Από τη στήλη Ειδήσεις και Κρίσεις του Ορθοδόξου Τύπου, 28ης/5/2010Ἐπιζήμια ἡ ἀπομάκρυνσις τῶν Πνευματικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα
Τοῦ κ. Ἀντωνίου Κ. Καλογήρου
Ἤδη κάτι παραπάνω ἀπὸ αἰσθητὴ εἶναι στὰ σχολεῖα τῆς πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης ἡ ἔλλειψη τῶν πνευματικῶν πατέρων. Τὸ ἔργο ἑνὸς πνευματικοῦ πατέρα καὶ μάλιστα ἔμπειρου, ἐντός τοῦ σχολικοῦ χώρου, λειτούργησε πάντοτε θεραπευτικὰ καὶ ἀφανῶς ἀποτελεσματικά, ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια. Καὶ αὐτὸ σύμφωνα μὲ ἐμπειρίες τῶν διδασκόντων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἴδιων τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι σὲ μεταγενέστερο χρόνο παραδέχθηκαν ὅτι τὸ πετραχήλι τοῦ Πνευματικοῦ ὑπῆρξε ἡ ζεστὴ ἀγκαλιά, ἡ γλυκιὰ θαλπωρή, ὁ ἀγωγός τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, ποὺ τοὺς ἐνίσχυσε σὲ μία κρίσιμη στιγμὴ τῆς ζωῆς τους......
Ἀφορμὴ τοῦ σχολίου μας στάθηκε ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ διευθυντὲς σχολείων, οἱ ὁποῖοι παρατηροῦν σὲ κάποιους μαθητὲς τους ἐσωστρέφεια καὶ ὑπερβολικὴ εὐαισθησία, πολλὲς φορὲς μάλιστα, ὁλο κάθαρα τάσεις αὐτοκτονίας. Ἡ βούλησή τους νὰ βοηθήσουν μεγάλη. Ὡστόσο, ὅταν τὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον δὲν βοηθάει καὶ οἱ συνομήλικοι μαθητές τους δὲν ἔχουν τὴν ὡριμότητα τῆς πρέπουσας στάσης, ἦταν ὁ πνευματικὸς πατέρας ὁ ὁποῖος –στὰ μάτια τους– ἐνσάρκωνε τὴν ἐλπίδα. Τραγικό, ἀλλὰ θὰ τὸ ποῦμε, πολλὲς φορὲς ἐνσάρκωνε τὴν τελευταία τους ἐλπίδα.
Εἶναι λοιπὸν ἐγκληματικὴ ἡ ἀπόφαση ἀπομάκρυνσης τῶν Πνευματικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα. Ἀναρωτιέται κανεὶς λύθηκαν τὰ προβλήματα στὴν ἐκπαίδευση καὶ ὁ Πνευματικὸς ἐνόχλησε; Ἀλλὰ καὶ οἱ σύλλογοι τῶν ἐκπαιδευτικῶν καὶ τῶν γονέων καὶ κηδεμόνων θὰ πρέπει νὰ ἀντισταθοῦν. Νὰ ἀπαιτήσουν τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Πνευματικῶν. Χάνονται τὰ νιάτα καταφεύγοντας στὰ ναρκωτικά, σὲ ἀπόπειρες αὐτοκτονίας, σὲ ἕνα σωρὸ ἡδονὲς καὶ οἱ ἐκπαιδευτικοὶ καὶ γονεῖς θὰ μείνουν προσκολλημένοι σὲ μία δόλια γραφειοκρατικὴ ἀπόφαση ἀπομάκρυνσης τῶν Πνευματικῶν; Καὶ ἂν τὸ ὅραμα τῶν Κυβερνώντων εἶναι τὸ πολυφυλετικό, ἄθρησκο καὶ ἀμέτοχο τῆς Ὀρθοδόξου παιδείας σχολεῖο –ποὺ κανένας καὶ ποτὲ δὲν τούς ἐξουσιοδότησε νὰ πραγματοποιήσουν– τοῦ Ἑλληνικοῦ πιστοῦ λαοῦ ὅραμα εἶναι τὸ σχολεῖο, ὅπου θὰ διδάσκονται «γράμματα, γράμματα σπουδάματα τοῦ Θεοῦ τὰ πράγματα».
Ἤδη κάτι παραπάνω ἀπὸ αἰσθητὴ εἶναι στὰ σχολεῖα τῆς πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης ἡ ἔλλειψη τῶν πνευματικῶν πατέρων. Τὸ ἔργο ἑνὸς πνευματικοῦ πατέρα καὶ μάλιστα ἔμπειρου, ἐντός τοῦ σχολικοῦ χώρου, λειτούργησε πάντοτε θεραπευτικὰ καὶ ἀφανῶς ἀποτελεσματικά, ὅλα τὰ προηγούμενα χρόνια. Καὶ αὐτὸ σύμφωνα μὲ ἐμπειρίες τῶν διδασκόντων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἴδιων τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι σὲ μεταγενέστερο χρόνο παραδέχθηκαν ὅτι τὸ πετραχήλι τοῦ Πνευματικοῦ ὑπῆρξε ἡ ζεστὴ ἀγκαλιά, ἡ γλυκιὰ θαλπωρή, ὁ ἀγωγός τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, ποὺ τοὺς ἐνίσχυσε σὲ μία κρίσιμη στιγμὴ τῆς ζωῆς τους......
Ἀφορμὴ τοῦ σχολίου μας στάθηκε ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ διευθυντὲς σχολείων, οἱ ὁποῖοι παρατηροῦν σὲ κάποιους μαθητὲς τους ἐσωστρέφεια καὶ ὑπερβολικὴ εὐαισθησία, πολλὲς φορὲς μάλιστα, ὁλο κάθαρα τάσεις αὐτοκτονίας. Ἡ βούλησή τους νὰ βοηθήσουν μεγάλη. Ὡστόσο, ὅταν τὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον δὲν βοηθάει καὶ οἱ συνομήλικοι μαθητές τους δὲν ἔχουν τὴν ὡριμότητα τῆς πρέπουσας στάσης, ἦταν ὁ πνευματικὸς πατέρας ὁ ὁποῖος –στὰ μάτια τους– ἐνσάρκωνε τὴν ἐλπίδα. Τραγικό, ἀλλὰ θὰ τὸ ποῦμε, πολλὲς φορὲς ἐνσάρκωνε τὴν τελευταία τους ἐλπίδα.
Εἶναι λοιπὸν ἐγκληματικὴ ἡ ἀπόφαση ἀπομάκρυνσης τῶν Πνευματικῶν ἀπὸ τὰ σχολεῖα. Ἀναρωτιέται κανεὶς λύθηκαν τὰ προβλήματα στὴν ἐκπαίδευση καὶ ὁ Πνευματικὸς ἐνόχλησε; Ἀλλὰ καὶ οἱ σύλλογοι τῶν ἐκπαιδευτικῶν καὶ τῶν γονέων καὶ κηδεμόνων θὰ πρέπει νὰ ἀντισταθοῦν. Νὰ ἀπαιτήσουν τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Πνευματικῶν. Χάνονται τὰ νιάτα καταφεύγοντας στὰ ναρκωτικά, σὲ ἀπόπειρες αὐτοκτονίας, σὲ ἕνα σωρὸ ἡδονὲς καὶ οἱ ἐκπαιδευτικοὶ καὶ γονεῖς θὰ μείνουν προσκολλημένοι σὲ μία δόλια γραφειοκρατικὴ ἀπόφαση ἀπομάκρυνσης τῶν Πνευματικῶν; Καὶ ἂν τὸ ὅραμα τῶν Κυβερνώντων εἶναι τὸ πολυφυλετικό, ἄθρησκο καὶ ἀμέτοχο τῆς Ὀρθοδόξου παιδείας σχολεῖο –ποὺ κανένας καὶ ποτὲ δὲν τούς ἐξουσιοδότησε νὰ πραγματοποιήσουν– τοῦ Ἑλληνικοῦ πιστοῦ λαοῦ ὅραμα εἶναι τὸ σχολεῖο, ὅπου θὰ διδάσκονται «γράμματα, γράμματα σπουδάματα τοῦ Θεοῦ τὰ πράγματα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου