Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Άγιον Πάσχα

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πραξ. Απ. Α΄, 1-8

Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσης
e-mail: ioil.konitsa@gmail.gr

Δεν υπάρχει για τον άνθρωπο μεγαλύτερη χαρά και εορτή από το γεγονός της ενδόξου Αναστάσεως του Κυρίου και Θεού μας Ιησού Χριστού.

Φως και χαρά και ελπίδα γεμίζει τις υπάρξεις μας, διότι με την ένδοξη Ανάστασή Του ο Κύριος, νίκησε τον φοβερό εχθρό μας, τον θάνατο, και μας χάρισε αιώνια ζωή και αφθαρσία...

Έχει λεχθεί από τους αγίους μας, και φυσικά είναι αλήθεια, ότι η χριστιανική μας πίστη, στηρίζεται επάνω σε έναν κενό τάφο, σε ένα άδειο μνημείο.

Και αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα πιστοποιεί στον «Κράτιστον Θεόφιλον» ο ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς, γράφοντάς του τώρα, μετά τον «πρώτον λόγον», δηλ. το Ιερό του Ευαγγέλιο, το βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων.

Είναι καταπληκτικό το Βιβλικό αυτό κείμενο, για αυτό ας το δούμε και στη μετάφρασή του: «Στο πρώτο μου βιβλίο, Θεόφιλε, διηγήθηκα όλα όσα ο Ιησούς έκανε και δίδαξε, από την αρχή έως την ημέρα που αναλήφθηκε, αφού πρώτα έδωσε εντολές με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, στους Αποστόλους που είχε διαλέξει ο ίδιος. Μετά το θάνατό Του, παρουσιάστηκε σ’ αυτούς ζωντανός, με πολλές αποδείξεις, και για σαράντα ημέρες τους εμφανιζόταν και τους μιλούσε σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού. Ενόσω ήταν μαζί τους και έτρωγε, τους παρήγγελλε: «Μην απομακρυνθείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε από τον Πατέρα την εκπλήρωση της υποσχέσεως για την οποία σας μίλησα. Ότι, δηλ., ενώ ο Ιωάννης βάφτιζε με νερό, εσείς θα βαπτισθείτε σε λίγες μέρες με το Άγιο Πνεύμα». Οι μαθητές, λοιπόν, συγκεντρώθηκαν μια μέρα, και τον ρώτησαν: «Κύριε, έφτασε άραγε η ώρα να αποκαταστήσεις τη βασιλεία στον Ισραήλ;» Κι αυτός τους απάντησε: «Εσείς, δεν μπορείτε να γνωρίζετε τον ακριβή χρόνο. Αυτόν τον κρατάει ο Πατέρας στην αποκλειστική του εξουσία. Θα λάβετε όμως δύναμη όταν θα έλθει το Άγιο Πνεύμα σε εσάς, και θα γίνετε μάρτυρες δικοί Μου, στην Ιερουσαλήμ, σε όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και ως τα πέρατα της γης».

• Οι Άγιοι Απόστολοι, ως αυτόπτες μάρτυρες, κήρυξαν στα πέρατα της γνωστής τότε οικουμένης, το μέγιστο αυτό θαύμα, χωρίς να υπολογίζουν ούτε κόπους, ούτε κινδύνους, ούτε απειλές. Και τελικώς υπέγραψαν το ζωντανό κήρυγμα της Αναστάσεως του Κυρίου μας με το ίδιο τους το αίμα.

Και οπωσδήποτε, αδελφοί μου, το κεντρικό μήνυμα της πίστεώς μας, το ουσιαστικό μήνυμα του χριστιανικού μας κηρύγματος είναι ότι ο Θεάνθρωπος Κύριος Ιησούς Χριστός, δια του Σταυρικού Του θανάτου και της ενδόξου Αναστάσεώς Του, συνέτριψε τον διάβολο, καταπάτησε τον θάνατο και χάρισε στους πιστούς τη νίκη της ζωής, της αιώνιας ζωής.

Τούτο δε είναι που δεν μπορεί να το χωνέψει ο διάβολος, γι’ αυτό και τα άθλια και ταλαίπωρα όργανά του λυσσούν έναντι του θαυμαστού αυτού γεγονότος.

Το βλέπουμε τούτο κάθε χρόνο, κυρίως αυτές τις ευλογημένες ημέρες. Βλέπουμε τι προσπάθειες γίνονται, τόσο από τους φανερούς, όσο και από τους ύπουλους εχθρούς Του Χριστού και της Εκκλησίας μας, κυρίως μέσω των Μ. Μ. Ε., ώστε να κλονιστεί η πίστη των ανθρώπων στην Ανάσταση και στην Θεότητα του Χριστού, και γενικώτερα να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία και αποτελεί το Σώμα του Θεανθρώπου Κυρίου μας.

Το ότι βέβαια όλες αυτές οι προσπάθειες της πολεμικής, γυρίζουν επάνω στις ανόητες κεφαλές όσων απεργάζονται τον διωγμό Του Χριστού, τούτο όλοι το βλέπουμε και το διαπιστώνουμε, και δεν χρειάζεται να επιμείνουμε άλλο επάνω στην αλήθεια αυτή. Είναι αυτή η πραγματικότητα δεδομένη. Ο Χριστός «εξήλθε νικών, και ίνα νικήση».

Θα παραμείνουμε όμως σε μια άλλη αλήθεια.

• Στην εντολή του Αναστάντος Κυρίου «έσεσθέ μοι μάρτυρες». Θα γίνετε δηλ. μάρτυρες του βίου και της διδασκαλίας Μου στην Ιερουσαλήμ, και την Ιουδαία, και την Σαμάρεια και έως τα άκρα της γης.

Και οι Απόστολοι, πράγματι, μετά την Πεντηκοστή έγιναν μάρτυρες του Κυρίου «έως εσχάτου της γης».

Αλλά αυτό που ζήτησε ο Κύριος από τους Αποστόλους του, το ζητά αναλόγως των δυνάμεών του, από κάθε συνειδητό Χριστιανό.

Ζητά δηλ. να δίνουμε την ωραία και αγία ομολογία για τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Όπως οι Απόστολοι έγιναν παγκόσμιοι φωτεινοί δείκτες, έτσι και εμείς, αναλόγως την ιδιοσυγκρασία, την χάρη και την αρετή, πρέπει να είμαστε τα φωτεινά αντίγραφα της ζωής του Χριστού και να ελκύουμε τους ανθρώπους στη ζωή της Εκκλησίας μας. Στο ήθος και στο δόγμα της Αγίας μας Ορθοδοξίας. Ταυτοχρόνως δε και να ελέγχουμε τις διεστραμμένες, κακόδοξες και οικουμενιστικές διδασκαλίες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και διεκδικούν περγαμηνές «αγάπης» και «αυθεντικότητας» με «νομοκανονική» μάλιστα κατοχύρωση (φρικτό δηλαδή και να το σκέπτεται κανείς).

Να δώσει λοιπόν, αδελφοί μου, ο Νικητής του θανάτου, ώστε να νικήσουμε κι εμείς την δειλία, τους παράλογους φόβους και τις «νοθευμένες υπακοές», ώστε να ορθοτομούμε και να κηρύττουμε λόγω και έργω την μοναδικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, που Κεφαλή της έχει τον Αναστάντα Κύριο ημών Ιησούν Χριστόν.

Αμήν.