Η εκπαίδευση είναι ένα καυτό θέμα στην Τουρκία, όπου οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα έχουν προκαλέσει πολλές συζητήσεις. Αλλά ποιες ακριβώς είναι οι προτάσεις, και γιατί προκαλούν τέτοιες διαμάχες; Για να το μάθετε, το Learning World ταξίδεψε στην Τουρκία.
Αντανακλώντας μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την ταυτότητα της Τουρκίας και το ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η θρησκεία στη δημόσια ζωή, υπάρχει διαμάχη σχετικά με την αύξηση του αριθμού των παιδιών που πηγαίνουν σε ισλαμικά σχολεία.
Αυτά κυριαρχούσαν κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και 1951, μετά τις κοσμικές μεταρρυθμίσεις του Μουσταφά Κεμάλ Αττατούρκ, πήραν την μορφή των Ιμάμ Χατίπ. Πολλά από αυτά τα έκλεισαν το 1997, μετά ένα ήπιο στρατιωτικό πραξικόπημα, αλλά σήμερα βρίσκονται ξανά στο προσκήνιο μετά από το περσινό νομοσχέδιο από την κυβέρνηση Ερντογάν Ετσι έχει προκληθεί μια πανεθνική συζήτηση για το ρόλο της θρησκείας στην εκπαίδευση, με αρκετούς κοσμικούς να ανησυχούν για τους στόχους των σχολείων αυτών, όπου ωστόσο πέρα από το Κοράνι και τα θρησκευτικά μαθήματα, διδάσκονται και τα υπόλοιπα μαθήματα του προγράμματος σπουδών των κανονικών σχολείων, δίνοντας την ευκαιρία στους αποφοίτους τους να επιλέξουν αν θα γίνουν κληρικοί ή αν θα ακολουθήσουν μιαν άλλη επαγγελματική σταδιοδρομία.
Το αν η εκπαίδευση παρέχεται σε ένα κοσμικό ή θρησκευτικό σχολείο είναι σίγουρα μια σημαντική συζήτηση, αλλά το ίδιο ισχύει και με την ποιότητά της. Σε μια πρόσφατη έρευνα, το εκπαιδευτικό της Τουρκίας κατετάγη 32ο στις 34 χώρες του ΟΟΣΑ. Το 40% των 15χρονων μαθητών δεν έχουν τις βασικές γνώσεις μαθηματικών. Έτσι, σε μια προσπάθεια να μπουν οι νέες τεχνολογίες στα σχολεία και μέσω αυτών να γίνουν πιο ενδιαφέροντα τα μαθήματα για τους μαθητές και να ενισχυθούν οι επιδόσεις τους, εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα ύψους 1,3 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο που έχει δοθεί για την εκπαίδευση στην σύγχρονη Τουρκία. Σε μια πιλοτική φάση του προγράμματος αυτού, ήδη έχουν μοιραστεί σε 52 σχολεία της χώρας συνολικά 12.800 ταμπλέτες και διαδραστικοί πίνακες. Ο στόχος είναι μόλις ολοκληρωθεί το σχέδιο, να έχει το σύστημα επεκταθεί σε 570.000 τάξεις σε συνολικά 42.000 σχολεία σε ολόκληρη την Τουρκία.
Ωστόσο ένα άλλο πρόβλημα που υπάρχει στο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι αυτό των διακρίσεων λόγω φύλου. Ιδίως στις απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές, πολλά κορίτσια δεν πηγαίνουν σχολείο με απόφαση των οικογενειών τους, επειδή πρέπει να μένουν στο σπίτι είτε για να βοηθήσουν στις καθημερινές δουλειές ή για να αντιμετωπίσουν τη μοίρα του πρώιμου γάμου. Εκφράζοντας την ανησυχία της για τα υψηλά ποσοστά σχολικής ανισότητας των φύλων, πέρυσι η κυβέρνηση Ερντογάν επέκτεινε την υποχρεωτική εκπαίδευση στα 12 χρόνια στο πλαίσιο του νομοσχεδίου για την μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος. Σήμερα το 98.2% των κοριτσιών πηγαίνουν στα δημοτικά σχολεία, αλλά αριθμός πέφτει στο 66% όταν μιλάμε για την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ωστόσο, πολλές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις καταπολεμούν το φαινόμενο, όπως η καμπάνια “Μπαμπά, στείλε με σχολείο” που δημιουργεί κοιτώνες για να φιλοξενούν κορίτσια από απομακρυσμένες περιοχές και τα βοηθούν με υποτροφίες. Ωστόσο, ακόμα και μετά το σχολείο, στην Τουρκία η απασχόληση των γυναικών εξακολουθεί να είναι κάτι που υπόκεινται σε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου…
Σημ. ιστολογίου μας: Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα έχουν μείνει σε λειτουργία ελάχιστα εκκλησιαστικά Γυμνάσια και Λύκεια ενώ επιχειρείται η πλήρης μετάλλαξη του χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών σε θρησκειολογικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου