Το πληροφοριακό δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος «Πρόναος» στο σημερινό τεύχος του (Τεύχος 507, 10 Νοεμβρίου 2011) μας ενημερώνει για ένα «Αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητρόπουλο» που διοργανώνει η Ελληνοαμερικανική Ένωση. Η σχετική είδηση στον «Πρόναο» αναφέρει μεταξύ άλλων: «Αφιέρωμα σε μία από τις εξέχουσες φυσιογνωμίες του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού, τον Έλληνα μουσικοσυνθέτη Δημήτρη Μητρόπουλο, διοργανώνει η Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22) σήμερα στις 8.30 μ.μ. Η επετειακή εκδήλωση διοργανώνεται με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα από τον θάνατο του μουσικού, που διέπρεψε διευθύνοντας τις μεγαλύτερες αμερικανικές ορχήστρες».
Ποιος όμως είναι ο Δημήτρης Μητρόπουλος; Δύο στοιχεία θα αναφέρουμε για αυτόν και αφήνουμε τα σχόλια σε σας:...
1. Σύμφωνα με το βίο του Δημήτρη Μητρόπουλου «Ο Δημήτρης Μητρόπουλος έπεσε επί των επάλξεων. Στις 2 Νοεμβρίου 1960 ο μεγάλος έλληνας μαέστρος πέθανε από καρδιακή προσβολή πάνω στο πόντιουμ της Σκάλας του Μιλάνου, κατά τη δοκιμή της «Τρίτης Συμφωνίας» του Μάλερ. Είχαν προηγηθεί δύο καρδιακά επεισόδια, το 1953 και το 1959. Όσο ζούσε, αλλά και στη διαθήκη του, είχε εκφράσει την επιθυμία η σορός του να καεί και η τέφρα του να διακομισθεί στην Ελλάδα. Η καύση έγινε στο Λουγκάνο και η τέφρα του μεταφέρθηκε στην Αθήνα».
2. Σε άρθρο της εφημερίδας Το ΒΗΜΑ, 9/1/2011 αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα παρακάτω (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
«Η επαφή με τον «Λένι»
Ο χρισμένος διάδοχος του Κουσεβίτσκι δεν ήταν άλλος από τον Λέοναρντ Μπερνστάιν (1918- 1990), ο οποίος, αν και νεότατος, είχε καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την εύνοια του δύστροπου μουσηγέτη της Βοστώνης. Οχι όμως προτού αποσπάσει ό,τι μπορούσε από τον Μητρόπουλο. Το αρχείο του στη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ρίχνουν φως στην αλλαγή δυναμικής στη σχέση τους.
Ο Μπερνστάιν ήταν δευτεροετής στο Μουσικό Τμήμα του Χάρβαρντ όταν πρωτοείδε τον Μητρόπουλο να διευθύνει τη ΣΟΒ στις αρχές του 1937. Πολυτάλαντος, αυτάρεσκος αλλά και ανασφαλής για το επαγγελματικό μέλλον του, αναζητούσε στόχευση για μια μουσική σταδιοδρομία αλλά και έναν μέντορα για να του ανοίξει πόρτες. Εισέβαλε στην ιδιωτική δεξίωση της ελληνικής κοινότητας του Χάρβαρντ προς τιμήν του Μητρόπουλου και ως το τέλος της βραδιάς είχε καταφέρει να διεγείρει το ενδιαφέρον τού κατά 20 χρόνια μεγαλύτερού του άνδρα. «Διεγείρει» είναι η κατάλληλη λέξη, αφού η ύπαρξη ερωτικής έλξης ήταν δεδομένη για τον Μπερνστάιν. Με τον χρόνια καταπιεσμένο ομοερωτισμό του, ο Μητρόπουλος πρέπει επίσης να ένιωσε κολακευμένος από τον θαυμασμό και τη ζέση του φιλόδοξου και ταλαντούχου φοιτητή.
Η σχέση τους αναπτύχθηκε με την εγκατάσταση του Μητρόπουλου στη Μινεάπολη, το 1938. Οι συχνές επιστολές που ο Ελληνας λάμβανε από το Χάρβαρντ και η ανάγκη του για έναν βοηθό ορχήστρας καθιστούσαν τον Μπερνστάιν μια ελκυστική επιλογή. Δύο κάρτες από τον Οκτώβριο του 1939 αποδεικνύουν ότι ο Μητρόπουλος τον συντηρούσε τουλάχιστον για τα δύο πρώτα τρίμηνα του ακαδημαϊκού έτους 1939- 1940...
Αν ως σήμερα υπήρχαν μόνο εικασίες για ερωτική επαφή των δύο ανδρών (για παράδειγμα, στη διάρκεια της επίσκεψης του Μπερνστάιν στη Μινεάπολη), το τηλεγράφημα αποδεικνύει ότι τουλάχιστον μία φορά ο Μητρόπουλος επιζήτησε μεταμεσονύκτια συνάντηση με τον προστατευόμενό του. Πώς ξέρουμε ότι συναντήθηκαν; Την επόμενη ημέρα ο 22χρονος έγραφε κατενθουσιασμένος στους γονείς του: «Μόλις πέρασα το πιο υπέροχο βράδυ- με τον μαέστρο,φυσικά». Ο Μητρόπουλος σχεδίαζε να τον προσλάβει στη Μινεάπολη αρχικώς ως πιανίστα της ορχήστρας, με την προοπτική να τον διορίσει βοηθό του την επόμενη σεζόν. Ενοχη λεπτομέρεια: η επιστολή γράφτηκε σε χαρτική ύλη του ξενοδοχείου Βiltmore.
Κάτι στράβωσε όμως. Με τηλεγράφημα της 17ης Απριλίου 1940, ο Μητρόπουλος έκοψε τα φτερά του Μπερνστάιν προτρέποντάς τον να συνεχίσει τα μαθήματά του στο Curtis για την επόμενη χρονιά επικαλούμενος συνδικαλιστικούς λόγους: «Σε αυτή τη χώρα δεν μπορείς να κουνηθείς χωρίς την άδεια των συνδικάτων». Το ειδύλλιο έφθανε στο τέλος του».
Για αυτόν λοιπόν τον …μεγάλο Έλληνα μας προτρέπει ο «Πρόναος» της Εκκλησίας της Ελλάδος να παρακολουθήσουμε εκδήλωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου