του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Κατηχητικοφοβία ονόμασα ένα από τα κύρια συμπτώματα της κομπλεξικότητας νεωτεριστών παιδαγωγών και θεολόγων. Οι πάσχοντες από κατηχητικοφοβία προσπαθούν με κάθε τρόπο να γκρεμίσουν τον κατηχητικό χαρακτήρα της ελληνικής παιδείας και κυρίως του μαθήματος των Θρησκευτικών. Γι’ αυτούς ο χαρακτήρας του θρησκευτικού μαθήματος πρέπει να είναι γνωσιολογικός, πολιτιστικός, θρησκειολογικός, «ανοιχτός», ο,τιδήποτε άλλο εκτός από κατηχητικός. Κι όμως• ο τόσο δυσφημισμένος τον τελευταίο καιρό κατηχητικός χαρακτήρας του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν περιέχει τίποτε άλλο παρά την ορθόδοξη, βιβλική και πατερική, χριστιανική Θεολογία...
Η Υπουργός Παιδείας μία μόλις μέρα μετά την ανακοίνωση του Νέου Λυκείου απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου δήλωσε: Το μάθημα των Θρησκευτικών «δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ένα μάθημα στο οποίο θα γίνεται κατήχηση». Πολύ πριν την Υπουργό βέβαια σφοδρή αποστροφή προς τον κατηχητικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών είχαν επιδείξει γνωστοί νεωτεριστές θεολόγοι, κάποιοι μάλιστα κατέχοντες και υψηλές θέσεις. Το ερώτημα είναι βέβαια αν θεολόγοι ήταν αυτοί που «κατήχησαν» την Υπουργό ώστε να αποκτήσει κι εκείνη τόση σφοδρή μανία εναντίον του κατηχητικού χαρακτήρα των Θρησκευτικών.
Πέραν βέβαια της ονομασίας που θα δώσουμε στο μάθημα των Θρησκευτικών η ουσία βρίσκεται στο περιεχόμενό του. Και η ανακοίνωση του Νέου Λυκείου δεν στοχεύει στην υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών μόνο μέσω της μείωσης των ωρών διδασκαλίας του από δύο σε μία στην Β΄ τάξη και της μετατροπής του σε επιλεγόμενο στην Γ΄ τάξη. Είναι ξεκάθαρο πως παράλληλα προωθείται μετατροπή του από ορθόδοξο χριστιανικό σε θρησκειολογικό. Τούτο δεν φανερώνει μόνο η αλλαγή στην ονομασία του μαθήματος που παύει να λέγεται «Θρησκευτικά» και μετονομάζεται στη Β΄ Λυκείου (ως μονόωρο) και στη Γ΄ Λυκείου (ως επιλογής) σε «Θρησκεία και Κόσμος». Σαφέστατη είναι η δήλωση της Υπουργού Παιδείας που περιέγραψε ως εξής το θρησκευτικό μάθημα των δύο αυτών τάξεων: «Αλλάζει όλο το περιεχόμενο των Θρησκευτικών. “Θρησκεία και Κόσμος” σημαίνει ότι θα υπάρχει η δυνατότητα να συζητηθούν οι επιπτώσεις των θρησκειών στα κοινωνικά συστήματα, στα πολιτικά συστήματα, η διαμόρφωση της ηθικής. Είναι διάλογοι, συζητήσεις που θα γίνονται των Θεολόγων με τους Βιολόγους, της επιστήμης με την θεολογική άποψη, ώστε στην περίοδο εκείνη του εφήβου να μπορεί να έχει την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τον κόσμο από όλες τις οπτικές γωνίες».
Όσοι θέλουμε το θρησκευτικό μάθημα να συνεχίσει να προσφέρει στους μαθητές του Λυκείου την ορθόδοξη πατερική Θεολογία και ζωή οφείλουμε παντοιοτρόπως να εργαστούμε τόσο για τη διατήρηση των ωρών υποχρεωτικής διδασκαλίας του σε όλες τις λυκειακές τάξεις, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, όσο και για την αποτροπή της αλλοίωσης του περιεχομένου του. Αρκεί και εμείς να διατηρήσουμε την πνευματική μας υγεία και να μην «κολλήσουμε» την εύκολα μεταδιδόμενη νόσο της κατηχητικοφοβίας.
Η Υπουργός Παιδείας μία μόλις μέρα μετά την ανακοίνωση του Νέου Λυκείου απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου δήλωσε: Το μάθημα των Θρησκευτικών «δεν θα είναι σε καμία περίπτωση ένα μάθημα στο οποίο θα γίνεται κατήχηση». Πολύ πριν την Υπουργό βέβαια σφοδρή αποστροφή προς τον κατηχητικό χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών είχαν επιδείξει γνωστοί νεωτεριστές θεολόγοι, κάποιοι μάλιστα κατέχοντες και υψηλές θέσεις. Το ερώτημα είναι βέβαια αν θεολόγοι ήταν αυτοί που «κατήχησαν» την Υπουργό ώστε να αποκτήσει κι εκείνη τόση σφοδρή μανία εναντίον του κατηχητικού χαρακτήρα των Θρησκευτικών.
Πέραν βέβαια της ονομασίας που θα δώσουμε στο μάθημα των Θρησκευτικών η ουσία βρίσκεται στο περιεχόμενό του. Και η ανακοίνωση του Νέου Λυκείου δεν στοχεύει στην υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών μόνο μέσω της μείωσης των ωρών διδασκαλίας του από δύο σε μία στην Β΄ τάξη και της μετατροπής του σε επιλεγόμενο στην Γ΄ τάξη. Είναι ξεκάθαρο πως παράλληλα προωθείται μετατροπή του από ορθόδοξο χριστιανικό σε θρησκειολογικό. Τούτο δεν φανερώνει μόνο η αλλαγή στην ονομασία του μαθήματος που παύει να λέγεται «Θρησκευτικά» και μετονομάζεται στη Β΄ Λυκείου (ως μονόωρο) και στη Γ΄ Λυκείου (ως επιλογής) σε «Θρησκεία και Κόσμος». Σαφέστατη είναι η δήλωση της Υπουργού Παιδείας που περιέγραψε ως εξής το θρησκευτικό μάθημα των δύο αυτών τάξεων: «Αλλάζει όλο το περιεχόμενο των Θρησκευτικών. “Θρησκεία και Κόσμος” σημαίνει ότι θα υπάρχει η δυνατότητα να συζητηθούν οι επιπτώσεις των θρησκειών στα κοινωνικά συστήματα, στα πολιτικά συστήματα, η διαμόρφωση της ηθικής. Είναι διάλογοι, συζητήσεις που θα γίνονται των Θεολόγων με τους Βιολόγους, της επιστήμης με την θεολογική άποψη, ώστε στην περίοδο εκείνη του εφήβου να μπορεί να έχει την δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τον κόσμο από όλες τις οπτικές γωνίες».
Όσοι θέλουμε το θρησκευτικό μάθημα να συνεχίσει να προσφέρει στους μαθητές του Λυκείου την ορθόδοξη πατερική Θεολογία και ζωή οφείλουμε παντοιοτρόπως να εργαστούμε τόσο για τη διατήρηση των ωρών υποχρεωτικής διδασκαλίας του σε όλες τις λυκειακές τάξεις, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, όσο και για την αποτροπή της αλλοίωσης του περιεχομένου του. Αρκεί και εμείς να διατηρήσουμε την πνευματική μας υγεία και να μην «κολλήσουμε» την εύκολα μεταδιδόμενη νόσο της κατηχητικοφοβίας.
7 σχόλια:
Καὶ ὁ πατὴρ Παΐσιος ἔλεγε νὰ κάνουμε κατηχητικό, ἀλλὰ νὰ μιλᾶμε στὰ παιδιὰ γιὰ αὐτὰ ποὺ ξέρουμε καὶ βιώνουμε ὄχι γιὰ αὐτὰ ποὺ δὲν ξέρουμε καὶ δὲν βιώνουμε...Ἴσως γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο τὰ κατηχητικὰ δὲν ἔχουν ἄνθηση στὶς ἡμέρες μας, καὶ τὰ παιδιὰ δὲν θέλουν νὰ πηγαίνουν σὲ συνάξεις καθωπρεπισμοὺ κλπ(τὰ γνωστά)....
Ἂς τὸ προσέξουν λίγο οἱ κατηχητὲς αὐτό.
Ο κ. Τάτσης πιστεύει ότι μέχρι τώρα δίδασκε ορθόδοξη πατερική θεολογία στο σχολείο του???
Ή μήπως του δίδαξαν όταν ήταν μαθητής στο σχολείο του ορθόδοξη πατερική θεολογία???
Στο κατηχητικό του σχολείο ΔΕΝ του δίδαξαν τους Ορθόδοξους Πατέρες της Εκκλησίας αλλά λίγα γλυκανάλατα ηθικιστικά συνθήματα!!!
Ανώνυμε,
που ξέρεις τι διδάχτηκα εγώ στο κατηχητικό μου σχολείο;
Ως καθηγητής θεολόγος όμως σου λέω ότι διδάσκω ορθόδοξη πατερική θεολογία και όσες φορές χρειάζεται χρησιμοποιώ κείμενα των αγίων Πατέρων, συναξάρια, διδαχές Γερόντων από φωτοτυπίες για να αναπληρώσω την έλλειψη των προβληματικών βιβλίων Θρησκευτικών που είμαι αναγκασμένος να χρησιμοποιώ.
κ. Τάτση,
η ορθόδοξη κατήχηση είναι δουλειά πρωτίστως του κάθε κράτους ή της τοπικής Εκκλησίας; Και αν είναι της Εκκλησίας συμμετέχετε ενεργά στο Κατηχητικό έργο της Εκκλησίας;; ή προτιμάτε να κάθεστε αναπαυτικά μπρός στον Η/Υ σας και να απαντάτε τόσο γρήγορα στα σχόλιά μου;;;
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΘΕΡΜΑ!
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΑΦΟΥ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ!
ΤΑ ΛΕΤΕ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΟΥΝ! ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΤΟΥ ΛΕΤΕ!
ΧΡ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ
"Στο κατηχητικό του σχολείο ΔΕΝ του δίδαξαν τους Ορθόδοξους Πατέρες της Εκκλησίας αλλά λίγα γλυκανάλατα ηθικιστικά συνθήματα!!!"
Ακόμη κι αυτά τα...γλυκανάλατα ήταν πολύ πιο ουσιώδη από τη γνωσιολογία και τον..."πεφωτισμένο" σχολαστικισμό και διαφωτισμό που μας πιέζουν με το ζόρι να καταπιούμε όλοι οι μεταπατερικοί, οικουμενιστές, νεοταξίτες "θεολόγοι", οι οποίοι από τα "σοφιστικέ" καφέ που συχνάζουν επιθυμούν να ρυθμίσουν όλα τα ζητήματα της Ορθοδοξίας! Έλεος!
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ!ΟΠΩΣ ΚΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΕΝ ΧΩ ΙΩΑΝΝΗΣ!ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΕΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜτΘ!!
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ απο ΒΟΛΟ.
Δημοσίευση σχολίου