Όταν οι υπεύθυνοι της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου ζητούσαν στήριξη εξαιτίας των «επιθέσεων» που δέχονται, είναι αμφίβολο αν αληθινά προσδοκούσαν η στήριξη αυτή να έρθει ακόμη κι από το Φανάρι. Κι όμως! Ο Μ. Αρχιδιάκονος του Πατριαρχείου Μάξιμος σε λόγο του για την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως, τον οποίο δημοσιεύει το Φως Φαναρίου, όχι μόνο στηρίζει την Ακαδημία του Βόλου αλλά παράλληλα βάλλει και εναντίον όσων ελέγχουν το περιεχόμενο της εκεί παραγόμενης «θεολογίας».
Μεταξύ άλλων ο Αρχιδιάκονος αναφέρει: «Εὐτυχῶς ἀκούονται εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν φωναί, αἱ ὁποῖαι ἀντιλαμβάνονται τά σημεῖα τῶν καιρῶν καί ἀντιδροῦν ὑγιῶς εἰς τήν ἀπομόνωσιν καί τό κλείσιμον τῆς Ὀρθοδοξίας. Τό προσφάτως συγκληθέν ἐν Βόλῳ Συνέδριον ἐπί τοῦ θέματος: «Νεοπατερική Σύνθεση ἤ Μεταπατερική Θεολογία;» ἔθεσε τήν χεῖρα ἐπί τόν τύπον τῶν ἥλων καί ἐδημιούργησεν, ὡς μή ὤφελεν, ἀντιδράσεις ὀρθοδόξων, ἰδεολογικῶς προσκεκολλημένων εἰς τό παρελθόν, ἀρνουμένων κατ’ οὐσίαν δημιουργικόν διάλογον μέ τόν σύγχρονον πολιτισμόν καί καθιστώντων οὕτω τήν Ὀρθόδοξον Θεολογίαν γυμνήν διαλόγου καί πτωχήν!»...
Ώστε, σύμφωνα με τον Αχριδιάκονον Μάξιμον, οι μητροπολίτες Ναυπάκτου Ιερόθεος, Γλυφάδος Παύλος, Πειραιώς Σεραφείμ, Κυθήρων Σεραφείμ, ως και ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο μοναχός Μωυσής Αγιορείτης και τόσοι άλλοι κληρικοί και θεολόγοι που έλεγξαν τα όσα ακούστηκαν στο εν λόγω συνέδριο του Βόλου είναι «ιδεολογικώς προσκεκολλημένοι εις το παρελθόν». Αντιθέτως, όπως παρακάτω αποφαίνεται ο Αρχιδιάκονος, ο Χρήστος Γιανναράς είναι «διακρινόμενος ἐπί προφητικῇ ἐγρηγόρσει»! Ομοίως αξοθαύμαστος είναι «ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης, εἷς ἐκ τῶν πιστῶν μαθητῶν τοῦ ἀειμνήστου π. Γεωργίου» (Φλωρόφσκυ). Δεν θα απαντήσουμε τώρα στο ερώτημα πόσο «πιστός» μαθητής του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ είναι ο Μητροπολίτης Περγάμου. Είναι όμως βέβαιον ότι κάνει μεγάλο λάθος ο Αρχιδιάκονος Μάξιμος αποφαινόμενος ότι ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ «πρῶτος ὡμίλησε περί τῆς ἀνάγκης νεοπατερικῆς συνθέσεως».
Στους αγίους Πατέρες συναντά κανείς την ευλογημένη, λόγω της Θείας Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, ενότητα και συνέχεια. Παραδόξως όμως ενότητα μπορεί κανείς να διακρίνει και μεταξύ των εν Φαναρίω και Ελλάδι υποστηρικτών της «μεταπατερικής θεολογίας». Μόνο που ο συνδετικός τους κρίκος δεν είναι η Χάρη του Παναγίου Πνεύματος αλλά το ίδιο πνεύμα του οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης. Όπως φαίνεται η παναίρεση του οικουμενισμού γέννησε το πρώτο της τέκνο, την «μετα-πατερική θεολογία» ή καλύτερα την πατρομάχο παραθεολογία.
Ώστε, σύμφωνα με τον Αχριδιάκονον Μάξιμον, οι μητροπολίτες Ναυπάκτου Ιερόθεος, Γλυφάδος Παύλος, Πειραιώς Σεραφείμ, Κυθήρων Σεραφείμ, ως και ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο μοναχός Μωυσής Αγιορείτης και τόσοι άλλοι κληρικοί και θεολόγοι που έλεγξαν τα όσα ακούστηκαν στο εν λόγω συνέδριο του Βόλου είναι «ιδεολογικώς προσκεκολλημένοι εις το παρελθόν». Αντιθέτως, όπως παρακάτω αποφαίνεται ο Αρχιδιάκονος, ο Χρήστος Γιανναράς είναι «διακρινόμενος ἐπί προφητικῇ ἐγρηγόρσει»! Ομοίως αξοθαύμαστος είναι «ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ἰωάννης, εἷς ἐκ τῶν πιστῶν μαθητῶν τοῦ ἀειμνήστου π. Γεωργίου» (Φλωρόφσκυ). Δεν θα απαντήσουμε τώρα στο ερώτημα πόσο «πιστός» μαθητής του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ είναι ο Μητροπολίτης Περγάμου. Είναι όμως βέβαιον ότι κάνει μεγάλο λάθος ο Αρχιδιάκονος Μάξιμος αποφαινόμενος ότι ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ «πρῶτος ὡμίλησε περί τῆς ἀνάγκης νεοπατερικῆς συνθέσεως».
Στους αγίους Πατέρες συναντά κανείς την ευλογημένη, λόγω της Θείας Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, ενότητα και συνέχεια. Παραδόξως όμως ενότητα μπορεί κανείς να διακρίνει και μεταξύ των εν Φαναρίω και Ελλάδι υποστηρικτών της «μεταπατερικής θεολογίας». Μόνο που ο συνδετικός τους κρίκος δεν είναι η Χάρη του Παναγίου Πνεύματος αλλά το ίδιο πνεύμα του οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης. Όπως φαίνεται η παναίρεση του οικουμενισμού γέννησε το πρώτο της τέκνο, την «μετα-πατερική θεολογία» ή καλύτερα την πατρομάχο παραθεολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου