πηγή: Χριστιανική Εστία ΛαμίαςΜΗΠΩΣ «ΕΞΕΣΤΗΜΕΝ» ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΕΛΕΙΩΣ;
1. Σε ποια άλλη χώρα της υφηλίου αλλάζουν τόσο συχνά τα εκπαιδευτικά τους συστήματα με αποτέλεσμα ποτέ να μη παρέχεται μια συνεχής και πάγια παιδεία στα νεαρά βλαστάρια ενός έθνους; Που αλλού επίσης υπάρχει ένα παιδαγωγικό ινστιτούτο «φούρνος του χότζα» και μια Ακαδημία «αθανάτων» πεθαμένη, «σφίγγα» ακινησίας και σιωπής;
2. Σε ποια άλλη χώρα της υφηλίου υπάρχει τόση παραπαιδεία ώστε να απαξιώνεται τελείως το δημόσιο Σχολείο και να ομολογείται εμμέσως πλήν σαφώς η αποτυχία του και η ανικανότητά του να εισαγάγει παιδιά και μαθητές στην Ανώτατη εκπαίδευση, η οποία μάλιστα αποτελεί το δεκαετή στόχο και το όραμα ζωής, αλλά και την οικονομική αιμορραγία κάθε ελληνικής οικογένειας;...
3. Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου αφήνεται να υπάρχει ένα τέτοιο παράλογο και αυτοκαταστροφικό καθεστώς πανεπιστημιακού ασύλου ώστε τα ίδια τα παιδιά – κι όχι μόνο - να καταστρέφουν ό,τι με αίμα και ιδρώτα οι γονείς τους πληρώνουν για να γίνει και να μη τολμά κανένας να σταματήσει αυτή τη λεηλασία του εθνικού πλούτου;
4. Που αλλού πλήττεται τόσο βάναυσα η σημαία, η ιστορία, η γλώσσα και η θρησκεία, τα θεμέλια του Έθνους, ο πολιτισμός του και η παράδοσή του, τη στιγμή που εκτός συνόρων Ελλάδος όλα αυτά αποτελούν πολύτιμους θησαυρούς της Παγκόσμιας Κοινότητας;
5. Που αλλού πλήττονται τόσο βάναυσα οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι και πληρώνουν πάντα οι ίδιοι τους φόρους και τα ελλείμματα της χώρας; Γιατί αυτή η επίθεση και οικονομική αφαίμαξη των ίδιων πάντα φορολογικών υποζυγίων; Μήπως θέλουν οι διορισμένες εξουσίες να σκεφτόμαστε μόνο το θέμα της επιβίωσής μας και να περνάνε όλα τα άλλα ερήμην του λαού μας, με μυστική διπλωματία, κοινοβουλευτικές πλειοψηφείες και κομματικές πειθαρχίες;
6. Σε ποια άλλη χώρα οι δημόσιοι άνδρες, στην πλειονότητά τους Ορθόδοξοι, μεροληπτούν και δείχνουν τόση προκατάληψη εναντίον της πιο αγνής, ηρωϊκής και αιματοβαμμένης Εκκλησίας, που δεν οδηγεί μόνο στην αγιότητα τα τέκνα της, αλλά έδωσε και χιλιάδες μάρτυρες και ήρωες κληρικούς στους αγώνες του έθνους και δεν βαρύνεται με γενικά και θανάσιμα σκάνδαλα (αποικιοκρατία, χρηματισμό, αντιεπιστημονικότητα, παιδεραστία, συγχωροχάρτια…). Είναι δυνατόν ό,τι έχτισαν οι πρόγονοί μας και έβαλαν μέσα στο Σύνταγμα, να το αλλάζουν σήμερα εθνικές μειονότητες και σκοτεινές οργανώσεις, μάλιστα δε, χωρίς δημοψήφισμα;
7. Που αλλού η επίσημη θρησκεία περιφρονείται και εξευτελίζεται όσο τίποτε άλλο; Ένα υποτιθέμενο σχισμένο κοράνι και μόνο που δεν τους φιλήσαμε τα πόδια. Κι από την άλλη μεριά τόσες βλάσφημες ταινίες κατά του Χριστού! Τόσοι βλάσφημοι πίνακες και ξεδιάντροπα κατά της θρησκείας μας τραγούδια, τόσα υποτιθέμενα σκάνδαλα, χωρίς μια διορθωτική συγγνώμη. Που αλλού περιφρονήθηκε και εμπαίχθηκε τόσο βάναυσα ο ορθόδοξος λαός μας; Περιφρονήθηκε με την διαγραφή του θρησκεύματος και εμπαίχθηκε με την δήθεν επανεγγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες;
8. Σε ποια άλλη χώρα της υφηλίου σκέφτονται πρώτα τους ξένους και μετά τους γηγενείς; Ποια άλλη χώρα διώχνει τα καλύτερα παιδιά της εκτός συνόρων και κρατάει εδώ τις μετριότητες, δίνει προτεραιότητα σε όλα στους αλλοδαπούς και απομειώνει τα δικαιώματα της πλειοψηφείας; Οι αρμόδιοι, φορείς και πρόσωπα, λές και από συμφώνου και συστήματος συναγωνίζονται ποιος θα προδώσει και θα καταστρέψει περισσότερο τη χώρα και το λαό της. Που αλλού συμπεριφέρονται τόσο περίεργα «ανεξάρτητες» αρχές και διάφοροι «συνήγοροι»;
9. Ποια άλλη χώρα με τόσο μεγάλη ιστορία ανδρείας και φιλοπατρίας, με κερδισμένους όλους τους μεγάλους πολέμους στα πεδία των μαχών κάνει τόσο μεγάλες υποχωρήσεις και γκάφες στα διπλωματικά τραπέζια και μετά από κάθε νικηφόρο πόλεμο, τρώει ο ένας τον άλλο και πορεύεται συνεχώς συρρικνούμενη εδαφικά και χάνοντας εδάφη και πληθυσμούς η χώρα; Είναι δυνατό να λέμε για κομμάτια του ελληνισμού ότι «κείνται μακράν» και ότι «τη σημαία την πήρε ο αέρας»;
10. Ποια άλλη χώρα ανέχεται τέτοια διαφθορά πολιτικών, τέτοια ανικανότητα, τέτοια υποτέλεια αρχόντων σε ξένα κέντρα αποφάσεων, τέτοια ξενομανία, τέτοιο άκαρπο κομματισμό και εξευτελισμό του πολιτικού βίου και δεν ξεσηκώνεται και δεν μπορεί να αναδείξει έναν άξιο ηγέτη, άνθρωπο αρετής και δυνάμεως, να ηγηθεί μας νέας πορείας; Μας κυβερνά εδώ και χρόνια μια ξεπουλημένη σε ξένες δυνάμεις - λιγότερο ή περισσότερο κάθε φορά – μειονότητα. Αυτό είναι εθνική ντροπή και κατάντημα! Ποιοί τελικά μπορούν να κυβερνήσουν, να οδηγήσουν στα πεπρωμένα του και να σώσουν αυτό τον λαό;
11. Ποια άλλη χώρα συμφωνεί και λέει ΝΑΙ σε όλα σε ψέματα, σε πολιτικούς μύθους, τρέφεται με αυτούς επί χρόνια ικανά, πιστεύει σε θρύλους, δημιουργεί είδωλα, στήνει αγάλματα σε ανθρώπους που έκαναν εθνική ζημιά (μπορεί και κάποιο μικρό καλό); Άνθρωποι ανήθικοι, ανέστιοι, απάτριδες ηγήθηκαν αυτής της ηρωϊκής χώρας, τη στιγμή που ο άτακτος βίος τους είχε γίνει πρωτοσέλιδο των ξένων εφημερίδων. Όλοι σχεδόν οι αποτυχημένοι μετά την πολιτική τους σύνταξη φτειάχνουν κι ένα χρηματοδοτούμενο ίδρυμα για την διαιώνιση του είδους τους!
12. Υπάρχει τέτοια άλλη χώρα κάπου στον κόσμο με τόση εξωφρενική νοοτροπία αστυφιλίας, που έχει συγκεντρωθεί τόσος πληθυσμός στα μεγάλα αστικά κέντρα με μηδενική προσωπική και κοινωνική ζωή και αξιοπρέπεια; Που έδωσε τα πάντα για να εξασφαλίσει την αίγλη και τον τίτλο του πρωτευουσιάνου χάνοντας ουσιαστικά προνόμια ζωής; Και να μη κάνει κανένας κάποια προσπάθεια αναχαίτισης αυτού του ρεύματος;
13. Ποια άλλη χώρα ανέχεται καθημερινά τέτοιον οχετό βρωμιάς μέσα στα σπίτια των οικογενειών της από μια χυδαία και αμαρτωλή τηλεόραση όπου κυριαρχούν η ομοφυλοφιλία, η γύμνια, η επιτήδευση, και η επίδειξη; Πως βάζουμε χρόνια τώρα μια κακιά δασκάλα μέσα στην ιερότητα του σπιτιού μας και μετά θέλουμε να βγούνε τα νέα παιδιά ηθικοί και τίμιοι πολίτες και όχι εγκληματίες; Γιατί παραξενευόμαστε που τα τουρκικά τηλεοπτικά έργα έχουν τόση απήχηση σήμερα; Διότι εκπέμπουν μια αξιοπρέπεια, κάποια ιδανικά (μαζί με την προπαγάνδα τους), πράγματα δυστυχώς ξεχασμένα και χαμένα σε μας, ευρισκόμενα μόνο στα λεξικά.
14. Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου με τελείως παράλογο τρόπο χωρίς καμμιά έννοια λογικής και σωφροσύνης ανοίχτηκαν διάπλατα τα σύνορά και μπήκαν μέσα εκατομμύρια ξένων; Πως δεν υπήρξε καμμιά διορατικότητα και προορατικότητα για το μέλλον; Τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι; Που θα μείνουν; Που θα δουλέψουν; Τι θα απογίνουν οι δικοί μας; Ποιους πρέπει να βοηθήσουμε πρώτα; Γιατί βάζουν σε τέτοιο πειρασμό το λαό μας και την Εκκλησία του; Πόσο «ανόητοι» ήμασταν να υπογράψουμε τέτοιες συνθήκες για να γίνει η χώρα μας κέντρο υποδοχής μεταναστών – παγκόσμια πρωτοτυπία! - και οι άλλοι λαοί να έχουν την ησυχία τους;
15. Γιατί ξοδεύουμε περισσότερα από όσα μπορούμε, δανειζόμαστε περισσότερα από όσα θα ξεπληρώσουμε, αρχίζουμε και δεν τελειώνουμε τα έργα μας; Γιατί τόση επιπολαιότητα και μεταβλητότητα συμπεριφοράς; Γιατί δουλεύουν οι περισσότεροι για τους λιγότερους; Μέχρι πότε θα υπάρχουν θύματα και αετονύχηδες, υπερεργολάβοι μαρξιστές, που άνθισαν επί κομμουνισμού, πλουτίζουν και επί καπιταλισμού, δίπλα – δίπλα με τις πολυεθνικές, τις τράπεζες και το κεφάλαιο; Πόσο ακόμη θα κυβερνούν δυό – τρεις οικογένειες τον τόπο; Πόσο θα πληρώνουμε αδιευκρίνιστες μη κυβερνητικές οργανώσεις;
16. Σε ποια χώρα δεν υποστηρίζεται η οικογένεια; Που αλλού θεωρήθηκαν τα πολλά παιδιά τεκμήριο ευημερίας και φορολογούνται; Είναι δυνατόν να μη ενισχύεται η τεκνογονία σε μια γηρασμένη χώρα, να ευνοούνται νομοθετικά τα διαζύγια και οι εκτρώσεις, και να μη υποστηρίζεται η πολυτεκνία με όλα τα μέσα που διαθέτει μια σύγχρονη πολιτεία; Ποιο μέλλον θα έχει μετά; Δεν είναι βλακεία πρώτου μεγέθους να μη βοηθούνται οι οικογένειες; Πως είναι δυνατόν να μη ενισχύεται στο ξεκίνημά του ο νέος με δουλειά, σπίτι κι ένα καλό μισθό; Τι να την κάνει μια γενναία σύνταξη, όταν αποθαρρύνεται στην αρχή της ζωής του;
17. Σε ποια χώρα του κόσμου έχουν αποδιοργανώσει τόσο πολύ την έννομη τάξη; Μας βλέπουν και γελάνε οι λαοί της γης; «Έλληνες αεί παίδες εισί». Φοβερό! Προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη με μια ξεδοντιασμένη υπηρεσία μέτρων τάξεως! Πως είναι δυνατόν τόσα χρόνια να κυβερνά αυτό τον τόπο το πολιτικό κόστος; Γιατί σκεφτόμαστε τις εκλογές μόνο και την δική μας εξέλιξη και όχι τις επόμενες γενεές των Ελλήνων; Πως είναι δυνατόν να κατευθύνει αυτό τον τόπο μια ελάχιστη μαρξιστική δημοσιογραφία, η οποία κάνει τόσο θόρυβο, χωρίς όμως να αποτυπώνεται εκλογικά αυτό το φαινόμενο;
18. Έχουμε μείνει μόνο με την ιστορία μας και τον καταληστευμένο πολιτισμό μας, με τις θάλασσές μας και τα εξαχρειωμένα από τον αλητοτουρισμό νησιά μας και αποτελεί δυστυχώς δείγμα «αρχοντιάς» και βιοτικού επιπέδου γιατροί και δικηγόροι να φτειάχνουν βίλλα στη Μύκονο και να περνούν εκεί τις διακοπές τους αγκαλιασμένοι με πολιτικούς μας και ανθρώπους του κεφαλαίου.
