ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΧΩΣ ΘΕΟΝ
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
ΣΥΧΝΑ ἐμφανίζονται στήν τηλεόραση διάφοροι ἐπιστήμονες, οἱ ὁποῖοι καλοῦνται ἀπό τους δημοσιογράφους, γιά νά μιλήσουν γιά τίς ἐπιτυχίες τους στόν τομέα, πού ἐργάζονται. Εἶναι πάντα πρόθυμοι νά δώσουν ἀπαντήσεις καί βέβαια νά ἐντυπωσιάσουν μέ τή σοφία τους καί τά χαρίσματά τους. Οἱ δημοσιογράφοι, εὐκαιρίας δοθείσης, τούς ὑποβάλλουν και μερικές ἐρωτήσεις προσωπικοῦ χαρακτήρα, ὅπως τί τούς ἀρέσει, πῶς ζοῦν, τί ἐπιθυμοῦν, πῶς ἀντιμετωπίζουν τό θάνατο, ἐάν ἀγαποῦν τή λογοτεχνία, τό θέατρο, τή μουσική καί γενικά τήν τέχνη, ἐάν ἔχουν ἐνδιαφέρον γιά τήν πολιτική καί φυσικά ἄν πιστεύουν στό Θεό. Σέ ὅλες τίς παραπάνω ἐρωτήσεις ἀπαντοῦν μέ ἄνεση και εὐθύτητα. Μόνο στήν τελευταία ἐρώτηση δυσκολεύονται νά δώσουν ἀπερίφραστη ἀπάντηση, γιά νά μή ἐμφανιστοῦν ὡς συνειδητοί πιστοί ἤ ὡς ἄπιστοι. Προσπαθοῦν νά μή ἀμαυρωθεῖ ἡ ὡραία τους εἰκόνα. Ἐνῶ δέν πιστεύουν στό Θεό, μιλοῦν γιά μιά ἀνωτέρα δύναμη, ἡ ὁποία ὑπάρχει πολύ μακριά καί δέν ἔχει καμιά ἰδιαίτερη σχέση μέ τούς ἀνθρώπους. Δηλώνουν ὅτι δέν εἶναι θρησκόληπτοι-θρησκευόμενοι θέλουν νά ποῦν, ἀλλά ἀγνοοῦν τή σημασία τῆς λέξης ἤ τήν ἀποφεύγουν, γιατί ἡ λέξη "θρησκόληπτος" τους ἐξυπηρετεῖ καλύτερα, μιά καί ἔχει ἀρνητικό περιεχόμενο. Ἐάν ἦταν εἰλικρινεῖς θά ἔλεγαν ὅτι εἶναι ἄθεοι, ἀλλά κάτι τέτοιο θα εἶχε ἐντελῶς ἀρνητικές ἐντυπώσεις στό λαό. Γι᾽ αὐτό δίνουν ἀπαντήσεις ἀσαφεῖς καί ἀναλυτικές, πού δέν ἔχουν σχέση μέ τήν οὐσία τῆς ἐρώτησης. Γιά τήν Ἐκκλησία καί τά δόγματα οὔτε νά γίνεται λόγος. Μιλοῦν μέ περιφρόνηση γιά τήν χριστιανική διδασκαλία, τη λατρεία τοῦ Θεοῦ καί τήν αἰώνια ζωή.....
Κατά τά ἄλλα οἱ ἐπιστήμονες αὐτοί εἶναι σοβαροί, ἔχουν ἐμπειρίες καί θέλουν νά πάρουμε φῶς ἀπό τή δική τους δάδα. Εἶναι ἀμετακίνητοι στίς ἀπόψεις τους καί ὁ ἐγωισμός παίζει κυρίαρχο ρόλο σέ κάθε δραστηριότητά τους. Γιά αὐτούς ἡ ἀρετή τῆς ταπείνωσης εἶναι ἀκατανόητη καί ἀπαράδεκτη.
Οἱ ἄνθρωποι στήν ἐποχή μας εἶναι ὑπερβολικά ὑπερήφανοι και ἄς δηλώνουν ὅτι εἶναι χριστιανοί–πάντα μέ βάση τίς προσωπικές τους περί Χριστοῦ ἀπόψεις. Δυστυχῶς λείπει ἡ ζῶσα πίστη καί το πνεῦμα τῆς ὁμολογίας. Πόσο σκοτάδι ταλαιπωρεῖ τό νοῦ τους! Και πόσο μακριά βρίσκονται ἀπό τόν Χριστό!
Οἱ ἐπιστήμονες δέν πρέπει νά ἀποσποῦν τό θαυμασμό τῶν ἀληθινῶν χριστιανῶν. Οἱ ἱκανότητές τους καί οἱ ἐπιδόσεις τους ἔχουν σχετική ἀξία. Τά ἔργα τους ἀναφέρονται μόνο στήν παροῦσα ζωή καί δέν ἀνοίγουν δρόμους, πού νά ὁδηγοῦν στή μακαριότητα τῆς ἄλλης ζωῆς.
Κατά τά ἄλλα οἱ ἐπιστήμονες αὐτοί εἶναι σοβαροί, ἔχουν ἐμπειρίες καί θέλουν νά πάρουμε φῶς ἀπό τή δική τους δάδα. Εἶναι ἀμετακίνητοι στίς ἀπόψεις τους καί ὁ ἐγωισμός παίζει κυρίαρχο ρόλο σέ κάθε δραστηριότητά τους. Γιά αὐτούς ἡ ἀρετή τῆς ταπείνωσης εἶναι ἀκατανόητη καί ἀπαράδεκτη.
Οἱ ἄνθρωποι στήν ἐποχή μας εἶναι ὑπερβολικά ὑπερήφανοι και ἄς δηλώνουν ὅτι εἶναι χριστιανοί–πάντα μέ βάση τίς προσωπικές τους περί Χριστοῦ ἀπόψεις. Δυστυχῶς λείπει ἡ ζῶσα πίστη καί το πνεῦμα τῆς ὁμολογίας. Πόσο σκοτάδι ταλαιπωρεῖ τό νοῦ τους! Και πόσο μακριά βρίσκονται ἀπό τόν Χριστό!
Οἱ ἐπιστήμονες δέν πρέπει νά ἀποσποῦν τό θαυμασμό τῶν ἀληθινῶν χριστιανῶν. Οἱ ἱκανότητές τους καί οἱ ἐπιδόσεις τους ἔχουν σχετική ἀξία. Τά ἔργα τους ἀναφέρονται μόνο στήν παροῦσα ζωή καί δέν ἀνοίγουν δρόμους, πού νά ὁδηγοῦν στή μακαριότητα τῆς ἄλλης ζωῆς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου