Στις 13/7/1943, στις φυλακές Καλλιθέας, έγινε νυκτερινή κατανυκτική Δέηση για τέσσερις ηρωικούς Παριανούς αγωνιστές, που καταδικάστηκαν από ιταλικό στρατοδικείο σε θάνατο και την επομένη επρόκειτο να μεταφερθούν, ως μελλοθάνατοι, στις φυλακές Αβέρωφ. 
Ο βασανισμένος Παριανός ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος Ζερβάκος της ιεράς Μονής Παναγίας της Λογγοβάρδας, που είχε καταδικασθεί και αυτός το ίδιο πρωί σε αρκετά χρόνια φυλάκιση, ετελετούργησε με ξεσχισμένο ράσο. Χωρίς άμφια, χωρίς αναλόγια, χωρίς θυμίαμα έγινε η λειτουργία. Αλλά είναι ζήτημα, αν από την εποχή των πρώτων χριστιανικών λειτουργιών στις κατακόμβες της Ρώμης εκκλησίασμα άλλο βρέθηκε τόσο κοντά στο Θεάνθρωπο Χριστό.
Χαμηλόφωνα, προσεκτικά, ο σεβάσμιος και καλοκάγαθος ηγούμενος, απήγγελε τις δεήσεις και χαμηλόφωνα επίσης, για να μην ακούσουν τυχόν οι Ιταλοί δεσμοφύλακες απ' έξω, Ο πανύψηλος νεαρός καλόγερος από το ίδιο Μοναστήρι έψελνε. Μπροστά, όρθιοι απέναντί των οι τέσσερις καταδικασμένοι σε θάνατο και γύρω των όσοι άλλοι φυλακισμένοι χωρούσαν μέσα στο θάλαμο, βαθειά συγκινημένοι, ανέπεμπαν με όλη των την ψυχή την προσευχη των προς τον Θεόν και την Θεοτόκον, να κάνουν το θαύμα των και να σώσουν τους αγαπημένους συναδέλφους. Κι όταν ετελείωσε η μυσταγωγία, οι τέσσερις μελλοθάνατοι, αυθόρμητα και σαν να είχαν συμφωνήσει από πριν, έψαλαν το "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια", σαν μια τελευταία εκδήλωση της αφοσιώσεώς των στην πατρίδα και της πεποιθήσεώς των ότι επλησίαζε η νίκη, για την οποία εκείνη τη στιγμή οι ίδιοι προσέφεραν την ζωήν των...
Κι η Παναγία έκανε το θαύμα της: Λίγες μέρες αργότερα έπεφτε ο Μουσολίνι και μέσα στην γενική ιταλική σύγχυση που επηκολούθησε, η θανατική καταδίκη των τεσσάρων Παριανών δεν εξετελέσθη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου