχετε την ευκαιρία να διαπιστώσετε πόσα κοινά σημεία έχετε με το Μεγάλο Ιεροεξεταστή της ισπανικής Σεβίλλης του 15ου αιώνα.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας
Τριανταφύλλου Δημήτριος και όχι Ανώνυμος.
Δεν ήξερα, μάτια μου, όλα αυτά τα ψυχολογικά που αραδιάζεις.
Αλλά μη μου στεναχωριέσαι. Τώρα που τα έμαθα θα αφήσω κατά μέρος την Αγία Γραφή και τους Πατέρες και θα ασχολούμαι, όπως με συμβουλεύεις, με τη σχέση του μαστού με το νήπιο και πώς αυτό σχετίζεται με όσους πολεμούν τον Οικουμενισμό.
Ελα Παναγία μου!
Δεν μου λες Δημητρό μου: Πότε ήταν η τελευταία φορά που σου διάβασαν τους εξορκισμούς;
Διδακτορική διατριβή ετοιμάζεις; Με το καλό!
Μη μας προκύψεις Δημηττό μου κανένας δεύτερος Θερμός επειδή ξέρεις και από μόνος του ο Θερμός κάνει τόση ζημιά που δεν χρειάζεται βοήθεια
Αγαπητέ φίλε Παναή, απ’ όσα ψυχολογικά σου αράδιασα, σου έμεινε μόνο το περί μαστού και όχι η συμπεριφορά του Φαρισαίου και του Μεγάλου Ιεροεξεταστή. Ελπίζω να μη διαβάζεις και τις Γραφές τοιουτοτρόπως.
Για την περίπτωσή σου, θα ήταν χρήσιμο να βρεις κάποιο καλό πνευματικό γιατί, όπως υποστηρίζει η Klein, η ενδοβολή ενός «καλού αντικειμένου» έχει τεράστια σημασία για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας και της ψυχικής υγείας. Το σταθερό καλό αντικείμενο για ένα ενήλικο θα πρέπει να είναι το πρόσωπο του Χριστού. Γι’ αυτό το κατ’ εξοχήν έργο των ποιμένων έγκειται στο να μορφώσουν το Χριστό στις ψυχές των πιστών, κατά το πρότυπο του Αποστόλου Παύλου: «τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθή Χριστός εν υμίν» (Γαλ. 4,19).
Να γνωρίζεις, αγαπητέ φίλε Παναή, ότι η ποιμαντική, εκτός των άλλων, αποσκοπεί στην αποδόμηση και αναδόμηση στη συνέχεια του τρόπου σκέψης του πιστού, στη μετάνοια δηλαδή. Η αλλαγή «τη ανακαινώσει του νοός» (Ρωμ. 12,2), με απώτερο στόχο την απόκτηση «νουν Χριστού» (Α’ Κορ. 2,16), εκτιμάται ως προϋπόθεση για τη θετική αλλοίωση του ανθρώπου. Ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι η γνώση της αλήθειας, που είναι ο ίδιος ο Θεός Λόγος {«Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω. 14,6)} ελευθερώνει τον άνθρωπο «γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιω. 8, 32-33). Άλλωστε βασικός πυλώνας της ορθόδοξης ασκητικής είναι ο έλεγχος των λογισμών, δηλαδή η ενίσχυση των θετικών σκέψεων προς αντικατάσταση των αρνητικών. Η σχέση ανάμεσα στο λογισμό, την αμαρτία και το πάθος είναι δυναμική. Η αμαρτία ή η αρετή ανάγεται στους καλούς ή αγαθούς λογισμούς αντίστοιχα. Οι Πατέρες, τους οποίους επικαλείσαι συνεχώς, ονομάζουν το νου «πρωτοπαθή», επειδή θεωρούν ότι αυτός προσβάλλεται πρώτος από την αμαρτία (Ι. Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής ορθοδόξου πίστεως, P.G.94, 1072C). Γενικά οι κακοί λογισμοί θεωρούνται πρόδρομοι των παθών. Συγχρόνως τα πάθη σκοτίζουν και δηλητηριάζουν το νου. Στη Σοφία Σολομώντος αναφέρεται χαρακτηριστικά: « ρεμβασμός επιθυμίας μεταλλεύει (δηλ. δηλητηριάζει) νουν άκακον» ( 4,12). Συχνά όμως ο άνθρωπος είναι τόσο βεβαρημένος από τα πάθη, ώστε έχει απολέσει τη δυνατότητα ελέγχου των λογισμών (Άραγε σε παραπέμπει κάπου αυτή η διαπίστωση;). Όπως επισημαίνει εμφατικά ο Fromm, «η λογική του ανθρώπου ... υπόκειται σε διαστροφές από τις επιδράσεις των παθών»( E. Fromm, Ψυχανάλυση και θρησκεία, σελ. 18).
Εν κατακλείδι, φίλε Παναή, ένας καλός πνευματικός θα σε βοηθήσει όχι μόνο να σκέφτεσαι λογικά και θετικά, αλλά και στο να σκέφτεσαι και χριστοκεντρικά, δηλαδή στο πρόσωπο των συνανθρώπων σου να βλέπεις «την εικόνα Θεού». Γιατί όπως διαπιστώνω από τα γραφόμενά σου, δαπανάς μεγάλο μέρος της ενέργειάς σου – το οποίο μπορείς να αξιοποιήσεις «εις δόξαν Χριστού» - παλεύοντας με τις φοβίες, τους ψυχαναγκασμούς σου ή την παράλογη πεποίθηση ότι οι άλλοι σε κατατρέχουν και είναι εχθροί σου – νυν Αρχιεπίσκοπος, διάφοροι δεσποτάδες, Γιαγκάζογλου και τα κοπέλια του, π. Β. Θερμός ακόμη και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, δηλαδή ζώντες και κεκοιμημένοι- αφαιρώντας από τον εαυτό σου κάθε δυνατότητα για πρόοδο και άντληση ικανοποίησης από την πνευματική ζωή. Στην προοπτική αυτή, κρίνω απαραίτητη την από μέρους σου αναζήτηση οποιασδήποτε μορφής στήριξη και τη συνειδητή συμμετοχή στην εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή, ιδιαίτερα την περίοδο που διανύουμε. (Ο π. Β. Θερμός μπορεί να σου φανεί ιδιαίτερα χρήσιμος για τη διττή του ιδιότητα, ως ψυχιάτρου και πνευματικού).
Να σ’ ενημερώσω επίσης, ότι αναγιγνώσκω με περισσό ενδιαφέρον τις παρεμβάσεις σου, μέσω των διαφόρων Blogs, τις σέβομαι και τις περιβάλλω με κατανόηση, καθώς από την ημέρα της Πεντηκοστής, η σύγχυση των γλωσσών της Βαβέλ ξεπεράστηκε με την ενότητα μέσα από την αποδοχή της ποικιλίας γλωσσών, πολιτισμών, ανθρώπινων απόψεων – έστω και ΓΡΑΦΙΚΏΝ – που χάρισε ο Παράκλητος στον κόσμο.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !
Σ’ ευχαριστώ για την υπομονή σου, φίλε Παναή.
Τριανταφύλλου Δημήτριος και όχι Ανώνυμος
Ο Τριανταφύλλου Δημήτριος είναι φυσικά ένας από τους θεολόγους του ΚΑΙΡΟΥ. Είδα το ονοματάκι του στον κατάλογο του ΚΑΙΡΟΥ.
Γ.
Δημοσίευση σχολίου