19. Τι φταίει λοιπόν και είμαστε έτσι; Πως πέσαμε τόσο χαμηλά; Πως γίναμε τόσο αναποτελεσματικοί και αυτοκαταστροφικοί. Τι φοβόμαστε; Γιατί φοβόμαστε; Γιατί τέτοια αστάθεια φρονημάτων και ρευστότητα χαρακτήρα; Έως πότε θα σιγά ο άμβωνας και η ησυχαστική έρημος; Δεν είναι κομματικά αυτά τα θέματα ή στεγνά πολιτικά. Είναι εθνικά, πνευματικά και ανθρώπινα και έχει λόγο η Εκκλησία, να μιλήσει και να στηρίξει τα παιδιά της, μεταξύ των οποίων είναι και οι κάθε απόχρωσης πολιτικοί. Μας κοροϊδεύουν δυστυχώς όλοι μπροστά στα μάτια μας, μετανάστες και ξένοι παράγοντες. Γίναμε «παλιόψαθα των Εθνών»!
20. Γιατί δεν μιμούμαστε στα καλά και στα σωστά τους ξένους; Την εργατικότητα των Γερμανών, την αφοσίωση των Ιαπώνων, την εθνική ενότητα των Τούρκων, την εμμονή των Άγγλων, τον πατριωτισμό των Ιρλανδών, την αποφασιστικότητα των Αμερικανών, την αποτελεσματικότητα των Γάλλων; Χάσαμε μέσα σε μια νύχτα το πιο αρχαίο νόμισμα της Ευρώπης, τη δραχμή, τη στιγμή που η Αγγλία διακήρυσσε πως το «ευρώ» δε θα περάσει την πύλη του Μπάκιγχαμ! Δεν μπορούμε να οργανωθούμε λίγο σαν κράτος; Να απογαλακτισθούμε από το: «ανήκομεν εις την Δύσιν» και να αποκτήσει πλέον νόημα και ουσία το: «Η Ελλάδα στους Έλληνες»; Πρέπει πάντοτε να φέρνουμε άλλους να μας κυβερνήσουν; Βασιλέα και αντιβασιλεία, συμβούλους και τρόϊκα, επιτρόπους και πρεσβευτές; Τόσο στέρεψε σε πρόσωπα και ιδέες ο «αιώνιος» Ελληνισμός;
21. Γιατί μας αρέσει το ψέμα; Ζούμε με τα ψέματα; Καταπίνουμε καθημερινά τα ψέματα! Ψηφίζουμε τα ψέματα. Ποιος θα μας πεί τελικά την αλήθεια για τη νύχτα της 17 Νοέμβρη του 1973, για το Βατοπέδι, για τη «17 Νοέμβρη», για το Μνημόνιο, για το Αιγαίο, για την Κύπρο, για τη Ζίμενς; Γιατί τόσα ασύμφωνα πορίσματα στις εξεταστικές και τόσοι δυσβάστακτοι - αδιάβαστοι καταχωνιασμένοι φάκελοι; Πάντοτε θα επαναλαμβάνεται το ίδιο στείρο σενάριο: Ενώ όλο τον άλλο καιρό θα υβρίζουμε καθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ μας τους «ψεύτες και τους κλέφτες», όταν θα έρχεται η ώρα της κάλπης, θα γινόμαστε δειλοί και αναποφάσιστοι να πράξουμε κατά συνείδηση και θα ψηφίζουμε παραδοσιακά και κομματικά τους καταστροφείς μας; Λέμε λοιπόν κι εμείς ψέματα στον ίδιο μας τον εαυτό τελικά. Γιατί τόση παιδικότητα, αντιφατικότητα και διχασμός προσωπικότητας; Μήπως χρήζουμε ψυχολογικής αναλύσεως και ψυχιατρικής θεραπείας; Δεν γίνονται αλλού αυτά! Θέλουμε «διάβασμα»! Μήπως «εξέστημεν» (τρελαθήκαμε) ομαδικά και εθνικά;
3. Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου αφήνεται να υπάρχει ένα τέτοιο παράλογο και αυτοκαταστροφικό καθεστώς πανεπιστημιακού ασύλου ώστε τα ίδια τα παιδιά – κι όχι μόνο - να καταστρέφουν ό,τι με αίμα και ιδρώτα οι γονείς τους πληρώνουν για να γίνει και να μη τολμά κανένας να σταματήσει αυτή τη λεηλασία του εθνικού πλούτου;
4. Που αλλού πλήττεται τόσο βάναυσα η σημαία, η ιστορία, η γλώσσα και η θρησκεία, τα θεμέλια του Έθνους, ο πολιτισμός του και η παράδοσή του, τη στιγμή που εκτός συνόρων Ελλάδος όλα αυτά αποτελούν πολύτιμους θησαυρούς της Παγκόσμιας Κοινότητας;
5. Που αλλού πλήττονται τόσο βάναυσα οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι και πληρώνουν πάντα οι ίδιοι τους φόρους και τα ελλείμματα της χώρας; Γιατί αυτή η επίθεση και οικονομική αφαίμαξη των ίδιων πάντα φορολογικών υποζυγίων; Μήπως θέλουν οι διορισμένες εξουσίες να σκεφτόμαστε μόνο το θέμα της επιβίωσής μας και να περνάνε όλα τα άλλα ερήμην του λαού μας, με μυστική διπλωματία, κοινοβουλευτικές πλειοψηφείες και κομματικές πειθαρχίες;
6. Σε ποια άλλη χώρα οι δημόσιοι άνδρες, στην πλειονότητά τους Ορθόδοξοι, μεροληπτούν και δείχνουν τόση προκατάληψη εναντίον της πιο αγνής, ηρωϊκής και αιματοβαμμένης Εκκλησίας, που δεν οδηγεί μόνο στην αγιότητα τα τέκνα της, αλλά έδωσε και χιλιάδες μάρτυρες και ήρωες κληρικούς στους αγώνες του έθνους και δεν βαρύνεται με γενικά και θανάσιμα σκάνδαλα (αποικιοκρατία, χρηματισμό, αντιεπιστημονικότητα, παιδεραστία, συγχωροχάρτια…). Είναι δυνατόν ό,τι έχτισαν οι πρόγονοί μας και έβαλαν μέσα στο Σύνταγμα, να το αλλάζουν σήμερα εθνικές μειονότητες και σκοτεινές οργανώσεις, μάλιστα δε, χωρίς δημοψήφισμα;
7. Που αλλού η επίσημη θρησκεία περιφρονείται και εξευτελίζεται όσο τίποτε άλλο; Ένα υποτιθέμενο σχισμένο κοράνι και μόνο που δεν τους φιλήσαμε τα πόδια. Κι από την άλλη μεριά τόσες βλάσφημες ταινίες κατά του Χριστού! Τόσοι βλάσφημοι πίνακες και ξεδιάντροπα κατά της θρησκείας μας τραγούδια, τόσα υποτιθέμενα σκάνδαλα, χωρίς μια διορθωτική συγγνώμη. Που αλλού περιφρονήθηκε και εμπαίχθηκε τόσο βάναυσα ο ορθόδοξος λαός μας; Περιφρονήθηκε με την διαγραφή του θρησκεύματος και εμπαίχθηκε με την δήθεν επανεγγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες;
8. Σε ποια άλλη χώρα της υφηλίου σκέφτονται πρώτα τους ξένους και μετά τους γηγενείς; Ποια άλλη χώρα διώχνει τα καλύτερα παιδιά της εκτός συνόρων και κρατάει εδώ τις μετριότητες, δίνει προτεραιότητα σε όλα στους αλλοδαπούς και απομειώνει τα δικαιώματα της πλειοψηφείας; Οι αρμόδιοι, φορείς και πρόσωπα, λές και από συμφώνου και συστήματος συναγωνίζονται ποιος θα προδώσει και θα καταστρέψει περισσότερο τη χώρα και το λαό της. Που αλλού συμπεριφέρονται τόσο περίεργα «ανεξάρτητες» αρχές και διάφοροι «συνήγοροι»;
