πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 2/7/2010Οἰκουμενιστική καί Ὀρθόδοξος Ἐκκλησιολογία
Τοῦ Ἰωάννη Τάτση, Θεολόγου
Η πρόσφατη Επιστολή του Μητροπολίτου Κυθήρων προς την Ιερά Σύνοδο και η με Επιστολή προς τη Σύνοδο αλλά και Μηνυτήρια αναφορά εις βάρος του Μητροπολίτου Κυθήρων απάντηση του Μητροπολίτου Μεσσηνίας ερμηνεύθηκε από πολλούς, κυρίως από τους οικουμενιστές, ως μία προσωπική διαφωνία μεταξύ δύο επισκόπων ή ως επανεμφάνιση της παλαιάς διαμάχης ενωτικών και ανθενωτικών. Δεν πρόκειται όμως περί τούτου αλλά περί του χάσματος που χωρίζει την ορθόδοξη από την οικουμενιστική εκκλησιολογία.
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων με καθαρώς θεολογικά επιχειρήματα θέτει ενώπιον της Συνόδου το πρόβλημα της «εκκλησιολογικής εκτροπής» του Μητροπολίτου Μεσσηνίας επειδή ο τελευταίος σε Επιστολή του προς τον καθηγητή κ. Τσελεγγίδη υιοθετεί κατά γράμμα την οικουμενιστική εκκλησιολογία.....
Σύμφωνα με αυτήν, όπως εν προκειμένω υπάρχει διατυπωμένη στην Επιστολή του Μητροπολίτου Μεσσηνίας «Η Εκκλησία του Χριστού, είναι Μία και Αδιαίρετη, πριν το σχίσμα, σήμερα είναι διηρημενη, αφού βρισκόμαστε σε σχίσμα, αυτό επιβεβαιώνει το περιεχόμενο της §41 του Κειμένου της Ραβέννας». Από αυτή και μόνη τη φράση είναι σαφή τα παρακάτω:
α) Ότι οι οικουμενιστές υιοθετούν πλήρως τα υπογραφέντα από τη Μικτή Επιτροπή Θεολογικού Διαλόγου κείμενα, όπως αυτό της Ραβέννας, παρόλο που πολλοί κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι έχουν επισημάνει πλήθος αντίθετων προς την Ορθόδοξη Θεολογία διδασκαλιών στα κείμενα αυτά. Πως όμως να μην υιοθετούν οι οικουμενιστές τα κείμενα αυτά; Αν αρνηθούν την αυθεντία αυτών των κειμένων τότε ευθέως αμφισβητούν το ίδιο το έργο της Μικτής Επιτροπής.
β) Για τους οικουμενιστές, μετά το Σχίσμα η Εκκλησία είναι διηρημένη και επομένως θα γίνει Μία και Αδιαίρετος μόνο εφόσον υπάρξει άρση του Σχίσματος! Ούτως εχόντων των πραγμάτων καθίσταται επιτακτικότατη η ανάγκη για άρση κάθε Σχίσματος διότι όσο διαρκεί το Σχίσμα ουσιαστικά η Εκκλησία δεν υπάρχει αλλά είναι κομματιασμένη.
Η οικουμενιστική εκκλησιολογία αποτελεί τη θεωρητική βάση κάθε φιλοπαπικού και φιλοπροτεσταντικού ανοίγματος αφού τέτοιες ενέργειες, όπως και οι συμπροσευχές, κατατείνουν στην ενότητα των Χριστιανών.
Η ορθόδοξη όμως εκκλησιολογία πόρρω απέχει των θέσεων αυτών. Η Εκκλησία του Χριστού είναι Μία, Αγία και Αδιαίρετος. Κάθε αιρετικός που απομακρύνεται από αυτή δεν αποτελεί αποσχισθέν μέρος της Εκκλησίας αλλά ναυαγό, όπως σοφά και ο Μητροπολίτης Κυθήρων υπενθυμίζει, που εγκατέλειψε το πλοίο. Το Σχίσμα δεν αποτελεί διαίρεση της Εκκλησίας του Χριστού στα δύο αλλά απόσχιση των αιρετικών Παπικών από τη Μία Εκκλησία. Η εκκλησιαστική αναγνώριση οποιασδήποτε μορφής που παρέχουν οι οικουμενιστές προς τον Πάπα αποκαλώντας τον «Αγιώτατο» ή «επίσκοπο» μιας «αδελφής Εκκλησίας» αποτελεί εφαρμογή στην πράξη της οικουμενιστικής εκκλησιολογίας που ουσιαστικά κλονίζει συθέμελα την υπόσταση αυτής της Μίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Επειδή ο Διάλογος με τους Παπικούς που συνεχίζεται το Σεπτέμβριο στη Βιέννη έχει ως θέμα του το ζήτημα του παπικού πρωτείου, μιας δηλαδή αιρετικής διδασκαλίας των Παπικών που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ορθόδοξη εκκλησιολογία και με διατυπωμένη ήδη την θέση του Μητροπολίτου Μεσσηνίας για το θέμα, υπήρξε τουλάχιστον χρονικά επίκαιρη και θεολογικά σαφέστατη η παρέμβαση δι’ επιστολής του Μητροπολίτου Κυθήρων προς τη Σύνοδο. Δυστυχώς η έκτακτη Ιεραρχία του Ιουνίου δεν ασχολήθηκε με το όλο ζήτημα και η επόμενη τακτική συνεδρία της έχει οριστεί για τον Οκτώβριο, μετά δηλαδή τις εργασίες της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου στη Βιέννη. Εάν πράγματι «Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρακολουθεῖ καί θά συνεχίσει νά παρακολουθεῖ ἐπαγρυπνοῦσα τό θέμα τῶν διαλόγων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους» όπως μας διαβεβαίωσαν με σχετικό Ανακοινωθέν οι Ιεράρχες μας τον Οκτώβριο του 2009, είναι σαφές πως απαιτείται νέα έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας εντός του θέρους προκειμένου ξεκάθαρα να επαναβεβαιωθεί η ορθόδοξη εκκλησιολογία και να οριστούν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος για το Διάλογο της Βιέννης.
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων με καθαρώς θεολογικά επιχειρήματα θέτει ενώπιον της Συνόδου το πρόβλημα της «εκκλησιολογικής εκτροπής» του Μητροπολίτου Μεσσηνίας επειδή ο τελευταίος σε Επιστολή του προς τον καθηγητή κ. Τσελεγγίδη υιοθετεί κατά γράμμα την οικουμενιστική εκκλησιολογία.....
Σύμφωνα με αυτήν, όπως εν προκειμένω υπάρχει διατυπωμένη στην Επιστολή του Μητροπολίτου Μεσσηνίας «Η Εκκλησία του Χριστού, είναι Μία και Αδιαίρετη, πριν το σχίσμα, σήμερα είναι διηρημενη, αφού βρισκόμαστε σε σχίσμα, αυτό επιβεβαιώνει το περιεχόμενο της §41 του Κειμένου της Ραβέννας». Από αυτή και μόνη τη φράση είναι σαφή τα παρακάτω:
α) Ότι οι οικουμενιστές υιοθετούν πλήρως τα υπογραφέντα από τη Μικτή Επιτροπή Θεολογικού Διαλόγου κείμενα, όπως αυτό της Ραβέννας, παρόλο που πολλοί κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι έχουν επισημάνει πλήθος αντίθετων προς την Ορθόδοξη Θεολογία διδασκαλιών στα κείμενα αυτά. Πως όμως να μην υιοθετούν οι οικουμενιστές τα κείμενα αυτά; Αν αρνηθούν την αυθεντία αυτών των κειμένων τότε ευθέως αμφισβητούν το ίδιο το έργο της Μικτής Επιτροπής.
