.
Στις μεγάλες πόλεις ὑπάρχουν κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μέ τούς νέους καί προσπαθοῦν νά τούς ὁδηγήσουν κοντά στό Χριστό, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους. Ἡ προσπάθειά τους εἶναι ἀξιέπαινη, παρόλο πού συχνά παρατηροῦνται ὑπερβολές, οἱ ὁποῖες ὑποβαθμίζουν τό ὀρθόδοξο ἦθος.
Σέ αὐτές θά ἀναφερθῶ στό παρόν σημείωμα. Οἱ κληρικοί, πού ἀσχολοῦνται μέ τούς νέους υπάρχουν φυσικά καί οἱ φωτεινές ἐξαιρέσεις- κάνουν πολλές ὑπ
οχωρήσεις καί πρωτοστατοῦν σέ ποικίλους ἐκσυγχρονισμούς, ἐμφανιζόμενοι ὡς προοδευτικοί καί ἀνοιχτόμυαλοι. Ἐλπίζουν ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό θά προσεγγίσουν τούς νέους καί θά τούς ὁδηγήσουν στήν Ἐκκλησία.
Τακτικά βγαίνουν καί στό ραδιοφωνικό σταθμό τῆς Ἐκκλησίας καί συνομιλοῦν μέ τά πνευματικά τους τέκνα γιά διάφορα θέματα, πού τούς ἀπασχολοῦν μέ τρόπο κοσμικό καί ἄτονο, χωρίς ἱερό ζῆλο καί ἀποφασιστικότητα γιά μιά γνήσια χριστιανική ζωή. Οἱ συνομιλίες αὐτές δέν ἔχουν οὐσιαστικό περιεχόμενο καί περιστρέφονται γύρω ἀπό τά θέματα χωρίς νά μπαίνουν στήν οὐσία τους. Καί ὅταν οἱ συνομιλητές κουράζονται, ρίχνουν καί κάποιο λαϊκό ἐρωτικό τραγούδι, γιά νά ἐπιβεβαιωθεῖ ὅτι εἶναι αἰχμάλωτοι ἀπό τό κοσμικό φρόνημα καί οἱ πατέρες καί τά τέκνα τους.
Τήν προσπάθεια αὐτή τῶν συγκεκριμένων κληρικῶν δέν εἶναι εὔκολο νά τή χαρακτηρίσει κανείς ποιμαντική. Ἱκανοποιεῖται βέβαια ἡ ἀνάγκη γνωριμίας καί ἐπικοινωνίας μέ ἄλλα πρόσωπα τῶν νέων καί αὐτό εἶναι θετικό. Χρειάζεται ὡστόσο οἱ κληρικοί νά τούς παρακινοῦν γιά κάτι βαθύτερο καί οὐσιαστικότερο, πού φυσικά προϋποθέτει ἄρνηση τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Συνήθως αὐτό τό ξεχνοῦν οἱ δραστήριοι καί πολυμέριμνοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι μιλοῦν περισσότερο γιά λογοτέχνες, ποιητές καί φιλοσόφους καί λιγότερο γιά τούς ἁγίους καί τούς σύγχρονους γέροντες. Ἀλίμονο ἄν, μετά ἀπό εἴκοσι αἰῶνες πορείας τῆς Ἐκκλησίας, τρέχουμε ἀκόμα στίς θολές καί χλιαρές πηγές τῆς κοσμικῆς σοφίας, γιά νά πάρουμε τά φῶτα της προκειμένου νά κάνουμε ἑλκυστικότερη τήν πνευματική ζωή τῆς Ἐκκλησίας!
Τό μεγαλύτερο καί πειστικότερο παράδειγμα μᾶς τό ἔχουν δώσει τήν τελευταία τριακονταετία οἱ ἐνάρετοι γέροντες μέ τήν διδαχή τους, τό ἀπόκοσμο φρόνημά τους καί τήν εἰλικρινή ἀγάπη τους πρός τούς ἀδελφούς. Ἦταν παραδοσιακοί, ἐντελῶς ἀσυγχρόνιστοι καί ἀσυγκίνητοι ἀπό τίς διακυμάνσεις τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Ἔμειναν σταθεροί στήν πίστη καί τήν παράδοση, γι᾽ αὐτό καί σταθεροποίησαν χιλιάδες χριστιανούς στήν πνευματική ζωή. Ποτέ δέν τραγούδησαν, ποτέ δέν ἐπικαλέστηκαν τή γνώμη κάποιου ποιητῆ καί ποτέ δέν ἐθέλχθησαν ἀπό τούς στοχασμούς κάποιου φιλοσόφου, προκειμένου νά ἐντυπωσιάσουν τούς ἐπισκέπτες τους καί στή συνέχεια νά τούς πείσουν νά πλησιάσουν τό Χριστό.
Στις μεγάλες πόλεις ὑπάρχουν κληρικοί, οἱ ὁποῖοι ἀσχολοῦνται μέ τούς νέους καί προσπαθοῦν νά τούς ὁδηγήσουν κοντά στό Χριστό, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους. Ἡ προσπάθειά τους εἶναι ἀξιέπαινη, παρόλο πού συχνά παρατηροῦνται ὑπερβολές, οἱ ὁποῖες ὑποβαθμίζουν τό ὀρθόδοξο ἦθος.
Σέ αὐτές θά ἀναφερθῶ στό παρόν σημείωμα. Οἱ κληρικοί, πού ἀσχολοῦνται μέ τούς νέους υπάρχουν φυσικά καί οἱ φωτεινές ἐξαιρέσεις- κάνουν πολλές ὑπ
οχωρήσεις καί πρωτοστατοῦν σέ ποικίλους ἐκσυγχρονισμούς, ἐμφανιζόμενοι ὡς προοδευτικοί καί ἀνοιχτόμυαλοι. Ἐλπίζουν ὅτι μέ τόν τρόπο αὐτό θά προσεγγίσουν τούς νέους καί θά τούς ὁδηγήσουν στήν Ἐκκλησία.Τακτικά βγαίνουν καί στό ραδιοφωνικό σταθμό τῆς Ἐκκλησίας καί συνομιλοῦν μέ τά πνευματικά τους τέκνα γιά διάφορα θέματα, πού τούς ἀπασχολοῦν μέ τρόπο κοσμικό καί ἄτονο, χωρίς ἱερό ζῆλο καί ἀποφασιστικότητα γιά μιά γνήσια χριστιανική ζωή. Οἱ συνομιλίες αὐτές δέν ἔχουν οὐσιαστικό περιεχόμενο καί περιστρέφονται γύρω ἀπό τά θέματα χωρίς νά μπαίνουν στήν οὐσία τους. Καί ὅταν οἱ συνομιλητές κουράζονται, ρίχνουν καί κάποιο λαϊκό ἐρωτικό τραγούδι, γιά νά ἐπιβεβαιωθεῖ ὅτι εἶναι αἰχμάλωτοι ἀπό τό κοσμικό φρόνημα καί οἱ πατέρες καί τά τέκνα τους.
Τήν προσπάθεια αὐτή τῶν συγκεκριμένων κληρικῶν δέν εἶναι εὔκολο νά τή χαρακτηρίσει κανείς ποιμαντική. Ἱκανοποιεῖται βέβαια ἡ ἀνάγκη γνωριμίας καί ἐπικοινωνίας μέ ἄλλα πρόσωπα τῶν νέων καί αὐτό εἶναι θετικό. Χρειάζεται ὡστόσο οἱ κληρικοί νά τούς παρακινοῦν γιά κάτι βαθύτερο καί οὐσιαστικότερο, πού φυσικά προϋποθέτει ἄρνηση τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Συνήθως αὐτό τό ξεχνοῦν οἱ δραστήριοι καί πολυμέριμνοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι μιλοῦν περισσότερο γιά λογοτέχνες, ποιητές καί φιλοσόφους καί λιγότερο γιά τούς ἁγίους καί τούς σύγχρονους γέροντες. Ἀλίμονο ἄν, μετά ἀπό εἴκοσι αἰῶνες πορείας τῆς Ἐκκλησίας, τρέχουμε ἀκόμα στίς θολές καί χλιαρές πηγές τῆς κοσμικῆς σοφίας, γιά νά πάρουμε τά φῶτα της προκειμένου νά κάνουμε ἑλκυστικότερη τήν πνευματική ζωή τῆς Ἐκκλησίας!
Τό μεγαλύτερο καί πειστικότερο παράδειγμα μᾶς τό ἔχουν δώσει τήν τελευταία τριακονταετία οἱ ἐνάρετοι γέροντες μέ τήν διδαχή τους, τό ἀπόκοσμο φρόνημά τους καί τήν εἰλικρινή ἀγάπη τους πρός τούς ἀδελφούς. Ἦταν παραδοσιακοί, ἐντελῶς ἀσυγχρόνιστοι καί ἀσυγκίνητοι ἀπό τίς διακυμάνσεις τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Ἔμειναν σταθεροί στήν πίστη καί τήν παράδοση, γι᾽ αὐτό καί σταθεροποίησαν χιλιάδες χριστιανούς στήν πνευματική ζωή. Ποτέ δέν τραγούδησαν, ποτέ δέν ἐπικαλέστηκαν τή γνώμη κάποιου ποιητῆ καί ποτέ δέν ἐθέλχθησαν ἀπό τούς στοχασμούς κάποιου φιλοσόφου, προκειμένου νά ἐντυπωσιάσουν τούς ἐπισκέπτες τους καί στή συνέχεια νά τούς πείσουν νά πλησιάσουν τό Χριστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου