7/7/17

Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Τό παρασκήνιον τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς Διπλῆς Συνάξεως

Τό παρασκήνιον το νακοινωθέντος
τς Διπλς Συνάξεως
πό Δημ. Κ. ναγνώστου, Θεολόγου
Πρό μηνός καί πλέον κατά πρόνοιαν Θεο συναντήθηκα μέ τόν συντάκτη το κειμένου πού μόλις χθές ξέδωσε ερά Κοινότης το γίου ρους διά τς κτάκτου Διπλς Συνάξεως, το νωτάτου θεσμικο ργάνου το ερο Τόπου.

Μάλιστα, γραψα τότε κάποιο σχετικό ρθρο γιά κείνη τήν ναπάντεχη συνάντηση, τό ποο, μως, θεώρησα σωστό νά μή δημοσιεύσω πρίν παληθευτε ληφθεσα πληροφορία περί τς τότε πικειμένης κόμη πισήμου τοποθετήσεως το γίου ρους γιά τήν λεγομένη "γία καί Μεγάλη Σύνοδο" τς Κρήτης (ούνιος 2016). Τό ρθρο κενο δίνω σήμερα στή δημοσιότητα.
Βάσει κείνων, τά ποα πως θά διαβάσετε πληροφορήθηκα τότε πό "πρτο χέρι", ρχομαι σήμερα νά πιχειρήσω τήν ποκρυπτογράφηση το κδοθέντος Μηνύματος τς ερς Κοινότητος, πως νας φελς καλοπροαίρετος πιστός θά προσέγγιζε ατό τό ζήτημα, διακινδυνεύοντας ν γνώσει μου "πρ βαλεν", σέ μία κατάσταση ποία μόνον μέσω τς δοκιμασίας το πνευματικο πυρός (τς φανερώσεως, τς κρίσεως καί παρρησίας) μπορε καί πρέπει νά ξεκαθαρίσει.
ν, λοιπόν, περί το πραγματικο "στορικο" τς κδόσεώς του, τουλάχιστον σον φορ στίς προθέσεις τν γιορειτν Πατέρων τς ερς Κοινότητος το ρους καί τόν συντάκτη το Μηνύματός της, θά τά πληροφορηθετε πό τό προαναφερθέν ρθρο μας, τό τί ποδηλώνεται πίσω πό τό "χρησμοφανές" περιεχόμενό του τό παραθέτουμε εθύς μέσως.
δη στή δεύτερη παράγραφο το πό 17)30/6/2017 πτασέλιδου Κειμένου τους, ο ντιπρόσωποι τν Μονν το γίου ρους ν Συνάξει πισημαίνουν τι Σύνοδος τς Κρήτης προκάλεσε ταραχή καί ντίδραση κατά τν ποφάσεών της καί ς κφραση ατν προτείνονται ο ποτειχίσεις καί διακοπή το μνημοσύνου τν πισκόπων (κείνων προφανς ο ποοι συμφωνον μέ τίς ποφάσεις της καί τήν ναγνωρίζουν ς γία καί μεγάλη).
Πουθενά στό Κείμενο δέν πάρχει λόγος ποστηρικτικός τς συγκλήσεως τς προετοιμασίας τν ποφάσεων τς ν λόγ συνόδου. ντιθέτως, πενθυμίζεται καί τρόπον τινά νανεώνεται γνωστή πικριτική τοποθέτησις το γίου ρους γιά τό ζήτημα τν Διαλόγων μέ τούς τεροδόξους (σελ. 2), ποία προφανς δέν υοθετήθηκε στίς ποφάσεις τς συνόδου τς Κρήτης.
Τά σα ποφασίσθηκαν στήν Κρήτη θεωρονται "προσωπικές πόψεις" τν ρχιερέων πού συμμετεχαν σ' ατήν, ν ο κατ' ατν ντιρρήσεις πιδοκιμάζονται μμέσως πλήν σαφς, παινούμενες μάλιστα γιά τή σεμνότητα το τρόπου, που ατό πιχειρήθηκε (2η § σελ. 2). Περί λων ατν δέ, τό εροκοινοτικό κείμενο πισημαίνει τήν ξία τς καταγραφς των, σαφς πονοώντας τι δι' ατς καταδεικνύεται καί εναι δυνατόν νά ποδειχθε τό σφαλμένο καί ρθόν, ντιστοίχως καί ναλόγως.
πίσης, εναι χαρακτηριστικό τό τι στό Κείμενο μέ μμεσο πλήν σαφή τρόπο παναλαμβάνεται, πιγραμματικά, περί κκλησίας διδασκαλία τς γίας Γραφς καί τν γίων Πατέρων, τό κριτήριο ποδοχς τν ποιων Πατριαρχικν καί Συνοδικν ποφάσεων (παραθέτοντας τό γνωστό πόσπασμα τς ποφάνσεως τν τεσσάρων Πατριαρχν τς νατολς στή Σύνοδο το 1848), δυνατότης τς κκλησίας ς το Σώματος  το Χριστο νά ποβάλλει ,τι θεωρε ξένο πρός ατό, πισήμανση τς πισφάλειας τν τομικν δοξασιν πού δηγον σέ αρέσεις(1η § σελ. 3) κλπ.
Στό εροκοινοτικό Κείμενο περί τς λεγομένης γίας καί Μεγάλης Συνόδου τς Κρήτης, ποία πουθενά μέσα σ' ατό δέν ποκαλεται τσι, οτε κν κατονομάζεται (κτός τς ρχικς τυπικς ναφορς ατς ς ντικειμένου καί ατίας συγγραφς ατο), ποδοκιμάζεται φησυχασμός διαφορίας στά θέματα τς Πίστεως καί πιδοκιμάζεται π' ατν γρήγορσις (2η § σελ. 3).
Τονίζεται μέ νάργεια ταυτότητα τς ρθοδόξου κκλησίας ς τς Μις γίας, Καθολικς καί ποστολικς κκλησίας, ν πέραν καί κτός Ατς (θεωρεται τι) πάρχουν μόνον θρησκευτικές κοινότητες καί ψευδοποιμένες (5η § σελ. 4). πισημαίνεται, δέ, τι θεμέλιο τς κκλησιαστικς νότητος ποτελε ρθή Πίστη, Πίστη πού δέν πιδέχεται τήν λλοίωση τν δογματικν ληθειν Της (2η § σελ. 5).
Μάλιστα, στήν 5η σελίδα το Κειμένου, γίνεται περίφραστη πόρριψη τς θέσεως τς συνόδου τς Κρήτης περί τς Ρώμης ς δθεν κκλησίας καί ρητς διατυπώνεται ρθόδοξος θέση τι Ρώμη, δηλαδή Δυτικός Χριστιανισμός πό τόν Πάπα, εναι κτός κκλησίας(3η § σελ. 5)! πιπροσθέτως δέ, ναφέρονται, πιγραμματικς πλήν σαφς, ο φοβερές λλοιώσεις τίς ποες πέφερε Παπισμός στήν πράξη καί διδασκαλία τς κκλησίας το Χριστο.
κόμη καί ταν τό Κείμενο γιά ενόητους λόγους κάνει ναφορά στή Μεγάλη το Χριστο κκλησία (χι μως καί στόν πικεφαλς της), δέν χάνει τήν εκαιρία στήν ροή το λόγου νά πισημάνει μέ νόημα τι ο ρθόδοξοι δέν ντιπροσωπεύουν μία θρησκευτική ποψη, οτε δέχονται προτροπές ποφυγς τς μολογίας καί μαρτυρίας ς δθεν κδήλωσης προσηλυτισμο (4η § σελ. 6)!
Προηγουμένως μάλστα χει πισημανθε εστόχως τι ο γιορετες (πιθυμον νά) πολιτεύονται σύμφωνα μέ τίς θεολογίες τν γίων καί τό εσεβές φρόνημα τς κκλησίας καί χι "κατά τάς καδημαϊκάς θεολογίας τν διανοουμένων καί τάς ντιλήψεις τς κάθε ποχς" (8η § σελ. 5). Φθάνει δέ, πάντοτε μμέσως, λλά καθόλου χωρίς τόλμη, τό Κείμενο μαζί καί μέσα πό τόν κατηχητικό καί διδακτικό λόγο του νά θεωρε κατάντια καί προσβολή τς Πίστεως στήν νάσταση το Θεανθρώπου καί μοναδικο Σωτρος Χριστο τή συνεργασία τς ρθοδόξου κκλησίας μέ τίς λλες θρησκεες γιά τήν βελτίωση τν συνθηκν μις ζως (τς προσκαίρου) στερημένης,μως,πό τό νόημα τς ληθινς ζως(6η § σελ. 6)! Τό νόημα ατό δέν εναι λλο πό τήν λήθεια τς Πίστεως, πού θεωρεται ς πολύτιμος θησαυρός τς ρθοδόξου κκλησίας.
Τό κείμενο ποκορυφώνει τήν πόδοση το μηνύματός του μέ τήν πισήμανση τι κκλησία το Χριστο, δηλαδή ρθόδοξος κκλησία, πικαλεται καί μπιστεύεται γιά τήν μαρτυρία Της τούς γίους, τούς Μάρτυρες καί τούς σίους (2η §σελ. 7). Γιά νά λοκληρώσει τήν διατύπωση το Μηνύματος ατο μέ τό πιστέγασμα τς διαβεβαιώσεως τι τό γιον ρος παραμένει μία μαρτυρία τς ρθοδόξου Πίστεως καί ς τέτοιο ποτελε λπίδα γιά λο τόν κόσμο (. .).
Δέν δοκιμάζω τήν νοχή καί ντοχή σας μέ τά προαναφερθέντα. ποιος θά θελε καλοπροαιρέτως πλήν μλλον φελς νά ποκρυπτογραφήσει τό Μήνυμα το γίου ρους,σως θά μποροσε μέ πόνο ψυχς νά ναζητήσει καί νά συναντήσει στό εροκοινοτικό Κείμενο τίς παραπάνω ποκρυπτογραφημένες θέσεις τν συγχρόνων γιορειτν Πατέρων.
στόσο, δέν μυωπάζω καί γι' ατό ποστηρίζω τι νωτέρω προσέγγιση εναι ριακή. Γίνεται σχεδόν δυσδιάκριτη, μέσα στήν προφανς σκόπιμη καί θελημένως πιλεγμένη νά εναι γενική, μμεση, μέ πονοούμενα καί σάφειες, περιφερειακή κφραση τν θέσεων καί τοποθετήσεων το πισήμου γίου ρους γιά τήν λεγομένη γία καί Μεγάλη Σύνοδο τς Κρήτης.
Θέτοντας δέ τήν χερα τς πραγματικς προσεγγίσεως πί τόν τύπον τν λων δέν εναι σφάλμα νά σχυρισθε κανείς τι λλα περίμενε κανείς σέ τόσο κρίσιμες στιγμές γιά τήν Πίστη καί τό Γένος μας πό τό γιον ρος. Δυστυχς, μως ατά τά λλα, δηλαδή μία ξεκάθαρη μολογία Πίστεως χωρίς πεκφυγές καί γενικότητες, χωρίς οριστίες, παμφοτερίζουσες θέσεις, ποστασιοποίηση πό τήν κρίβεια τς Πίστεως καί θεωρητικολογίες, καθώς καί μία ξίσου ξεκάθαρη ποδοκιμασία τς προφανς ψευδεπιγράφου Πανορθοδόξου Συνόδου τς Κρήτης καί τν ποδεδειγμένως ντορθοδόξων ποφάσεών της, δέν πάρχουν!
Τί συμβαίνει λοιπόν στό γιον ρος; Πο φείλεται "χρησμοφανής" χαρακτήρας το πολυαναμενόμενου γιορειτικο Κειμένου; Πρέπει νά τολμήσουμε νά παντήσουμε, μέ φόβο Θεο καί πόνο ψυχς, στά μείλικτα ατά ρωτήματα.
Δύο κατά τήν ταπεινή μας ποψη εναι ο λόγοι πού ξηγον, παρότι δέν δικαιολογον, τή στάση ατή τν συγχρόνων γιορειτν Πατέρων, το πισήμου δηλονότι γίου ρους:
Πρτος εναι νθρώπινος κοσμικός φόβος τν γιορειτν πέναντι στήν διοικητική ξουσία καί μεμαρτυρημένη κδικητικότητα το Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ς οκείου πισκόπου το γίου ρους, χάριν τς διατηρήσεως τν τομικν θέσεων καί προσωπικν προνομίων των. Καί,
Δεύτερος λόγος εναι σταδιακή μέχρι μεταλλάξεως λλοίωση το πάλαι ποτέ κραιφνς ρθοδόξου κκλησιαστικο καί μοναχικο φρονήματος τν δίων τν γιορειτν, ο ποοι δυσκολεύονται πλέον νά τηρήσουν κόμη καί τά ρθόδοξα προσχήματα μις μοναδικς στόν κόσμο καί στό εδος της περχιλιόχρονης ρθοδόξου μοναστικς πολιτείας.
άν, μως, πιστοποιονται τά νωτέρω, τότε χι πλς ατομάτως ρχονται στή μνήμη μας τά σκληρά πλήν εστοχα λόγια το ειμνήστου Καθηγητο ωάννη Κορναράκη περί το συγχρόνου (πισήμου) γίου ρους ς "σαθρο πωροφυλακείου τς ρθοδοξίας", λλά ντόνως προβληματιζόμεθα άν πρέπει περισσότερο πό τούς αρετίζοντες οκουμενιστές πισκόπους νά μς προβληματίζουν ομή ντάξιοις μή κόλουθοι τν πνευματικν τους προγόνων (σίων σκητν, μολογητν καί σιομαρτύρων) σύγχρονοι γιορετες γούμενοι καί μοναχοί!
κολουθε τό μή δημοσιευθέν (κατά τήν πικαιρότητα) ρθρο, που καταγράφεται μία ποκαλυπτική περί το Μηνύματος το γίου ρους μαρτυρία, τόσο γιά τόν συντάκτη ατο, σο καί γιά τά μύχια συναισθήματα καί φρονήματά του περί τς περιβοήτου καί μφιλεγόμενης συνόδου τς Κρήτης.

Σύντομη συνομιλία μέ τόν Προηγούμενον
 τς . Μονς βήρων γίου ρους
σεβαστό Γέροντα Βασίλειον Γοντικάκην
γιά τήν «ΑκΜΣ» τς Κρήτης

Τήν Κυριακή τς Σαμαρείτιδος (14/5/2017), πγα στόν ορτάζοντα ερό Ναό γίας Φωτεινς Κορίνθου ( δίπλα στό στορικό πισκοπεο τς Πόλεως) γιά νά προσκυνήσω τό ερό Λείψανο τς γίας Φωτεινς τς Σαμαρείτιδος καί σαποστόλου. Πρόκειται γιά τόν ποθησαυρισμένο στήν περιώνυμη Μονή βήρων διάφθορο πόδα τς γίας. Φοβερό νά προσκυν κανείς τό εωδιάζον ερό λείψανο μις πρώην μαρτωλς καί μετέπειτα γίας γυναικός καί μάρτυρος. Μις γίας, ποία συνήντησε τήν πηγή τς ζωαρχίας, τόν σεσαρκωμένο Υό καί Λόγο το Θεο πρίν δύο χιλιάδες χρόνια καί συζήτησε μετ’ Ατο περί το τόπου καί το τρόπου προσκυνήσεως το ληθινο Θεο! Ατά τά ερά Λείψανα πιβεβαιώνουν ντως τήν πραγματική λήθεια τς κκλησίας ς Σώματος το κ νεκρν ναστάντος καί ες Ορανούς ναληφθέντος Σωτρος μν ησο Χριστο! ναχωρώντας πό τό Ναό, συναντήσαμε στό προαύλιο το νεο-νακαινισθέντος Ναο τόν Γέροντα Βασίλειο Γοντικάκη, Προηγούμενο τς Μονς τν βήρων. στραπιαα σκεφθήκαμε τι δέν πρέπει νά χάσουμε τήν εκαιρία νά τόν πλησιάσουμε καί νά το ποβάλλουμε να ρώτημα γιά ζήτημα πού τόν τελευταο καιρό πασχολε κάθε συνειδητό πιστό. Βεβαίως, δέν πρόκειται γιά λλο παρά γιά τό γνωστό καί πολυσυζητημένο ζήτημα τς περιβοήτου συνόδου τς Κρήτης. Σκοπίμως, μολογ, τι πέλεξα πρωτίστως νά κφράσω τόν ελικρινή λλωστε σεβασμό μου στό πρόσωπο το Γέροντος καί τόν θαυμασμό μου γιά πολλά πό τά διαίτερου φους καί θεολογικς ξίας κείμενά του. θελα νά ασθανθε νετα καί νά μή νοιώσει τι κάποιος θέλει νά το ποσπάσει κάποια δήλωση γιά να τόσο λεπτό ζήτημα. Το νέφερα γιά τίς Θεολογικές σπουδές μου στό ξωτερικό, τή συνέχεια τν σπουδν στήν θήνα καί τίς μεταπτυχιακές σπουδές, γιά νά καταλήξω τι κι γώ, πως καί πολλοί λλοι, εμαστε ντονα προβληματισμένοι γιά τήν περιβόητη σύνοδο τς Κρήτης. Μέ μεγάλη προσδοκία καί νδιαφέρον ναμένεται (τονίσαμε) γνώμη σας γι’ ατό τό ζήτημα. Πέρα πό τήν προβληματική τν ντιδράσεων, πως τήν κφράζουν ο θέσεις καί κινήσεις τν ποτειχιζομένων κανονικς, τν τύπου «Zήση» (διακοπή μνημοσύνου οκείου πισκόπου, χι μως καί κκλ/κς κοινωνίας) κλπ., πάρχει νάγκη (ναφέραμε πίσης) γιά γνώμη πού νχει τή δυναμικότητα νθρώπου το «Μάη το ’68» (σοι γνωρίζουν τόν Γέροντα κατανοον τήν ναφορά). π. Βασίλειος δειξε τι νοιωθε δη τοιμος νά νοιχθε καί νά μιλήσει. Μέ πρε κοντά του σέ μία μικρή βόλτα μέσα στό προαύλιο. κουσε, μο επε, ατά πού λέει Ζήσης διαγράφουν τήν κκλησία, ποία πάρχει καί συνεχίζει τήν πορεία της κι ν τά ποδεχθε κανείς λα ατά, τσι πως τά παρουσιάζουν, δέν μένει τίποτε ρθιο. Στήν πορεία τς κκλησίας εχαμε διάφορες κινήσεις καί κείμενα, συνέχισε, πως τήν «μολογία» το Πέτρου Μογίλα, το Κυρίλλου Λουκάρεως, κείμενα λλοτε Καλβινίζοντα, λλοτε Λατινίζοντα, Προτεσταντίζοντα κλπ. μειναν, μως, ατά τά κείμενα μέχρι σήμερα, λλά τά προσπερνμε, δέν κφράζουν τήν ρθοδοξία καί δέν μένουμε σ’ ατά. Στό γιον ρος κάναμε τήν προβλεπόμενη Διπλή Σύναξη, τά επα (τίς πόψεις μου) καί μο ζήτησαν νά τά γράψω. φτιαξα να κείμενο καί τώρα κοντά θά τό δετε, που παρουσιάζω ατά πού σς λέω. Θά γίνει πάλι Διπλή Σύναξη τώρα κοντά, στήν ποία θά συμμετάσχω, φο πιστρέψω πό Κρήτη που τώρα πηγαίνω. χετε διαβάσει τά Πρακτικά, τά Κείμενα (τς συνόδου τς Κρήτης ννοοσε); μέ ρώτησε. Μετά τήν καταφατική πάντησή μου, συνέχισε λέγοντας: Τά εδατε, λοιπόν. κε στό Κείμενο γιά τίς σχέσεις μέ τόν λοιπό Χριστιανικό κόσμο, ν ναφέρεται στήν ρχή τι ρθόδοξος κκλησία εναι Μία, γία, Καθολική κκλησία, λο τό πόλοιπο Κείμενο ατό τό κυρώνει τελείως καί τό ναιρε! Τί κάνουμε, λοιπόν! Βλέπετε, πό τήν ρχή το πράγματος, πό τό 1960 πού τοίμαζαν τά θέματα κλπ ατς τς συνόδου, λα γιναν σχολαστικά. Δέν εναι τό θέμα ν σέβομαι ν φοβμαι τόν Πατριάρχη, λλά πώς χουν τά πράγματα. Εναι σά νά θέλουν μέ σα νέκριναν κε (στήν Κρήτη) νά διαγράψουν μέ μία κίνηση λα σα πιστεύουμε! , χι! Ατό δέν γίνεται! Κάπου δ λοκληρώθηκε σύντομη ατή συνομιλία. Δέν μουν προετοιμασμένος γιά μία τέτοια συνομιλία. γινε ντελς αθόρμητα, λλά θεωρ τι χει τήν ξία της. Γέροντας, φο ασθάνθηκε λίγο σφαλής καί μπροστά στή διαβεβαίωση το ρωτντος τι πάρχει ντονος προβληματισμός γιά τό ζήτημα καί  ελικρινής πιθυμία νά κούσουμε λόγο αθεντικό καί δή πό τό γιον ρος, δειξε νά συναισθάνεται κι κενος τήν νάλογη ποχρέωση καί κφράσθηκε πιστεύω λεύθερα καί αθόρμητα. Ατό χει τήν ξία του. Δέν πρόκειται γιά συνέντευξη. καθένας, μως, μπορε νά συνεκτιμήσει κάποια πράγματα καί νά βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα. Ετε κάποιος κτιμ, ετε χι, τόν συγκεκριμένο Γέροντα καί τίς θεολογικές του τοποθετήσεις, πιστεύω κατανοε τή σημασία μις λεύθερης τοποθετήσεως σέ να τόσο σοβαρό θέμα, πού σέ συνδυασμό μέ τό Κείμενο πού μς προανήγγειλε π. Βασίλειος, θά βοηθήσει νά κατανοηθε τί πρεσβεύουν, τί μολογον καί τί κφράζουν ο γιορετες το πισήμου γίου ρους, καθώς καί τί καί γιατί τελικς υοθετον καί κφράζουν τά διοικητικά του ργανα.


ρθόδοξος Τύπος», ρ. φύλ.2172/7-7-2017)

2 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ο Προηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Ἰβήρων Ἁγίου Ὄρους, σεβαστός Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης, είχε στό παρελθόν γράψει ένα βιβλίο μέ τίτλο «Ειδοδικόν». Τώρα, μέ τό κείμενο αυτό τής Διπλής Συνάξεως τού Αγ. Όρους, κείμενο εφυσηχασμού καί αταραξίας, τού οποίου είναι συντάκτης, αποκαλύπτεται καί ως ο επικεφαλής "εισοδιστής" του Οικουμενισμού στό άγιον Όρος.

Τά ποικίλα προβλήματα, τά οποία προξένησε το «Εισοδικόν», έγιναν εν τή πράξει λίαν ξεκάθαρα. Πολύ σοφά, λοιπόν, καί ορθόδοξα οι πατέρες τού παρελθόντος έλεγαν : "Αν θέλεις νά δείς τήν πίστη ενός ανθρώπου, δώσε του κάτι νά γράψει".

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ταραχή καί ανησυχία μέ κάνουν νά μήν ... "εφυσηχάζω".(«Εισοδικόν» καί όχι "Ειδοδικόν"). Ευχαριστώ γιά τήν κατανόηση.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)