15/4/19

Φώτης Μιχαήλ, Μιά κατάσταση ρεμπελιό

Μιά κατάσταση ρεμπελιό
Γράφει Φώτης Μιχαήλ, ατρός
Κατά γενική μολογία, στίς μέρες μας, τό οκοδόμημα τς τρισχιλιετος πολιτισμικς μας κληρονομις χει καταρρεύσει σχεδόν λοσχερς. πανωτές ‘’σεισμικές δονήσεις’’, μέ μφαση τά τελευταα χρόνια, κατάφεραν νά μήν φήσουν τίποτε ρθιο.
Παιδεία, πολιτική, θος, θική, καλλιτεχνική δημιουργία, κκλησιαστική διοίκηση, βιώνουν μιά παρακμή νευ προηγουμένου.

Τά πάντα χουν σοπεδωθε. Ο πάντες χουν ναρκωθε. Καί ο ρμόδιοι γιά τήν λήψη ‘’μέτρων ντισεισμικν’’ χι μονάχα δρανον προδοτικς, λλά πό πάνω, ‘’τν οκιν μν μπιπραμμένων’, κατά τήν κρίση τν προγόνων μας, ‘’δουν’’ χύδην καί βριστικς.
Δέν εναι πρώτη φορά στήν μακραίωνη στορική μας διαδρομή, πού ς λαός χουμε ξεπέσει καί χουμε περιέλθει σέ κατάσταση κρίσεως καθολικς. διαφορά, μως, εναι, τι στήν παροσα κρίση παραχώθηκε στανικς κάθε χνος συνειδητοποίησης τν συνεπειν της καί τεχνηέντως καταργήθηκε κάθε περιθώριο ποφασιστικς ντιμετώπισής της.
ρχοντες καί λαός χουμε κυριολεκτικά παραλύσει. χουμε φτάσει στά σχατα τς πνευματικς καί ψυχικς μας καταβαράθρωσης. πόδειξη, τό πς συνεχίζουμε καί στεκόμαστε πέναντι στούς δυνάστες τς Ψυχς μας καί τς Πατρίδος μας. Τοτέστιν, πέναντι στίς μεθοδίες το μισόκαλου καί στίς δηλωμένες ρέξεις τν πιβούλων το Γένους μας: ν ζομε πό καθεστός διαμφισβήτητης σκλαβις στά πάθη μας καί στούς ‘’ταίρους’’, ντούτοις πιμένουμε μπράκτως νά ποστηρίζουμε, τι ατό πού βιώνουμε εναι πσα λευθερία! Τέτοια κουσία σκλαβιά δέν ματάγινε στήν Πατρίδα μας.
Πρίν πό ρκετά χρόνια, φιλόσοφος καί λόγιος πολιτικός Παναγιώτης Κανελλόπουλος γραφε σχετικς : ‘’ τάσις πρός τήν ποδούλωση εναι πό τά σημαντικώτερα συμπτώματα το αἰῶνα μας. Πλθος νθρωποι λεύθεροι, μορφωμένοι (τολάχιστον συμβατικά καί τυπικά), νθρωποι ‘’προοδευμένοι’’ ‘’προοδευτικοί’’ ζητον, τείνουν νά ποδουλωθον. Καί θέλουν νά ‘’διακριθον’’, νά ξεχωρίσουν ‘’δυναμικά’’ στήν πορεία πρός τήν λοκληρωτική ποδούλωση’’.
Τόν παραπάνω στοχασμό το Παναγιώτη Κανελλόπουλου ρχεται στήν δια περίπου χρονική στιγμή νά συμπληρώσει καί καθηγητής λέξανδρος Τσιριντάνης, γράφοντας: ‘’ποψήφιοι τύραννοι πρχαν πάντοτε. Τό ρώτημα εναι, γιατί στήν ποχή μας πρόβαλαν τόσοι ποψήφιοι δολοι, μέσα στήν νθιση τν δανικν τς λευθερίας. Τί συνέβη, στε ο τύραννοι ατοί νά βρον τοιμο τό δαφος γιά τήν τυραννία;’’
Τήν πάντηση, πως καί σέ τόσα λλα σύγχρονα ρωτήματα, μς τήν δίνει γαπημένος μας γιος Παΐσιος: Ο τύραννοι εσέβαλαν καί πεκράτησαν, διότι δυστυχς περιφρονήσαμε καί ρνηθήκαμε τήν μόνη ληθινή Πίστη, τήν Πίστη τν Πατέρων μας, τήν Πίστη στόν Τριαδικό μας Θεό. λεγε συγκεκριμένα μεγάλος μας γιος: ‘’ πίστη στόν Θεό εναι μεγάλη πόθεση. … Δέν πιστεύει νθρωπος στόν Θεό, καί μετά οτε γονες οτε οκογένεια οτε χωριό οτε πατρίδα πολογίζει. Καί ατά εναι πού πνε τώρα νά διαλύσουν, γι' ατό δημιουργον μιά κατάσταση ρεμπελιό’’.
Ατό πού νομάζει ‘’ρεμπελιό’’ γιος Παΐσιος δέν εναι τίποτε λλο, παρά ατό πού ζομε σήμερα καί τό λέμε ‘’κρίση’’. Καί τό ρώτημα ν προκειμέν εναι: πάρχει διέξοδος στήν κρίση ατή; 
γνωστός Ρσσος φιλόσοφος Νικόλαος Μπερντιάεφ (1874 -1948) προβληματιζόμενος πάνω στό θέμα τς περχόμενης τότε παγκόσμιας κρίσης, εχε καταγράψει τόν ξς πανεπίκαιρο στοχασμό:
‘’Τρες διέξοδοι πό τήν κρίση πρός τήν ποία βαδίζει κόσμος μπορον νά πινοηθον:
1ον) μοιραία ξοδος. καταστροφή το κόσμου.
2ον) ναγκαστική μηχανική τάξη το κολλεκτιβισμο. δεσποτεία πάνω στόν κόσμο.
3ον) σωτερική νίκη πάνω στό χάος, θρίαμβος το πνεύματος πάνω στήν τέχνη, πνευματική ποκατάσταση τς εραρχίας τν ξιν, πού εναι συνδεδεμένη μέ τήν πραγματοποίηση τς κοινωνικς δικαιοσύνης.
τρίτη διέξοδος, τήν μόνη πού μπορε νά εχηθε κανείς, νοίγεται πρός τήν λευθερία το νθρώπου, δέν μπορε νά εναι ποτέλεσμα τς μοιραίας ναγκαιότητος’’.
Κατά τόν Μπερντιάεφ, λοιπόν, τρες εναι ο διέξοδοι πό τήν κρίση. Καί πό ατές, μονάχα μία εναι φιλάνθρωπη καί θεοφιλής. κείνη πού ξεκινάει πό τήν νικηφόρα καταπολέμηση τν παθν καί καταλήγει στόν θρίαμβο το πνεύματος πάνω στήν λη. Ο λλες δύο δηγον ναπόφευκτα στήν καταδυνάστευση το κόσμου κόμα χειρότερα στήν πλήρη καταστροφή του. Διακρίνει, μως, μία ξόχως ναγκαία συνθήκη γιά τήν ξασφάλιση καί διασφάλιση ατς τς  κοσμοσωτήριας διεξόδου. Ποιά εναι ατή; Εναι πεμπτουσία τς νθρωπίνης πάρξεως, θεόσδοτη λευθερία.
λευθερία τν Πατέρων τς κκλησίας μας καί χι ‘’λευθερία’’ τν μελν το λεγόμενου παγκοσμίου συμβουλίου κκλησιν. 
λευθερία τν Νεομαρτύρων το Γένους μας καί χι ‘’λευθερία’’ τν μπνευστν τς Γαλλικς πανάστασης.
λευθερία τν δούλωτων Κοινοτήτων μας καί χι ‘’λευθερία’’ τς κοινότητας ερωπαϊκν κρατν, τς λεγόμενης Ε.Ε.
λευθερία τν μολογητν τς ρθοδόξου Πίστεώς μας καί χι ‘’λευθερία’’ τν ραστν τς πανθρησκείας, δηλαδή, τν οκουμενιστν.
λευθερία, πού πως γράφει γιά τό ’21 τς Ρωμηοσύνης Φώτης Κόντογλου, δέν ταν κάποια άκαθόριστη θεότητα, λλά τανε διος Χριστός. Καί γιά σους πό μς, ετε πό γνοια ετε πό κηδεία τρόμο, δυσκολευόμαστε νά ντοπίσουμε καί νά γίνουμε να μέ ατή τήν μοναδική λευθερία, πόστολος Παλος δείχνει τόν δρόμο καί λέει: που τό Πνεμα το Κυρίου, κε εναι καί λευθερία.
πευθυνόμενος μάλιστα εδικά σ’ μς, τούς λευθερωθέντες διά το Βαπτίσματος, στεντορί τ φων πόστολος τν θνν μς προτρέπει λέγοντας: ‘’Σταθετε στερεά στήν λευθερία πού σς χάρισε Χριστός, σταθετε καί μήν πέσετε πάλι στό ζυγό τς δουλείας. Γιατί γιά τήν λευθερία σς κάλεσε. λλά τήν λευθερία μήν τήν παίρνετε μονάχα σάν φορμή γιά τή σάρκα σας’’.
Ο σπονδοι ‘’φίλοι μας’’ μπορε νά μς χουν γιά χάσιμο, Πανοικτίρμων μως καί Πολυεύσπλαχνος Θεός τελικά δέν θά μς φήσει προστάτευτους. πόδειξη, τι στήν πονεμένη σήμερα Πατρίδα μας δέν λειψαν παντελς οτε ο γιοι οτε καί ο ρωες.
Τό κακό γιά τίς μαρτίες μας θά ρθει, λλά θά εναι λιγότερο. τσι μαρτυρον εάριθμοι σύγχρονοι θεοφώτιστοι πατέρες. 
Λίγο τό χεις στά μάτια το Θεο, τό νά γίνονται καθημερινς Θεες Λειτουργίες π’ κρου ες κρον τς λλάδος; μήπως εναι διάφορον στήν κρίση το Φιλανθρώπου Θεο, τό τι κάποιοι γενναοι γωνιστές τς Πίστεως τολμον καί ντιστέκονται στόν Δούρειο ππο το ντιχρίστου, πού εναι νθρωποκτόνος παναίρεση το οκουμενισμο;
ντίχριστος εναι σύνοψη τς πάτης, τς δουλείας καί το ψεύδους. ντως λήθεια εναι Χριστός. γώ εμί δός, λήθεια καί ζωή. ...Γνώσεσθε τήν λήθεια καί λήθεια λευθερώσει μς.

Μέ λλα λόγια, άν γνωρίσουμε καί γίνουμε να μέ τήν λήθεια, πού εναι διος Χριστός, τότε μονάχα θά μπορέσουμε καί νά λευθερωθομε τόσο πό τά πάθη μας σο καί πό τούς δυνάστες τς γλυκυτάτης Πατρίδος μας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)