πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 4/6/2010ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ἀγωνιστής τῆς κατά Θεόν βιοτῆς πρέπει νά εἶναι πάντα προσεκτικός γιά νά μπορεῖ νά βλέπει τό ὀρθό καί το λάθος, νά διακρίνει πότε κάτι τόν ὠφελεῖ καί πότε τόν βλάπτει. Ἰδιαίτερα ὁ κληρικός πρέπει νά ἔχει μύριους πνευματικούς ὀφθαλμούς, γιατί εἶναι μόνιμος στόχος τοῦ διαβόλου καί ἀντιμετωπίζει πολλούς ἐκ δεξιῶν κινδύνους.
Οἱ ἄνθρωποι συνήθως δέχονται τούς ἐπαίνους γιά ὅ,τι καλό και θεάρεστο ἔχουν πετύχει, ἀλλά καί γιά ὅ,τι οἱ ἄλλοι τούς ἀναγνωρίζουν, χωρίς ὅμως νά ὑπάρχει στήν πραγματικότητα. Δυστυχῶς αὐτό τό τελευταῖο συμβαίνει συχνά.....
Ὁ ἔπαινος, τίς περισσότερες φορές, ἔχει ἀρνητικά ἀποτελέσματα, γιατί προκαλεῖ εὐχαρίστηση στόν ἐπαινούμενο χωρίς νά τοῦ ἀξίζει. Σπάνιες εἶναι οἱ περιπτώσεις, ὅπου ἕνας ἐνάρετος ἄνθρωπος ἐπαινεῖται δικαίως καί ὁ ἴδιος δέν αἰσθάνεται ὅτι ἔχει κατορθώσει κάτι σπουδαῖο. Δέχεται ἀπαθῶς τόν ἔπαινο, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τόν ἀποφύγει καί πιστεύει ὅτι ἴσως νά παρακινηθοῦν μερικοί στόν πνευματικό ἀγώνα, ἐνῶ ὁ ἴδιος βρίσκει τήν εὐκαιρία νά ταπεινωθεῖ περισσότερο, ἀποκλείοντας ἀπό τή ζωή του κάθε ραθυμία καί αὐτοϊκανοποίηση.
Στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὅμως ἔχουμε εὐρέως διαδεδομένο τό φαινόμενο Μητροπολίτες να διοργανώνουν διάφορες ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἑαυτοῦ τους! Χρησιμοποιοῦν τό ταμεῖο τῆς Μητροπόλεώς τους, ἐπιλέγουν τούς ἐγκωμιαστές τους, πού θα ἀναφερθοῦν στό πολυσχιδές ἔργο τους, ἀλλάκαί στήν ἁγιότητά τους, τήν ὁποία ἀπέκτησαν μετά ἀπό πολύχρονη ἄσκηση, καί προσκαλοῦν πρόσωπα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐντελῶς ἄσχετα μέ την θρησκεία καί τήν ᾽Εκκλησία. Ἀπό ὅλο αὐτό τό θέατρο –πού συνήθως παίζεται ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν– προκαλεῖται στούς ἐπαινομένους μιά μάταιη ἐσωτερική εὐφροσύνη, πού ἱκανοποιεῖ τήν κενοδοξία τους. Παράλληλα ἐπιδιώκουν τίς ἐντυπώσεις στό λαό, προκειμένου νά καλύψουν τή χαλαρή καί χωρίς ἠθικές ἀξίες ζωή τους, ἡ ὁποία σχολιάζεται καθημερινά ἀπό τούς ἁπλούς ἀνθρώπους.
Οἱ ἐντυπώσεις πού προκαλοῦν αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις δέν διαρκοῦν περισσότερο ἀπό μία δύο μέρες, οὔτε καί μεταπείθουν τους ἀνθρώπους, γιά νά μή πῶ ὅτι τίς περισσότερες φορές προκαλοῦν καί ἐξοργίζουν. Δυστυχῶς οἱ Μητροπολίτες αὐτοί εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τό ποίμνιό τους καί ἀδιάφοροι γιά τό τί συμβαίνει στήν κοι- νωνία. Ζοῦν γιά τίς ἐντυπώσεις, τήν προβολή, τούς ἐπαίνους, χωρίς ποτέ νά ἔχουν κοπιάσει γιά τό καλό τῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποί- ους ὑποτίθεται ὅτι ποιμαίνουν. Ἀδιάφοροι καθώς εἶναι γιά τά πνευματικά θέματα καί τήν κατά Θεόν προκοπή τους, ἀντιδροῦν σέ κάθε ἔλεγχο πού τούς ἀσκεῖται. Δέν ἀνησυχοῦν οὔτε καί τόν ἐκλαμβάνουν ὡς ἰαματικό. Μόνοι τους συμπεραίνουν αὐθαίρετα ὅτι αὐτοί πού τούς ἐλέγχουν εἶναι ἐμπαθεῖς καί μικρόνοες καί γι᾽ αὐτό δέν τούς δίνουν καμιά σημασία.Ἔτσι διαιωνίζεται ἡ κακοδαιμονία στήν Ἐκκλησία καί συνεχίζεται ὁ σκανδαλισμόςτῶν πιστῶν. Το πρόβλημα εἶναι μεγάλο καί δυσεπίλυτο, γιατί πρωταγωνιστές εἶναι Μητροπολίτες, δηλαδή δεσποτάδες στό ἀπυρόβλητο! Μόνο τό χέρι τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά λύσει τό πρόβλημα καί νά ξαναδώσει ἐλπίδα στούς καλοπροαίρετους, πού τόσο ἔχουν σκανδαλιστεῖ.
Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ἀγωνιστής τῆς κατά Θεόν βιοτῆς πρέπει νά εἶναι πάντα προσεκτικός γιά νά μπορεῖ νά βλέπει τό ὀρθό καί το λάθος, νά διακρίνει πότε κάτι τόν ὠφελεῖ καί πότε τόν βλάπτει. Ἰδιαίτερα ὁ κληρικός πρέπει νά ἔχει μύριους πνευματικούς ὀφθαλμούς, γιατί εἶναι μόνιμος στόχος τοῦ διαβόλου καί ἀντιμετωπίζει πολλούς ἐκ δεξιῶν κινδύνους.
Οἱ ἄνθρωποι συνήθως δέχονται τούς ἐπαίνους γιά ὅ,τι καλό και θεάρεστο ἔχουν πετύχει, ἀλλά καί γιά ὅ,τι οἱ ἄλλοι τούς ἀναγνωρίζουν, χωρίς ὅμως νά ὑπάρχει στήν πραγματικότητα. Δυστυχῶς αὐτό τό τελευταῖο συμβαίνει συχνά.....
Ὁ ἔπαινος, τίς περισσότερες φορές, ἔχει ἀρνητικά ἀποτελέσματα, γιατί προκαλεῖ εὐχαρίστηση στόν ἐπαινούμενο χωρίς νά τοῦ ἀξίζει. Σπάνιες εἶναι οἱ περιπτώσεις, ὅπου ἕνας ἐνάρετος ἄνθρωπος ἐπαινεῖται δικαίως καί ὁ ἴδιος δέν αἰσθάνεται ὅτι ἔχει κατορθώσει κάτι σπουδαῖο. Δέχεται ἀπαθῶς τόν ἔπαινο, ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά τόν ἀποφύγει καί πιστεύει ὅτι ἴσως νά παρακινηθοῦν μερικοί στόν πνευματικό ἀγώνα, ἐνῶ ὁ ἴδιος βρίσκει τήν εὐκαιρία νά ταπεινωθεῖ περισσότερο, ἀποκλείοντας ἀπό τή ζωή του κάθε ραθυμία καί αὐτοϊκανοποίηση.
Στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὅμως ἔχουμε εὐρέως διαδεδομένο τό φαινόμενο Μητροπολίτες να διοργανώνουν διάφορες ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἑαυτοῦ τους! Χρησιμοποιοῦν τό ταμεῖο τῆς Μητροπόλεώς τους, ἐπιλέγουν τούς ἐγκωμιαστές τους, πού θα ἀναφερθοῦν στό πολυσχιδές ἔργο τους, ἀλλάκαί στήν ἁγιότητά τους, τήν ὁποία ἀπέκτησαν μετά ἀπό πολύχρονη ἄσκηση, καί προσκαλοῦν πρόσωπα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἐντελῶς ἄσχετα μέ την θρησκεία καί τήν ᾽Εκκλησία. Ἀπό ὅλο αὐτό τό θέατρο –πού συνήθως παίζεται ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν– προκαλεῖται στούς ἐπαινομένους μιά μάταιη ἐσωτερική εὐφροσύνη, πού ἱκανοποιεῖ τήν κενοδοξία τους. Παράλληλα ἐπιδιώκουν τίς ἐντυπώσεις στό λαό, προκειμένου νά καλύψουν τή χαλαρή καί χωρίς ἠθικές ἀξίες ζωή τους, ἡ ὁποία σχολιάζεται καθημερινά ἀπό τούς ἁπλούς ἀνθρώπους.
