Ανορθόδοξα «Νέα Θρησκευτικά» στο «Νέο Σχολείο»
Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο έχει εκπονήσει με χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ νέα προγράμματα σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών (και για άλλα μαθήματα) για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, τα οποία εφαρμόζονται φέτος πιλοτικά σε κάποια σχολεία της Ελλάδος. Το μάθημα των Θρησκευτικών που προβλέπουν αυτά τα νέα προγράμματα σπουδών δεν θυμίζει σε τίποτε το μέχρι σήμερα διδασκόμενο θρησκευτικό μάθημα. Η Αγία Γραφή, η διδασκαλία των αγίων Πατέρων και η Ορθόδοξη Παράδοση εξοστρακίζονται και τη θέση τους παίρνουν γενικόλογες ιστορικές και θρησκειολογικές αναλύσεις, συγκρητιστικές μελέτες του θρησκευτικού φαινομένου και μια «θεολογική» παιδεία που θα φέρει μόνο σύγχυση στους μαθητές.
Όσοι συνάδελφοι Θεολόγοι κλήθηκαν να εφαρμόσουν τα παραπάνω προγράμματα πιλοτικά στα σχολεία τους δεν έχουν στη διάθεση τους τα βιβλία Θρησκευτικών που χρησιμοποιούμε όλοι οι υπόλοιποι Θεολόγοι στα σχολεία μας, καθώς η αλλαγή του περιεχομένου του μαθήματος είναι τόσο ριζική ώστε τα μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμενα βιβλία να μην μπορούν να εξυπηρετήσουν τους νέους στόχους του μαθήματος...
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το Υπουργείο Παιδείας ετοιμάζεται να εφαρμόσει σε όλα τα σχολεία της χώρας τα νέα αυτά προγράμματα σπουδών ήδη από την επόμενη σχολική χρονιά. Αδιευκρίνιστο παραμένει αν οι Θεολόγοι θα κληθούν να υποστηρίξουν την θρησκευτική εκπαίδευση των μαθητών χωρίς τη χρήση σχολικών εγχειριδίων. Αυτό που είναι περισσότερο από βέβαιο όμως είναι ότι η εφαρμογή των «Νέων Θρησκευτικών» σε όλα τα σχολεία θα σημάνει το τέλος του ορθόδοξου χριστιανικού μαθήματος. Η ευθύνη μιας τέτοιας χριστομαχίας βαρύνει ασφαλώς όχι μόνο την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλά πρωτίστως την μικρή ομάδα νεωτεριστών Θεολόγων που συνέταξε τα προγράμματα αυτά. Μέλη οι περισσότεροι του συνδέσμου Θεολόγων ΚΑΙΡΟΣ, που πρωτοστάτησε στη διάσπαση του κλάδου των Θεολόγων, υποσχέθηκαν, εδώ και καιρό, σε όσους σχεδιάζουν την αντικατάσταση του ορθόδοξου μαθήματος από ένα άχρωμο θρησκειολογικό, να κάνουν το παν για την επίτευξη του στόχου αυτού.
Οι σχεδιαστές του «Νέου Σχολείου» δεν φαίνεται να επιθυμούν ορθόδοξο χριστιανικό μάθημα σε αυτό. Έτσι έφτιαξαν και ετοιμάζονται να εφαρμόσουν σε όλα τα σχολεία τα «Νέα Θρησκευτικά», ένα μάθημα θρησκειολογικό, χωρίς Χριστό, χωρίς Παλαιά και Καινή Διαθήκη, χωρίς αγίους Πατέρες. Δυστυχώς βρήκαν απρόσμενους συμμάχους κάποιους νεωτεριστές Θεολόγους. Οι μόνοι που φαίνεται πως δεν έχουμε λόγο σε τέτοιες ριζικές αλλαγές είμαστε όσοι διδάσκουμε το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία. Γιατί άραγε πιστεύουν ότι θα εφαρμόσουμε στις τάξεις όσα αυτοί ετοίμασαν για μας και τους μαθητές μας, χωρίς εμάς;
6 σχόλια:
Μάλλον εχετε ελλιπη ενημέρωση... αν προσέξετε, τόσο τον οδηγό σπουδών του εκπαιδευτικού όσο και το πρόγραμμα σπουδών για τη θρησκευτική αγωγή στην εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση θα παρατηρήσετε πως οι παιδαγωγικές δράσεις βασίζονται σε μεγάλο μέρος στα παλαιότερα εγχειρίδια που ήδη εχουμε και χρησιμοποιύμε ( και αν όχι υπάρχουν πια αναρτημένα στο διαδίκτυο). εκείνο που αλλάζει σε μεγάλη κλίμακα είναι ο τρόπος παροχής της αγωγής που απο δασκαλοκεντρικός μετατρέπεται σε μαθητοκεντρικό και η μετωπική διδασκαλία αντικαθίσταται απο το μοντέλο διαδικασίας. σας ευχαριστώ για το χρόνο και το χωρο.
γιατι τωρα που ειναι το μάθημα κατηχητικό δεν παθαίνουν σύγχυση τα παιδιά με θεολόγους που διαστρεβλώνουν την ορθόδοξη πίστη ή δηλώνουν άθεοι ή δεν σκανδαλίζονται οι μαθητες με θεολογους που δεν αποδεικνυουν με τη ζωή τους ότι βιώνουν αυτά που διδασκουν;
συνάδελφος που έκανε επιμόρφωση στα νέα προγράμματα σπουδών μου είπε ότι οι μαθητές δεν θα έχουν βιβλίο, αλλά μόνο ο διδάσκων. Αυτό υπαγορεύεται και από τηνδύσκολη οικονομική συγκηρία...γλιτώνουμε και χρήματα από τα βιβλία...
κ. Καπετανάκη,
έχουμε δηλαδή μία διδασκαλία που στηρίζεται σε παλαιότερα εγχειρίδια και όχι σε αυτά που έχουμε σήμερα στα σχολεία; Είναι άραγε εκείνα καλύτερα από τα μεταγενέστερα; Ή μήπως εξυπηρετούν τους νέους στόχους του μαθήματος;
Και μία παρατήρηση: Μελέτησα τα πρόγραμμα σπουδών. Δεν αλλάζει μόνο ο τρόπος παροχής της αγωγής. Αν πρόκειται για αντικατάσταση της μετωπικής διδασκαλίας με μία άλλη μαθητοκεντρική, θα συμφωνούσα απολύτως με μια τέτοια προοπτική και πρακτική.
Δεν αλλάζει όμως και το περιεχόμενο του μαθήματος; Που βρίσκεται άραγε η διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης; Πότε θα διδαχθούν βασικά στοιχεία της Καινής Διαθήκης; Με αυτή την αλλαγή του περιεχομένου, που γίνεται μάλιστα βιαίως και χωρίς να ρωτηθούμε, διαφωνώ.
κ Τάτση, αν διαβάζατε πιο προσεχτικά το σχόλιο μου θα είχατε ήδη την απάντηση στα 2 πρωτα ερωτήματα σας:χρησιμοποιύνται ΚΑΙ τα υπάρχοντα ΚΑΙ παλαιότερα εγχειρίδια και εμπλουτίζονται και με υλικό από λογισμικό που μεχρι τωρα εμενε ανεκμετάλευτο απο τους συναδέλφους αλλά και από πηγές που δε χρησημοποιούσαμε.
το καθοριστικό βήμα στην αλλαγή αυτή, αφορά στην αυτενέργεια του εκπαιδευτικού:έχει την ελευθερία να χρησιμοποιήσει το υλικό που εκείνος κρίνει κατάλληλο για το επίπεδο των μαθητών του παίρνοντας πάντα υπόψη του τις θρησκειακές προσλαμβάνουσες του μαθητικού πληθυσμού στο οποίο απευθύνεται και λειτουργώντας ως υπεύθυνος δημόσιος υπάλληλος που διδάσκει όλους τους μαθητές και όχι σαν κατηχητής που ενεργεί σε ενοριακό επίπεδο και απευθύνεται σε αμιγές ορθόδοξο κοινό που συμμετέχει εθελοντικά. έτσι έχει τη δυνατότητα να επιλέξει από το προσφερόμενο υλικό εκείνο που ο ίδιος κρίνει και μάλιστα ξεφεύγοντας από την ως τώρα ευθύγραμη κατανομή :Α΄γυμνασίου Π.Δ. -Β΄γυμνασίου Κ.Δ. και Γ΄ Εκκλησιαστική ιστορία αλλά σχεδίαζοντας, προγραμματίζοντας και υλιποιώντας ουσιαστικά τη δική του πορεία. μια πορεία που την επόμενη σχολική χρονιά δεν θα είναι ίδια αφού θα αλλάζει ο μαθητικός πληθυσμός και οι προσλαμβάνουσές του.
η χρήση ΠΔκικού ΚΔκικού υλικού έχει αυξηθεί όπως και τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μας και πάντα λειτουργείτο υλικόο αυτό ως εφαλτήρια βάση σε όλες τις Θεματικές Ενότητες τόσο του δημοτικού όσο και του γυμνασίου αφού ολες οι ΘΕ έχουν τη χρήση πηγών είτε πρόκειται για κείμενα είτε για εικόνες.ο μαθητής εκτείθεται ΚΑΙ στο μάθημα των Θρησκευτικών σε πολλαπλά μέσα μάθησης:ιστοεξερεύνηση και χτίσιμο διαδικτυακών γέφυρων, εντεχνη συλλογιστική, μοτίβα εικονικής και ακουστικής τέχνης, χρήση μουσειακής και θεατρικής παιδείας και ταυτόχρονα καλείται να αναπτύξει την κριτική σκέψη ώστε να μπορεί να δια-χειρισθεί την πληθώρα των πληφοριών που φτάνουν σε αυτόν στη σύγχρονη ρευστή παγκοσμιοποιημένη πια πραγματικότητα της γνώσης.
Η ευελιξία λοιπόν και η πολυτροπία χαρακτηρίζει τα νέα ΑΠ του πιλοτικού προγράμματος που θα εφαρμοσθεί σε γενικότερη κλίμακα από τη νέα σχολική χρονιά. Θεωρώ ότι το Π.Ι. είναι ανοικτό σε διάλογο και σε διορθωτικές παρεμβάσεις προς τη βελτίωση της Θ.Α. καιμε αυτο το σκεπτικό συμμετέχω ως επιμορφωτής του πιλοτικού προγράμματος. η συγκεκριμένη συγκυρία νομίζω απαιτεί από μερους μας δουλειά πολλή:να διαβάσουμε το Προγραμμα Σπουδών καιτον Οδηγό Εκπαιδευτικού, να έρθουμε σε επαφή με αυτούς που το δοκιμάζουν ήδη και να καταγράψουμε τις κριτικές τους και τις ενστάσεις τους ώστε να το βελτιώσουμε με νέες προτάσεις προς τους σχεδιαστές του.
σας ευχαριστώ και πάλι για την κατάχρηση του χώρου και του χρόνου σας !!
κ. Καπετανάκη,
γράφετε ότι "η χρήση ΠΔκικού ΚΔκικού υλικού έχει αυξηθεί όπως και τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας μας". Δεν μας γράφετε την αλήθεια. Διάβασα και συνεχίζω να μελετώ τα προγράμματα σπουδών και δεν βλέπω να ισχύει ο ανωτέρω ισχυρισμός σας. Η Παλαιά αλλά και η Καινή Διαθήκη δεν θα διδάσκονται συστηματικά και έχουν, σε πολύ μεγάλο μέρος, εκδιωχθεί από το θρησκευτικό μάθημα με συνέπεια τον πλήρη αποχρωματισμό του, την αποχριστιανοποίησή του και τη μετατροπή του σε θρησκειολογικό -ιστορικό. Αλλά ας μην γενικολογώ:
Σας ρωτώ:
Σε ποια τάξη, σε ποια ενότητα θα διδάσκονται:
ο Αβραάμ και οι Πατριάρχες;
οι Κριτές και οι Προφήτες;
ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου;
η Γέννηση, η Σταύρωση και η Ανάσταση του Κυρίου;
Αποσπασματικές αναφορές που μπορούν να γίνουν παρενθετικά δεν αποτελούν προφανώς ουσιαστική και σε βάθος διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Οι μαθητές μας θα αγνοούν βασικές αρχές της Ορθόδοξης Θεολογίας. Αντί τούτων θα αναλίσκονται σε θρησκειολογικές αναλύσεις και συγκρίσεις θρησκειών μέσα μάλιστα από ένα πρίσμα οικουμενιστικού συγκρητισμού, όπου αναζητούμε κοινές αξίες, κοινές αρχές και διαλόγους, κατανόηση μεταξύ των θρησκειών.
Ποια αλήθεια θεολογική λογική μπορεί να θέτει από κοινού σε εξέταση τις προσωπικότητες του Γέροντος Πορφυρίου με εκείνες του Μ. Γκάντι και του Δαλάι Λάμα; (σελ. 54 προγράμματατος σπουδών για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο) Ποιά η σχέση του Φωτός με το σκότος;
Έχω και άλλα πολλά να σας αναφέρω. Αλλά δεν είναι εδώ ο κατάλληλος χώρος. Την ανησυχία μου για την επιχειρούμενη ριζική αλλοίωση του θρησκευτικού μαθήματος, που δυστυχώς υλοποιούν συνάδελφοι Θεολόγοι, θα γνωρίσω σε όλους με σειρά άρθρων μου, ώστε και οι μη γνωρίζοντες να μάθουν και να κινητοποιηθούν.
Δημοσίευση σχολίου