β) Για τους οικουμενιστές, μετά το Σχίσμα η Εκκλησία είναι διηρημένη και επομένως θα γίνει Μία και Αδιαίρετος μόνο εφόσον υπάρξει άρση του Σχίσματος! Ούτως εχόντων των πραγμάτων καθίσταται επιτακτικότατη η ανάγκη για άρση κάθε Σχίσματος διότι όσο διαρκεί το Σχίσμα ουσιαστικά η Εκκλησία δεν υπάρχει αλλά είναι κομματιασμένη.
Η οικουμενιστική εκκλησιολογία αποτελεί τη θεωρητική βάση κάθε φιλοπαπικού και φιλοπροτεσταντικού ανοίγματος αφού τέτοιες ενέργειες, όπως και οι συμπροσευχές, κατατείνουν στην ενότητα των Χριστιανών.
Η ορθόδοξη όμως εκκλησιολογία πόρρω απέχει των θέσεων αυτών. Η Εκκλησία του Χριστού είναι Μία, Αγία και Αδιαίρετος. Κάθε αιρετικός που απομακρύνεται από αυτή δεν αποτελεί αποσχισθέν μέρος της Εκκλησίας αλλά ναυαγό, όπως σοφά και ο Μητροπολίτης Κυθήρων υπενθυμίζει, που εγκατέλειψε το πλοίο. Το Σχίσμα δεν αποτελεί διαίρεση της Εκκλησίας του Χριστού στα δύο αλλά απόσχιση των αιρετικών Παπικών από τη Μία Εκκλησία. Η εκκλησιαστική αναγνώριση οποιασδήποτε μορφής που παρέχουν οι οικουμενιστές προς τον Πάπα αποκαλώντας τον «Αγιώτατο» ή «επίσκοπο» μιας «αδελφής Εκκλησίας» αποτελεί εφαρμογή στην πράξη της οικουμενιστικής εκκλησιολογίας που ουσιαστικά κλονίζει συθέμελα την υπόσταση αυτής της Μίας Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Επειδή ο Διάλογος με τους Παπικούς που συνεχίζεται το Σεπτέμβριο στη Βιέννη έχει ως θέμα του το ζήτημα του παπικού πρωτείου, μιας δηλαδή αιρετικής διδασκαλίας των Παπικών που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ορθόδοξη εκκλησιολογία και με διατυπωμένη ήδη την θέση του Μητροπολίτου Μεσσηνίας για το θέμα, υπήρξε τουλάχιστον χρονικά επίκαιρη και θεολογικά σαφέστατη η παρέμβαση δι’ επιστολής του Μητροπολίτου Κυθήρων προς τη Σύνοδο. Δυστυχώς η έκτακτη Ιεραρχία του Ιουνίου δεν ασχολήθηκε με το όλο ζήτημα και η επόμενη τακτική συνεδρία της έχει οριστεί για τον Οκτώβριο, μετά δηλαδή τις εργασίες της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου στη Βιέννη. Εάν πράγματι «Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρακολουθεῖ καί θά συνεχίσει νά παρακολουθεῖ ἐπαγρυπνοῦσα τό θέμα τῶν διαλόγων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τούς Ἑτεροδόξους» όπως μας διαβεβαίωσαν με σχετικό Ανακοινωθέν οι Ιεράρχες μας τον Οκτώβριο του 2009, είναι σαφές πως απαιτείται νέα έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας εντός του θέρους προκειμένου ξεκάθαρα να επαναβεβαιωθεί η ορθόδοξη εκκλησιολογία και να οριστούν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδος για το Διάλογο της Βιέννης.
2 σχόλια:
ΠΟΣΟ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΝ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΕΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ, ΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ΠΑΝΩ ΑΠΟ 100.000. ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
Πολύ καλό το κείμενο του κ.Τάτση. Οι Ιεράρχες το διαβάζουν καθόλου;
Αμπλίας
Δημοσίευση σχολίου