Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΒΛΑΣΙΟΥ ΦΕΙΔΑ
του κ.Παναγιώτη Τελεβάντου, Φιλολόγου - Θεολόγου
Ο Καθηγητής Βλάσης Φειδάς, διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στον Οικουμενισμό. Η συμβολή του στην προδοτική για την Ορθοδοξία συμφωνία του Σαμπεζύ ήταν καθοριστική. Στη συνέχεια, ανέλαβε, με πάθος, τον άχαρι ρόλο να την υποστηρίζει θερμά ευκαίρως - ακαίρως. Η συμμετοχή του, όμως, στις οικουμενιστικές απρέπειες, δεν περιορίστηκε μόνον σ’ αυτό τον τομέα.........
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ;
Με την πρόσφατη εργασία του αναφορικά με τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς, παρερμηνεύει συστηματικά και συνειδητά τους Ιερούς Κανόνες ώστε να δώσει κανονικό περίβλημα στις αδίστακτες συνεχείς παραβιάσεις τους από τους Οικουμενιστές. Με τη διαστροφική ερμηνευτική, που επιχειρεί, στοχεύει καταρχήν να προσδώσει κανονικό περίβλημα, στο λεγόμενο “λαικό οικουμενισμό” και παράλληλα να ανοίξει διάπλατα την πόρτα στη “Βαπτισματική θεολογία” και στη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”. H στρατηγική των Οικουμενιστών είναι να αφήσουν ανοιχτά προς “συζήτηση” τα δόγματα πίστεως που μας χωρίζουν με τους Παπικούς μετά την ένωση. Με άλλα λόγια πρώτα να ενωθούμε και μετά να συζητήσουμε τις διαφορές!!! (όπως εμβρόντητοι ακούσαμε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να εισηγείται στη μικτή επιτροπή Παπικών και Ορθοδόξων στη Θεσσαλονίκη). Αυτή η μεθοδολογία για την ένωση των Παπικών με την Ορθοδοξία είναι εντελώς ανορθόδοξη. Η δισχιλιετής Ορθόδοξη παράδοση μας διδάσκει ότι πρώτα συμφωνούμε σε αυτά που πιστεύουμε και μετά ακολουθεί η ένωση. Διαφορετικά οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι θα συμπροσεύχονται, θα συμμετέχουν σε λατρευτικές συνάξεις και θα βάλουν σε εφαρμογή την αμοιβαία “διακοινωνία” (intercommunio). Ετσι η ένωση θα επιτευχθεί εκ των κάτω (“λαικός οικουμενισμός”) παρά τις δογματικές αποκλίσεις των Παπικών από την Ορθόδοξη πίστη.
“ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ” Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ;
Ο Παναγιότατος κ. Βαρθολομαίος, με τη διδακτορική διατριβή του, για την κωδικοποίηση των Ιερών Κανόνων, ζήτησε ουσιαστικά την κατάργηση των Ιερών Κανόνων για τη συμπροσευχή επειδή απέβλεπε στη νομιμοποίηση των οικουμενιστικών σχεδίων. Στη διατριβή, όμως, ζητούσε αλλαγή και τροποποίηση των σχετικών κανόνων από Οικουμενική Σύνοδο. Δυστυχώς επί της πατριαρχίας του, στοιχώντας στην πρακτική των προκατόχων του Αθηναγόρα και Δημητρίου, και ΧΩΡΙΣ να υπάρξει απόφαση Οικουμενικής Συνόδου, επιβλήθηκαν αυτές οι αλλαγές στην πράξη. Οχι μόνον καταπατήθηκαν οι Κανόνες που απαγορεύουν την απλή συμπροσευχή, αλλά καθιερώθηκαν προωθημένου τύπου συμπροσευχές. Με την πρόσφατη εργασία του κ. Φειδά, επιχειρείται “κανονική” (για να ακριβολογούμε αντικανονική) θεμελίωση του “λαικού οικουμενισμού” και άλλων αιρέσεων που αποτελούν τα θεμέλια του Οικουμενισμού.
ΠΟΥ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΦΕΙΔΑ;
Γιατί o κ. Φειδάς προέβη συνειδητά σε εξώφθαλμη παρερμηνεία των Κανόνων, που αφορούν τις συμπροσευχές; Επειδή είναι δυσχερής η σύγκληση οικουμενικής συνόδου για να “κωδικοποιηθούν” (δηλαδή να καταργηθούν) κανόνες οικουμενικών συνόδων. Ετσι, με την παρερμηνεία τους, προσπαθεί να πείσει ότι δήθεν οι Κανόνες επιτρέπουν τις συμπροσευχές. “Ο πνιγμένος για να σωθεί από τα μαλιά του σώζεται”, κατά τη λαική έκφραση. Από τη μια, ο Πατριάρχης γράφει διατριβή στην οποία λέγει ότι οι απαγορευτικοί κανόνες για τις συμπροσευχές υπάρχουν αλλά το μόνο αρμόδιο όργανο για να τους καταργήσει ή να τις τροποποιήσει είναι η Οικουμενική Σύνοδος. Από την άλλη, ο δεύτερος τη τάξει ισχυρός θεολογικός βραχίονας του Οικουμενισμού στους θεολογικούς διαλόγους, Βλ. Φειδάς, συντάσσει εργασία, Πατριαρχική κελεύσει, για να κατοχυρώσει την παρερμηνεία των κανόνων που απαγορεύουν τις συμπροσευχές για να νομιμοποιήσει την κοινωνία των οικουμενιστών με τους αιρετικούς.
ΖΗΛΩΣΕ ΔΟΞΑ ΒΑΛΣΑΜΩΝΑ!
Εκτός από τη διαστροφική ερμηνευτική των κανόνων, με την πρόσφατη εργασία του, ο κ. Φειδάς προσπάθησε να θεμελιώσει τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί!!! Τους τελευταίους δώδεκα αιώνες ο κύριος όγκος της πατερικής Γραμματείας και οι σημαντικότερες σύνοδοι της Ορθοδοξίας συγκλήθηκαν για να καταδικάσουν τις παπικές αιρέσεις. Εντούτοις ο κ. Φειδάς, Καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ιστορίας ων, που έχει μάλιστα ασχοληθεί συστηματικά και με το κανονικό δίκαιο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Παπικοί δεν είναι αιρετικοί!!! Φαίνεται ότι ζήλωσε “δόξα Βαλσαμώνα”, που διακρινόταν για τόσο ελαστική συνείδηση, ώστε συνέτασσε κανονικές πραγματείες, κατά παραγγελία, για να θεμελιώσει τις πιο απαράδεκτες και αντικανονικές πρακτικές!
ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ;
Με την πρόσφατη εργασία του αναφορικά με τις συμπροσευχές με τους αιρετικούς, παρερμηνεύει συστηματικά και συνειδητά τους Ιερούς Κανόνες ώστε να δώσει κανονικό περίβλημα στις αδίστακτες συνεχείς παραβιάσεις τους από τους Οικουμενιστές. Με τη διαστροφική ερμηνευτική, που επιχειρεί, στοχεύει καταρχήν να προσδώσει κανονικό περίβλημα, στο λεγόμενο “λαικό οικουμενισμό” και παράλληλα να ανοίξει διάπλατα την πόρτα στη “Βαπτισματική θεολογία” και στη θεολογία των “αδελφών Εκκλησιών”. H στρατηγική των Οικουμενιστών είναι να αφήσουν ανοιχτά προς “συζήτηση” τα δόγματα πίστεως που μας χωρίζουν με τους Παπικούς μετά την ένωση. Με άλλα λόγια πρώτα να ενωθούμε και μετά να συζητήσουμε τις διαφορές!!! (όπως εμβρόντητοι ακούσαμε τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να εισηγείται στη μικτή επιτροπή Παπικών και Ορθοδόξων στη Θεσσαλονίκη). Αυτή η μεθοδολογία για την ένωση των Παπικών με την Ορθοδοξία είναι εντελώς ανορθόδοξη. Η δισχιλιετής Ορθόδοξη παράδοση μας διδάσκει ότι πρώτα συμφωνούμε σε αυτά που πιστεύουμε και μετά ακολουθεί η ένωση. Διαφορετικά οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι θα συμπροσεύχονται, θα συμμετέχουν σε λατρευτικές συνάξεις και θα βάλουν σε εφαρμογή την αμοιβαία “διακοινωνία” (intercommunio). Ετσι η ένωση θα επιτευχθεί εκ των κάτω (“λαικός οικουμενισμός”) παρά τις δογματικές αποκλίσεις των Παπικών από την Ορθόδοξη πίστη.
“ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ” Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ;
Ο Παναγιότατος κ. Βαρθολομαίος, με τη διδακτορική διατριβή του, για την κωδικοποίηση των Ιερών Κανόνων, ζήτησε ουσιαστικά την κατάργηση των Ιερών Κανόνων για τη συμπροσευχή επειδή απέβλεπε στη νομιμοποίηση των οικουμενιστικών σχεδίων. Στη διατριβή, όμως, ζητούσε αλλαγή και τροποποίηση των σχετικών κανόνων από Οικουμενική Σύνοδο. Δυστυχώς επί της πατριαρχίας του, στοιχώντας στην πρακτική των προκατόχων του Αθηναγόρα και Δημητρίου, και ΧΩΡΙΣ να υπάρξει απόφαση Οικουμενικής Συνόδου, επιβλήθηκαν αυτές οι αλλαγές στην πράξη. Οχι μόνον καταπατήθηκαν οι Κανόνες που απαγορεύουν την απλή συμπροσευχή, αλλά καθιερώθηκαν προωθημένου τύπου συμπροσευχές. Με την πρόσφατη εργασία του κ. Φειδά, επιχειρείται “κανονική” (για να ακριβολογούμε αντικανονική) θεμελίωση του “λαικού οικουμενισμού” και άλλων αιρέσεων που αποτελούν τα θεμέλια του Οικουμενισμού.
ΠΟΥ ΑΠΟΒΛΕΠΕΙ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΦΕΙΔΑ;
Γιατί o κ. Φειδάς προέβη συνειδητά σε εξώφθαλμη παρερμηνεία των Κανόνων, που αφορούν τις συμπροσευχές; Επειδή είναι δυσχερής η σύγκληση οικουμενικής συνόδου για να “κωδικοποιηθούν” (δηλαδή να καταργηθούν) κανόνες οικουμενικών συνόδων. Ετσι, με την παρερμηνεία τους, προσπαθεί να πείσει ότι δήθεν οι Κανόνες επιτρέπουν τις συμπροσευχές. “Ο πνιγμένος για να σωθεί από τα μαλιά του σώζεται”, κατά τη λαική έκφραση. Από τη μια, ο Πατριάρχης γράφει διατριβή στην οποία λέγει ότι οι απαγορευτικοί κανόνες για τις συμπροσευχές υπάρχουν αλλά το μόνο αρμόδιο όργανο για να τους καταργήσει ή να τις τροποποιήσει είναι η Οικουμενική Σύνοδος. Από την άλλη, ο δεύτερος τη τάξει ισχυρός θεολογικός βραχίονας του Οικουμενισμού στους θεολογικούς διαλόγους, Βλ. Φειδάς, συντάσσει εργασία, Πατριαρχική κελεύσει, για να κατοχυρώσει την παρερμηνεία των κανόνων που απαγορεύουν τις συμπροσευχές για να νομιμοποιήσει την κοινωνία των οικουμενιστών με τους αιρετικούς.
ΖΗΛΩΣΕ ΔΟΞΑ ΒΑΛΣΑΜΩΝΑ!
Εκτός από τη διαστροφική ερμηνευτική των κανόνων, με την πρόσφατη εργασία του, ο κ. Φειδάς προσπάθησε να θεμελιώσει τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι οι Παπικοί και οι Προτεστάντες δεν είναι αιρετικοί!!! Τους τελευταίους δώδεκα αιώνες ο κύριος όγκος της πατερικής Γραμματείας και οι σημαντικότερες σύνοδοι της Ορθοδοξίας συγκλήθηκαν για να καταδικάσουν τις παπικές αιρέσεις. Εντούτοις ο κ. Φειδάς, Καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ιστορίας ων, που έχει μάλιστα ασχοληθεί συστηματικά και με το κανονικό δίκαιο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Παπικοί δεν είναι αιρετικοί!!! Φαίνεται ότι ζήλωσε “δόξα Βαλσαμώνα”, που διακρινόταν για τόσο ελαστική συνείδηση, ώστε συνέτασσε κανονικές πραγματείες, κατά παραγγελία, για να θεμελιώσει τις πιο απαράδεκτες και αντικανονικές πρακτικές!
1 σχόλιο:
Δυστυχώς για τον άξιο κατά τα αλλά καθηγητή μου. Είτε τα πιστεύει αυτα (που δεν το πιστεύω) είτε υπέκυψε σε πιέσεις και έτσι αυτομωλησε στην αίρεση του οικουμενισμού, ας ευχηθούμε να επιστρέψει στην ορθόδοξη εκκλησία αφού αποκηρύξει δημοσίως τις αιρέσεις που διαδιδει γυμνή τη κεφαλή.
Δημοσίευση σχολίου