5/3/19

Παναγιώτης Νικ. Γκουρβέλος, Πανορθόδοξη συμφωνία (consensus) γιά τό Οὐκρανικό

Πανορθόδοξη συμφωνία (consensus) γιά τό Οκρανικό
Μέ κρυφή καύχηση ν Κυρί, κάθε φορά πού, ετε στό σχολεο ς καθηγητής ετε σέ λλες εκαιρίες ς χάριτι Θεο χριστιανός,
τίθεται σχετικό θέμα, μέ ζλο περασπίζομαι τό γιοπνευματικό καί συνοδικό –δημοκρατικό  πολίτευμα τς κκλησίας μας. Λέω δηλαδή στούς μαθητές στούς συνομιλητές μου πώς ρθόδοξη κκλησία παίρνει τίς ποφάσεις της φ’ νός μέ τήν πίπνευση καί τό φωτισμό το Παναγίου Πνεύματος φ’ τέρου  μέ τή σύγκληση συνόδων καί τήν μοφωνία πάντων τν συμμετεχόντων στή Σύνοδο πισκόπων (μητροπολιτν) στω τν περισσοτέρων ξ ατν.
Ξεκαθαρίζω πίσης στούς συνομιλητές μου τι στήν γία ρθοδοξία μας Οκουμενικός μας Πατριάρχης εναι πρτος μεταξύ σων -πολαμβάνει δηλαδή τά λεγόμενα πρεσβεα τιμς καί π’ οδενί πρτος νευ σων. Τό γιοπνευματικό (κατά τό θεϊκό μέρος της) καί συνοδικό –δημοκρατικό  (κατά τό νθρώπινο μέρος της) πολίτευμα τς κκλησίας μας βρίσκεται σέ διαρκ καί σφοδρή πολεμική ντιπαράθεση μέ τό παποκεντρικό -λοκληρωτικό σύστημα διοίκησης τς Δυτικς (Ρωμαιοκαθολικς) κκλησίας, πού  ποτελε νός νδρός ρχήν –το Πάπα τς Ρώμης. Ταπεινή μου γνώμη εναι –καί γιά τοτο χαράσσω ατές τίς γραμμές τι καί στό καυτό καί πίμαχο ζήτημα τς νακήρυξης ατοκέφαλης τς κκλησίας τς Οκρανίας, πρέπει νά φαρμοστε ν λόγ ρχή: Πανορθόδοξη συμφωνία –συναίνεση (consensus) λων τν ρθοδόξων Πατριαρχν καί ρχιεπισκόπων στω τν περισσοτέρων ξ ατν.
Συνοδική –δημοκρατική λειτουργία τς κκλησίας στήν πράξη σημαίνει, σον φορ τήν ατοκεφαλία τς Οκρανικς κκλησίας, πό πλευρς  μέν το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως: α)χι μονομερ καί αθαίρετη νάκληση τς Πατριαρχικς πράξης το 1686 μέ τήν ποία Μητρόπολη Κιέβου καί πάσης Οκρανίας («Μικρς Ρωσσίας») παραχωρήθηκε ριστικά στό Πατριαρχεο Μόσχας, β)χι μονομερ καί αθαίρετη ποκατάσταση σέ κκλησιαστική κοινωνία τν καθαιρεθέντων –σχισματικν καί ατοχειροτόνητων –χειροτόνητων πισκόπων τς περί τόν σχισματικό καί  καθαιρεθέντα μητροπολίτη Κιέβου καί πάσης Οκρανίας Φιλάρετο κκλησίας καί γ)καί κυριώτερον χι μονομερ καί αθαίρετη κχώρηση ατοκεφαλίας στήν κκλησία τς Οκρανίας. πό πλευρς δέ το Πατριαρχείου Μόσχας καί πασν τν Ρωσσιν, σημαίνει πλήρη σεβασμό τς θέλησης τς κκλησίας   τς Οκρανίας (κλήρου καί λαο) νά ατονομηθε πό τήν μητέρα κκλησία τς Ρωσσίας καί νά καταστε ατόνομη («ατοκέφαλη»).
Εναι λοιπόν σωστό καί δίκαιο νά δοθε καθεστώς κκλησιαστικς νεξαρτησίας («ατοκεφαλίας») στήν Οκρανική κκλησία, φόσον βέβαια ατή τό πιθυμε, πλήν μως σύμφωνα μέ τούς ερούς κανόνες καί κυρίως σύμφωνα μέ τό συνοδικό –δημοκρατικό  πολίτευμα τς κκλησίας μας. Πρός τοτο παιτεται: α)νά συμφωνήσει μητέρα κκλησία τς Ρωσσίας στήν ποία μέχρι τώρα νήκει κκλησία τς Οκρανίας, β)νά συναινέσουν παντες ο ρθόδοξοι Πατριάρχες καί ρχιεπίσκοποι τολάχιστον πλειοψηφία ατν καί γ)καί κυριώτερον νά ατηθε ατοκεφαλία τοπική κκλησία τς Οκρανίας. Καί δ κριβς εναι τό πίδικο ζήτημα: μεγάλη πλειοψηφία τν ρθοδόξων τς Οκρανίας, πειδή εναι Ρσσοι πιθυμον νά συνεχίσουν νά νήκουν στό Πατριαρχεο Μόσχας καί μόλις τό 1/3 ατν, κατά κύριο λόγο στή Δυτική Οκρανία, πιζητον τόν κκλησιαστικό πογαλακτισμό τους πό τή Ρωσσία καί τήν ατονόμηση τς κκλησίας τους.

ς κχωρηθε λοιπόν ατονομία («ατοκεφαλία») στήν Οκρανική κκλησία, μέ Πανορθόδοξη μως συμφωνία (consensus) καί, ν τό Πατριαρχεο  Ρωσσίας πιμένει νά ντιδρ, ς ληφθε πόφαση κατά πλειοψηφίαν. « ψφος τν πλειόνων κρατείτω»: Ατή δέν εναι συνοδική –δημοκρατική παράδοση γιά τήν ποία δικαίως καυχται γία ρθόδοξη κκλησία;

Σέ κάθε πάντως περίπτωση νακύπτουν μείλικτα καί βασανιστικά ρωτήματα: ν μελλοντικά ζητήσει ατοκεφαλία μέχρι σήμερα ναγνωρισμένη πό λες τίς ρθόδοξες κκλησίες ς σχισματική («κοινώνητη») κκλησία τν Σκοπίων, τί θά πράξει τότε τόσο τό Πατριαρχεο τς Σερβίας, πό τό ποο αθαίρετα καί πραξικοπηματικά ποσχίστηκε τό 1967 ατοανακηρυχθεσα κκλησία τς Μακεδονίας,  σο καί κκλησία τς λλάδος; Δέν θά ντιδράσει τό πρτο, κκλησία τς Σερβίας, καί δέν θά γείρει θέμα γιά τήν πιθανότατη νομασία τς νέας κκλησίας ς κκλησίας τς Μακεδονίας δεύτερη, λλαδική κκλησία; σφαλς ναί!

λλά ς πανέλθουμε στά τς Οκρανίας: φισταμένης τς νεξάρτητης καί ατοκέφαλης Οκρανικς κκλησίας, ο ρθόδοξοι τς Κριμαίας, πού εναι σχεδόν λοι Ρσσοι καί τς νατολικς Οκρανίας, ο ποοι εναι στή μεγάλη πλειοψηφία τους Ρωσσικς καταγωγς, σέ ποιάν λήθεια κκλησία θά πρέπει νά παχθον: στήν ατοκέφαλη κκλησία τς Οκρανίας μήπως στό Πατριαρχεο Μόσχας; ληθινή σπαζοκεφαλιά!

Κλείνοντας, θά θέσω τό τρίτο ρώτημα πού εναι ντως κρηκτικό: Στίς 31 Μαρτίου τρέχοντος τους, σέ λιγότερο δηλ. πό να μήνα εναι προγραμματισμένες προεδρικές κλογές στήν Οκρανία. άν κατ’ατές κλεγε -πως εναι ρκετά πιθανό- Πρόεδρος Οκρανός μέν πήκοος λλά Ρωσσικς καταγωγς, πως ταν καί νόμιμα καί δημοκρατικά κλεγμένος  πρόεδρος τς Οκρανίας Βίκτωρ Γιαννουκόβιτς, τόν ποο αθαίρετα καί φασιστικά περιθωριοποίησαν καί καθαίρεσαν ο Δυτικοί (μερικάνοι καί Ερωπαοι) μόνο καί μόνο πειδή ταν Ρσσος στήν θνικότητα  τοποθετώντας στή θέση του τόν σημερινό Πρόεδρο, τόν Δυτικόφιλο καί φανατικό χθρό τν Ρώσσων Πέτρο Ποροσένκο, άν, λέω, κλεγε Πρόεδρος Ρωσσικής καταγωγς, τότε λα στήν Οκρανία θά εναι ρευστά: καί τά πολιτικά καί τά κκλησιαστικά. Σέ κάθε νδεχόμενο, ς ναπέμψουμε θερμή προσευχή πρός τόν λεήμονα Θεό, νά λυπηθε καί νά σώσει τήν πολύπαθη Οκρανία  («Μικρή Ρωσσία»)!
Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019
Παναγιώτης Νικ. Γκουρβέλος

Καθηγητής -Θεολόγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)