Εγκύκλιος Μητροπολίτη Κονίτσης για 28η Οκτωβρίου

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Αριθ. Πρωτ. 84 Εν Δελβινακίω τη 5η Οκτωβρίου 2009
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 135η
ΘΕΜΑ: Επτά ολόκληρους μήνες "ΟΧΙ".
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Η ιστορία του Ελληνοϊταλικού και Ελληνογερμανικού Πολέμου 1940-1941 είναι κατάφορτη από δόξα, αλλά και από την αγωνιώδη προσπάθεια ενός λαού να ζήση ελεύθερος η να πεθάνη επί των επάλξεων του χρέους υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.......

Και να σκεφθή κανείς, ότι το διάστημα του πολέμου δεν ήταν ούτε ένας, ούτε δύο μήνες, αλλά ένα ολόκληρο επτάμηνο. Άρχισε το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 με την επίθεση εναντίον μας της φασιστικής Ιταλίας· συνεχίστηκε με την "εαρινή επίθεση" των Ιταλών (9-25 Μαρτίου 1941) και τις περιώνυμες μάχες γύρω από το θρυλικό ύψωμα 731, που τελικά έμεινε στα χέρια των Ελλήνων, παρά τις λυσσώδεις και φονικές προσπάθειες των αντιπάλων να το καταλάβουν. Ακολούθησε η γερμανική επίθεση στις 6 Απριλίου 1941, εναντίον των Οχυρών της "Γραμμής Μεταξά", όπου οι ελάχιστοι Έλληνες υπερασπιστές τους έγραψαν την μοναδική εκείνη εποποιΐα, για την οποία και οι ίδιοι οι σκληροτράχηλοι Γερμανοί εξέφρασαν τον θαυμασμό τους. Στην συνέχεια, κατελήφθη η Αθήνα, σαν "ανοχύρωτη πόλη", από τα ναζιστικά στρατεύματα, στις 27 Απριλίου 1941. Και η επίθεση του "Άξονος" ετελείωσε με την θρυλική "Μάχη της Κρήτης", που άρχισε στις 20 Μαΐου και ωλοκληρώθηκε στις 30-31 Μαΐου 1941, με την κατάληψη της Μεγαλονήσου από τους Γερμανούς, οι οποίοι, όμως επλήρωσαν πανάκριβα την «νίκη» τους, αφού έχασαν χιλιάδες στρατιώτες από το επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών. Γιατί στην Κρήτη πολέμησαν όχι μόνο οι μικρές δυνάμεις των συμμάχων Αυστραλών και Νεοζηλανδών, αλλά κυρίως οι ίδιοι οι λεοντόκαρδοι Κρητικοί, άνδρες και γυναίκες, νέοι και γέροντες, με ο,τι πρόχειρο έβρισκαν στα χωράφια τους. Υπήρξε τόσο μεγάλη η γερμανική πανωλεθρία, ώστε, ο ίδιος ο Χίτλερ έδωσε εντολή να μη χρησιμοποιηθή ξανά το σώμα των αλεξιπτωτιστών σε εκτεταμένες επιχειρήσεις. Ήταν δε τέτοια η λύσσα των εισβολέων, ώστε ως αντίποινα για τις τεράστιες απώλειές τους, εξεθεμελίωσαν την Κάνδανο και προέβησαν στις πρώτες εκτελέσεις στο χωριό Κοντομαρί των Χανίων, για να εκδικηθούν τους ηρωϊκούς Κρητικούς.

-Β-

Λοιπόν, επτά ολόκληρους μήνες, η Ελλάδα πολεμούσε για την Ορθόδοξη Πίστη και για την εθνική της υπόσταση. Κι' αυτό, όταν όλα τα ευρωπαϊκά κράτη, με προεξάρχουσα την Γαλλία, υπετάγησαν σ' ελάχιστο χρονικό διάστημα στην βία και στον "κεραυνοβόλο πόλεμο" του Χίτλερ. Η Ελλάδα, χωρίς καμμιά εξωτερική βοήθεια, με επί πλέον αμείλικτο εχθρό της τον βαρύ εκείνο χειμώνα, που αχρήστεψε πολλούς στρατιώτες μας με τα κρυοπαγήματα, πολέμησε στα βουνά κι' έστησε τρόπαια στην Κορυτσά, στο Αργυρόκαστρο, στους Αγίους Σαράντα, στην Χειμάρρα. Πολέμησε στις θάλασσες · και τα υποβρύχια "Παπανικολής", "Λάμπρος Κατσώνης" κ.α. έγιναν ο φόβος και ο τρόμος των ιταλικών νηοπομπών, που επιχειρούσαν να διασχίσουν το Αδριατικό πέλαγος για να φέρουν τρόφιμα και πολεμοφόδια στους Ιταλούς, που εμάχοντο στην Αλβανία. Πολέμησε η Ελλάδα· και με τα λίγα αεροπλάνα της διεξήγαγε τις καταπληκτικές εκείνες αερομαχίες, οι οποίες έτρεπαν τα ιταλικά αεροπλάνα σε άτακτη φυγή , ενώ πολλά τα κατέρριπταν. Τα ονόματα των θρυλικών αεροπόρων Μητραλέξη, Γιάνναρη, Κουζίγιαννη, Σακελλαρίου κ.α. έχουν γραφή με χρυσά γράμματα στις δέλτους του Ελληνικού Έθνους.

-Γ-
Όμως, σ' αυτούς τους επτά κρίσιμους πολεμικούς μήνες, η Ελλάδα πολεμούσε και στα μετόπισθεν. Ομάδες γυναικών έπλεκαν ασταμάτητα γάντια, κάλτσες, φανέλλες και πουλόβερ, για τους αγωνιστές του Μετώπου. Άλλες διεκπεραίωναν την αλληλογραφία των φαντάρων μας, ετοίμαζαν τα δέματα, που θα στέλνονταν στους στρατιώτες, έκαναν επισκέψεις στα Νοσοκομεία για να ψυχαγωγήσουν τους τραυματίες, αλλά και στα σπίτια, που είχαν προσφέρει ένα παιδί τους στην Πατρίδα, για να παρηγορήσουν και να τονώσουν το φρόνημα του αγωνιζομένου Λαού.
Αλλά, τα μετόπισθεν είχαν γίνει και ένα στρατόπεδο προσευχής. Παρακλήσεις προς την Παναγία, Θείες Λειτουργίες και ποικίλες δεήσεις ήσαν στην ημερησία διάταξη. Κι' ερχόντουσαν σε παράλληλη πορεία με το έργο των στρατιωτικών ιερέων στο Μέτωπο, που χωρίς να υπολογίζουν τις τρομερές κακοκαιρίες και τις βόμβες του εχθρού, εξομολογούσαν τους στρατιώτες μας, τους κοινωνούσαν, τους μετέδιδαν την ευλογία της Εκκλησίας και αναπτέρωναν το φρόνημα για την νίκη και την δόξα.
Αλήθεια ! Η Εκκλησία με τον υπεράξιο Προκαθήμενό της, τον αοίδιμο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος ΧΡΥΣΑΝΘΟ, έδινε, για μια ακόμη φορά, δυναμικά το «παρών» στον υπέρ πάντων αγώνα του Γένους των Ελλήνων.

-Δ-
Και να ! Γιορτάζουμε ξανά την μεγαλειώδη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Πως όμως ; Με την Βόρειο Ήπειρο αδικαίωτη. Με την Κύπρο να αντιμετωπίζη την μόνιμη απειλή του "Αττίλα". Με το Αιγαίο μας να δέχεται τις προκλητικές "επισκέψεις" των τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών. Με τους Τούρκους να υποβλέπουν μονίμως την Θράκη. Με τους Σκοπιανούς να μας προκαλούν ιταμώτατα. Γιορτάζουμε σ' ένα κλίμα μιας παγκόσμιας αναστατώσεως από τοπικούς πολέμους, από πυρκαϊές, σεισμούς, τυφώνες και ποικίλες καταστροφές · με την ανεργία και την φτώχεια να καλπάζουν στην Χώρα μας και διεθνώς, και την τρομοκρατία ν' απειλή όλο το κόσμο.
Γιορτάζουμε ; Ναι, γιορτάζουμε, δόξα τω Θεώ ! Γιατί ο εορτασμός του Έπους του '40 μας δίνει κουράγιο και ελπίδες και αισιοδοξία, ότι με την χάρη του Χριστού και υπό την σκέπη της Παναγίας, θα 'ρθούν οι καλοί και ευλογημένοι καιροί. Αρκεί να είμαστε και να μένουμε ενωμένοι και μονοιασμένοι, όπως τότε, στο αλησμόνητο Σαράντα. Ψηλά οι καρδιές. Ψηλά οι Σημαίες. Ο Χριστός νικάει. Η Ελλάδα, όπως είπε ο Χαρίλαος Τρικούπης, "προώρισται να ζήση και θα ζήση", με πρωτοπόρα τα νειάτα : τα μαθητικά, τα φοιτητικά, τα εργαζόμενα και τα στρατευμένα νειάτα.
Χρόνια πολλά σε όλους, άγια και αγωνιστικά, όπως αρμόζει στους απογόνους των ηρώων του Έπους 1940-41.

Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