9. Ποια άλλη χώρα με τόσο μεγάλη ιστορία ανδρείας και φιλοπατρίας, με κερδισμένους όλους τους μεγάλους πολέμους στα πεδία των μαχών κάνει τόσο μεγάλες υποχωρήσεις και γκάφες στα διπλωματικά τραπέζια και μετά από κάθε νικηφόρο πόλεμο, τρώει ο ένας τον άλλο και πορεύεται συνεχώς συρρικνούμενη εδαφικά και χάνοντας εδάφη και πληθυσμούς η χώρα; Είναι δυνατό να λέμε για κομμάτια του ελληνισμού ότι «κείνται μακράν» και ότι «τη σημαία την πήρε ο αέρας»;
10. Ποια άλλη χώρα ανέχεται τέτοια διαφθορά πολιτικών, τέτοια ανικανότητα, τέτοια υποτέλεια αρχόντων σε ξένα κέντρα αποφάσεων, τέτοια ξενομανία, τέτοιο άκαρπο κομματισμό και εξευτελισμό του πολιτικού βίου και δεν ξεσηκώνεται και δεν μπορεί να αναδείξει έναν άξιο ηγέτη, άνθρωπο αρετής και δυνάμεως, να ηγηθεί μας νέας πορείας; Μας κυβερνά εδώ και χρόνια μια ξεπουλημένη σε ξένες δυνάμεις - λιγότερο ή περισσότερο κάθε φορά – μειονότητα. Αυτό είναι εθνική ντροπή και κατάντημα! Ποιοί τελικά μπορούν να κυβερνήσουν, να οδηγήσουν στα πεπρωμένα του και να σώσουν αυτό τον λαό;
11. Ποια άλλη χώρα συμφωνεί και λέει ΝΑΙ σε όλα σε ψέματα, σε πολιτικούς μύθους, τρέφεται με αυτούς επί χρόνια ικανά, πιστεύει σε θρύλους, δημιουργεί είδωλα, στήνει αγάλματα σε ανθρώπους που έκαναν εθνική ζημιά (μπορεί και κάποιο μικρό καλό); Άνθρωποι ανήθικοι, ανέστιοι, απάτριδες ηγήθηκαν αυτής της ηρωϊκής χώρας, τη στιγμή που ο άτακτος βίος τους είχε γίνει πρωτοσέλιδο των ξένων εφημερίδων. Όλοι σχεδόν οι αποτυχημένοι μετά την πολιτική τους σύνταξη φτειάχνουν κι ένα χρηματοδοτούμενο ίδρυμα για την διαιώνιση του είδους τους!
12. Υπάρχει τέτοια άλλη χώρα κάπου στον κόσμο με τόση εξωφρενική νοοτροπία αστυφιλίας, που έχει συγκεντρωθεί τόσος πληθυσμός στα μεγάλα αστικά κέντρα με μηδενική προσωπική και κοινωνική ζωή και αξιοπρέπεια; Που έδωσε τα πάντα για να εξασφαλίσει την αίγλη και τον τίτλο του πρωτευουσιάνου χάνοντας ουσιαστικά προνόμια ζωής; Και να μη κάνει κανένας κάποια προσπάθεια αναχαίτισης αυτού του ρεύματος;
13. Ποια άλλη χώρα ανέχεται καθημερινά τέτοιον οχετό βρωμιάς μέσα στα σπίτια των οικογενειών της από μια χυδαία και αμαρτωλή τηλεόραση όπου κυριαρχούν η ομοφυλοφιλία, η γύμνια, η επιτήδευση, και η επίδειξη; Πως βάζουμε χρόνια τώρα μια κακιά δασκάλα μέσα στην ιερότητα του σπιτιού μας και μετά θέλουμε να βγούνε τα νέα παιδιά ηθικοί και τίμιοι πολίτες και όχι εγκληματίες; Γιατί παραξενευόμαστε που τα τουρκικά τηλεοπτικά έργα έχουν τόση απήχηση σήμερα; Διότι εκπέμπουν μια αξιοπρέπεια, κάποια ιδανικά (μαζί με την προπαγάνδα τους), πράγματα δυστυχώς ξεχασμένα και χαμένα σε μας, ευρισκόμενα μόνο στα λεξικά.
