πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 16/7/2010ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ
Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Οἱ χριστιανοί συχνά πέφτουν ἀπό τήν πίστη στήν ὀλιγοπιστία, ὅταν ἀντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα ἤ κάποιον κίνδυνο. Χάνουν τήν ἐμπιστοσύνη τους στόΘεό, προσεύχονται μέ ταραχή καί μειωμένη πίστη καί καταλαμβάνονται ἀπό τό ψυχοφθόρο συναίσθημα τοῦ φόβου.
Τό ἴδιο συνέβαινε καί μέ τούς Ἀποστόλους, παρόλο πού πάντα εἶχαν κοντά τους τό Χριστό, τήν πηγή τῆς ζωῆς και τῆς δύναμης. Χαρακτηριστικό εἶναι τό περιστατικό μέ τον Πέτρο, ὅταν ζήτησε ἀπό τόν Χριστό, πού περπατοῦσε πάνω στά νερά τῆς θάλασσας σάν νά ἦταν ξηρά, νά κάνει και αὐτός τό ἴδιο μέ τήν δική του βοήθεια. Πράγματι ἄρχισε και ὁ Πέτρος νά περπατάει "ἐπί τά ὕδατα ἐλθεῖν πρός τον Ἰησοῦν"......
Ὅταν ὅμως φύσηξε ἰσχυρός ἄνεμος, φοβήθηκε καί ἄρχισε νά βυθίζεται στά νερά. Τότε φώναξε: "Κύριε, σῶσον με". Καί ἀμέσως ὁ Χριστός τοῦ ἔπιασε τό χέρι, ἐλέγχοντάς τον γιά τήν ὀλιγοπιστία του.
Ἕνας ἐπίσκοπος λέει ὅτι "ἡ ζωή μας μοιάζει μέ ταξίδι μέσα σέ φουρτουνιασμένη θάλασσα. Πολλοί ἐπιχειροῦν τό ταξίδι τῆς ζωῆς μόνοι τους. “Δέν χρειάζομαι τόν Χριστό, θά τά καταφέρω μόνος μου. Μέ τίς ἱκανότητές μου, τίς δυνάμεις μου, τά χρήματά μου”, ὑποστηρίζουν. Πολύ σύντομα ὅμως γίνονται ναυαγοί τῆς ζωῆς. Βυθίζονται καί πνίγονται στή θάλασσα τῶν πειρασμῶν, τῶν δυσκολιῶν, τῶν ἀποτυχιῶν. Ἀντίθετα, μέ τόν Χριστό κυβερνήτη στό πλοῖο τῆς ζωῆς μας θα ἀντιμετωπίσουμε μέ ἐπιτυχία τίς τρικυμίες τῆς ζωῆς, θά περπατήσουμε πάνω ἀπό τίς δυσκολίες καί τά ἐμπόδια καί θα φθάσουμε αἰσίως στό λιμάνι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ".
Εἶναι μακάριοι οἱ ἄνθρωποι, πού ἔχουν μόνιμα στραμμένο τό νοῦ τους στό Θεό καί ἡ καρδιά τους χτυπάει στό ρυθμό, πού ὑπαγορεύουν οἱ ἐντολές του. Εἶναι οἱ ἐπίγειοι ἄγγελοι, πού μέ ἀσφάλεια θά καταλήξουν στόν Παράδεισο.
Οἱ χριστιανοί συχνά πέφτουν ἀπό τήν πίστη στήν ὀλιγοπιστία, ὅταν ἀντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα ἤ κάποιον κίνδυνο. Χάνουν τήν ἐμπιστοσύνη τους στόΘεό, προσεύχονται μέ ταραχή καί μειωμένη πίστη καί καταλαμβάνονται ἀπό τό ψυχοφθόρο συναίσθημα τοῦ φόβου.
Τό ἴδιο συνέβαινε καί μέ τούς Ἀποστόλους, παρόλο πού πάντα εἶχαν κοντά τους τό Χριστό, τήν πηγή τῆς ζωῆς και τῆς δύναμης. Χαρακτηριστικό εἶναι τό περιστατικό μέ τον Πέτρο, ὅταν ζήτησε ἀπό τόν Χριστό, πού περπατοῦσε πάνω στά νερά τῆς θάλασσας σάν νά ἦταν ξηρά, νά κάνει και αὐτός τό ἴδιο μέ τήν δική του βοήθεια. Πράγματι ἄρχισε και ὁ Πέτρος νά περπατάει "ἐπί τά ὕδατα ἐλθεῖν πρός τον Ἰησοῦν"......
Ὅταν ὅμως φύσηξε ἰσχυρός ἄνεμος, φοβήθηκε καί ἄρχισε νά βυθίζεται στά νερά. Τότε φώναξε: "Κύριε, σῶσον με". Καί ἀμέσως ὁ Χριστός τοῦ ἔπιασε τό χέρι, ἐλέγχοντάς τον γιά τήν ὀλιγοπιστία του.
Ἕνας ἐπίσκοπος λέει ὅτι "ἡ ζωή μας μοιάζει μέ ταξίδι μέσα σέ φουρτουνιασμένη θάλασσα. Πολλοί ἐπιχειροῦν τό ταξίδι τῆς ζωῆς μόνοι τους. “Δέν χρειάζομαι τόν Χριστό, θά τά καταφέρω μόνος μου. Μέ τίς ἱκανότητές μου, τίς δυνάμεις μου, τά χρήματά μου”, ὑποστηρίζουν. Πολύ σύντομα ὅμως γίνονται ναυαγοί τῆς ζωῆς. Βυθίζονται καί πνίγονται στή θάλασσα τῶν πειρασμῶν, τῶν δυσκολιῶν, τῶν ἀποτυχιῶν. Ἀντίθετα, μέ τόν Χριστό κυβερνήτη στό πλοῖο τῆς ζωῆς μας θα ἀντιμετωπίσουμε μέ ἐπιτυχία τίς τρικυμίες τῆς ζωῆς, θά περπατήσουμε πάνω ἀπό τίς δυσκολίες καί τά ἐμπόδια καί θα φθάσουμε αἰσίως στό λιμάνι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ".
Εἶναι μακάριοι οἱ ἄνθρωποι, πού ἔχουν μόνιμα στραμμένο τό νοῦ τους στό Θεό καί ἡ καρδιά τους χτυπάει στό ρυθμό, πού ὑπαγορεύουν οἱ ἐντολές του. Εἶναι οἱ ἐπίγειοι ἄγγελοι, πού μέ ἀσφάλεια θά καταλήξουν στόν Παράδεισο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου