H Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι ήδη αιρετική ή χρειάζεται απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρηθεί αιρετική;
Ο Κύριος Βασίλης Κερμενιώτης εκπαιδευτικός, κάτοικος Πτολεμαϊδας υπαγ. στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης, κλπ., διατείνεται ότι κατά την άποψή του αποτελεί «θεολογική σχιζοφρένεια» (sic!) να υποστηρίζεται, ως εγράφη εις την παρ’ ημίν ιστοσελίδα, ότι το Πατριαρχείο και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες «….θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου».
Αυτό εγράφη, στο ιστολόγιον, όντως. Ο κ. Κερμενιώτης το θεωρεί «θεολογική σχιζοφρένεια». Ας δούμε, όμως, ποια είναι η σχετική με το θέμα μας (χρειάζεται ή όχι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρήσουμε τους Δυτικους χριστιανούς ως αιρετικούς;) άποψη διακεκριμένου τινός πανεπιστημιακού καθηγητού και δη της Δογματικής:
«Τόσο η Ρωμαιοκαθολική όσο και η Προτεσταντική Εκκλησία θεωρήθηκαν από τοπικές ορθόδοξες συνόδους ως ετερόδοξες και αιρετικές, αποκομμένες δηλαδή από τη μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία. Η απόφανση βέβαια αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο. Σήμερα υπάρχουν ορθόδοξοι θεολόγοι που παρά τις σαφείς διαφωνίες των ετεροδόξων Εκκλησιών σε θεμελιώδη δόγματα, όπως το τριαδικό, το χριστολογικό, το σωτηριολογικό, κ.α. θεωρούν τους πιστούς των Εκκλησιών αυτών ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη. Πάντως μέχρι αποφάνσεως οικουμενικής συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σκόπιμο να τους περιβάλλουμε με αγάπη και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία».
Η παραπάνω άποψη είναι καταγεγραμμένη στο υπό τον τίτλο «Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα – Σημειώσεις από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις», βιβλίο - διδακτικό εγχειρίδιο, το οποίο έχει εκδοθεί από την «Υπηρεσία δημοσιευμάτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και ευρίσκεται η εν θέματι άποψη του κ. καθηγητού εις το Κεφάλαιον 5,, Περί Εκκλησιολογίας, σελίδα 38 του βιβλίου. Συγγραφέας του οποίου είναι ο κ. Δημ. Τσελαγγίδης.
Περιμένουμε τον σχολιασμό του κ. Κερμενιώτη επί αυτής της απόψεως, του κ. Τσελεγγίδη (αν, επί παραδείγματι, τη θεωρεί - και αυτή - …«σχιζοφρενική», κλπ). Και, φυσικά, θα επανέλθουμε.
Διάβασα πριν από λίγο το σχόλιο του κυρίου συναδέλφου. Αύριο το πρωί θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω με τον κ. Τσελεγγίδη, μια και το, εν λόγω, σχόλιο τον αφορά άμεσα και, ως εκ τούτου, αυτός πρέπει να απαντήσει. Πάντως, μέσα στην επιστολή μου έθεσα κάποια ουσιώδη ερωτήματα στο "Θεολογικό Σύνδεσμο Λάρισας", στα οποία δεν βλέπω να απαντάει ο εκπρόσωπός του κ. Χάρης Ανδρεόπουλος.
Aπαντήστε σας παρακαλώ στο πολύ απλό ερώτημα που σας έθεσα...
Αν αμφιβάλετε για τα γραφόμενά μου περί των γραφομένων στο βιβλίο "Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα – Σημειώσεις από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις", γράψτε μου το e-mail σας να σας το στείλω τώρα σε copy τις σχετικές σελίδες...
Αφήστε κατά μέρος τον αξιότιμο καθηγητή κ. Τσελεγγίδη και το άν θα πρέπει να απαντήσει αυτός... Δεν ευρίσκομαι σε αντιπαράθεσή με τον κατά πάντα σεβαστό καθηγητή (μου), αλλά με σας που θέλετε να κάνετε τον "καθηγητή", αλλά με τρόπο και ύφος ανοίκειο για καθηγητή.
(Εσείς κάνετε κρίσεις και σχολιασμούς και περιμένετε ν' απαντήσουν άλλοι για σας; Τι ...άνετος που είσθε κύριε συνάδελφε..)
Όπως είδα στις φωτογραφίες που δημοσιεύονται στη σελίδα του "θεολογικού Συνδέσμου", μάλλον ο μέσος όρος ηλικίας του "πολυπληθούς ακροατηρίου" θα πρέπει να μας προβληματίσει.
Αγαπητέ κ. Ανδρεόπουλε, χαίρετε. Δεν «υπεκφεύγω» λέγοντάς σας ότι ο καταλληλότερος για να απαντήσει στο σχολιασμό σας είναι ο κ. Τσελεγγίδης, διότι αυτός έχει την ευθύνη της συγγραφής των παλαιών Πανεπιστημιακών σημειώσεων που έχετε στο αρχείο σας. Αφού επιμένετε όμως τόσο φορτικά στο να πάρετε απάντηση από μένα, θα σας πω την άποψή μου: Γράφει ο κ. Καθηγητής: - «Τόσο η Ρωμαιοκαθολική όσο και η Προτεσταντική Εκκλησία θεωρήθηκαν από τοπικές ορθόδοξες συνόδους ως ετερόδοξες και αιρετικές, αποκομμένες δηλαδή από τη μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία». Αληθές και ορθό. Πάμε παρακάτω. - «Η απόφανση, βέβαια, αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο». Αυτό είναι το σημείο στο οποίο που εσείς εστιάζεστε. Όντως, πριν από 20 ή 25 χρόνια που γράφτηκαν αυτές οι σημειώσεις, ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να εκφράζει μια άποψη την οποία όμως σήμερα, ωριμότερος και εμπειρότερος, δεν αποδέχεται πλέον, αφού ξεκάθαρα είπε, στην προχθεσινή ομιλία του ότι : «Με την προσθήκη του Filioque οι Δυτικοί στο σύνολό τους -Ρωμαιοκαθολικοί δηλαδή και Προτεστάντες- ξέπεσαν από την Εκκλησία και αφορίστηκαν επισήμως από αυτήν». - «Σήμερα υπάρχουν ορθόδοξοι θεολόγοι που παρά τις σαφείς διαφωνίες των ετεροδόξων Εκκλησιών σε θεμελιώδη δόγματα, όπως το τριαδικό, το χριστολογικό, το σωτηριολογικό, κ.α. θεωρούν τους πιστούς των Εκκλησιών αυτών ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη». Εδώ ο κ. Καθηγητής κάνει απλά μια παρατήρηση-διαπίστωση. Ότι, δηλαδή, υπάρχουν σύγχρονοι θεολόγοι που παρά τις σημαντικές δογματικές αποκλίσεις των ετεροδόξων, δεν τους θεωρούν εκτός Εκκλησίας, αλλά τους θεωρούν «ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη». Το αναφέρει απλά. Δεν δίδει την εντύπωση ότι υιοθετεί αυτή την άποψη. - «Πάντως μέχρι αποφάνσεως οικουμενικής συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σκόπιμο να τους περιβάλλουμε με αγάπη και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία». Λέει ότι, τουλάχιστον, μέχρι να γίνει μια τέτοια σύνοδος, θα πρέπει «να τους περιβάλλουμε με αγάπη» -καμία αντίρηση- «και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία». Πάντως, δεν γράφει «να μείνουν εκεί που βίσκονται», όπως τους προτείνουν οι Οικουμενιστές.
