Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Το1821 και ο Διαφωτισμός

Το1821 και ο Διαφωτισμός

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η 196^η επέτειος της Επανάστασης του 1821 έδωσε την ευκαιρία πάλι να ακουστεί και να γραφτεί η προπαγάνδα της αριστερής διανόησης. Η επανάσταση, κατά την προπαγάνδα,  δεν προήλθε από τη θέληση του ελληνικού λαού να απελευθερωθεί, κάτι που το επιζήτησε από την πρώτη ημέρα της υποδούλωσής του, αλλά ήταν προϊόν των ιδεών της Γαλλικής Επαναστάσεως (1789) και της Συνθήκης Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774), μεταξύ Ρωσίας και Οθωμανών.

Στην ίδια προπαγάνδα δεν αναφέρεται καθόλου ή αναφέρεται αρνητικά ο καθοριστικός ρόλος της Εκκλησίας στο να διατηρήσουν οι  Έλληνες την ιδιοπροσωπία τους και να αποτινάξουν τον οθωμανικό ζυγό. Εξάλλου σκοπίμως  συμπυκνώνεται στους Φαναριώτες το σύνολο των μελών της Εκκλησίας, κληρικών και λαϊκών.

Η παραποίηση της Ιστορίας μας από μαρξιστές και αντιεκκλησιαστικούς παράγοντες, ξεκίνησε τον 20ό αιώνα και έχει ενταθεί στις ημέρες μας από την ιδεολογική ομάδα των «αναθεωρητών» της. Σκοπός τους, να επεκτείνουν στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία τα όσα διέπραξε η Λατινική, να καταργήσουν την ταυτότητα μας και να μας εντάξουν στην άθεη κουλτούρα...

          Η προπαγάνδα τους όμως για την απελευθέρωσή των Ελλήνων  καταρρίπτεται από τα απομνημονεύματα των αγωνιστών του 1821. Για την προσφορά της Εκκλησίας βοά το αίμα των χιλιάδων νεομαρτύρων, των ηρώων κληρικών και λαϊκών, τα σχολειά, οι μαρτυρίες των Φιλικών και η αναγνώριση από την Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου της αποφασιστικής συμβολής της Πίστης στην απελευθέρωση της Ελλάδος.

          Η προπαγάνδα, ότι οι λόγιοι οπαδοί του αποκαλούμενου Ελληνικού Διαφωτισμού ήσαν ενάντιοι στην Εκκλησία, καταρρίπτεται από τις μαρτυρίες των ίδιων. Οι περισσότεροι ήσαν κληρικοί, με πρώτους τους Ευγένιο Βούλγαρη και  Νικηφόρο Θεοτόκη, και όλοι, ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι ήσαν μέλη της Εκκλησίας. Την κριτική που άσκησαν λ.χ. ο Κοραής και ο «Ανώνυμος ο Έλλην» σε βάρος εκκλησιαστικών προσώπων γίνεται εκ των έσω της Εκκλησίας. Και ο Ρήγας δεν ήταν οπαδός της αθεΐας, του Ροβεσπιέρου και των Ιακωβίνων, ούτε της επινόησής τους περί «Θεάς Λογικής»... Αποδεικνύεται από το ότι στον Θούριο του τονίζει «να κάμωμεν τον όρκο πάνω στον Σταυρό» και από τη σημαία της Ελληνικής Δημοκρατίας που οραματίστηκε, που φέρει τρεις Σταυρούς.

          Οι άθεοι εις μάτην αναζήτησαν να βρεθεί ένας, έστω ΕΝΑΣ, λόγιος του 19^ου αιώνα άθεος. Ο  αριστερός ιστορικός Νίκος Σβορώνος παραδέχεται την αλήθεια: «Οι νεοτεριστές δεν έφθασαν ποτέ ως τις ακραίες συνέπειες της σκέψης των δυτικών τους δασκάλων και δεν ήθελαν με κανέναν τρόπον να απομακρυνθούν από τη χριστιανική πίστη και την Ορθόδοξη Εκκλησία».    

          Η αλήθεια για τους Έλληνες προεπαναστατικούς λογίους είναι αυτή, που γράφει ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος, το 1852: «Ο Έλλην λατρεύει την Ορθοδοξίαν μάλλον ως φρόνημα του γένους του, ως αποθήκην της παραδόσεως του, ως σύνδεσμον της εθνικής του κοινωνίας». Αυτή η αλήθεια είναι αβάστακτη για τους αντιεκκλησιαστικούς σύγχρονους  Έλληνες.