14. Σε ποια άλλη χώρα του κόσμου με τελείως παράλογο τρόπο χωρίς καμμιά έννοια λογικής και σωφροσύνης ανοίχτηκαν διάπλατα τα σύνορά και μπήκαν μέσα εκατομμύρια ξένων; Πως δεν υπήρξε καμμιά διορατικότητα και προορατικότητα για το μέλλον; Τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι; Που θα μείνουν; Που θα δουλέψουν; Τι θα απογίνουν οι δικοί μας; Ποιους πρέπει να βοηθήσουμε πρώτα; Γιατί βάζουν σε τέτοιο πειρασμό το λαό μας και την Εκκλησία του; Πόσο «ανόητοι» ήμασταν να υπογράψουμε τέτοιες συνθήκες για να γίνει η χώρα μας κέντρο υποδοχής μεταναστών – παγκόσμια πρωτοτυπία! - και οι άλλοι λαοί να έχουν την ησυχία τους;
15. Γιατί ξοδεύουμε περισσότερα από όσα μπορούμε, δανειζόμαστε περισσότερα από όσα θα ξεπληρώσουμε, αρχίζουμε και δεν τελειώνουμε τα έργα μας; Γιατί τόση επιπολαιότητα και μεταβλητότητα συμπεριφοράς; Γιατί δουλεύουν οι περισσότεροι για τους λιγότερους; Μέχρι πότε θα υπάρχουν θύματα και αετονύχηδες, υπερεργολάβοι μαρξιστές, που άνθισαν επί κομμουνισμού, πλουτίζουν και επί καπιταλισμού, δίπλα – δίπλα με τις πολυεθνικές, τις τράπεζες και το κεφάλαιο; Πόσο ακόμη θα κυβερνούν δυό – τρεις οικογένειες τον τόπο; Πόσο θα πληρώνουμε αδιευκρίνιστες μη κυβερνητικές οργανώσεις;
16. Σε ποια χώρα δεν υποστηρίζεται η οικογένεια; Που αλλού θεωρήθηκαν τα πολλά παιδιά τεκμήριο ευημερίας και φορολογούνται; Είναι δυνατόν να μη ενισχύεται η τεκνογονία σε μια γηρασμένη χώρα, να ευνοούνται νομοθετικά τα διαζύγια και οι εκτρώσεις, και να μη υποστηρίζεται η πολυτεκνία με όλα τα μέσα που διαθέτει μια σύγχρονη πολιτεία; Ποιο μέλλον θα έχει μετά; Δεν είναι βλακεία πρώτου μεγέθους να μη βοηθούνται οι οικογένειες; Πως είναι δυνατόν να μη ενισχύεται στο ξεκίνημά του ο νέος με δουλειά, σπίτι κι ένα καλό μισθό; Τι να την κάνει μια γενναία σύνταξη, όταν αποθαρρύνεται στην αρχή της ζωής του;
17. Σε ποια χώρα του κόσμου έχουν αποδιοργανώσει τόσο πολύ την έννομη τάξη; Μας βλέπουν και γελάνε οι λαοί της γης; «Έλληνες αεί παίδες εισί». Φοβερό! Προσπαθούν να επιβάλλουν την τάξη με μια ξεδοντιασμένη υπηρεσία μέτρων τάξεως! Πως είναι δυνατόν τόσα χρόνια να κυβερνά αυτό τον τόπο το πολιτικό κόστος; Γιατί σκεφτόμαστε τις εκλογές μόνο και την δική μας εξέλιξη και όχι τις επόμενες γενεές των Ελλήνων; Πως είναι δυνατόν να κατευθύνει αυτό τον τόπο μια ελάχιστη μαρξιστική δημοσιογραφία, η οποία κάνει τόσο θόρυβο, χωρίς όμως να αποτυπώνεται εκλογικά αυτό το φαινόμενο;
18. Έχουμε μείνει μόνο με την ιστορία μας και τον καταληστευμένο πολιτισμό μας, με τις θάλασσές μας και τα εξαχρειωμένα από τον αλητοτουρισμό νησιά μας και αποτελεί δυστυχώς δείγμα «αρχοντιάς» και βιοτικού επιπέδου γιατροί και δικηγόροι να φτειάχνουν βίλλα στη Μύκονο και να περνούν εκεί τις διακοπές τους αγκαλιασμένοι με πολιτικούς μας και ανθρώπους του κεφαλαίου.
19. Τι φταίει λοιπόν και είμαστε έτσι; Πως πέσαμε τόσο χαμηλά; Πως γίναμε τόσο αναποτελεσματικοί και αυτοκαταστροφικοί. Τι φοβόμαστε; Γιατί φοβόμαστε; Γιατί τέτοια αστάθεια φρονημάτων και ρευστότητα χαρακτήρα; Έως πότε θα σιγά ο άμβωνας και η ησυχαστική έρημος; Δεν είναι κομματικά αυτά τα θέματα ή στεγνά πολιτικά. Είναι εθνικά, πνευματικά και ανθρώπινα και έχει λόγο η Εκκλησία, να μιλήσει και να στηρίξει τα παιδιά της, μεταξύ των οποίων είναι και οι κάθε απόχρωσης πολιτικοί. Μας κοροϊδεύουν δυστυχώς όλοι μπροστά στα μάτια μας, μετανάστες και ξένοι παράγοντες. Γίναμε «παλιόψαθα των Εθνών»!
20. Γιατί δεν μιμούμαστε στα καλά και στα σωστά τους ξένους; Την εργατικότητα των Γερμανών, την αφοσίωση των Ιαπώνων, την εθνική ενότητα των Τούρκων, την εμμονή των Άγγλων, τον πατριωτισμό των Ιρλανδών, την αποφασιστικότητα των Αμερικανών, την αποτελεσματικότητα των Γάλλων; Χάσαμε μέσα σε μια νύχτα το πιο αρχαίο νόμισμα της Ευρώπης, τη δραχμή, τη στιγμή που η Αγγλία διακήρυσσε πως το «ευρώ» δε θα περάσει την πύλη του Μπάκιγχαμ! Δεν μπορούμε να οργανωθούμε λίγο σαν κράτος; Να απογαλακτισθούμε από το: «ανήκομεν εις την Δύσιν» και να αποκτήσει πλέον νόημα και ουσία το: «Η Ελλάδα στους Έλληνες»; Πρέπει πάντοτε να φέρνουμε άλλους να μας κυβερνήσουν; Βασιλέα και αντιβασιλεία, συμβούλους και τρόϊκα, επιτρόπους και πρεσβευτές; Τόσο στέρεψε σε πρόσωπα και ιδέες ο «αιώνιος» Ελληνισμός;
21. Γιατί μας αρέσει το ψέμα; Ζούμε με τα ψέματα; Καταπίνουμε καθημερινά τα ψέματα! Ψηφίζουμε τα ψέματα. Ποιος θα μας πεί τελικά την αλήθεια για τη νύχτα της 17 Νοέμβρη του 1973, για το Βατοπέδι, για τη «17 Νοέμβρη», για το Μνημόνιο, για το Αιγαίο, για την Κύπρο, για τη Ζίμενς; Γιατί τόσα ασύμφωνα πορίσματα στις εξεταστικές και τόσοι δυσβάστακτοι - αδιάβαστοι καταχωνιασμένοι φάκελοι; Πάντοτε θα επαναλαμβάνεται το ίδιο στείρο σενάριο: Ενώ όλο τον άλλο καιρό θα υβρίζουμε καθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ μας τους «ψεύτες και τους κλέφτες», όταν θα έρχεται η ώρα της κάλπης, θα γινόμαστε δειλοί και αναποφάσιστοι να πράξουμε κατά συνείδηση και θα ψηφίζουμε παραδοσιακά και κομματικά τους καταστροφείς μας; Λέμε λοιπόν κι εμείς ψέματα στον ίδιο μας τον εαυτό τελικά. Γιατί τόση παιδικότητα, αντιφατικότητα και διχασμός προσωπικότητας; Μήπως χρήζουμε ψυχολογικής αναλύσεως και ψυχιατρικής θεραπείας; Δεν γίνονται αλλού αυτά! Θέλουμε «διάβασμα»! Μήπως «εξέστημεν» (τρελαθήκαμε) ομαδικά και εθνικά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου