πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 28/1/2011
ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΝ (3ο -τελευταίον)
Τοῦ κ.Ἠλία Δ. Μπάκου, Δρ. Θεολογίας–Φιλολόγου
5. Ἐκκλησιαστικοί λόγοι: Λόγοι ἐκκλησιαστικοί καί ἐκκλησιολογικοί δέν ἐπιτρέπουν τό Μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στήν Ἐκπαίδευση νά ἔχει προαιρετικό -ἐπιλεγόμενο χαρακτήρα οὔτε τό περιεχόμενό του νά περιπέσει σέ χαρακτήρα θρησκειολογικό, πολιτισμικό ἤ ὅ,τι ἄλλο μή Ὀρθόδοξο, θεολογικό κατ᾽ ἀκρίβεια. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ κατ᾽ ἐξοχήν χώρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἐκτός τοῦ ὅτι τό 95% τοῦ πληθυσμοῦ της εἶναι Ὀρθόδοξο χριστιανικό εἶναι καί παγκόσμιο Κέντρο τῆς ὀρθοδόξου ΧριστιανικῆςΘεολογίας, εἶναι ἡ Μητρόπολις τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ Θεολογικές Σχολές τῶν Πανεπιστημίων Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης καλλιέργησαν καί καλλιεργοῦν ἀκόμα τήν Ὀρθόδοξη θεολογία, καί τά θεολογικά συγγράμματα ἐπιφανῶν καθηγητῶν θεολόγων μεταφράζονται σχεδόν σέ ὅλες τις γλῶσσες τοῦ κόσμου καί διδάσκονται στίς ἀνά τόν κόσμο Θεολογικές Σχολές.... Πτυχιοῦχοι τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν και Θεσσαλονίκης ἔγιναν καί γίνονται καθηγητές τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν ἀνά τόν κόσμον. Πτυχιοῦχοι τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης εἶναι καί οἱ περισσότεροι ἐπίσκοποι τῆς διασπορᾶς, τῶν βαλκανικῶν χωρῶν, τῆς Ἀσίας, τῆς Ἀφρικῆς, τῆς Εὐρώπης, τῆς Ἀμερικῆς κ.λπ., καθώς καί οἱ ἱερεῖς τῶν ὀρθοδόξων χριστιανικῶν ἐνοριῶν τῆς οἰκουμένης.
Δέν μποροῦμε νά φαντασθοῦμε ὅτι τό Μητροπολιτικό Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ἐπιφυλάσσει ἐκπλήξεις, παγκοσμίως, ἀρνητικές γιά την Ὀρθοδοξία καί τήν Παιδεία της. Ἔπειτα, τί θά ποῦμε ὡς ἑλληνόφωνη Ὀρθόδοξη Χριστιανική Ἐκκλησία στήν ξενόγλωσση Ὀρθοδοξία, πού ἀσχολεῖται ἐρευνητικά–ἐπιστημονικά μέ τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία τῶν Ἑλλήνων Πατέρων, τήν Ἁγιολογία μας καί μέ πολλούς ἑλληνομαθεῖς ἐπιστήμονες; Θα τούς ποῦμε δηλαδή, ὅτι στήν Ἑλλάδα ἐγκαταλείπουμε τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἁγιοπνευματική παράδοση καί ἀσχολούμαστε μέ τήν «μεταπατερική» ἤ τή «συναφειακή θεολογία» και τήν θρησκειολογία ἤ μέ τήν «Ὀρθόδοξη Θρησκειολογία τῶν Θρησκειῶν»; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ ὁποία και σήμερα συνεχίζει καί μέ τήν ἀκρίβεια τῆς Πίστεως καί τῆς ζωῆς να ἀναδεικνύει νέους ἁγίους, ἀσκητές καί θεολόγους θά ἀντικαταστήσει τήν Ὀρθόδοξη θεολογία καί Πίστη στήν πληρότητά της, με θρησκειολογικά, πολιτιστικά και γνωστικά θρησκευτικά ἀντικείμενα;
6. Θεολογικοί λόγοι: Ἐκτός τῶν προαναφερομένων λόγων σχετικά μέ τό Μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ὑπάρχουν καί θεολογικοί λόγοι, οἱ ὁποῖοι ἐξ ἀντικειμένου δέν ἐπιτρέπουν παρεμβάσεις τῆς Πολιτείας, πού δέν θά συνάδουν μέ τόν χαρακτήρα καί τό ὑποχρεωτικόν τοῦ Μαθήματος. Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική Πίστη εἶναι Πίστη ἐκ θείας Ἀποκαλύψεως διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, διά τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι διά τῆς Παρθένου Μαρίας τῆς Θεοτόκου. Ὡς θρησκεία τῆς θείας Ἀποκαλύψεως φανερώνει καί διδάσκει τήν ἀπόλυτη θεία ἀλήθεια. Αὐτή τήν ἀλήθεια παρέλαβαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι, ἐβίωσαν καί ἐδίδαξαν οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί αὐτή τήν ἀλήθεια διετύπωσαν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι οἱ πατέρες τῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι χῶρος τῆς θείας Ἀποκαλύψεως. Ἔζησαν και ἔδρασαν σ᾽ αὐτή ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἅγιοι καί Μάρτυρες τῆς Πίστεως, ἄφησαν πίσω τους ἱερά προσκυνήματα, ἅγιες εἰκόνες, ἱερά λείψανα, αἵματα μαρτύρων, χάρη καί ἁγιότητα. Ὅλος ὁ ἑλλαδικός χῶρος εἶναι καθαγιασμένος, εἶναι ἕνας ἀπέραντος θεῖος Παράδεισος ἁγίων, μαρτύρων καί ὁμολογητῶν, ἕνα ἱερό καθίδρυμα ἀρχαίων ἱερῶν ναῶν, μοναστηρίων καί ἕνα ἀπέραντο Μουσεῖο κειμηλίων με κορυφαῖο καί μοναδικό αὐτό τοῦ ἁγίου Ὄρους. Αὐτόν τόν περιβάλλοντα θεολογικό χῶρο ἐάν δεν τόν διδασκόμαστε ἐμεῖς καί τά παιδιά μας πῶς θά μπορέσουμε να τόν προσοικειωθοῦμε καί νά τον βιώσουμε; Πῶς θά τόν ἑρμηνεύσουμε στούς ἑαυτούς μας και στούς ἐπισκέπτες– προσκυνητές του;
Κατά συνέπεια, τῶν ὅσων ἀναφέραμε, ἐπισημαίνονται καί τά ἑξῆς χαρακτηριστικά. Ὅσοι προτείνουν νά γίνει τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν Θρησκειολογικό, Γνωστικό, Πολιτιστικό κ.λπ., εἴτε αὐτοί εἶναι λαϊκοί θεολόγοι, εἴτε ἱερωμένοι, εἴτε σύμβουλοι τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου, εἴτε μέλη καί συνεργάτες τῆς «Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Βόλου» ἤ ὁποιασδήποτε ἄλλης Ὀργανώσεως, εἴτε εἶναι πολιτικά πρόσωπα τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας, εἴτε αὐτοί εἶναι εἰσηγητές ἤ διαχειριστές κάποιας ἐξουσίας, στό προκείμενο θέμα, νά συνυπολογίσουν καί τά ἀκόλουθα:
α) ὅτι δέν πρέπει νά περιφρονήσουν τόνἙλληνορθόδοξο λαό –τά ἰδεώδη, τήν ἱστορία και τήν Πίστη του
β) ὅτι ἀναγκαστικά θά συγκρουσθοῦν μέ τό καλῶς νοούμενο συμφέρον τοῦ Ἔθνους καί τῆς Πολιτείας
γ) ὅτι μοιραῖα θα συγκρουσθοῦν, καί ἐάν ἀκόμη ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία συνεχίζει την ἀνοχή της, μέ τήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, θά ἀποστασιοποιηθοῦν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, προϋπάρχουσα τῆς Πολιτείας, καί ὡς ἐκ τούτου ὁ χωρισμός τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας και εὔκολος–δυνατός δέν εἶναι καί θα βλάψει σοβαρά τό Ἔθνος! Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία: «οὐδέποτε γηρᾷ (=γερνάει)... πολεμουμένη νικᾷ, ἐπιβουλευομένη περιγίνεται, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται... κλυδωνίζεται, ἀλλ᾽ οὐ καταποντίζεται... παλαίει, ἀλλ᾽ οὐκ ἡττᾶται» (Χρυσόστομος PG 52, 397–398).
δ) ὅτι θα πρέπει πρῶτα νά εἰσηγηθοῦν το κλείσιμο τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, τῶν Μοναστικῶν Κέντρων τῆς Ὀρθοδοξίας ἐντός καί ἐκτός τῆς Ἑλλάδος, τῆς Μοναστικῆς Πολιτείας τοῦ ἉγίουὌρους, ὅπερ ἀδύνατον, καί ἔπειτα νά χαρακτηρισθεῖ τό Μάθημα Θρησκειολογικό!
ε) ὅτι θά πρέπει νά συγκρουσθοῦν καί νά ἀπορρίψουν τούς Φάρους τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ἔργο τῶν ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί τά ἱστορικά κειμήλια καί ἱστορικά τεκμήρια!
στ) ὅτι πρέπει νά ἐνημερώσουν τόν Ἑλληνικό λαό ποιά χώρα τοῦ κόσμου ἀποστασιοποιήθηκε ἀπό τά ἐθνικά της ἰδεώδη, ἀπό την ἐθνική της ἱστορία καί τόν πολιτισμό της, ἀπό τή Θρησκευτική της Πίστη, ἐπειδή στήν Ἐκπαίδευσή της– σέ κάποια ἀπό τά σχολεῖα της ἐμφανίστηκαν περιστασιακά και παράνομα κάποιοι ἀλλοδαποί μαθητές, μέ παράδοση καί πολιτισμό, κατώτερον ἐμφανῶς τῆς χώρας, πού φιλοξενήθηκαν;
ζ) Τέλος, εάν συμβαίνουν ὅλα τά προαναφερθέντα ἤ πρόκειται νά συμβοῦν, ἄς νομιμοποιήσει (!) ἡ Πολιτεία την εἰσαγόμενη παρακμή: θρησκευτική– ἐθνικοκοινωνική, οἰκονομική καί στήν σχεδόν ἀνύπαρκτη και πρωτόγονη ἐκπαίδευσή τους, ἄς ἐντάξει καί τό δικό μας μεταρρυθμιστικό σύστημα ἀγωγῆς καί παιδείας στά ἀνελέητα ὀθνεῖα καί παρακμιακά στοιχεῖα!
Ἀναντίρρητα, ὅσοι διατείνονται τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν να γίνει ἐπιλεγόμενο καί Θρησκειολογικό, Πολιτισμικό, Γνωστικό, ὀφείλουν οἱ ἴδιοι, ἄλλοι νά ἀπορρίψουν τήν Ὀρθόδοξη θεολογία καί Πίστη, καί ἄλλοι νά τή σχετικοποιήσουν, γιά νά χωρέσει στή «μεταπατερική, συναφειακή» θεολογία, στήν «ὀρθόδοξη θεολογία τῶν θρησκειῶν» καί νά τήν ἐντάξουν στίς ἑτερόδοξες χριστιανικές ὁμολογίες τοῦ προτεσταντισμοῦ. Ἤ ὅπως ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό ἐπιδιώκεται ἀπό κάποιους, στό ὄνομα τοῦ πολυπολιτισμοῦ, τῆς νεωτερικότητας καί τοῦ συγχρόνου πνεύματος τῆς παγκοσμιοποιήσεως νά ὁδηγηθοῦμε στό θρησκευτικό συγκρητισμό! Ὅμως ὅλα αὐτά, καί τά ὁποῖα σηματοδοτοῦν διωγμό κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ὀρθοδοξίας, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑλοποιηθοῦν. Καί τοῦτο διότι οὔτε οἱ ἐμφορούμενοι ἀπό τό πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς ἤ τῶν διαφόρων ἰδεοληψιῶν εἶναι τόσο ἱκανοί νά κηρύξουν θρησκευτικό καί ἐθνικό διωγμό οὔτε ὁ ἑλληνικός λαός στήν συντριπτική πλειοψηφία το ἀποδέχεται, οὔτε ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση ὑποχωρεῖ καί ἡττᾶται ἀπό ὀθνεῖα καί παρακμιακά στοιχεῖα. Ἀλλά καί ὁ Πανάγαθος Θεός, ὁ Δημιουργός καί Κυβερνήτης ὅλου τοῦ κόσμου ἐλπίζουμε ὅτι δέν θά τό ἐπιτρέψει.
Ὅμως εὐελπιστοῦμε ὅτι τελικά θά πρυτανεύσει ἡ λογική καί ἡ σύνεση. Εὐχόμαστε κάθε διασπαστική ἐνέργεια, κάποιων, ἀπό την ἑνότητα τοῦ κλάδου τῶν θεολόγων καί ἀπό τήν ἀπόκλιση, ὁρισμένων, ἀπό τήν ὀρθόδοξη παράδοση καί δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας θά ἀναλήψει καί θά ἀναθεωρηθεῖ, γιά νά συνταχθοῦμε ὅλοι μέ τίς πρωτοβουλίες καί τίς θέσεις τῆς ΠΕΘ γιά τό ΜατΘ καί νά συναγωνισθοῦμε ἀπό κοινοῦ ὑπό την αἰγίδα καί τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας. «ἡ ἰσχύς ἐν τῇ ἑνότητι» , και «ἡ ἑνότης ἐν τῇ πίστει».
Δέν μποροῦμε νά φαντασθοῦμε ὅτι τό Μητροπολιτικό Κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ἐπιφυλάσσει ἐκπλήξεις, παγκοσμίως, ἀρνητικές γιά την Ὀρθοδοξία καί τήν Παιδεία της. Ἔπειτα, τί θά ποῦμε ὡς ἑλληνόφωνη Ὀρθόδοξη Χριστιανική Ἐκκλησία στήν ξενόγλωσση Ὀρθοδοξία, πού ἀσχολεῖται ἐρευνητικά–ἐπιστημονικά μέ τήν Ὀρθόδοξη Θεολογία τῶν Ἑλλήνων Πατέρων, τήν Ἁγιολογία μας καί μέ πολλούς ἑλληνομαθεῖς ἐπιστήμονες; Θα τούς ποῦμε δηλαδή, ὅτι στήν Ἑλλάδα ἐγκαταλείπουμε τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, τήν ἁγιοπνευματική παράδοση καί ἀσχολούμαστε μέ τήν «μεταπατερική» ἤ τή «συναφειακή θεολογία» και τήν θρησκειολογία ἤ μέ τήν «Ὀρθόδοξη Θρησκειολογία τῶν Θρησκειῶν»; Ἡ Ἑλλάδα, ἡ ὁποία και σήμερα συνεχίζει καί μέ τήν ἀκρίβεια τῆς Πίστεως καί τῆς ζωῆς να ἀναδεικνύει νέους ἁγίους, ἀσκητές καί θεολόγους θά ἀντικαταστήσει τήν Ὀρθόδοξη θεολογία καί Πίστη στήν πληρότητά της, με θρησκειολογικά, πολιτιστικά και γνωστικά θρησκευτικά ἀντικείμενα;
6. Θεολογικοί λόγοι: Ἐκτός τῶν προαναφερομένων λόγων σχετικά μέ τό Μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ὑπάρχουν καί θεολογικοί λόγοι, οἱ ὁποῖοι ἐξ ἀντικειμένου δέν ἐπιτρέπουν παρεμβάσεις τῆς Πολιτείας, πού δέν θά συνάδουν μέ τόν χαρακτήρα καί τό ὑποχρεωτικόν τοῦ Μαθήματος. Ἡ Ὀρθόδοξη Χριστιανική Πίστη εἶναι Πίστη ἐκ θείας Ἀποκαλύψεως διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, διά τῆς ἐνσαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι διά τῆς Παρθένου Μαρίας τῆς Θεοτόκου. Ὡς θρησκεία τῆς θείας Ἀποκαλύψεως φανερώνει καί διδάσκει τήν ἀπόλυτη θεία ἀλήθεια. Αὐτή τήν ἀλήθεια παρέλαβαν οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι, ἐβίωσαν καί ἐδίδαξαν οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί αὐτή τήν ἀλήθεια διετύπωσαν ἐν ἁγίῳ Πνεύματι οἱ πατέρες τῶν οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι χῶρος τῆς θείας Ἀποκαλύψεως. Ἔζησαν και ἔδρασαν σ᾽ αὐτή ἅγιοι Ἀπόστολοι, ἅγιοι καί Μάρτυρες τῆς Πίστεως, ἄφησαν πίσω τους ἱερά προσκυνήματα, ἅγιες εἰκόνες, ἱερά λείψανα, αἵματα μαρτύρων, χάρη καί ἁγιότητα. Ὅλος ὁ ἑλλαδικός χῶρος εἶναι καθαγιασμένος, εἶναι ἕνας ἀπέραντος θεῖος Παράδεισος ἁγίων, μαρτύρων καί ὁμολογητῶν, ἕνα ἱερό καθίδρυμα ἀρχαίων ἱερῶν ναῶν, μοναστηρίων καί ἕνα ἀπέραντο Μουσεῖο κειμηλίων με κορυφαῖο καί μοναδικό αὐτό τοῦ ἁγίου Ὄρους. Αὐτόν τόν περιβάλλοντα θεολογικό χῶρο ἐάν δεν τόν διδασκόμαστε ἐμεῖς καί τά παιδιά μας πῶς θά μπορέσουμε να τόν προσοικειωθοῦμε καί νά τον βιώσουμε; Πῶς θά τόν ἑρμηνεύσουμε στούς ἑαυτούς μας και στούς ἐπισκέπτες– προσκυνητές του;
Κατά συνέπεια, τῶν ὅσων ἀναφέραμε, ἐπισημαίνονται καί τά ἑξῆς χαρακτηριστικά. Ὅσοι προτείνουν νά γίνει τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν Θρησκειολογικό, Γνωστικό, Πολιτιστικό κ.λπ., εἴτε αὐτοί εἶναι λαϊκοί θεολόγοι, εἴτε ἱερωμένοι, εἴτε σύμβουλοι τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου, εἴτε μέλη καί συνεργάτες τῆς «Θεολογικῆς Ἀκαδημίας Βόλου» ἤ ὁποιασδήποτε ἄλλης Ὀργανώσεως, εἴτε εἶναι πολιτικά πρόσωπα τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας, εἴτε αὐτοί εἶναι εἰσηγητές ἤ διαχειριστές κάποιας ἐξουσίας, στό προκείμενο θέμα, νά συνυπολογίσουν καί τά ἀκόλουθα:
α) ὅτι δέν πρέπει νά περιφρονήσουν τόνἙλληνορθόδοξο λαό –τά ἰδεώδη, τήν ἱστορία και τήν Πίστη του
β) ὅτι ἀναγκαστικά θά συγκρουσθοῦν μέ τό καλῶς νοούμενο συμφέρον τοῦ Ἔθνους καί τῆς Πολιτείας
γ) ὅτι μοιραῖα θα συγκρουσθοῦν, καί ἐάν ἀκόμη ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία συνεχίζει την ἀνοχή της, μέ τήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, θά ἀποστασιοποιηθοῦν ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, προϋπάρχουσα τῆς Πολιτείας, καί ὡς ἐκ τούτου ὁ χωρισμός τῶν σχέσεων Ἐκκλησίας καί Πολιτείας και εὔκολος–δυνατός δέν εἶναι καί θα βλάψει σοβαρά τό Ἔθνος! Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία: «οὐδέποτε γηρᾷ (=γερνάει)... πολεμουμένη νικᾷ, ἐπιβουλευομένη περιγίνεται, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται... κλυδωνίζεται, ἀλλ᾽ οὐ καταποντίζεται... παλαίει, ἀλλ᾽ οὐκ ἡττᾶται» (Χρυσόστομος PG 52, 397–398).
δ) ὅτι θα πρέπει πρῶτα νά εἰσηγηθοῦν το κλείσιμο τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν, τῶν Μοναστικῶν Κέντρων τῆς Ὀρθοδοξίας ἐντός καί ἐκτός τῆς Ἑλλάδος, τῆς Μοναστικῆς Πολιτείας τοῦ ἉγίουὌρους, ὅπερ ἀδύνατον, καί ἔπειτα νά χαρακτηρισθεῖ τό Μάθημα Θρησκειολογικό!
ε) ὅτι θά πρέπει νά συγκρουσθοῦν καί νά ἀπορρίψουν τούς Φάρους τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ἔργο τῶν ὀρθοδόξων Πατριαρχείων καί τά ἱστορικά κειμήλια καί ἱστορικά τεκμήρια!
στ) ὅτι πρέπει νά ἐνημερώσουν τόν Ἑλληνικό λαό ποιά χώρα τοῦ κόσμου ἀποστασιοποιήθηκε ἀπό τά ἐθνικά της ἰδεώδη, ἀπό την ἐθνική της ἱστορία καί τόν πολιτισμό της, ἀπό τή Θρησκευτική της Πίστη, ἐπειδή στήν Ἐκπαίδευσή της– σέ κάποια ἀπό τά σχολεῖα της ἐμφανίστηκαν περιστασιακά και παράνομα κάποιοι ἀλλοδαποί μαθητές, μέ παράδοση καί πολιτισμό, κατώτερον ἐμφανῶς τῆς χώρας, πού φιλοξενήθηκαν;
ζ) Τέλος, εάν συμβαίνουν ὅλα τά προαναφερθέντα ἤ πρόκειται νά συμβοῦν, ἄς νομιμοποιήσει (!) ἡ Πολιτεία την εἰσαγόμενη παρακμή: θρησκευτική– ἐθνικοκοινωνική, οἰκονομική καί στήν σχεδόν ἀνύπαρκτη και πρωτόγονη ἐκπαίδευσή τους, ἄς ἐντάξει καί τό δικό μας μεταρρυθμιστικό σύστημα ἀγωγῆς καί παιδείας στά ἀνελέητα ὀθνεῖα καί παρακμιακά στοιχεῖα!
Ἀναντίρρητα, ὅσοι διατείνονται τό Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν να γίνει ἐπιλεγόμενο καί Θρησκειολογικό, Πολιτισμικό, Γνωστικό, ὀφείλουν οἱ ἴδιοι, ἄλλοι νά ἀπορρίψουν τήν Ὀρθόδοξη θεολογία καί Πίστη, καί ἄλλοι νά τή σχετικοποιήσουν, γιά νά χωρέσει στή «μεταπατερική, συναφειακή» θεολογία, στήν «ὀρθόδοξη θεολογία τῶν θρησκειῶν» καί νά τήν ἐντάξουν στίς ἑτερόδοξες χριστιανικές ὁμολογίες τοῦ προτεσταντισμοῦ. Ἤ ὅπως ἐδῶ καί ἀρκετό καιρό ἐπιδιώκεται ἀπό κάποιους, στό ὄνομα τοῦ πολυπολιτισμοῦ, τῆς νεωτερικότητας καί τοῦ συγχρόνου πνεύματος τῆς παγκοσμιοποιήσεως νά ὁδηγηθοῦμε στό θρησκευτικό συγκρητισμό! Ὅμως ὅλα αὐτά, καί τά ὁποῖα σηματοδοτοῦν διωγμό κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ὀρθοδοξίας, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑλοποιηθοῦν. Καί τοῦτο διότι οὔτε οἱ ἐμφορούμενοι ἀπό τό πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς ἤ τῶν διαφόρων ἰδεοληψιῶν εἶναι τόσο ἱκανοί νά κηρύξουν θρησκευτικό καί ἐθνικό διωγμό οὔτε ὁ ἑλληνικός λαός στήν συντριπτική πλειοψηφία το ἀποδέχεται, οὔτε ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση ὑποχωρεῖ καί ἡττᾶται ἀπό ὀθνεῖα καί παρακμιακά στοιχεῖα. Ἀλλά καί ὁ Πανάγαθος Θεός, ὁ Δημιουργός καί Κυβερνήτης ὅλου τοῦ κόσμου ἐλπίζουμε ὅτι δέν θά τό ἐπιτρέψει.
Ὅμως εὐελπιστοῦμε ὅτι τελικά θά πρυτανεύσει ἡ λογική καί ἡ σύνεση. Εὐχόμαστε κάθε διασπαστική ἐνέργεια, κάποιων, ἀπό την ἑνότητα τοῦ κλάδου τῶν θεολόγων καί ἀπό τήν ἀπόκλιση, ὁρισμένων, ἀπό τήν ὀρθόδοξη παράδοση καί δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας θά ἀναλήψει καί θά ἀναθεωρηθεῖ, γιά νά συνταχθοῦμε ὅλοι μέ τίς πρωτοβουλίες καί τίς θέσεις τῆς ΠΕΘ γιά τό ΜατΘ καί νά συναγωνισθοῦμε ἀπό κοινοῦ ὑπό την αἰγίδα καί τήν εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας. «ἡ ἰσχύς ἐν τῇ ἑνότητι» , και «ἡ ἑνότης ἐν τῇ πίστει».
4 σχόλια:
Αυτό που καταλαβαίνω εγώ από το ευαγγέλιο είναι, ότι η βασιλεία του Θεού ανήκει σε "ὀθνεῖα καί παρακμιακά στοιχεῖα".
Παίζουμε με τις λέξεις Ανώνυμε; Πάλι κουλτουριάρικη ερμηνεία του ευαγγελίου;
Αφήστε τις εξυπνάδες και κοιτάξτε την ουσία όσων γράφει ο Μπάκος.
Αυτό που καταλαβαίνω ανώνυμε πρώτε είναι ότι σε έβαλαν οι ψευτοθεολόγοι να πουλήσεις πνεύμα.
Φ.
Την ουσία κοιτάω και μόνο την ουσία.
Δημοσίευση σχολίου