Γιώργος Καλαντζής, «Οφείλουμε να ολοκληρώσουμε το σύστημα της μουσουλμανικής θρησκευτικής εκπαίδευσης, δημιουργώντας μια δομή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τους μουσουλμάνους»

«Η Ελλάδα διαθέτει ειδικό σύστημα εκπαίδευσης για τους θρησκευτικούς λειτουργούς της Ορθοδοξίας. Διαθέτει επίσης δύο ιεροσπουδαστήρια για τους μουσουλμάνους της Θράκης. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το 1882 η Ελληνική Βουλή ψήφισε νόμους κατοχυρώνοντας απολύτως την θρησκευτική ελευθερία των μουσουλμάνων και την ισχύ του ιερού ισλαμικού νόμου. Το 1923 αναγνώρισε την ισχύ του ιερού ισλαμικού νόμου και για τους μουσουλμάνους της Θράκης διατηρώντας την μέχρι σήμερα. Είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που το κάνει. Οφείλουμε όμως να ολοκληρώσουμε το σύστημα της μουσουλμανικής θρησκευτικής εκπαίδευσης, δημιουργώντας και μια δομή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τους μουσουλμάνους, όπως έχουμε προβλέψει και για τους ορθοδόξους χριστιανούς.

Εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση και, για πρώτη φορά, έχουμε συστήσει μια ειδική επιστημονική ομάδα από 6 μουσουλμάνους και μια χριστιανή, για να μας εισηγηθούν τις καλύτερες λύσεις συνολικά για το μουσουλμανικό θρησκευτικό εκπαιδευτικό σύστημα».

Τα παραπάνω δήλωνε ο Γενικός Γραμματέα Θρησκευμάτων Γιώργος Καλαντζής στις 29 Οκτωβρίου 2013 σε ημερίδα με θέμα «Ενισχύοντας τις αξίες της Χριστιανο-Ισλαμικής συνύπαρξης στην Ελλάδα μέσα από την εκπαίδευση, τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την σχετική εισήγηση -  ομιλία του Γ.Γραμματέας Θρησκευμάτων και στοιχεία για τη διοργάνωση της εν λόγω ημερίδας:

Ομιλία στην Ημερίδα

«Ενισχύοντας τις αξίες της Χριστιανο-Ισλαμικής συνύπαρξης στην Ελλάδα μέσα από την εκπαίδευση, τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα»

Συνδιοργανωτές: Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας, Βρετανικό Συμβούλιο, Δήμος Θεσσαλονίκης, Δίκτυο Ναυαρίνο.

Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες,

τα ιερά κείμενα του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, όπως και η ιστορία, μπορούν να μας δώσουν άφθονα επιχειρήματα ανάλογα με εκείνο που θέλουμε να υποστηρίξουμε. Μπορούμε, με την ίδια ευκολία κάποιες φορές, να βρούμε εκεί λόγους και παραδείγματα τόσο για την ειρηνική συνύπαρξη και τον αλληλοσεβασμό όσο και για την απόρριψη του Άλλου, την από-ανθρωποποίησή του και, τελικά, την εξόντωσή του. Μπορούμε, επίσης, να αναζητήσουμε στην ιστορία, τη νομιμοποίηση για να εκδικηθούμε ή την αυτογνωσία για να συγχωρέσουμε και να διδαχθούμε για να μην ξαναγίνουν ποτέ τα εγκλήματα του παρελθόντος.

Άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα είναι οι παράλληλοι κόσμοι. Ο καθένας ζει στο δικό του κόσμο, κρίνει τους άλλους σύμφωνα με αυτά που γνωρίζει ο ίδιος και, συνήθως, δεν ξέρει τίποτα για τον άλλο κόσμο εκτός από όσα γράφουν οι εφημερίδες ή προβάλλουν οι ταινίες. Ακόμα και σε περιοχές που συνυπάρχουν άνθρωποι με διαφορετικές θρησκείες, είναι εκπληκτικό πόση άγνοια υπάρχει για την διαφορετική θρησκεία. Η άγνοια όμως φέρνει τον φόβο και την προκατάληψη. Ο φόβος και η προκατάληψη οδηγούν στην ανάγκη να υψώσουμε τείχη για να προστατέψουμε αυτό που είμαστε από αυτό που δεν ξέρουμε και γι’ αυτό το φανταζόμαστε όσο πιο τρομερό γίνεται. Και τα τείχη οδηγούν στην αδυναμία να καταλάβουμε και να αποδεχθούμε τον Άλλον γιατί όποιος είναι έξω από τα τείχη, συνήθως, είναι εχθρός.

Οι παράλληλοι κόσμοι, όμως, δεν είναι μόνο μεταξύ θρησκειών αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας θρησκείας. Είναι ενδιαφέρον ότι το πιο πολύ αίμα που έχει χυθεί για θρησκευτικούς λόγους έχει χυθεί στο εσωτερικό της ίδιας θρησκείας. Δηλαδή, πιο πολλοί χριστιανοί έχουν σκοτωθεί από χριστιανούς παρά από μουσουλμάνους και, αντίστοιχα, πιο πολλοί μουσουλμάνοι έχουν σκοτωθεί από μουσουλμάνους παρά από χριστιανούς.

Τι είναι εκείνο που θα καθορίσει πώς θα χρησιμοποιήσουμε τα ιερά κείμενα ή την ιστορία; Τι είναι εκείνο που μπορεί να φέρει δύο κόσμους σε επικοινωνία, που μπορεί να διώξει τον φόβο και να νικήσει την προκατάληψη; Ποιος είναι ο τρόπος να νικήσουμε την τάση να καταδικασθεί η διαφορετικότητα; Η απάντηση είναι σαφής: η εκπαίδευση. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.

Η εκπαίδευση των θρησκευτικών λειτουργών, ίσως, είναι πιο σημαντική από την εκπαίδευση του γενικού πληθυσμού. Οι θρησκευτικοί ηγέτες έχουν και θα έχουν πάντα, καθοριστικό ρόλο στο πώς ένας πληθυσμός σε μια συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία καταλαβαίνει το αναλλοίωτο μήνυμα του Θεού. Γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία το Κράτος να υποστηρίζει την εκπαίδευση των θρησκευτικών λειτουργών ώστε να αισθάνονται ισχυροί και ασφαλείς στη δική τους πίστη διότι μόνο αν αισθάνονται ασφαλείς μπορούν να συνομιλήσουν με τους θρησκευτικούς λειτουργούς μιας άλλης πίστης. Όχι για να πείσουν ή να πειστούν αλλά για να μπορούν να ακούσουν μιαν άλλη άποψη.

Η εκπαίδευση του γενικού πληθυσμού έχει κρίσιμη σημασία όταν χωρίς να αρνείται το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας, καλλιεργεί τις αρχές του αλληλοσεβασμού και της ειρηνικής συνύπαρξης. Δεν έχει τόση σημασία αν ο μαθητής γνωρίσει πράγματι τις αρχές και τις αντιλήψεις μιας διαφορετικής θρησκείας από τη δική του. Το πιθανότερο είναι ότι ένα ή δύο χρόνια αφού τελειώσει το σχολείο, θα θυμάται, γενικότερα, λίγα πράγματα απ’ όσα διδάχθηκε εκεί. Το σημαντικότερο είναι ότι θα θυμάται πάντα ότι σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχουν άνθρωποι που έχουν διαφορετική θρησκεία από τη δική του και ότι αυτή η διαφορετικότητα δεν είναι λόγος για να σκοτώσουμε και να σκοτωθούμε.

Ποια είναι η πολιτική του ελληνικού κράτους σ’ αυτά τα δύο θέματα;

Πρώτα, ας θυμηθούμε ποια είναι η ιστορία μας και τι συγκροτεί τον τρόπο που καταλαβαίνουμε τον κόσμο.

Τι υπάρχει πίσω μας; Αίμα, πόνος και καταστροφές. Ο λόγος που σήμερα μιλάμε τόσο πολύ για τις αξίες του σεβασμού μεταξύ θρησκειών και της θρησκευτικής ελευθερίας είναι γιατί πληρώσαμε με πολύ αίμα και πόνο την προσπάθεια να υπερισχύσει μια θρησκεία και να εξαφανιστούν οι πιστοί όλων των άλλων θρησκειών.  Η θρησκευτική βία έχει σημαδέψει και διαμορφώσει την ιστορία της Ευρώπης.

Οι σταυροφορίες είναι μια κλασική απόδειξη θρησκευτικού μίσους. Σχεδόν όλοι όταν ακούν για τις Σταυροφορίες σκέφτονται Χριστιανούς που σφάζουν Μουσουλμάνους. Σχεδόν κανείς δεν θυμάται ότι οι σταυροφόροι της Δύσης επιτέθηκαν και τελικά διέλυσαν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, την χριστιανική αυτοκρατορία της Ανατολής. Υπήρξαν περιπτώσεις που οι Μουσουλμάνοι φέρθηκαν πολύ πιο φιλικά στους Ορθόδοξους Χριστιανούς απ’ ότι τους φέρθηκαν οι Καθολικοί Χριστιανοί.

Ενώ οι Καθολικοί έκλειναν τις ορθόδοξες Εκκλησίες και έδιωχναν τους ορθόδοξους ιερείς, οι Άραβες Μουσουλμάνοι ήταν εκείνοι που διαφύλαξαν την λειτουργία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, του Πατριαρχείου Αντιοχείας και του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Ήταν ο Οθωμανός Σουλτάνος εκείνος που εγγυήθηκε την θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.

Αυτά όμως ξεχάστηκαν εξαιτίας όσων συνέβησαν επί τουρκικής κυριαρχίας. Ακόμα και σήμερα στην Ελλάδα είναι πολλά εκείνα που μας θυμίζουν το τεράστιο κόστος που πλήρωσαν οι πρόγονοί μας για να μείνουν Χριστιανοί. Επί τουρκικής κυριαρχίας, την στιγμή που κρινόταν η ζωή ενός ανθρώπου, αυτό που είχε σημασία ήταν αν ανήκε στους χριστιανούς ή στους μουσουλμάνους. Στη γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου το 1922, μπορούσε κάποιος να σώσει τη ζωή του αν άλλαζε θρησκεία και γινόταν μουσουλμάνος. Τα ατελείωτα δεινά, οι διακρίσεις και οι σφαγές των Ελλήνων έγιναν στο όνομα του Ισλάμ. Είναι, όμως, αυτό το πραγματικό μήνυμα του Ισλάμ; Όχι.

Όλα αυτά, όμως, σημαίνουν επίσης ότι η ελληνική ταυτότητα δεν συνδέεται με το αίμα, τη βιολογική συνέχεια μιας καθαρής φυλής αλλά με τη συνέχεια της γλώσσας και της πίστης, δηλαδή είναι πολιτισμική και όχι φυλετική. Η ενότητα του έθνους μέσα στο πέρασμα των αιώνων θεμελιώνεται στη γλώσσα και τον πολιτισμό τόσο στην αρχαία ελληνική όσο και στη βυζαντινή μορφή του.

Πώς και πού μαθαίνει κάποιος τη γλώσσα και τον πολιτισμό; Παντού. Ποιος είναι όμως ο μόνος οργανωμένος κρατικός μηχανισμός που εγγυάται ότι όλοι θα αποκτήσουν την απαραίτητη γνώση της γλώσσας και του πολιτισμού ώστε να είναι ισότιμοι πολίτες; Το σχολείο. Να λοιπόν που επιστρέφουμε στην εκπαίδευση. Αφού όμως η εθνική ταυτότητα δεν θεμελιώνεται στη συνέχεια της φυλής αλλά στη συνέχεια του πολιτισμού, τότε μέσω του σχολείου οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει μέλος της εθνικής κοινότητας.

Είναι, λοιπόν, σαφές, ότι η εκπαίδευση είναι το κλειδί όχι μόνο για την συνύπαρξη και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων, αλλά, τελικά, είναι το κλειδί για το πώς διαμορφώνεται η ίδια η αντίληψη της πλειοψηφίας για τον εαυτό της.

Η Ελλάδα διαθέτει ειδικό σύστημα εκπαίδευσης για τους θρησκευτικούς λειτουργούς της Ορθοδοξίας. Διαθέτει επίσης δύο ιεροσπουδαστήρια για τους μουσουλμάνους της Θράκης. Πρέπει να θυμόμαστε ότι το 1882 η Ελληνική Βουλή ψήφισε νόμους κατοχυρώνοντας απολύτως την θρησκευτική ελευθερία των μουσουλμάνων και την ισχύ του ιερού ισλαμικού νόμου. Το 1923 αναγνώρισε την ισχύ του ιερού ισλαμικού νόμου και για τους μουσουλμάνους της Θράκης διατηρώντας την μέχρι σήμερα. Είναι η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που το κάνει.

Οφείλουμε όμως να ολοκληρώσουμε το σύστημα της μουσουλμανικής θρησκευτικής εκπαίδευσης, δημιουργώντας και μια δομή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για τους μουσουλμάνους, όπως έχουμε προβλέψει και για τους ορθοδόξους χριστιανούς. Εργαζόμαστε προς αυτή την κατεύθυνση και, για πρώτη φορά, έχουμε συστήσει μια ειδική επιστημονική ομάδα από 6 μουσουλμάνους και μια χριστιανή, για να μας εισηγηθούν τις καλύτερες λύσεις συνολικά για το μουσουλμανικό θρησκευτικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Στα δημόσια σχολεία διδάσκεται το μάθημα των θρησκευτικών, δηλαδή διδάσκονται οι αρχές της ορθοδοξίας ενώ παράλληλα τα παιδιά μαθαίνουν και για τις άλλες θρησκείες. Το μάθημα δεν είναι υποχρεωτικό για όσους δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι. Για πρώτη φορά φέτος οι μουσουλμάνοι μαθητές της Θράκης που πηγαίνουν στα δημόσια σχολεία, θα έχουν το δικαίωμα να διδαχθούν το Ιερό Κοράνι, αν βέβαια το ζητήσουν οι γονείς τους.

Έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε και για τα δύο αυτά ζητήματα αλλά η κεντρική στρατηγική επιλογή είναι σωστή. Η Πολιτεία δεν απουσιάζει από την θρησκευτική εκπαίδευση διότι όταν η Πολιτεία απουσιάζει κάποιος άλλος παίρνει τη θέση της και αυτός ο άλλος συνήθως είναι κάποιος φανατικός που αναζητά απεγνωσμένα την ενότητα μέσω της ομοιομορφίας. Κάποιος που δεν μπορεί να ανεχθεί μια διαφορετική άποψη γιατί την θεωρεί απειλή για την ύπαρξή του και όχι πρόκληση για τη σκέψη του.

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι, η ασφαλέστερη οδός για την δολοφονία ανθρώπων που μπορεί να φτάσει ως την γενοκτονία ολόκληρων εθνών ή θρησκευτικών κοινοτήτων, είναι η επιδίωξη να μεταμορφωθούν οι άνθρωποι σε φωτοτυπίες ενός γνήσιου πρωτοτύπου.

Τελικά, η απάντηση στο αν θέλουμε να γίνουμε φωτοτυπίες, είναι προσωπική. Θα τη δώσει ο καθένας από μας μόνος του, αντιμέτωπος με τη συνείδησή του, και ιδιαίτερη σημασία έχει ποια απάντηση θα δώσει μέσα σε συνθήκες κρίσης όπως αυτές που ζει η Ελλάδα έχοντας χάσει σε 3 χρόνια το 30% του εισοδήματός της.

Συζητήσεις και πρωτοβουλίες όπως οι σημερινές, μας βοηθούν όλους να δώσουμε τη σωστή απάντηση και να γίνουμε πιο ισχυροί, πιο βέβαιοι και πιο αποτελεσματικοί στον αγώνα μας ενάντια στον φανατισμό και τον ρατσισμό. Η παρουσία όλων σας, σήμερα εδώ, και ειδικά των Αράβων φίλων μας αλλά και των μουσουλμάνων αδελφών μας από την Θράκη και την Κω, είναι μια ευγενική χειρονομία, μια πολύτιμη βοήθεια, μιαν ελπίδα.

Σας ευχαριστώ πολύ.

 πηγή: gkalantzis.gr

 ____________________________________________________

Για την ημερίδα «Ενισχύοντας τις αρχές της Χριστιανο-Ισλαμικής συνύπαρξης στην Ελλάδα μέσα από την εκπαίδευση, τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα»

Με τη συμμετοχή εκπροσώπων της ακαδημαϊκής κοινότητας, της κοινωνίας των πολιτών, των μουσουλμανικών κοινοτήτων από όλη την Ελλάδα, της τοπικής αυτοδιοίκησης και της ελληνικής και ιορδανικής κυβέρνησης, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία την Τρίτη 29 Οκτωβρίου, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης, ημερίδα με θέμα «Ενισχύοντας τις αξίες της Χριστιανο-Ισλαμικής συνύπαρξης στην Ελλάδα μέσα από την εκπαίδευση, τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα». Η πρωτοβουλία για τη συνάντηση ανήκε στην κυβέρνηση της Ιορδανίας, με σκοπό την προώθηση του Μηνύματος του Αμμάν υπέρ της Χριστιανο-Ισλαμικής συνύπαρξης, τελέστηκε υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των εορτασμών του έτους  των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τις εργασίες χαιρέτησαν οι εκπρόσωποι των συν-διοργανωτών, Μαρία Τσακάλη, Υπεύθυνη του Βρετανικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης και Επίτιμη Πρόξενος της Μ. Βρετανίας στην πόλη και Δημήτρης Καιρίδης, Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο & Διευθυντής του Δικτύου Ναυαρίνο. Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, επισημαίνοντας ταυτόχρονα τη σπουδαιότητα της εκδήλωσης για την πόλη. Ο Σπύρος Πέγκας, Εντεταλμένος Σύμβουλος Τουρισμού και Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Θεσσαλονίκης, σημείωσε ότι ο Δήμος στηρίζει όλες τις προσπάθειες δια-θρησκευτικού διαλόγου και δια-θρησκευτικής ειρηνικής συμβίωσης σε μια πόλη που ιστορικά έχει επιβεβαιώσει τη βούλησή της να επιτρέπει στις διαφορετικές θρησκευτικές κοινότητές της να συνυπάρχουν ειρηνικά.

Με τη σειρά του ο HE Hayel Daoud, Υπουργός Awqaf και Ισλαμικών θεμάτων της Ιορδανίας, τόνισε την ανάγκη μιας παγκόσμιας συνεργασίας στη βάση των κοινών ανθρώπινων αξιών, ενώ ο Kamel Abu Jaber, Διευθυντής του Royal Institute for Inter-faith Studies (Ιορδανία), αναφέρθηκε στην προσπάθεια της Ιορδανίας να στηρίξει το μουσουλμανικό κόσμο που «ματώνει», λόγω της παρερμηνείας του ισλαμικού νόμου και της έλλειψης ηγετικής καθοδήγησης, υπογραμμίζοντας πως «όταν η θρησκεία γίνεται ιδεολογία, σταυροφορία τότε γίνεται επικίνδυνη».

Ο Ibrahim Burqan από το Πανεπιστήμιο της Ιορδανίας, αναφέρθηκε στην εξαγγελία του Μηνύματος του Αμμάν από τον Βασιλιά το 2004, στην προσπάθειά του να άρει το αρνητικό κλίμα που υπήρχε παγκοσμίως εναντίον του Ισλάμ και αυξήθηκε κατακόρυφα μετά τα γεγονότα της 11^ης Σεπτεμβρίου.

Ο Amer Al-Hafi, Υποδιευθυντής του Royal Institute for Inter-faith Studies (Ιορδανία), τόνισε την ανάγκη εξεύρεσης των ισχυρών δεσμών που συνδέουν το χριστιανικό με  τον ισλαμικό κόσμο, σε μια προσπάθεια να τοποθετηθεί η θρησκεία μακριά από οικονομικά δεδομένα και πολιτικές προκλήσεις.

Συνεχίζοντας, ο Mike Hardy, Kαθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Coventry, τόνισε ότι η συνύπαρξη και η ανοχή στη διαφορετικότητα αποτελεί όρο επιβίωσης στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης.

Ο Γιώργος Καλαντζής, Γ.Γ. Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας, επισήμανε πως ο φόβος και η προκατάληψη είναι οι αιτίες εκείνες που δεν επιτρέπουν την ειρηνική συνύπαρξη, τονίζοντας συγχρόνως την ανάγκη σωστής εκπαίδευσης των θρησκευτικών λειτουργών. Δήλωσε δε ότι το Ελληνικό Σύνταγμα προστατεύει απόλυτα την ανεξιθρησκεία και η Ελληνική Πολιτεία εγγυάται και προστατεύει τα δικαιώματα όλων των θρησκευτικών μειονοτήτων. Χαρακτηριστικά είπε πως η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία έχει εφαρμογή ο Ισλαμικός Νόμος σαρία.

Η Αγγελική Ζιάκα, Επίκουρη Καθηγήτρια Θρησκειολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, υπογράμμισε ότι η θρησκευτική διαφορετικότητα είναι αιτία συγκρούσεων για τους ανθρώπους εκείνους που περιορίζουν τα όρια της θρησκείας στο πλαίσιο της δικής τους πίστης. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο είναι επικίνδυνη γιατί η θρησκεία έχει μετατραπεί σε εργαλείο βίας, ο διάλογος όμως θεωρείται αμφίβολος όταν ο χώρος της Ανατολής είναι ασταθής.

Από την πλευρά του ο Abdel Rahman Ibdah, του Υπουργείου Ισλαμικών θεμάτων, τόνισε πως το Κοράνι δεν προβλέπει κανέναν εξαναγκασμό στην πίστη, ζητά τη διασφάλιση της ατομικής ελευθερίας και δεν προβαίνει σε θρησκευτικούς διαχωρισμούς.

Ολοκληρώνοντας, ο Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, έκανε λόγο για το παλαιό και το νέο Ισλάμ στην Ελλάδα, τη διαφορετική πολιτική που εφαρμόζει η Ελληνική Πολιτεία στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς της ανάλογα με την ιθαγένειά τους και την ανάγκη σύζευξης του ισλαμικού δικαίου με το διεθνές.

Ο Tom Fisher από το Πανεπιστήμιο του Coventry, τόνισε πως η μόνη λύση σε έναν κόσμο  που φαίνεται να χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια είναι η σωστή εκπαίδευση και η προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ολοκληρώνοντας τις εργασίες της ημερίδας, ο Δημήτρης Καιρίδης σημείωσε εμφαντικά πως αυτό που απαιτείται σήμερα είναι ένας ουσιαστικός και ειλικρινής δια-θρησκευτικός διάλογος, με τελικό σκοπό την αποδόμηση των στερεοτύπων. Όπως επισήμανε, ακόμα και η φιλελεύθερη και κοσμοπολίτικη ελίτ της Δύσης προσεγγίζει το Ισλάμ με έναν απόλυτα διαστρεβλωτικό τρόπο που επιδεινώνει τις σχέσεις της Χριστιανικής Δύσης με την Ισλαμική Ανατολή.

Από το 1939, το British Council λειτουργεί ως πολιτιστικός και εκπαιδευτικός φορέας μεταξύ Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας. Με γραφεία στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, συνδέει την Ελλάδα με τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες και τις δημιουργικές προσεγγίσεις της Μεγάλης Βρετανίας και στηρίζει τις διαπολιτισμικές σχέσεις των δύο χωρών με την Ευρώπη.

Το Navarino Network (ΝΝ)-Δίκτυο Ναυαρίνο ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2009 και είναι μια πρωτοβουλία της Πολιτιστικής Εταιρείας Επιχειρηματιών Βορείου Ελλάδος. Το ΝΝ είναι μία ανεξάρτητη, επιστημονική, μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία με στόχο την προώθηση της καινοτομίας και της εξωστρέφειας στη δημόσια ζωή της Θεσσαλονίκης και της περιοχής της.

πηγή: anixneuseis.gr