ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣΠραξ. Απ. Β΄ 1-11
Γράφει ο Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,
Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Αισθάνεται τόσο πολύ αδύνατος ο άνθρωπος στο να κάνει λόγο για το μοναδικό γεγονός της Πεντηκοστής. Για το λόγο αυτό, προτιμότερο θα ήταν, μέσα σε πνεύμα σιωπής, να βιώσει όσο το δυνατόν, τα μεγαλεία του Θεού.
Ωστόσο, επιβάλλεται να υπογραμμίσουμε ότι η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος, που εμφανίστηκε «ωσεί γλώσσαι πυρός», συν τοις άλλοις, σκοπό έχει να μας αποκαλύψει την καθαρτική και φωτιστική ιδιότητα των ακτίστων κοινών ενεργειών της Αγίας Τριάδος.
Όπως η φωτιά κάνει στάχτη κάθε τι που δεν μπορεί να αντέξει στην παρουσία της, έτσι και πολύ περισσότερο, το πυρ του Αγίου Πνεύματος, κατακαίει κάθε τι το γήϊνο και ακάθαρτο που φέρει ο άνθρωπος μέσα του, με αποτέλεσμα να τον εξαγιάζει και να τον αναγεννά.......
Αλλά η φωτιά, όχι μόνο κατακαίει μα και θερμαίνει! Θερμαίνει λοιπόν η δωρεά του Αγίου Πνεύματος τις καρδιές των πιστών και κάνει το εσωτερικό τους, αφού πρώτα βέβαια το καθαρίσει, να φλέγεται για την αγάπη και τη δόξα του Χριστού.
Όμως, καταπληκτική ιδιότητα της φωτιάς, είναι και ο φωτισμός που εκπέμπει αυτή στο χώρο που θερμαίνει. Κι έχει τόση ανάγκη ο άνθρωπος από το φως! Τίποτε άλλο δεν διψάει η όλη ύπαρξη μας τόσο πολύ, όσο το φως εντός του οποίου αισθανόμαστε ότι ζούμε μέσα στο φυσικό μας χώρο.
Αν τώρα μελετήσουμε προσεκτικά το Αποστολικό Ανάγνωσμα της εορτής, αν εμβαθύνουμε στα θεία νοήματα που μας καταγράφει ο Έλληνας Ευαγγελιστής Λουκάς, και στη συνέχεια παρακολουθήσουμε την πορεία των θείων Αποστόλων για τον ευαγγελισμό του κόσμου, τότε με συγκίνηση θα διαπιστώσουμε ότι αυτά που περιγράψαμε πριν, πραγματοποιούνται στα πρόσωπα των μαθητών κατά τρόπο υπερθαύμαστο.
Ναι, αυτό το Πανάγιον Πνεύμα που ιδρύει κατά την ημέρα της Πεντηκοστής την Εκκλησία του Χριστού, αυτή η θεία δωρεά που «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας», αυτό το πυρ, ανακαινίζει τους φωστήρες της οικουμένης, με αποτελέσματα τόσο θαυμαστά που είναι αδύνατον να συλλάβει και η πλέον τολμηρή φαντασία!
Βεβαίως, είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι και εμείς οι ίδιοι ελάβαμε από τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Η ευλογημένη ημέρα του βαπτίσματος μας, σηματοδοτεί αυτές τις δωρεές που λάβαμε δια του μυστηρίου του Χρίσματος. Και η ημέρα αυτή είναι τόσο σημαντική, αφού πολιτογραφηθήκαμε στον ουρανό δια της στρατευομένης μας Εκκλησίας.
Ποτέ πλέον δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι εφ’ εξής, ανήκουμε οργανικά πλέον στο σώμα του Χριστού. Στην Εκκλησία Του την Αγία, της οποίας αποτελούμε μέλη, με ό,τι βέβαια αυτό συνεπάγεται.
Αυτή δε η δωρεά που λάβαμε, χαρίζει στην ψυχή μας ένα κάλλος πνευματικό και ουράνιο, το οποίο όχι απλώς διατηρείται, αλλά και επαυξάνει δια της συμμετοχής μας και στα άλλα μυστήρια. Μάλιστα το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας του Δεσποτικού Σώματος και Αίματος του Χριστού, είναι αυτό που μας κάνει περισσότερο όλων να τροφοδοτούμαστε και να οδηγούμαστε στον προορισμό μας.
Αυτή λοιπόν η μετοχή μας στις δωρεές του Παρακλήτου, κάνει όλον εν και περισσότερο την ψυχή μας αγνή και λαμπρή. Επιπλέον της χαρίζει δύναμη, καρτερία και αντοχή, ώστε να βιώνει την αρετή και να την ακτινοβολεί. Στους Αγίους μάλιστα, που η κατάσταση αυτή βιώνεται ενεργώς, η χάρις διαποτίζει όχι μόνο την ψυχή, αλλά και το σώμα τους, με αποτέλεσμα όσο ζουν να ακτινοβολούν ποικιλοτρόπως αυτά τα θεία χαρίσματα, αλλά και μετά θάνατον, τα Ιερά τους λείψανα να καθίστανται για τον κόσμο, πηγή θείων ευλογιών.
Ένας Χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος, δεν μπορεί, παρά μια τέτοια αυθεντική ζωή να επιζητά και να αγωνίζεται δια της χάριτος να κατακτήσει. Την ζωή που χαρίζει και καταρτίζει το Πνεύμα το Άγιον. «Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται και καθάρσει υψούται λαμπρύνεται...»
Αδελφοί μου, η αγάπη του Θεού «σκανδαλωδώς» μας τοποθέτησε μέσα στο Σώμα του Χριστού. Τουλάχιστον, εμείς, από φιλότιμο, ας παρακαλέσουμε τον Παράκλητον, το Πνεύμα της Αληθείας, να μας συγκρατεί, να μας φωτίζει και να μας ενδυναμώνει στον πιο όμορφο αγώνα που μπορεί να ζει ο άνθρωπος.
Στον αγώνα να γίνουμε ναός δικός Του, ό,τι κι αν αυτό μας κοστίσει.
«Κύριε, το Πνεύμα σου το αγαθόν... εγκαίνισον ημίν τοις δεομένοις σου».
«Κύριε, το Πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλεις απ’ εμού».
Αμήν.
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Αισθάνεται τόσο πολύ αδύνατος ο άνθρωπος στο να κάνει λόγο για το μοναδικό γεγονός της Πεντηκοστής. Για το λόγο αυτό, προτιμότερο θα ήταν, μέσα σε πνεύμα σιωπής, να βιώσει όσο το δυνατόν, τα μεγαλεία του Θεού.
Ωστόσο, επιβάλλεται να υπογραμμίσουμε ότι η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος, που εμφανίστηκε «ωσεί γλώσσαι πυρός», συν τοις άλλοις, σκοπό έχει να μας αποκαλύψει την καθαρτική και φωτιστική ιδιότητα των ακτίστων κοινών ενεργειών της Αγίας Τριάδος.
Όπως η φωτιά κάνει στάχτη κάθε τι που δεν μπορεί να αντέξει στην παρουσία της, έτσι και πολύ περισσότερο, το πυρ του Αγίου Πνεύματος, κατακαίει κάθε τι το γήϊνο και ακάθαρτο που φέρει ο άνθρωπος μέσα του, με αποτέλεσμα να τον εξαγιάζει και να τον αναγεννά.......
Αλλά η φωτιά, όχι μόνο κατακαίει μα και θερμαίνει! Θερμαίνει λοιπόν η δωρεά του Αγίου Πνεύματος τις καρδιές των πιστών και κάνει το εσωτερικό τους, αφού πρώτα βέβαια το καθαρίσει, να φλέγεται για την αγάπη και τη δόξα του Χριστού.
Όμως, καταπληκτική ιδιότητα της φωτιάς, είναι και ο φωτισμός που εκπέμπει αυτή στο χώρο που θερμαίνει. Κι έχει τόση ανάγκη ο άνθρωπος από το φως! Τίποτε άλλο δεν διψάει η όλη ύπαρξη μας τόσο πολύ, όσο το φως εντός του οποίου αισθανόμαστε ότι ζούμε μέσα στο φυσικό μας χώρο.
Αν τώρα μελετήσουμε προσεκτικά το Αποστολικό Ανάγνωσμα της εορτής, αν εμβαθύνουμε στα θεία νοήματα που μας καταγράφει ο Έλληνας Ευαγγελιστής Λουκάς, και στη συνέχεια παρακολουθήσουμε την πορεία των θείων Αποστόλων για τον ευαγγελισμό του κόσμου, τότε με συγκίνηση θα διαπιστώσουμε ότι αυτά που περιγράψαμε πριν, πραγματοποιούνται στα πρόσωπα των μαθητών κατά τρόπο υπερθαύμαστο.
Ναι, αυτό το Πανάγιον Πνεύμα που ιδρύει κατά την ημέρα της Πεντηκοστής την Εκκλησία του Χριστού, αυτή η θεία δωρεά που «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας», αυτό το πυρ, ανακαινίζει τους φωστήρες της οικουμένης, με αποτελέσματα τόσο θαυμαστά που είναι αδύνατον να συλλάβει και η πλέον τολμηρή φαντασία!
Βεβαίως, είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι και εμείς οι ίδιοι ελάβαμε από τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Η ευλογημένη ημέρα του βαπτίσματος μας, σηματοδοτεί αυτές τις δωρεές που λάβαμε δια του μυστηρίου του Χρίσματος. Και η ημέρα αυτή είναι τόσο σημαντική, αφού πολιτογραφηθήκαμε στον ουρανό δια της στρατευομένης μας Εκκλησίας.
Ποτέ πλέον δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι εφ’ εξής, ανήκουμε οργανικά πλέον στο σώμα του Χριστού. Στην Εκκλησία Του την Αγία, της οποίας αποτελούμε μέλη, με ό,τι βέβαια αυτό συνεπάγεται.
Αυτή δε η δωρεά που λάβαμε, χαρίζει στην ψυχή μας ένα κάλλος πνευματικό και ουράνιο, το οποίο όχι απλώς διατηρείται, αλλά και επαυξάνει δια της συμμετοχής μας και στα άλλα μυστήρια. Μάλιστα το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας του Δεσποτικού Σώματος και Αίματος του Χριστού, είναι αυτό που μας κάνει περισσότερο όλων να τροφοδοτούμαστε και να οδηγούμαστε στον προορισμό μας.
Αυτή λοιπόν η μετοχή μας στις δωρεές του Παρακλήτου, κάνει όλον εν και περισσότερο την ψυχή μας αγνή και λαμπρή. Επιπλέον της χαρίζει δύναμη, καρτερία και αντοχή, ώστε να βιώνει την αρετή και να την ακτινοβολεί. Στους Αγίους μάλιστα, που η κατάσταση αυτή βιώνεται ενεργώς, η χάρις διαποτίζει όχι μόνο την ψυχή, αλλά και το σώμα τους, με αποτέλεσμα όσο ζουν να ακτινοβολούν ποικιλοτρόπως αυτά τα θεία χαρίσματα, αλλά και μετά θάνατον, τα Ιερά τους λείψανα να καθίστανται για τον κόσμο, πηγή θείων ευλογιών.
Ένας Χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος, δεν μπορεί, παρά μια τέτοια αυθεντική ζωή να επιζητά και να αγωνίζεται δια της χάριτος να κατακτήσει. Την ζωή που χαρίζει και καταρτίζει το Πνεύμα το Άγιον. «Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται και καθάρσει υψούται λαμπρύνεται...»
Αδελφοί μου, η αγάπη του Θεού «σκανδαλωδώς» μας τοποθέτησε μέσα στο Σώμα του Χριστού. Τουλάχιστον, εμείς, από φιλότιμο, ας παρακαλέσουμε τον Παράκλητον, το Πνεύμα της Αληθείας, να μας συγκρατεί, να μας φωτίζει και να μας ενδυναμώνει στον πιο όμορφο αγώνα που μπορεί να ζει ο άνθρωπος.
Στον αγώνα να γίνουμε ναός δικός Του, ό,τι κι αν αυτό μας κοστίσει.
«Κύριε, το Πνεύμα σου το αγαθόν... εγκαίνισον ημίν τοις δεομένοις σου».
«Κύριε, το Πνεύμα σου το άγιον μη αντανέλεις απ’ εμού».
Αμήν.
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου