πηγή: «ΖΩΗ»01/11/2010 και ΑκτίνεςΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ;
Το αυτονόητο ζητάει ή θεολογική Σχολή: Να παραμείνουν τα θρησκευτικά υποχρεωτικό μάθημα. Και τονίζει ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών χρήζει καλυτέρας αντιμετωπίσεως, γιατί είναι μάθημα ανθρωπιστικό, ηθοπλαστικό και φρονηματιστικό και στοχεύει στην ηθική θωράκιση της προσωπικότητας του μαθητή», ότι «το 95% είναι ορθόδοξοι Χριστιανοί και επιθυμούν να προσφέρουν και στα παιδιά τους τη διαχρονικά καταξιωμένη ελληνορθόδοξη παράδοση» και ότι «λόγοι ιστορικοί, εθνικοί, πολιτιστικοί και παιδαγωγικοί καθιστούν επιβεβλημένη την παρουσία των θρησκευτικών ως υποχρεωτικού μαθήματος στο ελληνικό σχολείο».....
Πέραν αυτών το ερώτημα είναι πώς εφαρμόζεται το σχετικό άρθρο του Συντάγμα τος (16, §1) πού ορίζει ότι «ή παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες»; Πώς θα καταστεί δυνατή ή ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών, χωρίς τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών;
ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
Την ώρα πού ή πολεμική εναντίον της διδασκαλίας των θρησκευτικών στα Σχολεία συνεχίζεται έδώ με ποικίλες μορφές, στη Ρωσία, στη χώρα του κάποτε άθεου Μαρξισμού, τα πράγματα άλλαξαν και αλλάζουν συνεχώς. Γνώρισαν στην πράξη την τραγικότητα του χωρίς Θεό αλλοτριωμένου και καταπιεσμένου άνθρωπου, του στερημένου το πολύτιμο δώρο της πολιτιστικής και πνευματικής ελευθερίας. Και τώρα; Και τώρα στροφή στις θρησκευτικές και ηθικές αξίες. Και ως μία από τις προτεραιότητες έθεσαν την χριστιανική παιδεία στην εκπαίδευση της νεολαίας. «Το μάθημα των θρησκευτικών, υπό την εκδοχή του ορθοδόξου δόγματος, αποτελεί πλέον μέρος του σχολικού προγράμματος στη Ρωσία σε πολλές διοικητικές περιφέρειες του κράτους. Οι αρμόδιες ομοσπονδιακές αρχές για την εκπαιδευτική πολιτική αναγνωρίζουν τη σημασία της διδασκαλίας των θρησκευτικών σε μια χώρα με ποσοστό ορθοδόξων περίπου 90%». Και αυτά, τα τελευταία χρόνια, στη Ρωσία. Και έδώ θα πειραματιζώμεθα σε χώρους πού δεν σηκώνουν πειραματισμούς;
Πέραν αυτών το ερώτημα είναι πώς εφαρμόζεται το σχετικό άρθρο του Συντάγμα τος (16, §1) πού ορίζει ότι «ή παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και την διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες»; Πώς θα καταστεί δυνατή ή ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών, χωρίς τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών;
ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ
Την ώρα πού ή πολεμική εναντίον της διδασκαλίας των θρησκευτικών στα Σχολεία συνεχίζεται έδώ με ποικίλες μορφές, στη Ρωσία, στη χώρα του κάποτε άθεου Μαρξισμού, τα πράγματα άλλαξαν και αλλάζουν συνεχώς. Γνώρισαν στην πράξη την τραγικότητα του χωρίς Θεό αλλοτριωμένου και καταπιεσμένου άνθρωπου, του στερημένου το πολύτιμο δώρο της πολιτιστικής και πνευματικής ελευθερίας. Και τώρα; Και τώρα στροφή στις θρησκευτικές και ηθικές αξίες. Και ως μία από τις προτεραιότητες έθεσαν την χριστιανική παιδεία στην εκπαίδευση της νεολαίας. «Το μάθημα των θρησκευτικών, υπό την εκδοχή του ορθοδόξου δόγματος, αποτελεί πλέον μέρος του σχολικού προγράμματος στη Ρωσία σε πολλές διοικητικές περιφέρειες του κράτους. Οι αρμόδιες ομοσπονδιακές αρχές για την εκπαιδευτική πολιτική αναγνωρίζουν τη σημασία της διδασκαλίας των θρησκευτικών σε μια χώρα με ποσοστό ορθοδόξων περίπου 90%». Και αυτά, τα τελευταία χρόνια, στη Ρωσία. Και έδώ θα πειραματιζώμεθα σε χώρους πού δεν σηκώνουν πειραματισμούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου