Μεταφέρουμε από τη στήλη Γεγονότα και Σχόλια του Ορθοδόξου Τύπου (25/6/2010) απόσπασμα του ενθρονιστήριου λόγου του Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου
"ΕΤΕΡΟΣ ἐξ ἑτέρου σοφός", ἔλεγε παλαιά παροιμία. Αὐτό συμβαίνει καί μέ τά χριστιανικά ἔντυπα. Τό ἕνα διδάσκεται ἀπό τό ἄλλο. Και ἡμεῖς σήμερον, διδασκόμεθα ἀπό τόν ἐνθρονιστήριον λόγον τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, 1974, ἀπό τό περιοδικόν "Σπίθα" τοῦ πρ. Φλωρίνης Αὐγουστίνου (ἀρ.φ. 684). Μεταφέρομεν μερικάς ὡραίας καί ὀρθοδόξους σκέψεις του:
"Ἐκεῖνοι πού ὁμιλοῦν πληθωρικά περί ἀγάπης νοθεύουν τό περιεχόμενό της, γιά νά περιπτυχθοῦν ὅλους τούς αἱρετικούς...Ὅσο περισσότερο ἁγιάζομεν ὁ καθένας τόν ἑαυτό μας, τόσο περισσότερο ἁγιάζεται τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας... Ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἱστορία ἀγῶνος, ἐξαγιασμοῦ τῶν πιστῶν... Λέγουν νά ἑνωθοῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς καί ἐν συνεχείᾳ μέ τούς προτεστάντας... καί κατόπιν μέ τούς Ἰουδαίους, τούς Βουδιστάς... καί μέ ὅλες γενικά τίς θρησκεῖες τῆς ὑφηλίου. Αὐτή ἡ παναιρετική ἀλχημεία ἐπιχειρεῖται διά τοῦ λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν .Ἀλλά πρόκειται περί Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐθελοθρησκειῶν. Φρονοῦμεν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δέν ἔχει καμμία θέσι ἀνάμεσα σʼ αὐτό τό συνονθύλευμα τῶν πλανῶν καί τῶν αἱρέσεων. Αὐτό τό δόλιο “οἰκουμενικό κατασκεύασμα” δέν ἀποσκοπεῖ στήν ἀναζήτησι τῆς ἀληθείας, ἀλλά, κατά τόν π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο “εἶναι ἕνα ἀνακάτεμα ἀφανισμοῦ τῆς ἀληθείας”. “Μη πλανώμεθα. Μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί ἑτεροδοξίας χάσμα μέγα ἐστήρικται”, τονίζει ὁ μακαριστόςκαθηγητής Ἀνδρέας Θεοδώρου".
Σοφοί ἀλλά καί ἐπίκαιροι οἱ λόγοι τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου.
"ΕΤΕΡΟΣ ἐξ ἑτέρου σοφός", ἔλεγε παλαιά παροιμία. Αὐτό συμβαίνει καί μέ τά χριστιανικά ἔντυπα. Τό ἕνα διδάσκεται ἀπό τό ἄλλο. Και ἡμεῖς σήμερον, διδασκόμεθα ἀπό τόν ἐνθρονιστήριον λόγον τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου, 1974, ἀπό τό περιοδικόν "Σπίθα" τοῦ πρ. Φλωρίνης Αὐγουστίνου (ἀρ.φ. 684). Μεταφέρομεν μερικάς ὡραίας καί ὀρθοδόξους σκέψεις του:
"Ἐκεῖνοι πού ὁμιλοῦν πληθωρικά περί ἀγάπης νοθεύουν τό περιεχόμενό της, γιά νά περιπτυχθοῦν ὅλους τούς αἱρετικούς...Ὅσο περισσότερο ἁγιάζομεν ὁ καθένας τόν ἑαυτό μας, τόσο περισσότερο ἁγιάζεται τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας... Ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἱστορία ἀγῶνος, ἐξαγιασμοῦ τῶν πιστῶν... Λέγουν νά ἑνωθοῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς καί ἐν συνεχείᾳ μέ τούς προτεστάντας... καί κατόπιν μέ τούς Ἰουδαίους, τούς Βουδιστάς... καί μέ ὅλες γενικά τίς θρησκεῖες τῆς ὑφηλίου. Αὐτή ἡ παναιρετική ἀλχημεία ἐπιχειρεῖται διά τοῦ λεγομένου Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν .Ἀλλά πρόκειται περί Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐθελοθρησκειῶν. Φρονοῦμεν ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δέν ἔχει καμμία θέσι ἀνάμεσα σʼ αὐτό τό συνονθύλευμα τῶν πλανῶν καί τῶν αἱρέσεων. Αὐτό τό δόλιο “οἰκουμενικό κατασκεύασμα” δέν ἀποσκοπεῖ στήν ἀναζήτησι τῆς ἀληθείας, ἀλλά, κατά τόν π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο “εἶναι ἕνα ἀνακάτεμα ἀφανισμοῦ τῆς ἀληθείας”. “Μη πλανώμεθα. Μεταξύ Ὀρθοδοξίας καί ἑτεροδοξίας χάσμα μέγα ἐστήρικται”, τονίζει ὁ μακαριστόςκαθηγητής Ἀνδρέας Θεοδώρου".
Σοφοί ἀλλά καί ἐπίκαιροι οἱ λόγοι τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ Φιλοθεΐτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου