του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να μην εισαχθεί φέτος κανένας φοιτητής στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας Αθήνας δεν είναι συνέπεια μόνο των φαινομένων οικογενειοκρατίας. Ο ίδιος ο Υφυπουργός Παιδείας κ. Ιωάννης Πανάρετος στις αρχές Μαρτίου επιβεβαίωνε ότι υπήρξε τιμωρία όσων εμπλέκονταν στα φαινόμενα αυτά στο συγκεκριμένο Τμήμα δηλώνοντας ότι «ακυρώσαμε οκτώ εκλογές καθηγητών στο Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών». Εξάλλου φαινόμενα οικογενειοκρατίας υπάρχουν δυστυχώς και σε άλλα πανεπιστημιακά Τμήματα, κανείς όμως δεν ζήτησε την παύση της λειτουργίας τους.
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός, Ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, μιλώντας πριν από λίγες μέρες σε ομάδα νέων στην Ι.Μονή Μολυβδοσκεπάστου Κονίτσης αποκάλυψε το σχέδιο που υλοποιούν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών γύρω από τις Θεολογικές Σχολές και το μάθημα των Θρησκευτικών... Το σχέδιο αυτό προβλέπει την κατάργηση των Τμημάτων Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας και την διατήρηση μόνο των Τμημάτων Θεολογίας που θα έχουν περιεχόμενο κυρίως θρησκειολογικό. Σύντομα δε και τα Τμήματα αυτά θα ενσωματωθούν στις Φιλοσοφικές Σχολές.
Το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης εμφανίζει τα τελευταία χρόνια χαρακτήρα που συνάδει με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Εκτός ολίγων λαμπρών εξαιρέσεων οι περισσότεροι καθηγητές του Τμήματος αυτού πρωτοστατούν στη διοργάνωση συνεδρίων από κοινού με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, προωθούν τον οικουμενισμό, εργάζονται πυρετωδώς για τη λεγόμενη «λειτουργική αναγέννηση» και τη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων, πολλοί δε εξ αυτών είναι εγγεγραμμένα μέλη του νεοσυσταθέντος θεολογικού συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ που επιδιώκει την αντικατάσταση του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών από ένα «ανοιχτό» στις άλλες θρησκείες, πλουραλιστικό, στην ουσία του άχρωμο θρησκειολογικό μάθημα.
Ο στόχος της εκδίωξης της Ορθόδοξης Θεολογίας από την ελληνική εκπαίδευση ξεκίνησε ήδη και συνεχίζεται με γρήγορους ρυθμούς και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα προβληματικά σε πολλά σημεία βιβλία Θρησκευτικών διαδέχτηκε πρόσφατα η υπουργική εξαγγελία για αλλαγή του τίτλου αλλά και του περιεχομένου του θρησκευτικού μαθήματος στις δύο τελευταίες τάξεις του Νέου Λυκείου. Το νέο μάθημα «Θρησκεία και Κόσμος» που θα μοιάζει με θρησκειολογία ή κοινωνιολογία της θρησκείας θα αντικαταστήσει το σημερινό ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα. Άρχισαν μάλιστα ήδη να ακούγονται φωνές που κρίνουν ως ακατάλληλους τους θεολόγους για τη διδασκαλία ενός τέτοιου μαθήματος και ζητούν την ανάθεσή του σε φιλολόγους ή καθηγητές άλλων ειδικοτήτων. Προφανώς η πολεμική εναντίον της Ορθόδοξης Θεολογίας θα έχει πετύχει εάν μαζί με το ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα εκδιωχθούν από τα σχολεία και οι ορθόδοξοι θεολόγοι.
Το χειρότερο από όλα τα παραπάνω είναι ότι απέναντι σε αυτές τις φωνές ο θεολογικός και εκκλησιαστικός κόσμος δεν εμφανίζει ενιαία και σαφή γραμμή και αντίσταση. Τα προγράμματα σπουδών και τα βιβλία Θρησκευτικών Δημοτικού και Γυμνασίου αλλάζουν και για τις αλλαγές υπάρχει από τους υπεύθυνους για το μάθημα επιλεκτική ενημέρωση ελάχιστων θεολόγων του ΚΑΙΡΟΥ σε ολιγομελείς συναντήσεις τους. Το Υπουργείο προωθεί το νέο μάθημα «Θρησκεία και Κόσμος» και κάποιοι θεολόγοι επιμένουν ότι μόνη διεκδίκησή μας πρέπει να είναι η διατήρηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος, ασχέτως του περιεχομένου του.
Αν τελικά ο Θεός επιτρέψει οι κυβερνώντες να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους αυτό θα γίνει «δια τας αμαρτίας ημών» των θεολόγων και προκειμένου να διαφυλαχθούν οι πιστοί από αιρετικές αποκλίσεις και πανθρησκειακή σύγχυση. Γιατί ποιο όφελος μπορεί αλήθεια να προκύψει από Θεολογικές Σχολές που εκτρέφουν τα μικρόβια του οικουμενισμού και του νεοβαρλααμιτισμού; Τι θα ωφελήσει τους μαθητές ένα μάθημα συγκρητιστικής θρησκειολογίας; Ας αναλογιστεί καθένας μας τις ποικίλες ευθύνες του.
Το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης εμφανίζει τα τελευταία χρόνια χαρακτήρα που συνάδει με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Εκτός ολίγων λαμπρών εξαιρέσεων οι περισσότεροι καθηγητές του Τμήματος αυτού πρωτοστατούν στη διοργάνωση συνεδρίων από κοινού με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, προωθούν τον οικουμενισμό, εργάζονται πυρετωδώς για τη λεγόμενη «λειτουργική αναγέννηση» και τη μετάφραση των λειτουργικών κειμένων, πολλοί δε εξ αυτών είναι εγγεγραμμένα μέλη του νεοσυσταθέντος θεολογικού συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ που επιδιώκει την αντικατάσταση του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών από ένα «ανοιχτό» στις άλλες θρησκείες, πλουραλιστικό, στην ουσία του άχρωμο θρησκειολογικό μάθημα.
Ο στόχος της εκδίωξης της Ορθόδοξης Θεολογίας από την ελληνική εκπαίδευση ξεκίνησε ήδη και συνεχίζεται με γρήγορους ρυθμούς και στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα προβληματικά σε πολλά σημεία βιβλία Θρησκευτικών διαδέχτηκε πρόσφατα η υπουργική εξαγγελία για αλλαγή του τίτλου αλλά και του περιεχομένου του θρησκευτικού μαθήματος στις δύο τελευταίες τάξεις του Νέου Λυκείου. Το νέο μάθημα «Θρησκεία και Κόσμος» που θα μοιάζει με θρησκειολογία ή κοινωνιολογία της θρησκείας θα αντικαταστήσει το σημερινό ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα. Άρχισαν μάλιστα ήδη να ακούγονται φωνές που κρίνουν ως ακατάλληλους τους θεολόγους για τη διδασκαλία ενός τέτοιου μαθήματος και ζητούν την ανάθεσή του σε φιλολόγους ή καθηγητές άλλων ειδικοτήτων. Προφανώς η πολεμική εναντίον της Ορθόδοξης Θεολογίας θα έχει πετύχει εάν μαζί με το ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα εκδιωχθούν από τα σχολεία και οι ορθόδοξοι θεολόγοι.
Το χειρότερο από όλα τα παραπάνω είναι ότι απέναντι σε αυτές τις φωνές ο θεολογικός και εκκλησιαστικός κόσμος δεν εμφανίζει ενιαία και σαφή γραμμή και αντίσταση. Τα προγράμματα σπουδών και τα βιβλία Θρησκευτικών Δημοτικού και Γυμνασίου αλλάζουν και για τις αλλαγές υπάρχει από τους υπεύθυνους για το μάθημα επιλεκτική ενημέρωση ελάχιστων θεολόγων του ΚΑΙΡΟΥ σε ολιγομελείς συναντήσεις τους. Το Υπουργείο προωθεί το νέο μάθημα «Θρησκεία και Κόσμος» και κάποιοι θεολόγοι επιμένουν ότι μόνη διεκδίκησή μας πρέπει να είναι η διατήρηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος, ασχέτως του περιεχομένου του.
Αν τελικά ο Θεός επιτρέψει οι κυβερνώντες να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους αυτό θα γίνει «δια τας αμαρτίας ημών» των θεολόγων και προκειμένου να διαφυλαχθούν οι πιστοί από αιρετικές αποκλίσεις και πανθρησκειακή σύγχυση. Γιατί ποιο όφελος μπορεί αλήθεια να προκύψει από Θεολογικές Σχολές που εκτρέφουν τα μικρόβια του οικουμενισμού και του νεοβαρλααμιτισμού; Τι θα ωφελήσει τους μαθητές ένα μάθημα συγκρητιστικής θρησκειολογίας; Ας αναλογιστεί καθένας μας τις ποικίλες ευθύνες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου