10/5/09

Σεξουαλική αγωγή και Ορθόδοξη Θεολογία

Τι θα διδάσκεται στο μάθημα της Σεξουαλικής Αγωγής; Είναι ένα βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε πριν συμφωνήσουμε ή διαφωνήσουμε με την εισαγωγή του στα σχολεία. Από όσα μέχρι στιγμής έχουν γίνει γνωστά είναι σαφές πως η εισαγωγή του μαθήματος στοχεύει στην αποφυγή εκτρώσεων, ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων, σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων στα παιδιά. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι προβλέπεται ενημέρωση των παιδιών για το σώμα τους και τη λειτουργία του, διδασκαλία για τη χρήση αντισυλληπτικών μέτρων (προφυλακτικών, αντισυλληπτικών χαπιών κλπ), ενημέρωση για τα σχετικά νοσήματα.
Πιστεύουμε ότι ένα τέτοιο μάθημα όχι μόνο δεν θα πετύχει το στόχο του αλλά μάλλον θα συμβάλλει περισσότερο στην εκτράχυνση των ηθών της νεολαίας μας, θα αυξήσει την άκαιρη και εφάμαρτη σεξουαλική της ζωή και θα οδηγήσει σε βάραθρα αμαρτίας, της οποίας ο καρπός είναι ο πνευματικός (και κάποτε και ο βιολογικός) θάνατος.
Ένα μάθημα Σεξουαλικής αγωγής (τέτοιου προσανατολισμού) στρέφεται κατάφορα ενάντια στη χριστιανική ζωή και διδασκαλία. Οι αρετές της παρθενίας και της αγνότητας (με την αποφυγή των προγαμιαίων σχέσεων), η μοναδικότητα του προσώπου και η καταξίωσή του εντός της αγαπητικής συνύπαρξης του ευλογημένου από την Εκκλησία γάμου, η ασκητική οδός της ζωής της παρθενίας (μοναχικό πολίτευμα) παραθεωρούνται ολοκληρωτικά. Δεν καταβάλλεται καμία προσπάθεια να απομακρυνθούν οι νέοι από τις πορνικές προγαμιαίες σχέσεις και το μόνο που φροντίζει ένα τέτοιο μάθημα είναι να πορνεύουν οι νέοι με «ασφαλή» τρόπο για τη σωματική τους υγεία. Πλήρης αδιαφορία για την πνευματική υγεία των νέων, την διατήρηση της παρθενίας τους, την σωματική και ψυχική τους καθαρότητα που θα οδηγήσει σε ευλογημένους εγγάμους ή σε αγωνιστές μοναχούς.
Ο προσανατολισμός της παιδείας που θέλει μάθημα Σεξουαλικής αγωγής είναι αντιχριστιανικός. Παραβλέπει τη διδασκαλία του Κυρίου Ιησού για τις σχέσεις των ανθρώπων και κινείται σε πλαίσια σαρκικής ακολασίας. Η οδός της ασκήσεως των αρετών αντικαθίσταται από την οδό της «ασφαλούς» εφάμαρτης διαβίωσης.
Δεν θα επιτρέψουμε την αποχριστιανοποίηση της παιδείας και την αντικατάστασή της από μια παιδεία της ανηθικότητας και του πανσεξουαλισμού.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ένα κεφάλαιο με τίτλο Βιολογία της γενετήσιας λειτουργίας (στο μάθημα της Βιολογίας)

Η διδασκαλία ενός μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο ενδέχεται λογικά να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από όσα θεωρείται από ορισμένους ότι θα επιλύσει. Ίσως θα ήταν καλύτερο (αλλά όχι αναγκαίο) να διδάσκεται στη Γ΄ Λυκείου ένα κεφάλαιο με τίτλο Βιολογία της γενετήσιας λειτουργίας (στο μάθημα της Βιολογίας), όπου θα εστιάζει συγκεκριμένα στην ανατομία και φυσιολογία του γεννητικού συστήματος.

Ο στόχος είναι, μάλλον, η άρση παρερμηνειών που υφίστανται από συζητήσεις σε ΜΜΕ, διαδίκτυο κλπ. αναφορικά πχ. με τη δήθεν αναγκαιότητα της φαρμακοδιέγερσης (που ολοένα και αυξάνεται) στους νέους, την πραγματική διάσταση (βάσει ιατρικών μελετών) της συχνότητας κατανομής ανθρωπομετρικών ποσοτικών δεδομένων στο γενικό πληθυσμό όπως: μέσα ανατομικά μεγέθη φυλετικών χαρακτηριστικών και στα δύο φύλα, μέση διάρκεια μιας γενετήσιας επαφής, μέση συχνότητα γενετήσιων επαφών ανά εβδομάδα σε ένα ζευγάρι κλπ. Ο στόχος είναι η άρση του αδικαιολόγητου και ανεδαφικού άγχους που, ενδεχομένως, δημιουργείται σε ορισμένα άτομα, εξαιτίας των υποκειμενικών συγκρίσεων τους με πρότυπα (!) από ταινίες σεξουαλικού περιεχομένου (στις οποίες οι κινηματογραφικές λήψεις, οι συρραφές επαναλαμβανόμενων συνευρέσεων σε μια, η φαρμακοδιέγερση, η διαλογή πρωταγωνιστών και άλλα τέτοια τεχνάσματα διογκώνουν αφύσικα τις παραμέτρους μιας φυσιολογικής συνεύρεσης).

Επίσης, ένας άλλος στόχος είναι η έμφαση στο γεγονός ότι το ερωτικό στοιχείο είναι έμφυτα συνδεδεμένο με τη γενετήσια λειτουργία στον άνθρωπο και εμπλουτίζεται από ανώτερες διανοητικές λειτουργίες και πνευματικές αξίες. Ως έμφυτο δεν έχει την ανάγκη της εκμάθησης και της μίμησης. Αντιθέτως, η περιχαράκωση της γενετήσιας λειτουργίας σε τεχνικές, όπως και η κατάχρηση-εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων, καθιστά το ερωτικό στοιχείο ανύπαρκτο, γεγονός που προκαλεί το διαρκές και δυσάρεστο αίσθημα του ανικανοποίητου, της έλλειψης της αίσθησης του κορεσμού στην ηδονή. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να επισημανθεί ότι η αίσθηση του κορεσμού είναι πολύ σημαντική βιολογική λειτουργία και ότι οι διαταραχές της οδηγούν σε παθολογικές καταστάσεις όπως παχυσαρκία-βουλιμία, αλκοολισμός, νυμφομανία κ.α.

Άλλος στόχος θα μπορούσε να είναι η αναφορά στα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα ΣΜΝ (που ορισμένα, δυστυχώς, δεν είναι αμιγώς ΣΜΝ, αλλά μεταδίδονται αραιότερα και με την κοινωνική επαφή, κοινή χρήση πετσετών, αποχωρητηρίων , όπως πχ. τα κονδυλώματα), όχι για να καταλήξουν οι νέοι σε ανεξέλεγκτες συνευρέσεις με προφυλακτικό, αλλά για να συνειδητοποιήσουν ότι ΣΜΝ (κονδυλώματα) μεταδίδονται ΚΑΙ με προφυλακτικό, οπότε ρεαλιστικά μόνο η μονογαμική σχέση παρέχει προφύλαξη και άρα ασφάλεια.

Το κεφάλαιο Βιολογία της γενετήσιας λειτουργίας (στο μάθημα της Βιολογίας) σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να εμπλακεί σε αλληλοσυγκρουόμενες ψυχο-θεωρίες (τύπου Ράιχ, Κίνσευ κλπ.), γιατί θα χάσει το στόχο του. Η αξία του υφίσταται όταν δίνει γνώσεις βιολογικές και ιατρικές για την ανατομία και τη φυσιολογία του γεννητικού συστήματος στους μελλοντικούς γονείς, όχι όταν προπαγανδίζει την ανηθικότητα και τον πανσεξουαλισμό. Το μάθημα εντελώς αναγκαίο δεν είναι, πάντως, αφού σήμερα όλοι έχουν πρόσβαση στην αξιόπιστη γνώση, αρκεί να θέλουν.


Αν το περιεχόμενό του εφελκυστεί σε αμφιβόλου επιστημονικής επάρκειας ασυνάρτητα γραφόμενα περί ταυτότητας-επιλογής φύλου, διαχείρισης του σώματος, προτεινόμενης χρήσης του αυνανισμού ως μέσο εκτόνωσης (αγνοούν πολλοί ότι η κατάχρησή του έχει τεκμηριωθεί ότι προκαλεί πρόωρη οργανική ανικανότητα στους άνδρες, μέσω φλεβικής ανεπάρκειας των σηραγγωδών σωμάτων του μορίου, ακόμη και σε νεαρά άτομα, λόγω της αφύσικα παρατεταμένης φλεβικής στάσης, ενώ ευθύνεται και για υπογονιμότητα λόγω φλεβικής ανεπάρκειας-κιρσοκήλης στου όρχεις κ.α.), τότε είναι προφανές ότι δεν πρέπει να διδάσκεται.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν έχει θέση η διδασκαλία ενός μαθήματος σεξουαλικής αγωγής στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο. Τα παιδιά, παρά τους ύποπτους υποκειμενισμούς περίεργων φυσιογνωμιών με τον τίτλο του επιστήμονα, είναι ΠΑΙΔΙΑ. Βρίσκονται σε μια ηλικία που έχει θέση το παιχνίδι, η μελέτη, η γνωριμία με τον κόσμο που τα προστατεύει και τα φροντίζει να μεγαλώσουν. Κάποιοι θέλουν να τα μεγαλώσουν πριν την ώρα τους και τα παρακινούν να μάθουν να παίζουν με το σώμα τους, θυμίζοντας ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ. Είναι απάνθρωπο οι εύπλαστες παιδικές συνειδήσεις να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και πειραματισμών. Η πρόωρη ενασχόληση των παιδιών με ζητήματα που αφορούν το σεξ ΑΠΟ ΠΑΡΑΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ θα τα οδηγήσει σε αδιαφορία για το σχολείο, συγκρούσεις με την οικογένεια, συναιθηματικές απογοητεύσεις και αδιέξοδα. Σε όλα αυτά ποιοι έχουν όφελος? Παιδόφιλοι, κάθε είδους –φιλοι και ταμιευτήρες-μαιευτήρες εκτρώσεων.

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)