Ο Μέγας Αρχιδιάκονος του Πατριαρχείου Μάξιμος σε λόγο του την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως παρείχε πλήρη στήριξη στο έργο της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου. Υπερασπίστηκε ακόμη και την «μεταπατερική θεολογία» τονίζοντας μάλιστα ότι ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ « πρῶτος ὡμίλησε περί τῆς ἀνάγκης νεοπατερικῆς συνθέσεως».
Σχολιάζονοντας την ομιλία αυτή του Μ. Αρχιδιακόνου Μαξίμου στο ιστολόγιό μας τονίζαμε: “Είναι όμως βέβαιον ότι κάνει μεγάλο λάθος ο Αρχιδιάκονος Μάξιμος αποφαινόμενος ότι ο π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ «πρῶτος ὡμίλησε περί τῆς ἀνάγκης νεοπατερικῆς συνθέσεως»”.
Σήμερα αναδημοσιεύουμε σύντομο σχόλιο του Ορθοδόξου Τύπου (31/12/2010) που περιέχει την γνώμη του Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου περί των θέσεων του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ για την θεολογία:
Νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή "Θεολογία"
ΣΕΙΡΑ σημαντικῶν θεολογικῶν ἄρθρων τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου..., ἐδημοσιεύθησαν εἰς τήν "Παρακαταθήκην" ἀρ. τ. 74 καὶ εἰς τὸν "Ο.Τ." ἀρ. φύλλου 1857, καί ἐξ αὐτῶν ἀξίζει νά μεταφέρωμεν μερικάς σκέψεις του:
Κατά τόν π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀποστολική, ἐπειδή εἶναι πατερική. Γράφει: «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι πράγματι ῾ἀποστολική᾽, ἀλλά εἶναι ἐπίσης καί ῾πατερική᾽. Οὐσιαστικῶς εἶναι ῾ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων᾽. Δέν εἶναι δυνατόν νά διαχωρισθοῦν οἱ δύο χαρακτηρισμοί. Ἐπειδή εἶναι ῾πατερική᾽, εἶναι ἀληθῶς καί ῾ἀποστολική᾽”. “Γιά νά εἴμαστε ὀρθόδοξοι καί να ἔχουμε τή βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μας δέν μᾶς χρειάζεται καμμιά νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία. Μᾶς χρειάζονται δύο πράγματα: Τό πρῶτο, νά μείνουμε σταθεροί, ὅπως ἔχουμε καθῆκον, στήν ὁρολογία τῶν Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιατί αὐτή ἡ ὁρολογία ἀποτελεῖ σημαντικό μέρος τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τό ἀληθινό καί αὐθεντικό consensus patrum, ἀλλά νά μείνουμε ἑδραῖοι καί στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια, πού δόθηκε στούς Πατέρες».
Αὐτή εἶναι καί ἡ ὀρθή ἐκκλησιολογική τοποθέτησις.
Κατά τόν π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀποστολική, ἐπειδή εἶναι πατερική. Γράφει: «Ἡ Ἐκκλησία εἶναι πράγματι ῾ἀποστολική᾽, ἀλλά εἶναι ἐπίσης καί ῾πατερική᾽. Οὐσιαστικῶς εἶναι ῾ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων᾽. Δέν εἶναι δυνατόν νά διαχωρισθοῦν οἱ δύο χαρακτηρισμοί. Ἐπειδή εἶναι ῾πατερική᾽, εἶναι ἀληθῶς καί ῾ἀποστολική᾽”. “Γιά νά εἴμαστε ὀρθόδοξοι καί να ἔχουμε τή βεβαιότητα τῆς σωτηρίας μας δέν μᾶς χρειάζεται καμμιά νεοπατερική, μεταπατερική και συναφειακή θεολογία. Μᾶς χρειάζονται δύο πράγματα: Τό πρῶτο, νά μείνουμε σταθεροί, ὅπως ἔχουμε καθῆκον, στήν ὁρολογία τῶν Πατέρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γιατί αὐτή ἡ ὁρολογία ἀποτελεῖ σημαντικό μέρος τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, τό ἀληθινό καί αὐθεντικό consensus patrum, ἀλλά νά μείνουμε ἑδραῖοι καί στήν ἀποκεκαλυμμένη ἀλήθεια, πού δόθηκε στούς Πατέρες».
Αὐτή εἶναι καί ἡ ὀρθή ἐκκλησιολογική τοποθέτησις.
10 σχόλια:
Πάντως ήταν από εκείνους που είπαν :
«Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!»
Το θεμελιακό υπόβαθρο του οικουμενισμού είναι η αποκατάσταση των πάντων και, είναι η γνώμη μου, τούτο σαφέστατα υποδηλώνεται με το ανωτέρω.
Αν προσθέσουμε τώρα και την "ασθένεια της θρησκείας" έχουμε το τσιμέντο μαζί με το λίθο για την οικοδόμηση του "ορθόδοξου" οικουμενισμού.
Κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΤΕ ΣΕ ΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΕΊΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΗ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ "«Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!». ΡΩΤΑΩ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Το σχόλιο που ακολουθεί, έγινε αφορμή να το πληροφορηθώ κι εγώ. Το υπογράφει ανώνυμος σχολιαστής ΙΚ (Καρδάσης;). Ακολούθησε εκτενής διάλογος και έχει ως ακολούθως :
[ Λεπτομέρειες :http://apotixisi.blogspot.com/2010/12/blog-post_2488.html ]
Ανώνυμος είπε ...
Κατά τους θεολόγους της αποκατάστασης των πάντων, δηλαδή τον Ωριγένη, τον Γρηγόριο Νύσσης και το Μάξιμο Ομολογητή, λόγου χάρη, ο Θεός τη παρατάσσει των αιώνων καταργεί τη μνήμη του κακού. Ο Μάξιμος Ομολογητής μάλιστα διασαφηνίζει τούτο το δόγμα λέγοντας ότι τούτη η αποκατάσταση στην αρχαία τάξη θα γίνει με την επίγνωση και όχι με τη μέθεξη Θεού. Μένει να εξεταστεί τι είναι αυτή η επίγνωση. Το σίγουρο είναι ότι οι κολασμένοι με τον Σατανά χάνουν τη μνήμη του κακού -επομένως την οδύνη- όμως δεν θεώνονται! Και όταν λέμε σίγουρο, εννούμε τη διδασκαλία του Μάξιμου Ομολογητή, πάντοτε όμως υπό τις τόσο ρωμαλέες προϋποθέσεις της Ορθόδοξης θεολογίας, οι οποίες με τον τρόπο αυτό τωόντι καθιστούν αυτή τη θεολογία αντιμανιχαϊκή και αντιδιαρχική, καθαρά και ξάστερα βιβλική.
Έτσι μόνο ο τριαδικός Θεός είναι ο μοναδικός τόπος αγαθού. Εξού ο εξοβελισμός της ουτοπίας, της οποίας τη θέση παίρνει η αγαθοτοπία. Και μόνο με τούτη τη διάσταση μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά ότι ο Θεός είναι η αγάπη, και εξάπαντος ευκολότερα νικάμε την εγωκεντρικότητα, καταλαβαίνοντας καλύτερη τη ρήση του Ελύτη: Ανθ’ ημών η αγάπη.
Ωριγένης. (Κατά Κέλσου 5, 15 PG 11, 1204Α): "Ότι δε ουχ ως μάγειρόν φαμεν το πυρ επιφέρειν τον Θεόν αλλ’ ως Θεόν ευργέτην των χρηζόντων πόνου και πυρός, μαρτυρήσει και ο προφήτης Ησαΐας, εν ω γέγραπται λελέχθαι προς τι έθνος αμαρτωλών. ότι έχει άνθρακας πυρός καθίσαι επ’ αυτοίς. ούτοι έσονταί σου βοήθεια". "Το πυρ καθάρσιον επάγεται τω κόσμω, εικός δ’ ότι και εκάστω των δεομένων της δια του πυρός δίκης άμα και ιατρείας".
(Περί αρχών 2, 10, 8): "Γίνεται νεκρών ανάστασις και γίνεται κόλασις, αλλ’ ουκ απέραντος. Κολαζομένου γαρ του σώματος κατά μικρόν καθαίρεται η ψυχή και ούτως αποκαθίσταται εις την αρχαίαν τάξιν..... Και αποκατασταθήσονται ασεβείς τε και δαίμονες εις την προτέραν τάξιν".
Γρηγόριος Νύσσης. (Περί ψυχής και αναστάσεως PG 6, 100Α): "Χρη γαρ πάντη και πάντως εξαιρεθήναί ποτε το κακόν εκ του όντος, και όπερ εν τοις φθάσασιν είρηται, το όντως μη ον μηδ’ είναι όλως". (104A-C): "..... Ο δε πάντα γινόμενος και εν πάσι γίνεται. Εν τούτω δε μοι δοκεί τον παντελή της κακίας αφανισμόν δογματίζειν ο λόγος. Ει γαρ εν πάσι τοις ούσιν ο Θεός εσταί, η κακία δηλαδή εν τοις ούσιν ουκ έστιν".
Μάξιμος Ομολογητής. (Πεύσεις και αποκρίσεις και ερωτήσεις PG 90, 796C): "τρεις αποκαταστάσεις οίδεν η Εκκλησία. Μίαν με την εκάστου κατά τον αρετής λόγον. εν η αποκαθίσταται, τον επ’ αυτών λόγον της αρετής εκπληρώσας. Δευτέραν δε, την όλης φύσεως εν τη αναστάσει. Την εις αφθαρσίαν και αθανασίαν αποκατάστασιν. Τρίτην δε η και μάλιστα κατακέχρηται εν τοις εαυτού λόγοις ο Νύσσης Γρηγόριος, έστιν αύτη, η των ψυχικών δυνάμεων τη αμαρτία υποπεσουσών, εις όπερ εκτίσθησαν πάλιν αποκατάστασιν. Δει γαρ, ώσπερ την όλην φύσιν εν τη αναστάσει της σαρκός αφθαρσίαν χρόνω ελπιζομένω απολαβείν. ούτω και τας παρατραπείσας της ψυχής δυνάμεις, τη παρατάσσει των αιώνων αποβαλείν τας εντεθείσας αυτή της κακίας μνήμας. και περάσασαν τους πάντας αιώνας, και μη ευρίσκουσαν στάσιν, εις τον Θεόν ελθείν τον μη έχοντα πέρας. Και ούτως τη επιγνώσει ου τη μεθέξει των αγαθών απολαβείν τας δυνάμεις, και εις το αρχαίον αποκαταστήναι και δειχθήναι τον δημιουργόν αναίτιον της αμαρτίας".
Αλλά και στις μέρες μας ένας μεγάλος θεολόγος, ο π. Γ. Φλωρόφσκυ καταγράφει: «Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!».
ΙΚ
18 Δεκεμβρίου 2010 7:29 μ.μ.
Όπως φαίνεται κ. Χριστοδουλίδη η αναφορά σας δεν είναι και τόσο πειστική αφού στηρίζεται απλώς στον ΙΚ!
Ωστόσο, ακόμη κι αν αναφέρεται σε βιβλίο του π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ η φράση αυτή περί κολάσεως θα πρέπει κανείς να μελετήσει σε ποιο πλαίσιο λέγεται. Ας μην είμαστε επιπόλαιοι όταν αναλύουμε τη θεολογία και τις απόψεις κάποιου θεολόγου.
Επί της ουσίας ο π. Γεώργιος ήταν ένας από τους αναγεννητές της πατερικής θεολογίας και ασφαλώς όχι εισηγητής μια νεο-πατερικής ή μετα-πατερικής "θεολογίας".
Ο.Ρ.
Η αναφορά μου μπορεί να μην είναι πειστική. Όχι γιατί της γράφει ένας σχολιαστής, αλλά διότι δεν υπάρχει παραπομπή, ώστε να διακριβωθεί το αλήθές του λόγου.
Ζήτησα από τον σχολιαστή ΙΚ να ανφέρει πού ακριβώς έχει γράψει αυτό ο π. Φλωρόφσκυ. Καθυστερημένα, ίσως.
Πάντως ένα είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός : Κανείς δεν γίνεται διάσημος, αν δεν κινείται στις συντεταγμένες που καθορίζουν το σημερινό γίγνεσθαι.
Και αυτό το "γίγνεσθαι" : Θεολογία μεταπατερική, συναφειακή, οικουμενιστική κλπ., κινείται μέσα στα πλαίσια του Ωριγενισμού, ήτοι της αποκατάστασης των πάντων.
Μένει να δούμε αν, και πού, έχει γραφεί αυτό από τον π. Φλωρόφσκυ. Αν αληθεύει, όλο το οικοδόμημα της αναγεννησιακής πατερικής θεολογίας του καταρρέει. Όπως κατέρρευσε ο Ωριγένης μαζί με το θεολογικό έργο του.
Στο σύνδεσμο του ιστολογίου που παρέπεμψα, ο σχολιαστής ιατρός κ. Λυκούργος Νάνης (lykourgos nanis) γράφει επί λέξει :
"Τη λανθασμένη άποψη του Φλωρόφσκι για την κόλαση την είδα ατόφια στο βιβλίο του Μπερδιάγιεφ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ όπου όμως ο μεταφραστής αείμνηστος μητροπολίτης Σάμου Ειρηναίος μεμφόμενος την εν λόγω άποψη επισημαίνει ότι τα προβλήματα της εσχατολογίας δε λύνονται διά του λογικισμού."
Προς τον Σχολιαστή Ο.Ρ.
"εάν δε μη ακούση παράλαβε μετά σου έτι ένα η δύο ίνα επί στόματος δύο μαρτύρων η τριών σταθή παν ρήμα."
Αν υποθέσουμε ότι θα κολαστεί το 49% του πληθυσμού της Γης, αυτό θα αποτελεί τότε θρίαμβος του Σατανά; Όχι βέβαια αφού οι περισσότεροι θα σωθούν. Βάση ΛΟΓΙΚΗΣ.
Αυτό το λέω σε αντιδιαστολή την φράσης «Κόλαση αιώνια δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί αυτό θα ήταν ο θρίαμβος του Σατανά!» του π. Φλωρόφσκυ. Βέβαια και μόνο ένας άνθρωπος να σωθεί, η Παναγία μας, αυτό αρκεί να ευαρεστήσει τον ΘΕΟ, αφού αυτό εκπληρώνει το σχέδιο του Θεού περί δημιουργίας του ανθρώπου, αλλά πολύ περισσότερο τώρα που έχουν σωθεί τόσοι θεοφόροι άγιοι. Η θεωρία περί τέλους της οδύνης της κολάσεως χωρίς μέθεξη Θεού του Αγίου Μαξίμου και κατά επέκταση του πατρός Φλωρόφσκυ είναι κατά την γνώμη μου κάτι ελαχιστότατο που δεν μπορεί να μας αναπαύει ούτε και να το απορρίπτουμε με φανατισμό απλά γιατί είναι νομίζω θεολογούμενη άποψη και όχι δόγμα. Μη ξεχνάμε από το βίου του Αγίου Μαξίμου ότι ο άγιος ομιλούσε και με κομμένη γλώσσα μήπως και αυτός ήταν εισηγητής της μεταπατερικής θεολογία; ( άπαγε της βλασφημίας!)
Θέλοντας να παριστάνουμε τους πιο δίκαιους από τον Θεό μη δεχόμενη το τέλος της οδύνης της κολάσεως μήπως έτσι πέφτουμε στην παγίδα του πρεσβύτερου υιού της παραβολής του ασώτου; Δεν δογματίζω απλά καταθέτω μια γνώμη. Βέβαια δεν είμαι θεολόγος απλά ασχολούμαι με την πίστη. Δεν ξέρω αν βοήθησα ή μπέρδεψα περισσότερο.
Ηλίας.
Άγιος Μητροφάνης του Βορόνεζ
(1623-1703)
ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΩΝΙΑ ΔΕΙΝΑ
ΑΠΟ ΝΕΟ - ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΕΝ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ
{Είναι θέλημα Θεού να πληροφορηθεί ο κόσμος μας, των εσχάτων καιρών, την αίσθηση των βασάνων
που θα έχουν όσοι καταδικασθούν στα αιώνια δεινά, και πως θα συμμετέχουν σ’ αυτά όχι μόνο με την
ψυχή, αλλά και με το σώμα τους. Για τον λόγο αυτό παραθέτομε περικοπές από το νέο-ανακαλυφθέν
χειρόγραφο του Νικολάου Μοτοβίλωφ (1808-1879), με περιεχόμενο την αυτοβιογραφία του, στο οποίο
υπάρχουν πράγματι πολλές αποκαλύψεις για τα χρόνια μας και για αυτά που έρχονται.
Στο βιβλίο «Αποκαλυπτικό υπόμνημα», έκδοση Ορθοδόξου
Κυψέλης Δεκ. 2005, ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, ο άγιος Αντώνιος του
Βορόνεζ και άλλοι άγιοι, εξηγούν στον ίδιο το Μοτοβίλωφ αλλά έμμεσα
και σε μας, ότι οι πιστοί άνθρωποι των εσχάτων καιρών θα πάσχουν,
δυστυχώς, οι περισσότεροι από ψυχικές ασθένειες δαιμονικής
προέλευσης, που θα είναι ανακατεμένες με θεϊκές πνευματικές
παρακλήσεις μέσα στην ζωή τους. Κανείς από τους άλλους ανθρώπους
δεν θα μπορεί να ξεδιακρίνει τι είναι εκ Θεού και τι όχι. Όσοι
υπομείνουν αυτή την κατάσταση, με τρόπο θεάρεστο, θα σωθούν. Ο
ίδιος ο Κύριος αποκάλυψε στον άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ ότι, αν και
δεν οφειλόταν αυτό σε αμαρτίες του Μοτοβίλωφ, παραχώρησε να
ενοικήσει σ’ αυτόν, για ένα διάστημα, ένα πολύ ισχυρό δαιμονικό
πνεύμα, για να γίνει τύπος των ανθρώπων του μέλλοντος, που θα
πάσχουν με παρόμοιο τρόπο. Αυτό το πονηρό πνεύμα δημιούργησε
καταστάσεις Κολάσεως, που έζησε και περιγράφει ο ίδιος ο παθών
Μοτοβίλωφ, ο οποίος όμως δεχόταν κατά διαστήματα θεϊκή παρηγοριά.}
Η αίσθηση της γέεννας του πυρός.
«Μετά ο άγιος Μητροφάνης έδωσε εντολή στον Επίσκοπο Αντώνιο να με διαβάζει, πράγμα πού αυτός
ανέθεσε στον πνευματικό του, τον πατέρα Βαρλαάμ. Αλλά πρώτα απ’ όλα μου είπαν να κάνω αγιασμό και να
διαβάσω παράκληση στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Παρακάλεσε να το κάνει ο εφημέριος του ναού των Αγίων
Αρχαγγέλων. Και όταν τελειώσαμε την παράκληση και τον αγιασμό ο δαίμονας άρχισε τόσο πολύ να με
καίει που στην επιδερμίδα μου άρχισε να εμφανίζεται η καπνιά, ώστε αναγκαζόμουν να αλλάζω συχνά,
επειδή τα ρούχα μου γρήγορα γίνονταν μαύρα. Η καπνιά έβγαινε μαζί με τον ίδρωτα γι’ αυτό έπρεπε πολλές
φορές την ημέρα να πλένω το πρόσωπο μου, γιατί αλλιώς γινόμουν σαν Αιθίοπας». (από τη σελ. 61)
«Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψω και δεν μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου τα βάσανα
που υπέφερα, που ήταν σαν τα αιώνια βάσανα. Αυτά κράτησαν τρεις μέρες και τρεις νύχτες, και δεν θα τα
άντεχα αν δεν μου έδινε δύναμη ο Θεός. Όλα αυτά τα τρία εικοσιτετράωρα δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι.
Έπρεπε να τρώω και να πίνω λόγω της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσης που δεν μπορεί να ζει χωρίς τροφή
και νερό. Όμως αυτά που έτρωγα και έπινα χάνονταν μέσα μου σαν μέσα στην άβυσσο και αισθανόμουν
νηστικός, και όλο αυτό τον καιρό κάποιος αόρατος αλλά καλός και πολύ συμπαθητικός μου μιλούσε με
τρυφερή και ήρεμη φωνή. Και τώρα που γράφω αυτά, στις 12 Αυγούστου του 1861, την παραμονή της
ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του αγίου Τύχωνα του Ζαντόνσκ, μου φαίνεται πως ήταν η φωνή του
μεγάλου Γέροντα πατρός Σεραφείμ, ο όποιος συχνά εμφανιζόταν στον Επίσκοπο Αντώνιο για να τον
καθοδηγεί {για τη σωτηρία του Μοτοβίλωφ εννοείται, και τη θεραπεία του}...» (από τη σελ. 62)
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
http://www.imdleo.gr/diaf/2006/16-motovilov-new.pdf
ΗΛΙΑΣ
"Στο βιβλίο «Αποκαλυπτικό υπόμνημα», έκδοση Ορθοδόξου
Κυψέλης Δεκ. 2005, ο άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, ο άγιος Αντώνιος του
Βορόνεζ και άλλοι άγιοι, εξηγούν στον ίδιο το Μοτοβίλωφ αλλά έμμεσα
και σε μας, ότι οι πιστοί άνθρωποι των εσχάτων καιρών θα πάσχουν,
δυστυχώς, οι περισσότεροι από ψυχικές ασθένειες δαιμονικής
προέλευσης, που θα είναι ανακατεμένες με θεϊκές πνευματικές
παρακλήσεις μέσα στην ζωή τους. Κανείς από τους άλλους ανθρώπους
δεν θα μπορεί να ξεδιακρίνει τι είναι εκ Θεού και τι όχι. Όσοι
υπομείνουν αυτή την κατάσταση, με τρόπο θεάρεστο, θα σωθούν."
ΚΧ :
Ίσως, τα όσα έγραψα σε απάντηση του σχολιαστή Ανωνύμου, 4 Φεβρουαρίου 2011 8:31 μ.μ., να εμπίπτουν στην κατηγορία στην οποία αναφέρεται το εδάφιο που παρέθεσα από το ανακαλυφθέν χειρόγραφο Μοτοβίλωφ (: ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΩΝΙΑ ΔΕΙΝΑ).
Σας ευχαριστώ για την πληροφορία που μου παρείχατε.
"Ἀλλὰ ἀπιστεῖς νεκροὺς ἐγείρεσθαι. ὅταν ἔσται, τότε πιστεύσεις θέλων καὶ μὴ θέλων· καὶ ἡ πίστις σου εἰς ἀπιστίαν λογισθήσεται, ἐὰν μὴ νῦν πιστεύσῃς." (Απολογητού Θεοφίλου Αντιοχέως)
Αυτοί που θα πιστέψουν όταν θα δούν, τότε η πίστη τους θα λογιθεί "εις απιστίαν" και η αιωνία τους βάσανος θα είναι αυτή.
Δημοσίευση σχολίου