Οι ιερείς εκπαιδευτικοί των σχολείων

Υπάρχει μια ομάδα εκπαιδευτικών που είναι ξεχασμένη από τη Διοικούσα Εκκλησία. Είναι οι εκπαιδευτικοί που είναι και ιερείς. Πολλοί ιερείς είναι δάσκαλοι στα Δημοτικά σχολεία, άλλοι θεολόγοι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και άλλοι καθηγητές κάθε είδους ειδικότητας. Όλοι αυτοί αποτελούν την καλύτερη ζώσα μαρτυρία μέσα στα ελληνικά σχολεία. Και μόνο η παρουσία ενός ρασοφόρου σε ένα ελληνικό σχολείο αλλάζει την ψυχολογία και συμπεριφορά των μαθητών αλλά και των εκπαιδευτικών. Περιττό είναι να σημειώσουμε πως οι ίδιοι οι ιερείς εκπαιδευτικοί θα πρέπει καθημερινά να συναισθάνονται τη μεγάλη τους ευθύνη απέναντι στους μαθητές και τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς και όχι μόνο να αποφεύγουν πράξεις σκανδαλισμού αλλά να γίνονται οδηγοί πνευματικής ζωής για τους άλλους.
Ο ιερέας εκπαιδευτικός δεν παύει να είναι ιερέας και στο σχολείο. Η Πολιτεία βέβαια του απαγορεύει να έχει πλήρη πνευματική δράση (π.χ. να εξομολογεί τους μαθητές εντός σχολείου) αλλά ασφαλώς ο λόγος του και ο διάλογός του με τους μαθητές στην ώρα του μαθήματος ή του διαλλείματος μπορεί να γίνει ευκαιρία για ενίσχυση του ενδιαφέροντος των μαθητών για την πνευματική ζωή αλλά και γνωριμία των μαθητών με την ιερατική ζωή.
Πολλοί μαθητές που δεν γνώρισαν ιερείς εκπαιδευτικούς θεωρούν την ιερατική αμφίεση, ζωή και συμπεριφορά σαν κάτι πολύ απόμακρο και δύσκολο. Η παρουσία ενός εκπαιδευτικού ιερέως στο σχολείο μπορεί να διαλύσει αυτή την εικόνα, να αποδείξει στους μαθητές ότι και ο ιερέας είναι ένας απλός άνθρωπος, προσιτός σε αυτούς και ότι η πνευματική ζωή είναι η μόνη διέξοδος στα προβλήματα και τους προβληματισμούς τους.
Η Διοικούσα Εκκλησία οφείλει να σταθεί στο πλευρό των ιερέων εκπαιδευτικών γιατί αυτοί μπορούν να ανάψουν στις καρδιές κάποιων μαθητών τον πόθο της ιεροσύνης, σε μια εποχή που οι υποψήφιοι ιερείς διαρκώς μειώνονται. Ας μην αντιμετωπίζουν οι Μητροπολίτες τους εκπαιδευτικούς ιερείς ως πρόβλημα (γιατί δαπανούν χρόνο στα σχολεία τους και όχι στην ενορία τους) αλλά ως ευκαιρία προσέγγισης των νέων.