Εἶναι λυπηρὸ τὸ ὅτι ἄνθρωποι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ μορφωμένοι ἔρχονται καὶ ἐπανέρχονται κατὰ καιροὺς ἐπὶ τοῦ ἰδίου θέματος, παίζοντες μὲ τὰ νεῦρα μας, ἐπιμένοντας νὰ γίνη τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, μάθημα θρησκειολογίας!…
Δὲν ἔχουν καταλάβει ὅτι Μία εἶναι ἡ θρησκεία στὸν κόσμο, ποὺ μπορεῖ νὰ σώση τὸν ἄνθρωπο, ὁ Χριστιανισμὸς καὶ ἕνα δόγμα ἡ Ὀρθοδοξία, ἐνῶ ὅλα τὰ ἄλλα θρησκεύματα εἶναι δαιμονικὰ ἢ ἀνθρώπινα κατασκευάσματα φιλοσόφων ἢ ὀνειροπαρμένων καὶ δαιμονισμένων ἀνθρώπων;
Δὲν διεκήρυξε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος (Πράξ. δ´ 8) ≪πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου≫ (Πράξ. δ´12) ὅτι: ≪Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ὧ δεῖ σωθῆναι ὑμᾶς≫;..
Μήπως δὲν κατανοοῦν τὸ κείμενο καὶ χρειάζονται διερμηνεῖς; Μήπως δὲν κατανοοῦν τὸ ≪πλησθεὶς Πνεύματος Ἁγίου≫ ὅτι αὐτὰ δὲν εἶναι λόγια δικά του, ἀλλὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ γιὰ μᾶς εἶναι Θεὸς ἀληθινός; Αὐτὴ καὶ μόνο ἡ διακήρυξις δὲν εἶναι ἱκανὴ νὰ καταδείξη τὴν ἀνωτερότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ ἔναντι ὅλων τῶν ἄλλων θρησκευμάτων; Ὅταν μᾶς δείχνουν τὸ ἴδιο τὸ λιοντάρι, ἐμεῖς θὰ ψάχνουμε γιὰ τὰ ἴχνη του, σὰν τὸν δειλὸ κυνηγὸ τοῦ Αἰσώπιου μύθου;
Πῶς μπορεῖ ὁ ἀσύγκριτος Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ συγκριθεῖ μὲ τοὺς μύστες, ἱδρυτὲς τῶν παντὸς εἴδους θρησκευμάτων, Μωάμεθ, Μωυσῆ, Βούδα, Κομφουκίου, Ζαρατούστρα καὶ τόσων ἄλλων θνητῶν ἀνθρώπων; Ποιὸς ἀπ᾽ ὅλους αὐτοὺς προϋπῆρξε τῆς ἐπιγείου γεννήσεώς του ὡς θεὸς καὶ νὰ γίνη θεάνθρωπος γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων; Κανείς. Γιατί, πῶς ὑπῆρχε ὁ Χριστὸς πρὸ τοῦ Ἀβραὰμ (Ἰωάν. η´ 58) καὶ πῶς εἶδε τὴν ≪ὡς ἀστραπή≫ πτῶσιν τοῦ σατανᾶ (Λουκ. ι´ 18) καὶ πῶς εἶχε δόξα κοντὰ στὸν ἀληθινὸν Θεόν ≪πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι≫ (Ἰωάν. ιζ´ 5), ἀφοῦ δὲν εἶχε γεννηθεῖ ἀκόμη ἀπὸ τὴν Παρθένο Μαρία, ἂν δὲν ἦταν γιὸς τοῦ Θεοῦ καὶ (Α´ Ἰωάν. ε´ 20) ≪ἀληθινὸς Θεός≫;
Μὰ αὐτὸς δὲν εἶναι ἀνώτερος τοῦ Μωυσῆ (Ἑβρ. γ´ 1–7), ἀνώτερος τοῦ Ἀαρὼν (Ἑβρ. ε´ 1–28), ἐκπροσώπων τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ; Αὐτὸς δὲν εἶναι ἀνώτερος τῶν ἀγγέλων (Ἑβρ. α´ 4–14), ἀφοῦ τὰ πάντα ὑπετάγησαν εἰς αὐτὸν (Ἑβρ. β´ 5, 8, Ματθ. κη´ 18); Γιατί; Γιατὶ αὐτὸς εἶναι ὁ μονογενὴς (Ἰωάν. α´ 14, 18, γ´16, 18) Υἱὸς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ (Ἰωάν. ιζ´ 3) καὶ ἀληθινὸς μεγάλος Θεὸς (Α´ Ἰωάν. ε´ 20, Τίτ. β´ 13), ποιὸς μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μαζί του; Γιατὶ αὐτὸς ὑπῆρξεν ὁ δημιουργὸς (Κολ. α´ 16), ἀφοῦ ≪ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τὰ πάντα, τὰ ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ τὰ ἐπὶ γῆς, τὰ ὁρατὰ καὶ ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ καὶ ἐξουσίαι• τὰ πάντα δι᾽ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν ἔκτισται≫ καὶ (Ἑβρ. α´ 2) ≪δι᾽ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησεν≫. Πῶς μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ ὁ Δημιουργὸς καὶ κτίστης τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, τοῦ ὑλικοῦ καὶ ἄϋλου πνευματικοῦ κόσμου μὲ τὸ κτίσμα του, εἴτε Μωυσῆς, Ἀαρών ἢ Μωάμεθ, Βούδας ἢ Κομφούκιος λέγεται αὐτός;
Πῶς μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ ὁ ἀϊδίως ὑπάρχων μὲ τοὺς ἐν χρόνῳ γεννηθέντας καὶ ἐν χρόνῳ τελευτήσαντας ἱδρυτὰς θρησκευμάτων, μύστας, ὅπως καὶ ἂν τοὺς ὀνομάσωμεν;
Γιὰ ποιὸν ἀπ᾽ αὐτοὺς προαναγγέλθηκε ὑπὸ τῶν Προφητῶν ἡ ἐπὶ γῆς γέννησίς του καὶ ἔλευσίς του διὰ μέσου τῶν αἰώνων καὶ μὲ τόσες λεπτομέρειες; Γιὰ κανέναν. Ἤδη γιὰ τὸ Ἑβραϊκὸ θρήσκευμα τὰ παιδιὰ τὰ μαθαίνουν ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ θρησκευτικά μας, ποὺ ἀναφέρονται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη. Τὸ ὅτι δὲν ἀνεγνώρισαν τὸν προφητευμένο Μεσσία καὶ τὸν σταύρωσαν, γιατὶ παρερμήνευσαν τὶς προφητεῖες τὸ μαθαίνουν ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη. Μήπως θὰ διδάξετε τὰ παιδιά μας γιὰ τὰ 63 νέα βιβλία τῶν Ραββίνων Σιωνιστῶν, ὅπου βρίζουν τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία καὶ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς μᾶς ἀποκαλοῦν Γκόϊμ (ραγιάδες), ὑποζύγια μὲ ἀνθρώπινη μορφή, ποὺ θὰ τοὺς ὑπηρετοῦμε ὡς δοῦλοι, ὅταν θὰ ἔρθη ὁ Μεσσίας γι᾽ αὐτούς, καὶ ὁ ἀντίχριστος γιὰ μᾶς;
Μήπως ὅτι ἐγκατέλειψαν τὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν ἐπίκληση τῶν πονηρῶν πνευμάτων; !…
Μήπως γιὰ τὸν μουσουλμανισμὸ θὰ διδάξετε ὅτι μιὰ πολυθεϊστική, εἰδωλολατρικὴ θρησκεία γίνεται μονοθεϊστικὴ καὶ ὅτι ὁ Ἀλλὰχ ἀπὸ ψεύτικος δαιμονικὸς θεὸς γίνεται ἀληθινὸς καὶ ἐξισώνεται μὲ τὸν δικό μας ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό; Μήπως θὰ τοὺς διδάξετε τὴν ἀλήθεια ὅτι ὁ Μωάμεθ καὶ οἱ μωαμεθανοὶ εἶναι καταδικασμένοι ἀπὸ τὴν Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, γιατὶ ἀπορρίπτουν σὰν τὸν Ἄρειο, τὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ; Ἢ θὰ χρυσώσετε τὸ ψέμα γιὰ τὸν φόβο τῆς Ἂλ–Κάϊντα;
Δὲν γνωρίζετε ὅτι καὶ οἱ δύο εἶναι ἐπικίνδυνοι γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα; Οἱ μὲν Ἑβραῖοι Σιωνισταὶ μὲ τὴν ἐγκαθίδρυσιν τῆς Παγκοσμίου Κυβερνήσεως τοῦ ἀντιχρίστου, οἱ δὲ μουσουλμάνοι μὲ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ θρησκεύματός των μὲ τὴν βία καὶ τὸ σύνθημα τῆς τσιχάντ θάνατος στοὺς ἀπίστους;
Τί νὰ ποῦμε γιὰ τὰ πολυθεϊστικὰ θρησκεύματα τῆς Ἀνατολῆς Βουδισμοῦ, Ἰνδουϊσμοῦ ἢ πνευματισμοῦ καὶ σατανισμοῦ; Τί νὰ βροῦν στὰ σκοτάδια καὶ στὰ πνευματικὰ σκουπίδια; Ὅταν ἔχουμε τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ, τὸν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης καὶ ἀληθείας, γιατὶ νὰ ψάχνουμε μὲ τὸν λύχνο στὰ σκοτεινά, ὑπόγεια καὶ ἀνήλια μέρη; Δὲν γνωρίζουν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι (Δευτ. δ´ 24) Θεὸς ζηλωτὴς καὶ δὲν δέχεται νοθείαν καὶ παρερμηνείαν στοὺς νόμους καὶ τὰ προστάγματά του; Πόσες φορὲς τιμώρησε παιδαγωγικῶς τοὺς Ἑβραίους κάθε φορά, ποὺ ἐρωτοτροποῦσαν καὶ ἀσπάζονταν τὰ γειτονικὰ εἰδωλολατρικὰ θρησκεύματα; Αὐτὸ δὲν φανερώνει τὴν σταθερόητα τοῦ θελήματός του καὶ τὴν ἐπιμονή του νὰ ὁδηγήση τὸν ἄνθρωπο στὴν μοναδικὴ σωτήρια θρησκεία τοῦ Χριστιανισμοῦ; Δὲν
γράφει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ δὲν εἶπε ὁ Χριστὸς ὅτι ὅποιος δὲν παραδέχεται τὸν Υἱὸ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ χάνει καὶ τὸν ἀληθινὸ Θεὸ Πατέρα του (Α´ Ἰωάν. β´ 23, Ματθ. ι´ 40);
Αὐτὰ δὲν εἶναι ἀποκυήματα τῆς φαντασία μου, γι᾽ αὐτὸ παραθέτω καὶ τὰ σχετικὰ χωρία πρὸς ἐπιβεβαίωσι καὶ ἐξακρίβωσι τῶν γραφομένων μου.
Τί νὰ ποῦμε γιὰ τοὺς ἀμετανοήτους αἱρετικούς; Ὅτι δὲν εἶναι αἱρετικοί, ἀλλὰ ἀλλόδοξοι, ἑτερόδοξοι, ὀπαδοὶ ἄλλης ὁμολογίας, πλὴν ὅμως ἐν Χριστῷ ἀδελφοί; Μποροῦν ν᾽ ἀπαλλαχτοῦν καὶ νὰ κρυφτοῦν ἀπὸ τὸν ἀλάνθαστο, δίκαιο καὶ παντεπόπτη Κριτή; Οἱ μονοφυσίτες δὲν καταδικάστηκαν ἀπ᾽ τὴν Δ´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ δὲν τὸ ἀπέδειξε διὰ θαύματος ἡ Ἁγία Εὐφημία ὅτι εἶναι αἱρετικοί;
Γιὰ τοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες δὲν τοὺς καταδίκασαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μὲ τὴν 8ην Οἰκουμ. Σύνοδο καὶ μὲ τόσες ἄλλες, ὅσες καὶ οἱ αἱρετικές τους καινοτομίες; Μήπως μὲ τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων καὶ τὴν ἀναγνώριση Ἱερωσύνης καὶ ἐγκύρων μυστηρίων μετενόησαν οἱ παπικοὶ καὶ τοὺς συγχώρησε ὁ Θεός;
Γιατὶ ἐμεῖς στὶν πράξη βλέπουμε ὅτι ὁ ἁγιασμός τους δὲν ἁγιάζεται καὶ τὸ Ἅγιον Φῶς στὰ Ἱεροσόλυμα, οὔτε ὅταν ἔχουν Πάσχα νωρίτερα ἀπὸ ἐμᾶς δὲν τοὺς τὸ δίνει ὁ Θεός. Μήπως γιὰ λόγους οἰκονομίας καὶ τσιγκουνιᾶς ἢ ἀμετανοησίας τῶν ἀδιορθώτων αἱρετικῶν παπικῶν;
Τί νὰ ποῦμε γιὰ τοὺς ≪προοδευτικοὺς≫ προτεστάντες, ποὺ παντρεύουν ὁμοφυλόφιλους καὶ λεσβίες ἀκόμη καὶ τοὺς χειροτονοῦν καὶ μὲ τὸ βαθμὸ τοῦ ἐπισκόπου;
Ἂν δὲν μποροῦν νὰ ἐπιβληθοῦν στοὺς ἀλλόθρησκους μειονοτικοὺς μαθητὰς νὰ παρακολουθοῦν τὰ μαθήματα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ὡς ἁπλοὶ ἀκροατές, πῶς μποροῦν καὶ ἐπιβάλλουν γιὰ τὶς εἰδωλολατρικές των θρησκεῖες καὶ αἱρέσεις τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς κανονικὰ μαθήματα στὴν πλειονότητα τῶν Ὀρθοδόξων μαθητῶν;
Μήπως δὲν ἔχουν διαβάσει αὐτό, ποὺ εἶπε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ὅτι: ≪Ἐγώ, ἀδελφοί μου, ἐκπαιδεύτηκα εἰς τὴν σπουδὴν σαράντα καὶ πενήντα χρόνους, ἐδιάβασα πολλὰ καὶ διάφορα βιβλία καὶ περὶ Ἑβραίων καὶ περὶ Ἑλλήνων καὶ περὶ ἄλλων ἀσεβῶν καὶ αἱρετικῶν, ἐρεύνησα τὰ βάθη τῆς σοφίας καὶ ηὗρα ὅτι οἱ ἄλλες πίστες εἶναι ΨΕΥΤΙΚΕΣ, ΚΑΛΠΙΚΕΣ, μόνον ἡ δική μας ἡ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ καὶ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ, εἶναι ΑΛΗΘΙΝΗ καὶ ΑΓΙΑ, τὸν νὰ πιστεύωμεν καὶ νὰ βαπτιζώμεθα εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διὰ τοῦτο σᾶς λέγω, ἀδελφοί μου, χριστιανοί, νὰ χαίρεσθε καὶ νὰ εὐφραίνεσθε, ὅπου εὑρέθητε ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ καὶ νὰ κλαίετε καὶ νὰ θρηνῆτε τοὺς ἀπίστους καὶ αἱρετικούς, ὁποὺ εὑρίσκονται εἰς τὸ σκότος…≫.
Ἂς σταματήσουν νὰ κτυποῦν ἐκ τῶν ἔσω τὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, γιατὶ (Α´ Κορ. ιστ´ 22): ≪Εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα, μαρὰν ἀθᾶ≫.
Μετὰ τιμῆς
Παναγιώτης Ράπτης
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 6/7/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου