Σχέδιο εξώθησης ορθοδόξων μαθητών σε απαλλαγές από τα Θρησκευτικά

Με θέμα «Δημόσιος χώρος και θρησκευτική εκπαίδευση. Το τέλος του Μαθήματος των Θρησκευτικών μετά την απόφαση του ΣτΕ;» η παράταξη πανεπιστημιακών ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ-ΔΙΠΑΕ διοργάνωσε εκδήλωση στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019.

Τις εργασίες της εκδήλωσης ανέβασε στο διαδίκτυο η ΕΠΕΚΕ Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ (1) αφού, εκτός από τους γνώριμους πλέον θεολόγους – υποστηρικτές των ακυρωθέντων Θρησκευτικών, ήταν εκεί και αρκετοί σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η Μαρία Ρεπούση. Τα σημαντικά ωστόσο δεν ειπώθηκαν από τους εισηγητές – θεολόγους, οι οποίοι αναλώθηκαν στη γνωστή κριτική των αποφάσεων του ΣτΕ και την καταστροφολογία σχετικά με το μέλλον του μαθήματος των Θρησκευτικών, η οποία άλλωστε ήταν εξαρχής αποτυπωμένη στο θέμα της εκδήλωσης.

Αντιθέτως, ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν η κατάληξη της ομιλίας του Γιώργου Σωτηρέλη, καθηγητή Νομικής ΕΚΠΑ αλλά και η αντίστοιχη αναφορά του Κωνσταντίνου Τσιτσελίκη, καθηγητή του Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών ΠΑΜΑΚ.

Ο Γιώργος Σωτηρέλης μετά από την παράθεση των γνωστών θέσεών του και τη δριμεία κριτική στο ΣτΕ και στον τρόπο που εκείνο ερμηνεύει τις διατάξεις του Συντάγματος, ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας επί λέξει (δείτε και το σχετικό βίντεο παραπάνω): «Τι έκανε το ΣτΕ και που οδηγεί η άποψη της Εκκλησίας με αυτή όμως την παρέκβαση (ενν. την δυνατότητα απαλλαγής χωρίς αναφορά στο θρήσκευμα) που δεν την περίμεναν; Θα οδηγήσει εκεί που οδήγησε και στις Καθολικές χώρες, όπου ισχύει ένα ομολογιακό μάθημα – είναι η άλλη εκδοχή στην Ευρώπη – αλλά με ελευθερία απαλλαγής χωρίς να δηλώσεις τίποτε άλλο. Για ποιο λόγο; Για λόγους συνείδησης. Οδηγεί ουσιαστικά σε ένα προαιρετικό μάθημα, το οποίο εάν προχωρήσει έτσι – κι αν θέλετε μπορούμε να το συζητήσουμε και πολιτικά στον διάλογο που θα ακολουθήσει – εάν γίνει μια τέτοια επιλογή θα μπορεί κανείς να ισχυριστεί ή μάλλον να διεκδικήσει, να προτείνει να μην συμμετέχουν τα παιδιά, όσο το δυνατόν περισσότερα,  σε αυτό το μάθημα ώστε να διαμορφωθούν οι όροι προσεχώς, όπως λέει το ΣτΕ, αν είναι πολλά τα παιδιά που δεν συμμετέχουν, τουλάχιστον να γίνει ένα άλλο μάθημα, το οποίο θα πληροί τις προϋποθέσεις της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας. Αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο πλέον, έτσι όπως φτάσαμε, διότι ακριβώς με μια μειωτική πολιτική το ΣτΕ υπακούοντας ουσιαστικά, λειτουργώντας σαν μακρά χειρ της επίσημης Εκκλησίας, ενέδωσε σε μία λογική η οποία οδηγεί στην προαιρετικότητα του μαθήματος».

Στην ίδια λογική και ο κ. Τσιτσελίκης ανέφερε επί λέξει (δείτε και το σχετικό βίντεο παραπάνω): «Τι θα γίνει λοιπόν αργότερα αν προχωρήσει αυτό το παράδειγμα το οποίο προτείνει το ΣτΕ; Στριμώχνοντας τελικά τις τοπικές μειοψηφίες σε κάθε σχολείο εκτός μαθήματος και οδηγώντας… Συμφωνώ ότι τελικά αυτό μπορεί με μια κοινωνική δυναμική να οδηγήσει τους γονείς και τους μαθητές σε κάτι διαφορετικό. Σε ένα προαιρετικό μάθημα, εάν και εφόσον βέβαια υπάρχουν ισχυρές μειοψηφίες ή μικρές πλειοψηφίες που θα δηλώνουν αποχή. Αυτό δε συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη και στη βόρεια Ελλάδα, για να το γνωρίζουμε. Συμβαίνει λίγο περισσότερο στην Αθήνα και στη νότια Ελλάδα».

Είναι ξεκάθαρο ότι μετά τις απανωτές ακυρώσεις των προγραμμάτων τους οι «εκσυγχρονιστές» θεολόγοι σε αρμονική συνεργασία με τους φίλους τους νομικούς και τους πολιτικούς τους συμμάχους της αριστεράς και όχι μόνο, ετοιμάζουν το σχέδιο β΄. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει τρόπους εξώθησης των μαθητών σε μαζικές, κατά το δυνατόν, απαλλαγές, ώστε να αποδυναμωθεί το ορθόδοξο μάθημα, που έλαβε πλήρη νομική κατοχύρωση. Έτσι θα υπάρξει δυνατότητα να δημιουργηθεί το ανύπαρκτο προς το παρόν αλλά σχεδιαζόμενο από εκείνους θρησκειολογικό μάθημα, το οποίο κρίνουν ότι θα αποτελέσει το «ισότιμο» μάθημα για το οποίο κάνουν λόγο οι αποφάσεις του ΣτΕ, λέγοντας ότι αυτό θα πρέπει να παρέχεται στους απαλλασσόμενους μαθητές όταν αυτοί είναι ένας ικανός αριθμός. Ουσιαστικά μεθοδεύουν ένα σχέδιο απόσπασης ορθοδόξων μαθητών, των οποίων οι γονείς μπορεί να επιδεικνύουν κάποια αδιαφορία ή να εμφορούνται από δήθεν προοδευτικές αντιλήψεις, από το ορθόδοξο μάθημα, μέσω της κατάχρησης του δικαιώματος της απαλλαγής. Ξεκάθαρα ομιλούν για προαιρετικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών, για ελεύθερες απαλλαγές μαθητών, υπερτονίζοντας ότι αυτές θα γίνονται χωρίς προϋποθέσεις, χωρίς αναφορά στο θρήσκευμα, με τρόπο απλό και εύκολο και μόνη την επίκληση αφηρημένα λόγων συνείδησης. Έτσι, με την κατάλληλη εκ μέρους τους δραστηριοποίηση, η οποία θα επιδιωχθεί να αποκτήσει και πολιτική κάλυψη, θα κατορθώσουν την αύξηση του αριθμού των μαθητών που θα ζητούν απαλλαγή, ώστε να τους οδηγήσουν στο μάθημα θρησκειολογίας που σχεδιάζουν να φτιάξουν ως «αντίπαλον δέος» στο χριστιανικό μάθημα που επιτάσσει το ΣτΕ και το Σύνταγμα την ελληνική πολιτεία να παρέχει στους χριστιανούς μαθητές. Παραβλέπουν σκόπιμα και παρερμηνεύουν με νομικίστικους ακροβατισμούς τη ρητή αναφορά των δικαστικών αποφάσεων ότι δικαίωμα απαλλαγής έχουν μόνον οι αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι και άθεοι και ουσιαστικά, εκμεταλλευόμενοι το γενικό κλίμα αδιαφορίας, προτείνουν τους χριστιανούς μαθητές να συμπεριφερθούν ως άθεοι για να κατορθώσουν να αποδράσουν από το χριστιανικό μάθημα των Θρησκευτικών.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Οι προθέσεις γίνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρες. Το ζητούμενο είναι απέναντι σε τέτοιες μεθοδεύσεις να υπάρξουν οι κατάλληλες πολιτικές αποφάσεις και ο επιβαλλόμενος δικαστικός έλεγχος, εφόσον κριθεί αναγκαίο. Σίγουρα στη φάση αυτή θα πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στον τρόπο με τον οποίο το Υπουργείο Παιδείας θα καθορίσει το πλαίσιο των απαλλαγών, με τρόπο ώστε και το δικαίωμα αθέων, αλλοθρήσκων και ετεροδόξων να προστατεύεται μαζί με τα προσωπικά τους δεδομένα αλλά παράλληλα και η κατάχρηση του δικαιώματος απαλλαγής να αποφεύγεται. Και τούτο γιατί είναι πλέον φανερό ότι υπάρχει σχέδιο αποδόμησης του μαθήματος των Θρησκευτικών, που στηρίζεται πάνω στην κατάχρηση των απαλλαγών.

______________________

(1) Το Υπουργείο Παιδείας αναγκάστηκε σήμερα να εκδώσει  απάντηση στην Επιτροπή Ελέγχου Κοινοβουλευτικού Έργου (ΕΠΕΚΕ ) Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ σχετική με τις δαπάνες για την παιδεία.