Κύριε Ανδρεόπουλε, θα ήθελα τώρα εγώ να σας ζητήσω να απαντήσετε στα ερωτήματα που, πρώτος, έθεσα στον Σύνδεσμό σας, αλλά δεν μου απαντήσατε. Επαναλαμβάνω ορισμένα απ’ αυτά: 1ον Είναι δυνατόν η Εκκλησία του Χριστού που είναι άσπιλη και πλήρης φωτός και αληθείας, να περιθάλψει αιρετικές δοξασίες; 2ον Πως σχολιάζετε τους λόγους του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ότι οι Παπικοί εισήγαγαν καινούργιες (αιρετικές) διδασκαλίες, υποκινούμενοι από τον Διάβολο, του οποίου είναι όργανά του; 3ον Πλανήθηκε και συκοφάντησε τους Παπικούς ο Άγιος Νεκτάριος που έγραψε ένα δίτομο έργο που είναι καταπέλτης κατά του Παπισμού; 4ον Ήταν πλανεμένος και ο Γέροντας Παΐσιος, που θεωρούσε τον Παπισμό ως τον μεγαλύτερο εχθρό της Ορθοδοξίας; 5ον Πώς σχολιάζετε τους εξωφρενικούς λόγους του Βελλαρμίνου, ενός από τους «Αγίους» της Παπικής «Εκκλησίας» που έγραψε ότι: «Αν ο Πάπας καμιά μέρα επιβάλει αμαρτίες και απαγορεύσει αρετές, η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να πιστεύση, ότι οι αμαρτίες αυτές είναι καλές και ότι οι αρετές εκείνες είναι κακές»; 6ον Δεν σας προβληματίζει το γεγονός ότι πλήθος Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας πολέμησαν τον Παπισμό; (Μέγας Φώτιος, Γρηγόριος Παλαµάς, Μάρκος Ευγενικός, Συµεών Θεσσαλονίκης, Νικόδηµος Αγιορείτης, Αθανάσιος Πάριος, Κοσµάς Αιτωλός, Άγιος Νεκτάριος, Μελέτιος Γαλησιώτης και άλλοι). 7ον Αφού θεωρείτε Εκκλησία τον Παπισμό, γιατί δεν θεωρείτε και τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» Εκκλησία; Καμία Σύνοδος δεν τους έχει καταδικάσει μέχρι σήμερα, ενώ για τους Παπικούς υπάρχουν πολλές Συνοδικές καταδικαστικές αποφάσεις. 8ον Από πού βγάλατε το συμπέρασμα ότι η Εκκλησία της Ελλάδος θεωρεί Εκκλησία τον Παπισμό;
Βασίλης Κερμενιώτης
Υ.Γ. Ελπίζω την απάντηση αυτή να τη δω στο ιστολόγιο του Συνδέσμου σας. Πάντως το αρχικό μου κείμενο-κριτική δεν είδα να το δημοσιεύετε.
επανερχομαι για να δωσω καποιες εξηγησεις. Δεν εσπευσα να υπερασπισθω τον κ. Βασιλειο Κερμενιωτη με παρακλησι του ιδιου αλλα οσα εγραψα τα εγραψα με δικη μου και μονο πρωτοβουλια.
Σας υπενθυμισα οτι το επιχειρημα σας δεν ειναι καινουργιο, αλλα παληο. Και τοτε που το φερατε σας απαντησα αλλα "ουκ ηβουληθητε συνιεναι". Νομιζω οτι ο κ. Καθηγητης τοτε ηταν διδακτορας θεολογιας και οχι καθηγητης. Ηταν στα πρωτα βηματα της θεολογικης του καριερας. Και συνετασσοντο διαφορα κειμενα με την επιβλεψι του κ. Τσελεγκιδη. Και τυπωνονταν απο το πανεπιστημιο για την χρησι τους αποκλειστικα απο τους φοιτητες και μονον. Οι επισημες θεσεις του κ. Καθηγητου ειναι στα βιβλια που κυκλοφορουν δημοσια και επισημα.
Αλλα και δεν απαντατε κ. Ανδρεοπουλε στα ερωτηματα του κ. Κερμενιωτη. Γιατι; Δεν μπορειτε να απαντησετε, οπως εχετε υποχρεωσι, και ...κολησατε στις πανεπιστημιακες φοιτητικες σημειωσεις του κ. Τσελεγκιδη;
Αναφερετε και οτι καποτε δημοσιευατε κειμενα μου στην εφημεριδα της Λαρισης που εισαστε αρχισυντακτης. Και θα επρεπε να σας οφειλω δι αυτο... χαριτας. Και να μην σας εμφανιζομαι ως αχαριστος. Ουτε το ηξερα αυτο κ. Ανδρεοπουλε οτι εσεις μου τα δημοσιευατε τα κειμενα μου. Αλλα και αυτο τι σημαινει; Και γιατι σας ειμαι αχαριστος; Απο που βγαινει αυτο το συμπερασμα σας; Συμφωνουσατε τοτε μαζι μου και τα δημοσιευατε, οπως συνηθως γινεται. Και γραφατε εγκωμιαστικα κειμενα και για τον αγιο μητροπολιτη Θεολογο και για τους αγωνιζομενους. Μετεπειτα ομως εσεις αποχωρησατε απο τον τιτανιο αυτον ιερον αγωνα των εκλεκτων αγωνιζομενων της Λαρισας, ενω εγω παραμενω ακομα και σημερα, οπως οφειλω να το κανω, εγκωμιαστης και ενθερμος υπερασπιστης των ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ. Και καταντησατε να ειστε εγκωμιαστης του σημερινου επιβατου του θρονου, αφου τον κατελαβε οταν ζουσε ο μητροπολιτης Θεολογος και που οι αγιοι της Εκκλησιας Πατερες θεωρουν αυτους τους ανθρωπους "λυκους εν δορα προβατου". Σπουδασατε θεολογιαν κ. Ανδρεοπουλε και ελπιζω να μελετησατε καλα την ιστορια της Εκκλησιας και την ιστορικη Πρακτικη Της. Και η πρακτικη των αγιων και των πατερων, αποτελει τον οδοδεικτη για την τοποθετησι μας στα μετεπειτα παραπλησια εκκλησιαστικα ζητηματα. Και δεν σπευδουμε να ενταχθουμε οπου κλινη η πλάστιγξ και δεν γλυφουμε τους αηδεις νικητας. Μενουμε σταθεροι και αμετακινητοι στις θεσεις μας.
Μπορείτε να πιστεύετε ότι θέλετε για το βιβλίο (ότι το συνέταξαν κάποιοι άγνωστοι φοιτητές, υπό την επίβλεη του διδάκτορα τότε σημεριού καθηγητού, κλπ). Η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για βιβλίο του Καθηγητού κ. Τσελεγγίδη, το οποίο είναι επισημότατο (εκδοθέν από την Υπηρεσία Δημοσιευμάτων του Πανεπιστημίου - πιο επίσημο δεν γίνεται!).
Τηη πρώτη φορά που ασχολήθηκα με το θέμα (και προς Θεού, μόνο περί ...ανακαλύψεως ή περί ...αποκαλύψεως δεν πρόκειται! Ενα βιβλίο είναι που κυκλοφορεί κανονικότατα, όποιος θέλει το βρίσκει στον Πουρναρα Θεσ/νίκης, ή στην Υπηρεσία Δημοσιευμάτων του ΑΠΘ) μου απάντησε ο κ. Σημάτης, ο οποίος επιβεβαίωσε τό περιεχόμενο του βιβλίου, και ανέφερε τη πληροφορία ότι είχε γραφτεί το 1988, την εποχή που ο κ. Τσελεγγίδης ήταν λέκτορας. Εδημοσίευσε μάλιστα ο κ. Σημάτης και σχετικό άρθρο στον "Ορθόδοξο Τύπο".
Για τα κείμενά σας και τη δημοσίευσή τους στην εφημερίδα τη περίοδο του εκκλησιαστικού:
Κύριε Τσολογιάννη, με παρεξηγήσατε. Ποτέ δεν ζήτησα να με ευχαριστήσετε, το ξέρετε καλά αυτό, αυτό που είπα είναι ότι "θα περίμενα λιγότερη αχαριστία". Ισως να έκανα λάθος που ζήτησα έστω και αυτό. Συγχωρήστε με.
Τα κείμενά σας δεν τα δημοσίευα επειδή συμφωνούσα μαζί σας, αλλά επειδή πάντα πίστευα ως δημοσιογράφος ότι θα πρέπει να προβάλλω όλες τις απόψεις. Και η μοναδική εφημερίδα που δημοσίευε τα άρθρα σας ήταν τότε η εφημερίδα στην οποία ήμουν αρχισυντάκτης. Το έπραττα εκ καθήκοντος συνειδησιακού, και, φυσικά, ουδεμία χάρη μου οφείλετε, μάλλον εγώ σας οφείλω χάρη που στέλνατε κείμενα και βοηθούσατε την εφημερίδα να έχει ανοικτή και επί ίσοις όροις ενημέρωση. Εστω και μετά από τόσα χρόνια επιτρέψτε μου αδελφικώς να σας ευχαριστήσω εγώ.
1) Δόξα τω Θεώ, κατά πρώτον και κατ’ αρχήν που παραδέχεσθε ότι αυτά που καταθέτω για το βιβλίο και τις αναφορές εις αυτό του κ. Τσελεγγίδη είναι ΑΛΗΘΙΝΑ.
2) Κατά δεύτερον, αναγνωρίζοντας το γραφέν υπό του κ. Τσελεγγίδη ότι (αναφορικώς με τη καταδίκη της Ρ/Κ Εκκλησίας υπό τοπικών ορθοδόξων συνόδων…) «…Η απόφανση, βέβαια, αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο», υποστηρίζετε - παραδέχεσθε ότι «..όντως, πριν από 20 ή 25 χρόνια που γράφτηκαν αυτές οι σημειώσεις, ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να εκφράζει μια άποψη την οποία όμως σήμερα, ωριμότερος και εμπειρότερος, δεν αποδέχεται πλέον…».
Κύριε Κερμενιώτη στη ...«απανταχούσα» που στείλατε εις όλα τα θεολογικά ιστολόγια διατείνεσθε ότι, κατά την άποψή σας, αποτελεί «θεολογική σχιζοφρένεια» (sic!) να υποστηρίζεται, ως εγράφη εις την παρ’ ημίν ιστοσελίδα, ότι το Πατριαρχείο και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες «….θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου».
3) Να εικάσω κ. Κερμενιώτη ότι και την εκείνην (την προ 20ετίας – εγώ …αυτήν διδάχθηκα κ. Κερμενιώτη) άποψιν του κ. Τσελεγγίδη (την ταυτιζομένην εν προκειμένω με την αναφοράν εις το ιστολόγιο, την οποία όντως ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να ανεκάλεσε, την αποδέχονται όμως οι περισσότεροι εκ των πανεπιστημιακών θεολόγων) θεωρείτε ως πάσχουσα εκ θεολογικής «σχιζοφρενείας»; ‘Η μήπως θεωρείτε ως πάσχουσα εκ θεολογικής «σχιζοφρενείας» την σχετική αναφορά στο ιστολόγιο, άλλα εξαιρείτε εκ της ημετέρας αντιλήψεως περί «σχιζοφρενείας» την ταυτόσημον εκείνην αναφοράν του κ. Τσελεγγίδη μόνο και μόνο επειδή είναι του κ. Τσελεγγίδη;… Τι συμβαίνει αρα γε; Περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας επί του συγκεκριμένου.
4) Τις απόψεις μου για το θέμα του διαχριστιανικού διαλόγου μπορείτε να τις διαβάσετε στο άρθρο μου «Από τη Ραβέννα στη Θεσσαλονίκη…», το οποίο δημοσίευσα προ έτους περίπου στο Αmen.gr (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123 ), όπου, όπως θα διαπιστώστε, επικαλούμαι με πολύ σεβασμό τις απόψεις του πολύ σεβαστού εις εμένα, δασκάλου μου στο πανεπιστήμιο, κ. Τσελεγγίδη. Δεν έχω αντίρρηση να κάνουμε εις βάθος διάλογο για όσα θέματα θέλετε (και μετά πολλής αδελφικής χαράς), αλλά αφού πρώτα δώσετε τις δέουσες εξηγήσεις εις το ζήτημα που δημιουργήσατε για τον κ. Τσελεγγίδη.
Ο κ. Τσελεγγίδης είναι γνώστης του διαλόγου που διεξάγεται; Θεωρώ ότι πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ενημερωθή, αφού το όνομά του ακούγεται συνεχώς στα ιστολόγια. Αυτό τουλάχιστον απαιτεί η δεοντολογία.
Κύριε Ανδρεόπουλε, χαίρετε και πάλι. Απ’ ό,τι φαίνεται, ενοχληθήκατε πολύ από την επίμαχη φράση αλλά και από το όλο ύφος της ανοιχτής επιστολής μου προς το Σύνδεσμό σας. Ήταν, πράγματι, αρκετά σκληρό. Γράψατε, όμως, κάτι πολύ ωραίο: «Οταν λέγομεν ότι ευρισκόμεθα εις αντιπαράθεση μαζί σας κ. Κερμενιώτη, προς Θεού, δεν το εννοούμε με την έννοια της σύγκρουσης, αλλά της σύγκρισης απόψεων, γνωμών, θέσεων, κλπ.». Εδώ συμφωνούμε. Κύριε Χάρη, δεν σας γνωρίζω και δεν με γνωρίζετε. Κατά συνέπεια, η αντιπαράθεσή μας δεν ήταν συνέπεια προσωπικών διαφορών. Δεν έχουμε να χωρίσουμε ούτε αμπέλια, ούτε χωράφια. Το πεδίο της αντεπιχειρηματολογίας μας κινείται σε ένα σοβαρότατο πεδίο που είναι η Αγία Ορθόδοξη Πίστη μας. Αυτό που έγραψε ο Σύνδεσμός σας, ότι δηλαδή, ο Παπισμός έχει μεν αιρετικές κακοδοξίες (επισήμως διατυπωμένες, μέσω “συνόδων”, και στις οποίες εμμένει πεισματικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια), αλλά, παρ’ όλ’ αυτά είναι Εκκλησία του Χριστού, ήταν απαράδεκτο. Σας ενόχλησε η συγκεκριμένη έκφραση που χρησιμοποίησα; Ας την αλλάξουμε κι ας βάλουμε μια άλλη ηπιότερη στη θέση της. Η ουσία όμως δεν θα αλλάξει. Ούτε και το σημαντικό θέμα είναι το αν το εν γένει ύφος της επιστολής μου ήταν ή όχι «ανοίκειο». Ένα άσημο πρόσωπο από Πτολεμαϊδα άσκησε κριτική σε κάτι θεολόγους από Θεσσαλία. Και τι έγινε; Αυτό είναι το μείζον; Το ότι «θίχτηκε» ο εγωισμός και το image μας; Αν, ανθρωπίνως, σας ελύπησα, σας ζητώ συγγνώμη. Όμως, κύριε Ανδρεόπουλε, δεν είναι αυτή η ουσία, δεν είναι αυτό το μείζον θέμα. Το μείζον ζήτημα είναι ότι στις ημέρες μας γίνονται φοβερά πράγματα, πρωτοφανείς αβαρίες σε βάρος της Πίστης μας και, δυστυχώς, ο θεολογικός κόσμος της πατρίδας μας, που είναι το «άλας» και το «φως» της κοινωνίας μας (και της εκπαίδευσης), στέκεται παγερά αδιάφορος! Κύριε Ανδρεόπουλε, εσάς και το θεολογικό σας Σύνδεσμο: --- δεν σας πείραξε η αναγνώριση, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, των εκατοντάδων κακόδοξων προτεσταντικών ομολογιών – που για τις περισσότερες απ’ αυτές δεν ξέρουμε “από πού κρατάει η σκούφια” τους– ως «Εκκλησιών του Θεού»; --- δεν σας πίκρανε η ομολογία, εκ μέρους του Πατριαρχείου, ότι και άλλες Θρησκείες λατρεύουν τον ίδιο Θεό μ’ εμάς, μια ομολογία που στην ουσία ισοδυναμεί με άρνηση του Χριστιανισμού, προσβολή της Σταυρικής θυσίας του Κυρίου και των φρικτών μαρτυρίων που υπέστησαν οι Νεομάρτυρες που αρνήθηκαν να αλλαξοπιστίσουν; --- δεν σας ενόχλησε η παρουσία του Παναγιώτατου στην Εβραϊκή Συναγωγή και τα όσα απαράδεκτα εξεστόμησε εκεί; --- δεν σας έθλιψε το γεγονός ότι «ορθόδοξοι» Πατριάρχες δωρίζουν Κοράνια, προσβάλλοντας το Θεό, αφού το «ιερό» βιβλίο των μουσουλμάνων καταφέρεται με μένος εναντίον των Χριστιανών για τους οποίους λέει ότι διέστρεψαν και παραποίησαν Ευαγγέλιο; --- και τόσα άλλα…
Για όλα αυτά δεν σας είδαμε ποτέ να διαμαρτύρεσθε κύριε Ανδρεόπουλε.
Επίσης, δεν μου απαντήσατε στα ερωτήματα που σας έθεσα. Ουσιαστικά, λοιπόν, εσείς είσθε αυτός που διακόπτει τον μεταξύ μας διάλογο!
Σας εύχομαι, ειλικρινά, καλό υπόλοιπο της τεσσαρακοστής και καλή Ανάσταση.
Η σημερινή σου επιστολή μας έδωσε μεγάλη χαρά – γιατί πράγματι και όντως Βασίλη μπορούμε να έχουμε κάποιες διαφορετικές θεολογικές προσεγγίσεις, αλλά, παρά ταύτα, να ομιλούμε εν αγάπη, γιατί εμείς οι χριστιανοί – και δη οι ορθόδοξοι – δεν παίζουμε μπόξ, άλλως εννοούμε την αντιπαράθεση: ως σύγκριση ιδεών, γνωμών, θέσεων, απόψεων. Μας πίκρανες με τα σχήματα λόγου και τις ακραίες εκφράσεις, όχι επειδή έκανες κριτική (για εμάς σ’ αυτό το ιστολόγιο η κριτική αποτελεί οξυγόνο, φθάνει να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες της δεοντολογίας), αλλά γιατί αυτά τα σχήματα λόγου και οι ακραίες εκφράσεις που εχρησιμοποίησες δεν αρμόζουν στο θεολογικό διάλογο αδελφέ μας Βασίλη. Αρκούν τα πειστικά επιχειρήματα, κι’ όποιος πείθεται καλώς, όποιος δεν πείθεται καλή καρδιά – δεν χρειάζονται ύβρεις. Ταπείνωση και μετάνοια χρειαζόμαστε αδελφέ – ας αφήσουμε την έπαρση, τις κραυγές και τις «κορώνες» για άλλους.
Ασφαλώς δεν θα λύσουμε εμείς – δυό επαρχιώτες εκπαιδευτικοί - τα προβλήματα που παρουσιάζονται στον διαχριστιανικό διάλογο, όμως, αδελφέ μπορούμε να αποδείξουμε ότι το ήθος της ορθοδοξίας μπορεί κατά τη γνώμη μου να εκφρασθεί αυθεντικότερο και γνησιότερο από εμάς, τους ταπεινούς και καταφρονεμένους εκπαιδευτικούς της ελλαδικής επαρχίας, παρά από τους μεγαλόσχημους του κέντρου. Αυτό το ήθος το’ χει ανάγκη ο διαχριστιανικός διάλογος, αυτός το ήθος της Ορθοδοξίας είναι που συγκινεί και τους δυτικούς, τους πεπλανημένους ετεροδόξους αδελφούς μας, στους οποίους όχι απλώς πρέπει, αλλά οφείλουμε να τους δείξουμε του φως της αληθείας, τουτέστιν της Ορθοδοξίας, για να επανέλθουν στη Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, εκ της οποίας απεσχίσθησαν.
Τις θέσεις μου για τον διαχριστιανικό διάλογο τις έχω καταγράψει στο υπό τον τίτλο «Από τη Ραβέννα στη Θεσσαλονίκη» , άρθρο μου στο Amen.gr, http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123 , σε παρακαλώ να τις διαβάσεις με προσοχή και θα δείς ότι, καίτοι έχει γραφτεί προ έτους (Μαϊος του 2009), απαντά στις τωρινές σου ερωτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο δεν διακόπτω το διάλογο, αλλά τον επιθυμώ πολύ, θα περιμένω δε προς δημοσίευση τη απάντησή σου στο προαναφερθέν άρθρο μου για δημοσίευση στο ιστολόγιο έτσι ώστε να πάρουν μέρος στο διάλογο και άλλοι συνάδελφοι.
Ομοίως αντευχόμεθα εκ καρδίας μέσης καλό υπόλοιπο της Αγίας Τεσσαρακοστής και Καλή Ανάσταση!
Αγαπητέ αδελφέ και συνάδελφε Χάρη. Με όλη μου την καρδιά ανταποδίδω τις ευχές σου. Εύχομαι ο Κύριος να μας φωτίζει όλους ώστε να πράττουμε πάντα το Άγιο θέλημά Του.
16 σχόλια:
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ κ. ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗ.
H Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι ήδη αιρετική ή χρειάζεται απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρηθεί αιρετική;
Ο Κύριος Βασίλης Κερμενιώτης εκπαιδευτικός, κάτοικος Πτολεμαϊδας υπαγ. στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης, κλπ., διατείνεται ότι κατά την άποψή του αποτελεί «θεολογική σχιζοφρένεια» (sic!) να υποστηρίζεται, ως εγράφη εις την παρ’ ημίν ιστοσελίδα, ότι το Πατριαρχείο και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες «….θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου».
Αυτό εγράφη, στο ιστολόγιον, όντως. Ο κ. Κερμενιώτης το θεωρεί «θεολογική σχιζοφρένεια». Ας δούμε, όμως, ποια είναι η σχετική με το θέμα μας (χρειάζεται ή όχι απόφαση Οικουμενικής Συνόδου για να θεωρήσουμε τους Δυτικους χριστιανούς ως αιρετικούς;) άποψη διακεκριμένου τινός πανεπιστημιακού καθηγητού και δη της Δογματικής:
«Τόσο η Ρωμαιοκαθολική όσο και η Προτεσταντική Εκκλησία θεωρήθηκαν από τοπικές ορθόδοξες συνόδους ως ετερόδοξες και αιρετικές, αποκομμένες δηλαδή από τη μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία. Η απόφανση βέβαια αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο. Σήμερα υπάρχουν ορθόδοξοι θεολόγοι που παρά τις σαφείς διαφωνίες των ετεροδόξων Εκκλησιών σε θεμελιώδη δόγματα, όπως το τριαδικό, το χριστολογικό, το σωτηριολογικό, κ.α. θεωρούν τους πιστούς των Εκκλησιών αυτών ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη. Πάντως μέχρι αποφάνσεως οικουμενικής συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σκόπιμο να τους περιβάλλουμε με αγάπη και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία».
Η παραπάνω άποψη είναι καταγεγραμμένη στο υπό τον τίτλο «Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα – Σημειώσεις από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις», βιβλίο - διδακτικό εγχειρίδιο, το οποίο έχει εκδοθεί από την «Υπηρεσία δημοσιευμάτων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και ευρίσκεται η εν θέματι άποψη του κ. καθηγητού εις το Κεφάλαιον 5,, Περί Εκκλησιολογίας, σελίδα 38 του βιβλίου. Συγγραφέας του οποίου είναι ο κ. Δημ. Τσελαγγίδης.
Περιμένουμε τον σχολιασμό του κ. Κερμενιώτη επί αυτής της απόψεως, του κ. Τσελεγγίδη (αν, επί παραδείγματι, τη θεωρεί - και αυτή - …«σχιζοφρενική», κλπ). Και, φυσικά, θα επανέλθουμε.
Για τον "Θεολογικό Σύνδεσμο Λάρισας",
Χάρης Ανδρεόπουλος
Διάβασα πριν από λίγο το σχόλιο του κυρίου συναδέλφου. Αύριο το πρωί θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω με τον κ. Τσελεγγίδη, μια και το, εν λόγω, σχόλιο τον αφορά άμεσα και, ως εκ τούτου, αυτός πρέπει να απαντήσει.
Πάντως, μέσα στην επιστολή μου έθεσα κάποια ουσιώδη ερωτήματα στο "Θεολογικό Σύνδεσμο Λάρισας", στα οποία δεν βλέπω να απαντάει ο εκπρόσωπός του κ. Χάρης Ανδρεόπουλος.
Βασίλης Κερμενιώτης
Κύριε Κερμενιώτη, κατ' αρχήν καλησπέρα σας!
Κατά δεύτερον, μη προσπαθείτε να υπεκφύγετε!..
Aπαντήστε σας παρακαλώ στο πολύ απλό ερώτημα που σας έθεσα...
Αν αμφιβάλετε για τα γραφόμενά μου περί των γραφομένων στο βιβλίο
"Δυτική Θεολογία και Πνευματικότητα – Σημειώσεις από τις πανεπιστημιακές παραδόσεις", γράψτε μου το e-mail σας να σας το στείλω τώρα σε copy τις σχετικές σελίδες...
Αφήστε κατά μέρος τον αξιότιμο καθηγητή κ. Τσελεγγίδη και το άν θα πρέπει να απαντήσει αυτός...
Δεν ευρίσκομαι σε αντιπαράθεσή με τον κατά πάντα σεβαστό καθηγητή (μου), αλλά με σας που θέλετε να κάνετε τον "καθηγητή", αλλά με τρόπο και ύφος ανοίκειο για καθηγητή.
(Εσείς κάνετε κρίσεις και σχολιασμούς και περιμένετε ν' απαντήσουν άλλοι για σας; Τι ...άνετος που είσθε κύριε συνάδελφε..)
Περιμένουμε την (δική σας, εννοείται)απάντησή.
Χάρης Ανδρεόπουλος
Παρακαλώ θα ήθελα μία απάντηση στο εξής ερώτημα: "Τι ακριβώς είναι ο θεολογικός σύνδεσμος Λάρισας και ποιοι τον αποτελούν";
Όπως είδα στις φωτογραφίες που δημοσιεύονται στη σελίδα του "θεολογικού Συνδέσμου", μάλλον ο μέσος όρος ηλικίας του "πολυπληθούς ακροατηρίου" θα πρέπει να μας προβληματίσει.
ΣΧΟΛΙΟ 1:
Αγαπητέ κ. Ανδρεόπουλε, χαίρετε.
Δεν «υπεκφεύγω» λέγοντάς σας ότι ο καταλληλότερος για να απαντήσει στο σχολιασμό σας είναι ο κ. Τσελεγγίδης, διότι αυτός έχει την ευθύνη της συγγραφής των παλαιών Πανεπιστημιακών σημειώσεων που έχετε στο αρχείο σας. Αφού επιμένετε όμως τόσο φορτικά στο να πάρετε απάντηση από μένα, θα σας πω την άποψή μου:
Γράφει ο κ. Καθηγητής:
- «Τόσο η Ρωμαιοκαθολική όσο και η Προτεσταντική Εκκλησία θεωρήθηκαν από τοπικές ορθόδοξες συνόδους ως ετερόδοξες και αιρετικές, αποκομμένες δηλαδή από τη μια, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία». Αληθές και ορθό. Πάμε παρακάτω.
- «Η απόφανση, βέβαια, αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο». Αυτό είναι το σημείο στο οποίο που εσείς εστιάζεστε. Όντως, πριν από 20 ή 25 χρόνια που γράφτηκαν αυτές οι σημειώσεις, ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να εκφράζει μια άποψη την οποία όμως σήμερα, ωριμότερος και εμπειρότερος, δεν αποδέχεται πλέον, αφού ξεκάθαρα είπε, στην προχθεσινή ομιλία του ότι : «Με την προσθήκη του Filioque οι Δυτικοί στο σύνολό τους -Ρωμαιοκαθολικοί δηλαδή και Προτεστάντες- ξέπεσαν από την Εκκλησία και αφορίστηκαν επισήμως από αυτήν».
- «Σήμερα υπάρχουν ορθόδοξοι θεολόγοι που παρά τις σαφείς διαφωνίες των ετεροδόξων Εκκλησιών σε θεμελιώδη δόγματα, όπως το τριαδικό, το χριστολογικό, το σωτηριολογικό, κ.α. θεωρούν τους πιστούς των Εκκλησιών αυτών ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη». Εδώ ο κ. Καθηγητής κάνει απλά μια παρατήρηση-διαπίστωση. Ότι, δηλαδή, υπάρχουν σύγχρονοι θεολόγοι που παρά τις σημαντικές δογματικές αποκλίσεις των ετεροδόξων, δεν τους θεωρούν εκτός Εκκλησίας, αλλά τους θεωρούν «ως ασθενή μέλη της μιας Εκκλησίας, στην οποία ανήκουν και οι Ορθόδοξοι ως υγιά μέλη». Το αναφέρει απλά. Δεν δίδει την εντύπωση ότι υιοθετεί αυτή την άποψη.
- «Πάντως μέχρι αποφάνσεως οικουμενικής συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι σκόπιμο να τους περιβάλλουμε με αγάπη και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία». Λέει ότι, τουλάχιστον, μέχρι να γίνει μια τέτοια σύνοδος, θα πρέπει «να τους περιβάλλουμε με αγάπη» -καμία αντίρηση- «και να περιμένουμε την επιστροφή τους στην Ορθοδοξία». Πάντως, δεν γράφει «να μείνουν εκεί που βίσκονται», όπως τους προτείνουν οι Οικουμενιστές.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ
ΣΧΟΛΙΟ 2:
Κύριε Ανδρεόπουλε, θα ήθελα τώρα εγώ να σας ζητήσω να απαντήσετε στα ερωτήματα που, πρώτος, έθεσα στον Σύνδεσμό σας, αλλά δεν μου απαντήσατε. Επαναλαμβάνω ορισμένα απ’ αυτά:
1ον Είναι δυνατόν η Εκκλησία του Χριστού που είναι άσπιλη και πλήρης φωτός και αληθείας, να περιθάλψει αιρετικές δοξασίες;
2ον Πως σχολιάζετε τους λόγους του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ότι οι Παπικοί εισήγαγαν καινούργιες (αιρετικές) διδασκαλίες, υποκινούμενοι από τον Διάβολο, του οποίου είναι όργανά του;
3ον Πλανήθηκε και συκοφάντησε τους Παπικούς ο Άγιος Νεκτάριος που έγραψε ένα δίτομο έργο που είναι καταπέλτης κατά του Παπισμού;
4ον Ήταν πλανεμένος και ο Γέροντας Παΐσιος, που θεωρούσε τον Παπισμό ως τον μεγαλύτερο εχθρό της Ορθοδοξίας;
5ον Πώς σχολιάζετε τους εξωφρενικούς λόγους του Βελλαρμίνου, ενός από τους «Αγίους» της Παπικής «Εκκλησίας» που έγραψε ότι: «Αν ο Πάπας καμιά μέρα επιβάλει αμαρτίες και απαγορεύσει αρετές, η Εκκλησία είναι υποχρεωμένη να πιστεύση, ότι οι αμαρτίες αυτές είναι καλές και ότι οι αρετές εκείνες είναι κακές»;
6ον Δεν σας προβληματίζει το γεγονός ότι πλήθος Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας πολέμησαν τον Παπισμό; (Μέγας Φώτιος, Γρηγόριος Παλαµάς, Μάρκος Ευγενικός, Συµεών Θεσσαλονίκης, Νικόδηµος Αγιορείτης, Αθανάσιος Πάριος, Κοσµάς Αιτωλός, Άγιος Νεκτάριος, Μελέτιος Γαλησιώτης και άλλοι).
7ον Αφού θεωρείτε Εκκλησία τον Παπισμό, γιατί δεν θεωρείτε και τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά» Εκκλησία; Καμία Σύνοδος δεν τους έχει καταδικάσει μέχρι σήμερα, ενώ για τους Παπικούς υπάρχουν πολλές Συνοδικές καταδικαστικές αποφάσεις.
8ον Από πού βγάλατε το συμπέρασμα ότι η Εκκλησία της Ελλάδος θεωρεί Εκκλησία τον Παπισμό;
Βασίλης Κερμενιώτης
Υ.Γ. Ελπίζω την απάντηση αυτή να τη δω στο ιστολόγιο του Συνδέσμου σας. Πάντως το αρχικό μου κείμενο-κριτική δεν είδα να το δημοσιεύετε.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ είπε...
ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΙ ΣΤΟΝ κ. ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟ
Αγαπητε κ. Ανδρεοπουλε
επανερχομαι για να δωσω καποιες εξηγησεις.
Δεν εσπευσα να υπερασπισθω τον κ. Βασιλειο Κερμενιωτη με παρακλησι του ιδιου αλλα οσα εγραψα τα εγραψα με δικη μου και μονο πρωτοβουλια.
Σας υπενθυμισα οτι το επιχειρημα σας δεν ειναι καινουργιο, αλλα παληο.
Και τοτε που το φερατε σας απαντησα αλλα "ουκ ηβουληθητε συνιεναι".
Νομιζω οτι ο κ. Καθηγητης τοτε ηταν διδακτορας θεολογιας και οχι καθηγητης.
Ηταν στα πρωτα βηματα της θεολογικης του καριερας.
Και συνετασσοντο διαφορα κειμενα με την επιβλεψι του κ. Τσελεγκιδη.
Και τυπωνονταν απο το πανεπιστημιο για την χρησι τους αποκλειστικα απο τους φοιτητες και μονον.
Οι επισημες θεσεις του κ. Καθηγητου ειναι στα βιβλια που κυκλοφορουν δημοσια και επισημα.
Αλλα και δεν απαντατε κ. Ανδρεοπουλε στα ερωτηματα του κ. Κερμενιωτη. Γιατι;
Δεν μπορειτε να απαντησετε, οπως εχετε υποχρεωσι, και ...κολησατε στις πανεπιστημιακες φοιτητικες σημειωσεις του κ. Τσελεγκιδη;
Αναφερετε και οτι καποτε δημοσιευατε κειμενα μου στην εφημεριδα της Λαρισης που εισαστε αρχισυντακτης.
Και θα επρεπε να σας οφειλω δι αυτο... χαριτας.
Και να μην σας εμφανιζομαι ως αχαριστος.
Ουτε το ηξερα αυτο κ. Ανδρεοπουλε οτι εσεις μου τα δημοσιευατε τα κειμενα μου.
Αλλα και αυτο τι σημαινει;
Και γιατι σας ειμαι αχαριστος;
Απο που βγαινει αυτο το συμπερασμα σας;
Συμφωνουσατε τοτε μαζι μου και τα δημοσιευατε, οπως συνηθως γινεται.
Και γραφατε εγκωμιαστικα κειμενα και για τον αγιο μητροπολιτη Θεολογο και για τους αγωνιζομενους.
Μετεπειτα ομως εσεις αποχωρησατε απο τον τιτανιο αυτον ιερον αγωνα των εκλεκτων αγωνιζομενων της Λαρισας, ενω εγω παραμενω ακομα και σημερα, οπως οφειλω να το κανω, εγκωμιαστης και ενθερμος υπερασπιστης των ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ.
Και καταντησατε να ειστε εγκωμιαστης του σημερινου επιβατου του θρονου, αφου τον κατελαβε οταν ζουσε ο μητροπολιτης Θεολογος και που οι αγιοι της Εκκλησιας Πατερες θεωρουν αυτους τους ανθρωπους "λυκους εν δορα προβατου".
Σπουδασατε θεολογιαν κ. Ανδρεοπουλε και ελπιζω να μελετησατε καλα την ιστορια της Εκκλησιας και την ιστορικη Πρακτικη Της.
Και η πρακτικη των αγιων και των πατερων, αποτελει τον οδοδεικτη για την τοποθετησι μας στα μετεπειτα παραπλησια εκκλησιαστικα ζητηματα.
Και δεν σπευδουμε να ενταχθουμε οπου κλινη η πλάστιγξ και δεν γλυφουμε τους αηδεις νικητας.
Μενουμε σταθεροι και αμετακινητοι στις θεσεις μας.
Οδυσσεας Τσολογιαννης
ΠΡΟΣ, Κον Τσολογιάννη:
Κύριε Τσολογιάννη χαίρετε!
Μπορείτε να πιστεύετε ότι θέλετε για το βιβλίο (ότι το συνέταξαν κάποιοι άγνωστοι φοιτητές, υπό την επίβλεη του διδάκτορα τότε σημεριού καθηγητού, κλπ). Η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για βιβλίο του Καθηγητού κ. Τσελεγγίδη, το οποίο είναι επισημότατο (εκδοθέν από την Υπηρεσία Δημοσιευμάτων του Πανεπιστημίου - πιο επίσημο δεν γίνεται!).
Τηη πρώτη φορά που ασχολήθηκα με το θέμα (και προς Θεού, μόνο περί ...ανακαλύψεως ή περί ...αποκαλύψεως δεν πρόκειται! Ενα βιβλίο είναι που κυκλοφορεί κανονικότατα, όποιος θέλει το βρίσκει στον Πουρναρα Θεσ/νίκης, ή στην Υπηρεσία Δημοσιευμάτων του ΑΠΘ) μου απάντησε ο
κ. Σημάτης, ο οποίος επιβεβαίωσε τό περιεχόμενο του βιβλίου, και ανέφερε τη πληροφορία ότι είχε γραφτεί το 1988, την εποχή που ο κ. Τσελεγγίδης ήταν λέκτορας. Εδημοσίευσε μάλιστα ο κ. Σημάτης και σχετικό άρθρο στον "Ορθόδοξο Τύπο".
Για τα κείμενά σας και τη δημοσίευσή τους στην εφημερίδα τη περίοδο του εκκλησιαστικού:
Κύριε Τσολογιάννη, με παρεξηγήσατε. Ποτέ δεν ζήτησα να με ευχαριστήσετε, το ξέρετε καλά αυτό, αυτό που είπα είναι ότι "θα περίμενα λιγότερη αχαριστία". Ισως να έκανα λάθος που ζήτησα έστω και αυτό. Συγχωρήστε με.
Τα κείμενά σας δεν τα δημοσίευα επειδή συμφωνούσα μαζί σας, αλλά επειδή πάντα πίστευα ως δημοσιογράφος ότι θα πρέπει να προβάλλω όλες τις απόψεις. Και η μοναδική εφημερίδα που δημοσίευε τα άρθρα σας ήταν τότε η εφημερίδα στην οποία ήμουν αρχισυντάκτης. Το έπραττα εκ καθήκοντος συνειδησιακού, και, φυσικά, ουδεμία χάρη μου οφείλετε, μάλλον εγώ σας οφείλω χάρη που στέλνατε κείμενα και βοηθούσατε την εφημερίδα να έχει ανοικτή και επί ίσοις όροις ενημέρωση. Εστω και μετά από τόσα χρόνια επιτρέψτε μου αδελφικώς να σας ευχαριστήσω εγώ.
Να είσθε καλά!
Χάρης Ανδρεόπουλος
Pρος Κον Κερμενιώτην, εκπαιδευτικό¨.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!...
Αγαπητέ κύριε Κερμενιώτη, δόξα τω Θεώ!
1) Δόξα τω Θεώ, κατά πρώτον και κατ’ αρχήν που παραδέχεσθε ότι αυτά που καταθέτω για το βιβλίο και τις αναφορές εις αυτό του κ. Τσελεγγίδη είναι ΑΛΗΘΙΝΑ.
2) Κατά δεύτερον, αναγνωρίζοντας το γραφέν υπό του κ. Τσελεγγίδη ότι (αναφορικώς με τη καταδίκη της Ρ/Κ Εκκλησίας υπό τοπικών ορθοδόξων συνόδων…) «…Η απόφανση, βέβαια, αυτή δεν είναι οριστική και τελεσίδικη, αφού δεν θεσπίσθηκε από οικουμενική σύνοδο», υποστηρίζετε - παραδέχεσθε ότι «..όντως, πριν από 20 ή 25 χρόνια που γράφτηκαν αυτές οι σημειώσεις, ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να εκφράζει μια άποψη την οποία όμως σήμερα, ωριμότερος και εμπειρότερος, δεν αποδέχεται πλέον…».
Κύριε Κερμενιώτη στη ...«απανταχούσα» που στείλατε εις όλα τα θεολογικά ιστολόγια διατείνεσθε ότι, κατά την άποψή σας, αποτελεί «θεολογική σχιζοφρένεια» (sic!) να υποστηρίζεται, ως εγράφη εις την παρ’ ημίν ιστοσελίδα, ότι το Πατριαρχείο και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίες «….θεωρούν μεν αιρετικές τις δοξασίες των Ρωμαιοκαθολικών για το «filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα, αλλά όχι και αιρετική σύμπασα της Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρξε προς τούτο απόφαση Οικουμενικής Συνόδου».
3) Να εικάσω κ. Κερμενιώτη ότι και την εκείνην (την προ 20ετίας – εγώ …αυτήν διδάχθηκα κ. Κερμενιώτη) άποψιν του κ. Τσελεγγίδη (την ταυτιζομένην εν προκειμένω με την αναφοράν εις το ιστολόγιο, την οποία όντως ο κ. Τσελεγγίδης φαίνεται να ανεκάλεσε, την αποδέχονται όμως οι περισσότεροι εκ των πανεπιστημιακών θεολόγων) θεωρείτε ως πάσχουσα εκ θεολογικής «σχιζοφρενείας»; ‘Η μήπως θεωρείτε ως πάσχουσα εκ θεολογικής «σχιζοφρενείας» την σχετική αναφορά στο ιστολόγιο, άλλα εξαιρείτε εκ της ημετέρας αντιλήψεως περί «σχιζοφρενείας» την ταυτόσημον εκείνην αναφοράν του κ. Τσελεγγίδη μόνο και μόνο επειδή είναι του κ. Τσελεγγίδη;… Τι συμβαίνει αρα γε; Περιμένω με ανυπομονησία την απάντησή σας επί του συγκεκριμένου.
4) Τις απόψεις μου για το θέμα του διαχριστιανικού διαλόγου μπορείτε να τις διαβάσετε στο άρθρο μου «Από τη Ραβέννα στη Θεσσαλονίκη…», το οποίο δημοσίευσα προ έτους περίπου στο Αmen.gr (http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123 ), όπου, όπως θα διαπιστώστε, επικαλούμαι με πολύ σεβασμό τις απόψεις του πολύ σεβαστού εις εμένα, δασκάλου μου στο πανεπιστήμιο, κ. Τσελεγγίδη. Δεν έχω αντίρρηση να κάνουμε εις βάθος διάλογο για όσα θέματα θέλετε (και μετά πολλής αδελφικής χαράς), αλλά αφού πρώτα δώσετε τις δέουσες εξηγήσεις εις το ζήτημα που δημιουργήσατε για τον κ. Τσελεγγίδη.
Διαβάζοντας κάποιος όλες αυτές τις αποκαλύψεις το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κουνήσει λυπημένα το κεφάλι του!
Ο κ. Τσελεγγίδης είναι γνώστης του διαλόγου που διεξάγεται; Θεωρώ ότι πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ενημερωθή, αφού το όνομά του ακούγεται συνεχώς στα ιστολόγια. Αυτό τουλάχιστον απαιτεί η δεοντολογία.
Πολλές πραγματικότητες, άγνωστες σε πολλούς, έβγαλε "στη φόρα" αυτός ο διάλογος. Τι να πεις!
Κύριε Ανδρεόπουλε, χαίρετε και πάλι.
Απ’ ό,τι φαίνεται, ενοχληθήκατε πολύ από την επίμαχη φράση αλλά και από το όλο ύφος της ανοιχτής επιστολής μου προς το Σύνδεσμό σας. Ήταν, πράγματι, αρκετά σκληρό. Γράψατε, όμως, κάτι πολύ ωραίο: «Οταν λέγομεν ότι ευρισκόμεθα εις αντιπαράθεση μαζί σας κ. Κερμενιώτη, προς Θεού, δεν το εννοούμε με την έννοια της σύγκρουσης, αλλά της σύγκρισης απόψεων, γνωμών, θέσεων, κλπ.». Εδώ συμφωνούμε. Κύριε Χάρη, δεν σας γνωρίζω και δεν με γνωρίζετε. Κατά συνέπεια, η αντιπαράθεσή μας δεν ήταν συνέπεια προσωπικών διαφορών. Δεν έχουμε να χωρίσουμε ούτε αμπέλια, ούτε χωράφια. Το πεδίο της αντεπιχειρηματολογίας μας κινείται σε ένα σοβαρότατο πεδίο που είναι η Αγία Ορθόδοξη Πίστη μας. Αυτό που έγραψε ο Σύνδεσμός σας, ότι δηλαδή, ο Παπισμός έχει μεν αιρετικές κακοδοξίες (επισήμως διατυπωμένες, μέσω “συνόδων”, και στις οποίες εμμένει πεισματικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια), αλλά, παρ’ όλ’ αυτά είναι Εκκλησία του Χριστού, ήταν απαράδεκτο. Σας ενόχλησε η συγκεκριμένη έκφραση που χρησιμοποίησα; Ας την αλλάξουμε κι ας βάλουμε μια άλλη ηπιότερη στη θέση της. Η ουσία όμως δεν θα αλλάξει. Ούτε και το σημαντικό θέμα είναι το αν το εν γένει ύφος της επιστολής μου ήταν ή όχι «ανοίκειο». Ένα άσημο πρόσωπο από Πτολεμαϊδα άσκησε κριτική σε κάτι θεολόγους από Θεσσαλία. Και τι έγινε; Αυτό είναι το μείζον; Το ότι «θίχτηκε» ο εγωισμός και το image μας; Αν, ανθρωπίνως, σας ελύπησα, σας ζητώ συγγνώμη. Όμως, κύριε Ανδρεόπουλε, δεν είναι αυτή η ουσία, δεν είναι αυτό το μείζον θέμα. Το μείζον ζήτημα είναι ότι στις ημέρες μας γίνονται φοβερά πράγματα, πρωτοφανείς αβαρίες σε βάρος της Πίστης μας και, δυστυχώς, ο θεολογικός κόσμος της πατρίδας μας, που είναι το «άλας» και το «φως» της κοινωνίας μας (και της εκπαίδευσης), στέκεται παγερά αδιάφορος!
Κύριε Ανδρεόπουλε, εσάς και το θεολογικό σας Σύνδεσμο:
--- δεν σας πείραξε η αναγνώριση, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, των εκατοντάδων κακόδοξων προτεσταντικών ομολογιών – που για τις περισσότερες απ’ αυτές δεν ξέρουμε “από πού κρατάει η σκούφια” τους– ως «Εκκλησιών του Θεού»;
--- δεν σας πίκρανε η ομολογία, εκ μέρους του Πατριαρχείου, ότι και άλλες Θρησκείες λατρεύουν τον ίδιο Θεό μ’ εμάς, μια ομολογία που στην ουσία ισοδυναμεί με άρνηση του Χριστιανισμού, προσβολή της Σταυρικής θυσίας του Κυρίου και των φρικτών μαρτυρίων που υπέστησαν οι Νεομάρτυρες που αρνήθηκαν να αλλαξοπιστίσουν;
--- δεν σας ενόχλησε η παρουσία του Παναγιώτατου στην Εβραϊκή Συναγωγή και τα όσα απαράδεκτα εξεστόμησε εκεί;
--- δεν σας έθλιψε το γεγονός ότι «ορθόδοξοι» Πατριάρχες δωρίζουν Κοράνια, προσβάλλοντας το Θεό, αφού το «ιερό» βιβλίο των μουσουλμάνων καταφέρεται με μένος εναντίον των Χριστιανών για τους οποίους λέει ότι διέστρεψαν και παραποίησαν Ευαγγέλιο;
--- και τόσα άλλα…
Για όλα αυτά δεν σας είδαμε ποτέ να διαμαρτύρεσθε κύριε Ανδρεόπουλε.
Επίσης, δεν μου απαντήσατε στα ερωτήματα που σας έθεσα. Ουσιαστικά, λοιπόν, εσείς είσθε αυτός που διακόπτει τον μεταξύ μας διάλογο!
Σας εύχομαι, ειλικρινά, καλό υπόλοιπο της τεσσαρακοστής και καλή Ανάσταση.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ
ΠΡΟΣ, Κον Βασίλειο Κερμενιώτη,
Εκπαιδευτικό, Πτολεμαϊδα
Aγαπητέ μας εν Χριστώ αδελφέ, χαίρε!
Η σημερινή σου επιστολή μας έδωσε μεγάλη χαρά – γιατί πράγματι και όντως Βασίλη μπορούμε να έχουμε κάποιες διαφορετικές θεολογικές προσεγγίσεις, αλλά, παρά ταύτα, να ομιλούμε εν αγάπη, γιατί εμείς οι χριστιανοί – και δη οι ορθόδοξοι – δεν παίζουμε μπόξ, άλλως εννοούμε την αντιπαράθεση: ως σύγκριση ιδεών, γνωμών, θέσεων, απόψεων. Μας πίκρανες με τα σχήματα λόγου και τις ακραίες εκφράσεις, όχι επειδή έκανες κριτική (για εμάς σ’ αυτό το ιστολόγιο η κριτική αποτελεί οξυγόνο, φθάνει να τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες της δεοντολογίας), αλλά γιατί αυτά τα σχήματα λόγου και οι ακραίες εκφράσεις που εχρησιμοποίησες δεν αρμόζουν στο θεολογικό διάλογο αδελφέ μας Βασίλη. Αρκούν τα πειστικά επιχειρήματα, κι’ όποιος πείθεται καλώς, όποιος δεν πείθεται καλή καρδιά – δεν χρειάζονται ύβρεις. Ταπείνωση και μετάνοια χρειαζόμαστε αδελφέ – ας αφήσουμε την έπαρση, τις κραυγές και τις «κορώνες» για άλλους.
Ασφαλώς δεν θα λύσουμε εμείς – δυό επαρχιώτες εκπαιδευτικοί - τα προβλήματα που παρουσιάζονται στον διαχριστιανικό διάλογο, όμως, αδελφέ μπορούμε να αποδείξουμε ότι το ήθος της ορθοδοξίας μπορεί κατά τη γνώμη μου να εκφρασθεί αυθεντικότερο και γνησιότερο από εμάς, τους ταπεινούς και καταφρονεμένους εκπαιδευτικούς της ελλαδικής επαρχίας, παρά από τους μεγαλόσχημους του κέντρου. Αυτό το ήθος το’ χει ανάγκη ο διαχριστιανικός διάλογος, αυτός το ήθος της Ορθοδοξίας είναι που συγκινεί και τους δυτικούς, τους πεπλανημένους ετεροδόξους αδελφούς μας, στους οποίους όχι απλώς πρέπει, αλλά οφείλουμε να τους δείξουμε του φως της αληθείας, τουτέστιν της Ορθοδοξίας, για να επανέλθουν στη Μια, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, εκ της οποίας απεσχίσθησαν.
Τις θέσεις μου για τον διαχριστιανικό διάλογο τις έχω καταγράψει στο υπό τον τίτλο «Από τη Ραβέννα στη Θεσσαλονίκη» , άρθρο μου στο Amen.gr, http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=123 , σε παρακαλώ να τις διαβάσεις με προσοχή και θα δείς ότι, καίτοι έχει γραφτεί προ έτους (Μαϊος του 2009), απαντά στις τωρινές σου ερωτήσεις. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο δεν διακόπτω το διάλογο, αλλά τον επιθυμώ πολύ, θα περιμένω δε προς δημοσίευση τη απάντησή σου στο προαναφερθέν άρθρο μου για δημοσίευση στο ιστολόγιο έτσι ώστε να πάρουν μέρος στο διάλογο και άλλοι συνάδελφοι.
Ομοίως αντευχόμεθα εκ καρδίας μέσης καλό υπόλοιπο της Αγίας Τεσσαρακοστής και Καλή Ανάσταση!
Για το blog «Θεολογικός Σύνδεσμος Λάρισας»
Χάρης Ανδρεόπουλος
Αγαπητέ αδελφέ και συνάδελφε Χάρη. Με όλη μου την καρδιά ανταποδίδω τις ευχές σου. Εύχομαι ο Κύριος να μας φωτίζει όλους ώστε να πράττουμε πάντα το Άγιο θέλημά Του.
Βασίλης Κερμενιώτης
Δημοσίευση σχολίου