Οἱ ἐντυπώσεις πού προκαλοῦν αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις δέν διαρκοῦν περισσότερο ἀπό μία δύο μέρες, οὔτε καί μεταπείθουν τους ἀνθρώπους, γιά νά μή πῶ ὅτι τίς περισσότερες φορές προκαλοῦν καί ἐξοργίζουν. Δυστυχῶς οἱ Μητροπολίτες αὐτοί εἶναι ἀποκομμένοι ἀπό τό ποίμνιό τους καί ἀδιάφοροι γιά τό τί συμβαίνει στήν κοι- νωνία. Ζοῦν γιά τίς ἐντυπώσεις, τήν προβολή, τούς ἐπαίνους, χωρίς ποτέ νά ἔχουν κοπιάσει γιά τό καλό τῶν ἀνθρώπων, τούς ὁποί- ους ὑποτίθεται ὅτι ποιμαίνουν. Ἀδιάφοροι καθώς εἶναι γιά τά πνευματικά θέματα καί τήν κατά Θεόν προκοπή τους, ἀντιδροῦν σέ κάθε ἔλεγχο πού τούς ἀσκεῖται. Δέν ἀνησυχοῦν οὔτε καί τόν ἐκλαμβάνουν ὡς ἰαματικό. Μόνοι τους συμπεραίνουν αὐθαίρετα ὅτι αὐτοί πού τούς ἐλέγχουν εἶναι ἐμπαθεῖς καί μικρόνοες καί γι᾽ αὐτό δέν τούς δίνουν καμιά σημασία.Ἔτσι διαιωνίζεται ἡ κακοδαιμονία στήν Ἐκκλησία καί συνεχίζεται ὁ σκανδαλισμόςτῶν πιστῶν. Το πρόβλημα εἶναι μεγάλο καί δυσεπίλυτο, γιατί πρωταγωνιστές εἶναι Μητροπολίτες, δηλαδή δεσποτάδες στό ἀπυρόβλητο! Μόνο τό χέρι τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά λύσει τό πρόβλημα καί νά ξαναδώσει ἐλπίδα στούς καλοπροαίρετους, πού τόσο ἔχουν σκανδαλιστεῖ.
1 σχόλιο:
Πάτερ Διονύσιε, κλίνω γόνυ σεβασμού και ασπάζομαι την δεξιά σας. Επιδοκιμάζοντας όσα συμβουλευτικά και πατερικά μας γράφετε, θα ήθελα, αν και ανάξιος για κάτι τέτοιο, να συμπληρώσω στο κείμενό σας ότι τους αναξίους μητροπολιτάδες και δεσποτάδες είναι δυνατόν να τους καθαιρέσει συνειδησιακά ο Πιστός Ορθόδοξος Λαός του Θεού, μη μετέχοντας, απέχοντας δηλαδή από οποιαδήποτε λατρευτική σύναξη, που πραγματοποιείται παρουσία των. Ακόμα κι αν κάμουν ότι δεν καταλαβαίνουν για ποιο λόγο οι Ιεροί Ναοί είναι άδειοι ή αδειάζουν επί τη παρουσία τους, η λαϊκή αυτή εκδήλωση αναξιότητας τους πλήττει καίρια. Ας παραμείνουν εντός των Ιερών Ναών που ιερουργούν ΜΟΝΟΝ οι κομματικοί ή κυβερνητικοί εκπρόσωποι ή της τοπικής αυτοδιοίκησης ή διαφόρων οργανισμών και αρχών, οι οποίοι, όπως πολύ ορθά τονίζετε ουδεμία σχέση, τις περισσότερες φορές, δεν έχουν με την Αγία μας Εκκλησία, για να μην γράψω ότι την εχθρεύονται και την πολεμούν!
Δημοσίευση σχολίου